สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยนะค่ะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดกับเราจริงๆ ไม่อิงนิยาย
เรามีสามีเป็นชาวต่างชาติ เจอกันระหว่างทำงาน(เราทำงานเป็นประชาสัมพันธ์ที่โรงแรมในพัทยาค่ะ เจอฝรั่งรวยๆเยอะ) เราก็เหมือนกับชีวืตผู้หญิงหลายๆคนค่ะ ที่อยากมีสามีฝรั่ง อยากให้พ่อแม่สบาย
สมมุติสามีเราชื่อ สตีฟ นะค่ะ สตีฟเป็น เมมเบอร์ของโรงแรมค่ะ เป็นหนุ่มหล่อลูกครึ่งอายุแค่24ปี. วัยรุ่นอยู่เลย (เราอายุ22)ในระหว่างทำงานนั้นสตีฟได้มาจีบเราก่อนค่ะขอไลน์  โทรคุยกัน ประมาน1เดือน พอ2เดือนเราตัดสินใจคบกัน แล้วก็ย้ายมาอยู่บ้านกับเขาค่ะ ซึ่งเขาก็เพิ่งเลิกกับแฟนเก่าไปได้1เดือน(เขาคุยกับเราเพราะเขาทะเลาะกับแฟนเก่าเขาบ่อย เหมือนเราเป็นกิ๊กประมานนั้นค่ะ) ท้ายสุดเขาให้เราออกจากงานเพราะจะได้มาเป็นแม่บ้านเต็มที่ (อยู่ก่อนแต่งค่ะ) ระหว่างอยู่ด้วยกันนั้นโปรโมชั่นดีมาก มีแต่คนอิจฉาครอบครัวเราปลื้มปริ่มอยากไปไหนอยากกินอะไร ขอให้บอก แต่พอหมดโปรโมชั่น ประมาน2เดือน กลับกลายเป็นทะเลาะกันทุกวันเพราะเราจับได้ว่าเขาส่งตังไปให้แฟนเก่าเขาทราเป้นคนไทยใช้ ถึงแม้จะบอกว่านางยืมก็ตาม ทะเลาะกันเพราะเขาเป็นคนขี้หึงมรกขนาดผุ้ชายแอดเฟสบุ๊คเรามาสตีฟยังมาด่าว่าเราทั้งที่เราไม่ผิด แต่อีกใจก็อดทนเพราะเขาให้เราใช้เดือนละ3หมื่น มีแต่คำว่าอดทน อดทน อดทน เพื่อครอบครัว
แต่ความอดทนของเราย่อมมีสิ้นสุดค่ะเมื่อจับได้ว่า พวกเขานัดเจอกันและสตีฟขับรถไปหาเขาที่บ้าน จ.นครพนม (เราไปนอนค้างบ้านแม่ค่ะวันนั้น) แต่เขาอ้างว่าไปส่งน้องชาย เราจับได้เพราะขณะที่สตีฟอาบน้ำนางส่งข้อความมาบอก ว่าขอบคุนนะที่มาส่ง เราช็อคค่ะ เพราะสตีฟก็มาสารภาพกับเราว่าเขาไปมาจริงๆ  เราเลยกลับมาคิดทบทวนว่าจะเลิกกับสตีแล้วไม่ทนแล้วไม่มีความสุขเลย กลับไปเป็นมนุษย์เงินเดือนเหมือนเดิมดีกว่าT^T เราเลยโทรบอกแม่ว่า รอดูปนะจำเดือนก่อนถ้ามาก็จะเลิกแล้ว ไม่ทนแล้ว !!!! แต่สรุป ประจำเดือนยังไงก็ไม่มา เราเลยไปซื้อเคสมาตรวจ สรุปเราท้องค่ะ แปลกมั้ยค่ะเราท้องแต่เราไม่รุสึกดีใจเลย
  พอบอกสตีฟว่าเราท้อง เขาดีใจมาก  เราเริ่มวางแผนแต่งงานกัน ตอนนั้นเราไม่เป็นกังวลเกี่ยวกับแฟนเก่าเขาอีกเลย เพราะเราถือว่าเรามีลูกแต่ พูดดีกันแค่2วัน หลังจากนั้นทะเลาะกันอีกทุกวันเหมือนเดิม บางทีสตีฟก็ตบตีเราสารพัด พอผ่านไปสักครึ่งชั่วโมงก็มานั่งขอโทษ เราก็ให้อภัยง่ายทุกครั้งเพราะไม่อยากให้ยืดยาว สตีฟทำเราเจ็บทุกครั้งเราไม่เคยบอกแม่เราเลย เพราะกลัวเขาคิดมาก ได้แต่ท่องทนไว้ เพื่อคนอบครัวเพื่อลูก  
  เราทะเลาะกันน้อยลงเพราะสตีฟคอยไปหาวิตามินแล้วก็อาหารอื่นๆมาบำรุงครรภ์เรา ประคบประหงมอย่างดี หัวเราะ ถ้าเพื่อนๆชาวพันทิพคิดว่าเรื่องนี้จะจบลงด้วยดี พวกเพื่อนๆคิดผิดค่ะ มันยังไม่จบ เพราะเราจับได้ว่าสตีฟมีอีกเฟสเพราะเขาลืมlog out ออกจากคอม เราชอคเพราะเพื่อนในเฟสที่2ของเขามีเพื่อนอยู่แค่3คน คือแฟนเก่า แม่แฟนเก่า แล้วก็น้องสาวแฟนเก่า รวมถึงเห็นของขวัญที่สตรฟซื้อห้านางโพสต์ลงเฟสบุ๊คที่เราทั้งอึ้ง ทั้งร้องไห้อยากทำแท้ง สงสารลูก สงสารตัวเอง ไม่อยากแต่งงานแล้ว วันนั้นจำได้เลยเราร้องไห้แทบเป็นสายเลือดขนาดสตีฟรู้ว่าเราท้อง มันยังทำกับเราได้
  สตีฟกลับมาเราโวยวายเสียงดังมากเราบอกเขาว่า เรารู้หมดแล้วไม่ต้องคอยโกหกอีกแล้ว คราวนี้สตีฟไม่ต้องเลือกใคร เรากับลูกจะไปเอง แล้วก็ไม่ต้อฃเป็นกังวลเกี่ยวกับลูกเลยนะ เพราะเราจะไปเอาออก!!! เราโวยวายเสียงดังมาก ทำลายข้าวของทุกอย่าง ทั้งเจ็บ ทั้งแค้น
สตีฟร้องไห้ขอร้อง อ้อนวอนเราสารพัดว่าอย่าไป เขาขอโทด เขาแค่อยากคุยเป็นเพื่อนเฉยๆ เขาไม่ให้เราไปไหน พร้อมกับลากเราไปดูเขาปิดเฟสบุ๊คอันนั้นแบบถาวร ส่วนเราหรอ ก็ใจอ่อนเหมือนเดิมหวังแค่แต่งงานรอลูกเกิด
วันแต่งงาน จัดแบบไทย รดน้ำสังข์  เรากินเลี้ยงโต๊ะจีนตอนกลางคืน สตีฟบอกว่าห้ามอยู่เกิน3ทุ่ม เขาง่วง เหนื่อย เราก็อือๆออๆ บอกแม่บอกพิธีกร ว่าให้เร่งๆพิธี  แขกก็งง จะรีบไปไหน 3ทุ่ม20เรากลับโรงแรม (แม่บอกว่าแขกบ่นมากหาเจ้าบ่าว-สาวไม่เจอ เขาอยากถ่ายรูปด้วย) ถึงโรงแรมประมาณ21:40น. สตีฟโกรธเรามากว่าทำไมเราทำให้เขายุ่งยาก แล้วเขาก็ถอดแหวนแต่งงานซึ่งยายเราซื้อใหัเขวี้ยงทิ้ง (เขาคงเห็นว่ามันเป็นแหวนทองราคาถูกธรรมดา) เราร้องไห้อีกแล้ว ร้องทั้งที่ใส่ชุดเจ้าสาวอยู่ แปลกดีโน๊ะไม่เห็นเหมือนในนิยายเลย ที่วันแต่งงานจะเป็นวันที่มี่ความสุขของผู้หญิง.
โอเค งานแต่งทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เราก็กลับมาอยู่บ้านเหมือนเดิมแต่หลังจากนี้เงินที่เราเคยได้ 3หมื่นทุกเดือนกลับกลายเป็นไม่ได้อีกแล้วเพราะเขาถือว่าเป็นคนอบครัวจริงๆแล้วทำเรื่องจดทะเบียนสมรสเรียบร้อย ทุกอย่างเรืฝิ่มเลวร้ายลงเพราะ........
**เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ ขอนอนก่อน**