
ภาพแบบนี้หลายคนที่อยู่ในเมืองอาจจะไม่คุ้นตา และเวลาพูดถึงเรื่องทางจักรยาน เขาก็มักจะไปมองภาพนักปั่นอีกกลุ่มหนึ่ง กลุ่มที่ปั่นออกกำลังกายในสนามเขียว กลุ่มที่ปั่นหมอบกันเก่งๆ คนที่เอาจักรยานขึ้นรถไปปั่นตามที่ต่างๆ และพอเห็นภาพกลุ่มนี้แล้ว พอพูดถึงเรื่องทางจักรยาน ก็มักจะตอบมาทันทีว่าไม่จำเป็นหรอก ไม่มีก็ปั่นกันได้ปกติ บลา บลา บลา
แต่ในความเป็นจริง ที่เกิดขึ้นในทุกๆวัน เรามีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่ใช้จักรยานบนท้องถนนปกติ เพื่อการเดินทางในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะไปทำธุระต่างๆ ไปทำงาน ไปซื้อของ คนกลุ่มนี้มีอยู่จริง และมีปริมาณไม่ได้น้อยไปกว่ากลุ่มนักปั่นที่หลายคนนึกภาพออกเวลาพูดกันเรื่องจักรยาน
ช่วงปีที่ผ่านมา มีข่าวคราวต่างๆเกี่ยวกับจักรยานออกมามากมาย ดูเหมือนรัฐจะให้การสนับสนุนเต็มที่ แต่เมื่อลงรายละเอียดจริงๆแล้วจะพบว่าไม่ว่าจะเป็นกิจกรรม หรือโครงการต่างๆ ล้วนแต่มุ่งไปที่การใช้จักรยานเพื่อการออกกำลังกาย หรือการท่องเที่ยว
การใช้จักรยานในชีวิตประจำวันเป็นสิ่งที่ถูกละเลยและมองข้าม บางคนคิดว่าก็คนกลุ่มนี้เขาก็ใช้กันได้อยู่แล้ว ไม่เห็นเขาเรียกร้องต้องการอะไรเลย ... เขาไม่ได้เรียกร้อง ไม่ได้แปลว่าเขาไม่ต้องการ เขาไม่ต้องการ ไม่ได้แปลว่าถ้ามันมีอะไรที่ดีกว่า ปลอดภัยกว่า สะดวกกว่า แล้วเขาจะปฎิเสธ
ในขณะที่กระแสจักรยานกำลังเป็นที่สนใจจากหลายส่วนในสังคม จะมีสักกี่โครงการ ที่คิดจะทำเพื่อสร้างความปลอดภัยให้กับ กลุ่มคนใช้จักรยานในชีวิตประจำวันตัวจริงเสียงจริงเหล่านี้บ้าง...
อยากนำมาให้หลายๆคนเมื่อนึกถึงผู้ใช้จักรยาน นึกถึงนโยบาย นึกถึงโครงการต่างๆของรัฐที่จัดทำขึ้นเพื่อชาวจักรยาน ได้นึกถึงคนกลุ่มนี้บ้าง
อย่างน้อยๆโครงสร้างทางถ้าจะมีผิวทางให้เขาใช้ได้อย่างปลอดภัยเพิ่มขึ้นบ้างก็ยังดี ผมเห็นรัฐใช้งบประมาณจำนวนมากไปกับกิจกรรมลักษณะ "ประชาสัมพันธ์" แต่ละเลยในเรื่องความปลอดภัยต่อการใช้จักรยานในชีวิตประจำวันแล้วก็ไม่สบายใจ ดูเหมือนมันกำลังเดินไปผิดทาง..
เจอนักปั่นออกทริปค่ำคืนนับสิบ ทางก็แคบ มืดก็มืด รถใหญ่ก็วิ่งกันตลอดเวลา
ภาพแบบนี้หลายคนที่อยู่ในเมืองอาจจะไม่คุ้นตา และเวลาพูดถึงเรื่องทางจักรยาน เขาก็มักจะไปมองภาพนักปั่นอีกกลุ่มหนึ่ง กลุ่มที่ปั่นออกกำลังกายในสนามเขียว กลุ่มที่ปั่นหมอบกันเก่งๆ คนที่เอาจักรยานขึ้นรถไปปั่นตามที่ต่างๆ และพอเห็นภาพกลุ่มนี้แล้ว พอพูดถึงเรื่องทางจักรยาน ก็มักจะตอบมาทันทีว่าไม่จำเป็นหรอก ไม่มีก็ปั่นกันได้ปกติ บลา บลา บลา
แต่ในความเป็นจริง ที่เกิดขึ้นในทุกๆวัน เรามีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่ใช้จักรยานบนท้องถนนปกติ เพื่อการเดินทางในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะไปทำธุระต่างๆ ไปทำงาน ไปซื้อของ คนกลุ่มนี้มีอยู่จริง และมีปริมาณไม่ได้น้อยไปกว่ากลุ่มนักปั่นที่หลายคนนึกภาพออกเวลาพูดกันเรื่องจักรยาน
ช่วงปีที่ผ่านมา มีข่าวคราวต่างๆเกี่ยวกับจักรยานออกมามากมาย ดูเหมือนรัฐจะให้การสนับสนุนเต็มที่ แต่เมื่อลงรายละเอียดจริงๆแล้วจะพบว่าไม่ว่าจะเป็นกิจกรรม หรือโครงการต่างๆ ล้วนแต่มุ่งไปที่การใช้จักรยานเพื่อการออกกำลังกาย หรือการท่องเที่ยว
การใช้จักรยานในชีวิตประจำวันเป็นสิ่งที่ถูกละเลยและมองข้าม บางคนคิดว่าก็คนกลุ่มนี้เขาก็ใช้กันได้อยู่แล้ว ไม่เห็นเขาเรียกร้องต้องการอะไรเลย ... เขาไม่ได้เรียกร้อง ไม่ได้แปลว่าเขาไม่ต้องการ เขาไม่ต้องการ ไม่ได้แปลว่าถ้ามันมีอะไรที่ดีกว่า ปลอดภัยกว่า สะดวกกว่า แล้วเขาจะปฎิเสธ
ในขณะที่กระแสจักรยานกำลังเป็นที่สนใจจากหลายส่วนในสังคม จะมีสักกี่โครงการ ที่คิดจะทำเพื่อสร้างความปลอดภัยให้กับ กลุ่มคนใช้จักรยานในชีวิตประจำวันตัวจริงเสียงจริงเหล่านี้บ้าง...
อยากนำมาให้หลายๆคนเมื่อนึกถึงผู้ใช้จักรยาน นึกถึงนโยบาย นึกถึงโครงการต่างๆของรัฐที่จัดทำขึ้นเพื่อชาวจักรยาน ได้นึกถึงคนกลุ่มนี้บ้าง
อย่างน้อยๆโครงสร้างทางถ้าจะมีผิวทางให้เขาใช้ได้อย่างปลอดภัยเพิ่มขึ้นบ้างก็ยังดี ผมเห็นรัฐใช้งบประมาณจำนวนมากไปกับกิจกรรมลักษณะ "ประชาสัมพันธ์" แต่ละเลยในเรื่องความปลอดภัยต่อการใช้จักรยานในชีวิตประจำวันแล้วก็ไม่สบายใจ ดูเหมือนมันกำลังเดินไปผิดทาง..