คนเรามีความอดทนกับความรักได้มากแค่ไหน ?
เราเองคือคนนอกค่ะ นอกในที่นี้หมายถึงเป็นพี่สาวกำลังจะพูดถึงความรักของน้องสาวของเราเอง
น้องสาวแต่งงานได้ 3 ปี และมีลูกสาว 1 คนตอนนี้ 2 ขวบ
เท่าที่เรารับรู้น้องสาวเราร้องไห้บ่อยครั้งด้วยความที่สามีไม่ค่อยสนใจไม่เอาใจและไม่ถนอมน้ำใจด้วยคำพูดและการกระทำในปีที่ 2-3 หลังจากแต่งงาน
เหมือนผิดไปซะทุกเรื่อง ถ้าอธิบายกลับไปก็จะโดนตอบกลับมาว่าอย่าเถียง !!
ครั้งที่ร้ายแรงที่สุดคงเป็นเรื่องที่สามีของน้องแอบไปคุยในเชิงชู้สาวกับคนแถวบ้านโดยที่หลังจากถูกจับได้แล้วให้เหตุผลว่าสบายใจกว่ากคุยกับคนในบ้าน
แต่น้องสาวให้อภัยค่ะเพราะเขาบอกว่าสงสารลูกไม่เคยคิดถึงวันที่ลูกจะไม่มีพ่อเลย น้องสาวจะอดทนและรอวันที่สามีเธอจะกลับมาเหมือนเดิม
อย่างนึงที่ทำให้สามีของน้องสาวโกรธและเอามาเป็นเหตุผลว่าเลือกง่ายมากขึ้นคือ มาอ่านแชทที่เราคุยกับน้องสาว ( โดยเรื่องราวก่อนหน้าหลังจากจับได้ว่าสามีน้องนอกใจเราเคยโทรสามีน้องสาวและเกิดการทะเลาะกัน บอกว่าเราเข้าไปยุ่งในชีวิตครอบครัวของเขาและไปยุ่งกับเขามาเกินไป .... แต่เจตนาของเรานั้นต้องการถามเพราะคิดว่าเพราะเป็นคนในครอบครัวที่สามารถคุยได้ว่าทำไมต้องมาทำน้องสาวของเราเสียใจแค่นั้นเอง แต่กลับโดนต่อว่าสารพัดขึ้นกู หยาบคายหลายคำค่ะ. ) ซึ่งแชทของเราและน้องสาวส่วนใหญ่จะเป็นการปลอบน้องสาวที่ร้องไห้แทบทุกวันและหลังจากนั้นเราเลยเอาชื่อของน้องสาวและสามีไปทำการผูกดวง ( เป็นการผูกดวงสามีภรรยา ) โดยต้องการว่าให้เขารักและเอ็นดูน้องสาวของเรามากกว่าไม่มีเจตนาอื่นเลย แต่กลับโดนสามีของน้องถามว่าถึงกับต้องทำของใส่เลยหรอและพูดว่าที่อยู่ด้วยทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะของแต่เพราะลูก .. และทุกวันนี้น้องสาวก็ต้องต้องเรื่องเรื่องราวมากมายที่น้องสาวไม่คุยกับใครเลยไม่ว่าเป็นเราหรือสาวคคนโตทั้งๆที่เราเคยคุยด้วยกันได้ทุกเรื่อง
เหมือนน้องสาวกลายเป็นคนที่เก็บทุกอย่างไว้คนเดียวและอดทนรอไปเรื่อยๆ บอกแค่ว่าไม่ไหวเมื่อไหร่จะออกมาเอง .....
คำถามคือคนเราสามารถอดทนกับความรักที่ไม่มีความสุข ไม่มีรอยยิ้ม มีแค่ทุกข์ในหัวใจไปได้นานแค่ไหนกันคะ
ใครจะมองว่ายังไงเราคือคนนอกที่ไม่ควรเข้าไปยุ่ง แต่เรารักน้องสาวของเรามากๆค่ะน้องสุขเราเองก็สุขแต่เมือ่ไหร่ที่น้องสาวทุกข์ เราก็ทุกข์แทบจะขาดใจเหมือนกัน TT
คนอดทนของคนเรา
เราเองคือคนนอกค่ะ นอกในที่นี้หมายถึงเป็นพี่สาวกำลังจะพูดถึงความรักของน้องสาวของเราเอง
น้องสาวแต่งงานได้ 3 ปี และมีลูกสาว 1 คนตอนนี้ 2 ขวบ
เท่าที่เรารับรู้น้องสาวเราร้องไห้บ่อยครั้งด้วยความที่สามีไม่ค่อยสนใจไม่เอาใจและไม่ถนอมน้ำใจด้วยคำพูดและการกระทำในปีที่ 2-3 หลังจากแต่งงาน
เหมือนผิดไปซะทุกเรื่อง ถ้าอธิบายกลับไปก็จะโดนตอบกลับมาว่าอย่าเถียง !!
ครั้งที่ร้ายแรงที่สุดคงเป็นเรื่องที่สามีของน้องแอบไปคุยในเชิงชู้สาวกับคนแถวบ้านโดยที่หลังจากถูกจับได้แล้วให้เหตุผลว่าสบายใจกว่ากคุยกับคนในบ้าน
แต่น้องสาวให้อภัยค่ะเพราะเขาบอกว่าสงสารลูกไม่เคยคิดถึงวันที่ลูกจะไม่มีพ่อเลย น้องสาวจะอดทนและรอวันที่สามีเธอจะกลับมาเหมือนเดิม
อย่างนึงที่ทำให้สามีของน้องสาวโกรธและเอามาเป็นเหตุผลว่าเลือกง่ายมากขึ้นคือ มาอ่านแชทที่เราคุยกับน้องสาว ( โดยเรื่องราวก่อนหน้าหลังจากจับได้ว่าสามีน้องนอกใจเราเคยโทรสามีน้องสาวและเกิดการทะเลาะกัน บอกว่าเราเข้าไปยุ่งในชีวิตครอบครัวของเขาและไปยุ่งกับเขามาเกินไป .... แต่เจตนาของเรานั้นต้องการถามเพราะคิดว่าเพราะเป็นคนในครอบครัวที่สามารถคุยได้ว่าทำไมต้องมาทำน้องสาวของเราเสียใจแค่นั้นเอง แต่กลับโดนต่อว่าสารพัดขึ้นกู หยาบคายหลายคำค่ะ. ) ซึ่งแชทของเราและน้องสาวส่วนใหญ่จะเป็นการปลอบน้องสาวที่ร้องไห้แทบทุกวันและหลังจากนั้นเราเลยเอาชื่อของน้องสาวและสามีไปทำการผูกดวง ( เป็นการผูกดวงสามีภรรยา ) โดยต้องการว่าให้เขารักและเอ็นดูน้องสาวของเรามากกว่าไม่มีเจตนาอื่นเลย แต่กลับโดนสามีของน้องถามว่าถึงกับต้องทำของใส่เลยหรอและพูดว่าที่อยู่ด้วยทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะของแต่เพราะลูก .. และทุกวันนี้น้องสาวก็ต้องต้องเรื่องเรื่องราวมากมายที่น้องสาวไม่คุยกับใครเลยไม่ว่าเป็นเราหรือสาวคคนโตทั้งๆที่เราเคยคุยด้วยกันได้ทุกเรื่อง
เหมือนน้องสาวกลายเป็นคนที่เก็บทุกอย่างไว้คนเดียวและอดทนรอไปเรื่อยๆ บอกแค่ว่าไม่ไหวเมื่อไหร่จะออกมาเอง .....
คำถามคือคนเราสามารถอดทนกับความรักที่ไม่มีความสุข ไม่มีรอยยิ้ม มีแค่ทุกข์ในหัวใจไปได้นานแค่ไหนกันคะ
ใครจะมองว่ายังไงเราคือคนนอกที่ไม่ควรเข้าไปยุ่ง แต่เรารักน้องสาวของเรามากๆค่ะน้องสุขเราเองก็สุขแต่เมือ่ไหร่ที่น้องสาวทุกข์ เราก็ทุกข์แทบจะขาดใจเหมือนกัน TT