ชีวิตนี้โดนกดดัน(เยอะไปป้ะวะ)

สวัสดีค่ะ เราชื่อน้ำนะ เคยเป็นมั้ยที่แบบ อิสระในชีวิตมีน้อย เราเป็นคนนึงนะที่พ่อคาดความหวังไว้สูงมาก มากซะจนเข้มงวดชนิดที่ว่า overload เราเป็นลูกคนโต แน่นอนเลยว่าลูกคนโตมันใช้ง่าย ทำไรก็แบบ เออ...คือดีอ่ะ แต่ก็นะ โดนคาดหวังไว้เยอะเหมือนกันนะ เรานี่แบบ รู้สึกเหมือนเป็นหุ่นเชิดอ่ะ คือต้องทำตามบังคับทุกอย่าง ไม่ใช่ว่าเราต้องคอยให้คนมาจูงจมูกนะ แต่แบบพ่อเราเป็นคนสมัยก่อนไง ติดการเลี้ยงดูแบบเมื่อก่อน ก็เลยโหด ที่สำคัญนะ พ่อเราไม่นิยม theamwork แล้วก็แบบ ไม่ได้ friendly อะไรมาก เพราะเเบบ ความคิดพ่อกับความคิดคนอื่นไม่ค่อยตรงกัน เวลาทำงานเลยไม่นิยมคบค้ากับชาวบ้าน แต่ถามว่าพ่อเก่งมั้ย บอกเลยว่าเก่งมาก พอออกจากโลกบ้างานก็กลับมาโลกโซเชียล เห็นเวลาทำงานไม่ค่อยมีเพื่อนใช่ป้ะ พอเอางานออกไปก็เเบบ เพื่อนตรึมค่าาาา he จะเปลี่ยนเป็นคนละคนทันที เห้อออออ....พ่อเป็นคนตลก -///- เเต่ก็นั่นเเหละ พ่อมักจะเข้มงวดกับเรามาก ทั้งห้ามดูรายการวาร์ไรตี้ เพราะกลัวจะติดจนงอมแงมแล้วไม่ใส่ใจการเรียน ห้ามแอบขับรถเพราะกลัวหนีเที่ยวโดยไม่บอกกล่าว ห้ามไปไหนมาไหนก่อนได้รับคำอนุญาตเพราะเดี๋ยวจะเสียนิสัย แล้วกลายเป็นคนเถลไถล ห้ามมีแฟนเพราะกลัวว่าเราจะกลายเป็นเด็กใจแตก แล้วก็ห้ามอีกหลายห้ามเลยล่ะ บางทีก็มีเพื่อนมาถามนะว่า อยู่ในโลกแบบนี้ไม่เหนื่อหรอวะ เป็นกูนะ กูอึดอัดตายห่า อยู่ไปได้ไงวะโคตรอึดเลย เราก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆให้ไปเพราะไม่รู้จะตอบยังไง ตอนนั้นนะเราโคตรโลกสวยเลย แบบว่า พ่อคงมีเหตุผลบ้างล่ะ พ่อแกหวังดีบ้างล่ะ พ่อมีประสบการณ์บ้างล่ะ แบบพอกลับไปนึกย้อนดูสมัยยังหน่อทแน๊มนะ เรานี่แบบ ฮาตัวเองมาก คือแบบ ทำไมกูโลกสวยจังวะ นึกแล้วฮาอ่ะ 5555555 มีครั้งนึงนะที่เราเคยคิดว่า ถ้ากูอยู่แบบนี้เรื่อยๆกูจะทนไหวมั้ยเนี่ย ก็แบบนึกสภาพเด็กออกป้ะ แบบเด็กอนุบาลไรงี้อ่ะ คือจะทำไรคอยรายงานตลอด ไปไหนโทรบอกตลอด แบบพอใครว่าไรก็แบบทำไมต้องว่าด้วยอ่ะ แล้วก็ปล่อยโฮออกมา คือมันทั้งฮาทั้งเครียด ทั้งเบื่อมารวมๆกันหลายอารมณ์ จนเกิดความคิดที่ว่า ทำไมกูไม่ออกนอกกรอบบ้างวะ ลองแหกกฎซักครั้งคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ก็เลยเเบบ  กูไปด้วยดิ ไรงี้ แว๊บเเรกนี่เเบบกลัวมากเลยนะ กลัวพ่อโกรธมาก กลัวชนิดทีว่า กูโคตรเกร็งอ่ะงงงง -////- แต่ก็นะ อยากลองเเหกกฎก็เลย เออ ไปก็ไป สุดท้ายก็แบบ ไม่โดนจับได้ โคตรจะชอบโมเม้นต์แบบนี้เลย แบบ อะดีนาลีนหลั่งจนกระปรี้กระเปร่าอ่ะ คือดี 55555555 มันหนุกดีนะเชื่อมะ แต่ก็นะ เมื่อมีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อมา เราก็เลยลองแอบมีแฟนดู คือแบบ พ่อจับได้จ้าาาาา ก็เลยโกรธ โกรธมากกกกกก เลยทำไงรู้มั้ย ตบจ้าาาาาา พ่อตบกูจ้าาาาา น้ำตานี่แบบหลั่งมายังกับเขื่อนแตก แล้วก็มีอีกหลายๆเรื่องนะที่แบบ กูชิวอ้ะเออ -///- กูเคยแหกแล้วก็เเหกต่อไปดิ้ ตั้งแต่นั้นมาเราจากที่โลกสวยเลยเปลี่ยนไป จากเรียบร้อย ขยัน ขี้แย ก็เลย เริ่มดื้อ เริ่มแรด แล้วก็เริ่มหลายๆอย่าง ตอนแรกก็รู้สึกแปลกๆนะ พอนานๆไปก็เริ่มชิน เเต่ช่างมันเถอะ จะดีจะร้ายก็ชิวไปก่อน เราอยากเป็นสถาปัตย์ เราชอบนะพวกงานออกแบบอ่ะ เพราะพ่อเราเคยสอนให้ออกแบบบ้าน ออกแบบโน่น ออกแบบนี้ แล้วบวกกับการที่เราชอบพวกงานอาร์ตๆไรงี้ ก็เลยเข้ากันดีชนิดชะนีผสมแรดเลยอ่ะ -///- เห็นพ่อเราเเบบนี้นะ เวลาแกอารมณ์ดีคือแบบใจดีมาก เเกสอนเราเยอะมากอ่ะ ทั้งงานออกแบบ ทำกับข้าว ทำงานบ้าน งานเดินไฟ แล้วก็อีกหลายอย่าง จนบางทีก็แบบ ตกลงกูเป็นเพศไรกันแน่วะ 555555 คิดแล้วฮาหน้าตัวเองตอนพ่อสอนมาก -///- เข้าเรื่องต่อนะ เราอยากเรียนสถาปัตย์ แต่พ่อเคยขอไว้ว่า เรียนหมอให้พ่อหน่อย แล้วถ้าน้ำเรียนให้พ่อจบน้ำจะเรียนอะไรต่อก็ตามใจเลย ตอนนั้นเราก็ไม่ได้อะไรนะ เพราะคิดไว้ว่า you will find what in you แม่เคยบอกไว้ เลยแบบเออ ไม่ลองไม่รู้ ลองดูซักตั้งวะ -///- ก็เลยตอบพ่อไปว่า น้ำจะพยายามเรียนให้ละกัน แต่ถ้าน้ำหัวไม่ถึงพ่อจะโกรธน้ำไม่ได้นะ พ่อก็ไม่ได้ว่าอะไร จนนั่นแหละ ครั้งต่อมาก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับคำพูด น้ำเลือกเรียน นศท. ให้พ่อนะ เลยแบบ ค่ะๆๆ เรียนให้ก็ได้ แล้วมีอยู่ครั้งนึงพ่อจับได้ว่าเราแอบมีแฟน he ก็โกรธมาก จนยื่นคำขาดว่า ถ้าสอบเข้าห้องคิงไม่ได้พ่อจะไม่ส่งให้น้ำเรียน ก็เลยเเบบพยายามทำทุกวิธีทางจนเข้าได้ ตั้งแต่นั้นมา เราก็โดนกดดันมาตลอด จนเพื่อนมาถามว่า เป็นไรวะน้ำ สอบเข้าได้ที่สอง ไปๆมาๆได้เกือบสุดท้าย ก็แบบนะ จะให้กูตอบรึไงว่ากูโดนกดดันอ้ะ T^T นี่ยังไม่รวมเรื่องที่พ่อเราปลื้มเพื่อนของเรานะ แบบเอ็นดู แบบว่าทำไมตุณพ่อไม่ไปรับคุณเพื่อนมาเป็นคุณลูกแทนอีน้ำที่เป็นลูกไม่ได้เรื่องของคุณพ่อเลยล่ะคะ คอยเปรียบเทียบอยู่นั่นแหละ แล้วแบบ เพื่อนคนนั้นดีทุกอย่างอ่ะ ทั้งเรียนเก่ง นิสัยดี สวย ฉลาด แล้วก็อีกหลายอย่างที่แบบ กูสู้มันไม่ได้อ่ะพ่อ พ่อจะให้ทำไงล่ะ ตั้งแต่นั้นมาเราก็กลายเป็นคนเก็บกด จนครูที่โรงเรียนพากันมาบอกพ่อว่า อย่ากดดันมันนักเลย สงสารมัน มันก็มีดีของมันนะ พยายามเข้าใจมันหน่อย ยังไงมันก็เป็นลูก เท่านั้นแหละค่ะ พ่อโกรธเราเลย ทั้งๆที่เราไม่ได้ไปบอกใครเลยซักคำ ยังมาหาว่าเราไปบอกคนอื่น เราก็เลย ไม่คุยกับพ่อเลย 1 อาทิตย์ บางทีก็งงนะ ว่าถ้าไม่ต้องการกูจะทำกันแล้วให้กูเกิดมาทำไม มีกูเป็นลูกมันแย่ตรงไหน เรียนก็โอเคนะ(คิดว่า) อยู่ในกฎ(บางครั้ง) ไม่เคยขัดใจ ยอมทุกอย่าง ชนิดที่ว่า กูตายแทนได้อ่ะไอมนุษย์พ่อ แต่ก็ไม่พอใจกู เห้อออออ.... มันก็เหนื่อย ก็ท้อนะ แต่บางทีถ้ามองในมุมมองที่แบบโลกสวยจริงๆอ่ะ จะเกิดความคิดที่ว่า บางทีพ่อก็เป็นห่วงกู(มากเกินไป)ป้ะวะ..?.แต่ช่างมันเถอะ อย่างน้อยก็เป็นพ่อ มีครั้งนึงที่แบบ ไปเป็นดรัมเมเยอร์ในงานกีฬาสีแล้วไม่ได้บอกใคร แล้วแบบซ้อมจนดึกไรงี้ พ่อก็สงสัยนะว่าไปทำไร แต่ก็ไม่ได้ถาม แม่ก็เลยมาถามแทน เราก็บอกแม่ไปว่า หนูซ้อมดรัมค่ะเเม่ แต่แม่อย่าบอกพ่อนะ กลัวพ่อดุ พ่อไม่ชอบเรื่องสวยๆงามๆอยู่ด้วย เเม่ก็โอเคๆๆ จนวันที่เค้าเก็บค่าชุดเเล้วมันดันตรงกับวันทีาแม่เราเข้า night พอดี เราเลยไปยืมตังค์พ่อ แกถามนะว่าจะเอาไปทำไม เราก็บอกแกไปว่า เอาไปจ่ายค่างานกีฬาสี แกก็เหมือนจะเข้าใจนะ จนวันก่อนถึงวันงาน เราต้องนอนค้างโรงเรียน แม่ก็ดันเลิกดึกอีกเพราะต้องไปทำธุระให้พ่อ เราก็เลยให้พ่อไปส่ง แกก็เเบบ ทำหน้า งงๆ นิดนึงแต่ก็ยอมไปส่ง(คงเห็นว่าไปโรงเรียน แล้วไปดูให้แน่ใจ โชคดีที่เจอเจ้กระเทย เเกเลยไปบอกว่า วันนี้หนูยืมตัวลูกสาวนะลุง แกก็เลยให้ไป)พอแกกลับไป น้องเราก็โทรมาเล่าให้ฟังว่าพ่อไปถามมันว่าเราไปทำไร แล้วเอาเงินไปไหน มันก็บอกแค่ว่า ไปนอน โรงเรียน แล้วก็จ่ายค่ากิจกรรมในโรงเรียน แล้ววันต่อมาพ่อเลยมาดูว่าเรามาทำไรกันแน่ หน้าแกนี่แบบ อึ้งเลย คงไม่คิดว่าเราจะปิดได้ขนาดนี้ จริงๆไม่ได้เรียกปิดนะ เเต่คือแบบขี้เกียจเถียงกับพ่อ เลยเลือกที่จะบอกแม่แทน จนเเกมาแอบถ่ายรูปๆปลง facebook พร้อมแคปชั่นที่ว่า วันก่อนเธอมาขอยืมเงินผมไป แล้วบอกว่าไปจ่ายค่างานกีฬาสี ผมก็งงๆนะครับ แต่ก็ให้ไป จนไปถามลูกอีกคนว่าพี่น้ำดอาเงินไปไหนปัดรู้มัเย เธอก็บอกแค่ว่า พี่ของเธอเอาเลินไปจ่ายค่างานกีฬาสี ผมก็ยังงงๆอยู่ จนวันนี้ผมพึ่งเข้าใจว่าเธอเอาเงินไปจ่ายค่าชุด พอเลื่อนไปอ่านคอมเม้นต์ ก็มีที่ว่า ลูกสาวสวยบ้างล่ะ เก่งบ้างล่ะ ดีกว่านอกคอกบ้างล่ะ ดีกว่าติดยาบ้างล่ะ ดีกว่าเถลไถลบ้างล่ะ บลาบลาบลา แต่ก็นะ พ่อนี่แบบยิ้มแป้นเลย (แอบเห็นตอนพ่อตอบคอมเม้นต์ พอดีเห็นพ่อยิ้มๆเลยไปส่องเฟสแกดู อ่านไปอ่านมาเรานี่แบบลั่นเลย 55555555) มีครั้งนึง เพื่อนมาถามเราว่า อยู่ไปได้ไง เป็นกูกูอกแตกตายไปนานล้ะ -///- บางทีนะ มีชีวิตแบบนี้มันก็ไม่ได้แย่เสมอไปหรอก(มั้ง)นะ /////ระบายแค่นี้พอ ไปล้ะ บายยยยยย ฟิ้วววว~~~\\\\\