เราเครียดมานานแล้วไม่รู้จะทำยังไงดี ได้แต่ทนรับทนฟังไว้ เรื่องมีอยู่ว่า
แม่เราเป็นบ้านเล็ก เราก็เป็นลูกคนเดียวของบ้าน พ่อเรามีครอบครัวที่1 ที่2 และครอบครัวเราที่3 ตอนเด็กๆเราไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลย คงเป็นเพราะว่าเป็นเด็กด้วยแหละมั้ง จนโตขึ้นมาม.ต้น เราก็ยังไม่รู้สึกอะไรมาก แต่เรารู้แค่ว่าเราค่อนข้างสนิทกับแม่มากเพราะพ่อจะเข้ามาอาทิตย์ละครั้ง หรือเดือนละไม่กี่ครั้ง เราก็ไม่ได้โหยหาไรเขามากหรอกนะ เพราะพ่อเป็นคนใจดี แต่เรื่องมันก็เริ่มมาเปลี่ยนตอนที่เรากำลังขึ้นม.3 เหตุการณ์นั้นทำให้เราเปลี่ยนไป ทำให้เราเกลียด ทำให้เรายิ่งคิดมาก เพราะเหตุการณ์นั้นมันเป็นสิ่งที่คนเป็นพ่อควรสำนึกสำเหนียกเลยว่าไม่ควรแม้แต่จะคิดทำแบบนี้กับลูก เรื่องมันเกิดในวันที่เราสามคนเดินทางไปเที่ยว เรานอนห้องสูทแบบติดกันอะ เรานอนแยกออกมา แต่ตอนเช้าเรานอนอยู่บนเตียงเราเริ่มรู้สึกว่ามีคนมานอนกอด นั่นคือพ่อเราเอง เรายังไม่อะไรมาก จนกระทั่งพ่อเอามือมาล้วงในเสื้อและจับที่หน้าท้องแบบลูบๆอะ เราเลยเริ่มตื่น แต่ดีที่แม่เข้ามาพอดีเลยไม่เกิดอะไร เราก็ยังงงๆนึกว่าพ่อเมา แต่เรามั่นใจว่าไม่
เดี๋ยวมาเล่าต่อ
ชีวิตลูกบ้านเล็ก
แม่เราเป็นบ้านเล็ก เราก็เป็นลูกคนเดียวของบ้าน พ่อเรามีครอบครัวที่1 ที่2 และครอบครัวเราที่3 ตอนเด็กๆเราไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลย คงเป็นเพราะว่าเป็นเด็กด้วยแหละมั้ง จนโตขึ้นมาม.ต้น เราก็ยังไม่รู้สึกอะไรมาก แต่เรารู้แค่ว่าเราค่อนข้างสนิทกับแม่มากเพราะพ่อจะเข้ามาอาทิตย์ละครั้ง หรือเดือนละไม่กี่ครั้ง เราก็ไม่ได้โหยหาไรเขามากหรอกนะ เพราะพ่อเป็นคนใจดี แต่เรื่องมันก็เริ่มมาเปลี่ยนตอนที่เรากำลังขึ้นม.3 เหตุการณ์นั้นทำให้เราเปลี่ยนไป ทำให้เราเกลียด ทำให้เรายิ่งคิดมาก เพราะเหตุการณ์นั้นมันเป็นสิ่งที่คนเป็นพ่อควรสำนึกสำเหนียกเลยว่าไม่ควรแม้แต่จะคิดทำแบบนี้กับลูก เรื่องมันเกิดในวันที่เราสามคนเดินทางไปเที่ยว เรานอนห้องสูทแบบติดกันอะ เรานอนแยกออกมา แต่ตอนเช้าเรานอนอยู่บนเตียงเราเริ่มรู้สึกว่ามีคนมานอนกอด นั่นคือพ่อเราเอง เรายังไม่อะไรมาก จนกระทั่งพ่อเอามือมาล้วงในเสื้อและจับที่หน้าท้องแบบลูบๆอะ เราเลยเริ่มตื่น แต่ดีที่แม่เข้ามาพอดีเลยไม่เกิดอะไร เราก็ยังงงๆนึกว่าพ่อเมา แต่เรามั่นใจว่าไม่
เดี๋ยวมาเล่าต่อ