เหมือนอยากมาแชร์ประสบการณ์มากกว่า
แม่คนคุยนัดให้คนคุยเราไปกินข้าวกับลูกสาวเพื่อนเค้า คนคุยเราปฏิเสธไม่ได้แต่แสดงออกว่าไม่โอเคกับแม่และมาบ่นกับเรา
เรากับคนคุย ปัจจุบันคุยกันมาประมาณ5เดือนแต่ด้วยทั้งคู่ยังไม่พร้อมจะเป็นแฟนเลยเลือกที่จะอยู่แบบนี้กันไปก่อน ศึกษากันไปเรื่อยๆที่บ้านทั้งสองรู้ แต่ไม่เคยไปเจอที่บ้านกันและกัน
เราอายุ19 เรียนมหาลัยเอกชน ไม่มีปัญหาเรื่องการเงิน แต่เลือกจะทำงานไปด้วย เพราะอยากเป็นผู้หญิงที่เก่ง เราอยากเป็นลัคกี้เกิร์ลให้กับผู้ชายที่ได้เราเป็นแฟน บวกกับปกติชอบคนโตกว่าเลยอยากมีอนาคตให้เห็น อนาคตมีแพลนอยากต่อป.โท
คนคุยอายุ 28 เรียนจบหมอ มหาลัยรัฐอันดับต้นๆของประเทศ ปัจจุบันต่อเฉพาะทาง
ช่วงคุยแรกๆเมื่อเค้ามีเวลาเค้าจะโทรมาคุยกับเราตลอด เค้าอยู่กับพ่อแม่ พอมีเหตุการณ์แบบนี้เราเลยสงสัยว่าเพราะเราคุยกับลูกชายเค้าเยอะเกินไปหรอ555 ดูเป็นเด็กหรืออะไร แต่คนคุยบอกแม่เค้าไม่ดีเอง แม่เค้ามีนิสัยชอบเหยียด ถ้าไม่ได้เรียนจบสูงก็ไม่ค่อยถูกใจละ จุกจิก ขี้บ่น เห็นชัดๆเลยพี่สะใภ้เค้า เพราะด้วยการศึกษาและอดีตที่พี่สะใภ้เคยทำงานมา ก็จะมีปัญหากับแม่เค้าอยู่เรื่อยๆ
เราตัดสินใจได้ง่ายมาก ไม่ใช่ไม่รักเค้านะแต่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องมีทน เราอาจไม่ได้เรียนมหาลัยรัฐชื่อดังการันตีความเก่ง เป็นแค่เด็กต่างจังหวัด แต่รู้คุณค่าของตัวเอง ภูมิใจในตัวเอง หาเงินได้จากความสามารถของตัวเอง กำลังจะเริ่มทำแบรนทำธุรกิจ
เราว่าเราโชคดีนะที่มาเห็นแบบนี้ก่อน เคยเกือบจะเป็นแฟนกันแต่คิดดูแล้วดีละที่ไม่รีบ คือบ้านเค้าก็ไม่ได้มีหน้าตาในสังคมขนาดนั้นไม่ได้ถือว่ารวยมาก่อน แต่เลี้ยงลูกมาดีเลยจบหมอบวกกับความพยายามของลูกแหละ แต่เรางงที่มาเหยียดคนอื่น ส่วนเรื่องของเรา เค้าจะเอาสาวอื่นมาตัดหน้าให้ลูกชายก็ไม่คิดไร ถ้าดีก็ยินดี ส่วนเราขอไม่เสียเวลากับคนไม่ให้เกียรติกันแบบนี้ สงสารก็แต่คนคุยแหละ ลองคิดในมุมแม่เค้าดู คงกลัวลูกแก่มั้งเลยอยากให้รีบมีครอบครัว แต่ลูกก็เรียนอยู่ รีบยังไงก้ต้องรอป่ะ เราอีกปีกว่าๆก็เรียนจบ รักเด็กที่รีบทำหลายๆอย่างก็เพราะอยากมีครอบครัวเหมือนกัน เอาเป็นว่างงมากถ้าเราทำให้ลูกชายเค้าแย่ลง หรือเราไม่มีอะไรเลยก็ถูกที่แม่จะห่วงลูก แต่อันนี้เราแทบจะไปเป็นแม่ดูแลลุกชายเค้าแทนละ ทำอะไรก็ไม่เป็น ขอไม่สนใจคนแก่ที่ก็ไม่ได้มีอะไรในชีวิตขนาดนั้น เชิญตามสบายจ้า
ยุคนี้ยังคลุมถุงชนอยู่จริงดิ
แม่คนคุยนัดให้คนคุยเราไปกินข้าวกับลูกสาวเพื่อนเค้า คนคุยเราปฏิเสธไม่ได้แต่แสดงออกว่าไม่โอเคกับแม่และมาบ่นกับเรา
เรากับคนคุย ปัจจุบันคุยกันมาประมาณ5เดือนแต่ด้วยทั้งคู่ยังไม่พร้อมจะเป็นแฟนเลยเลือกที่จะอยู่แบบนี้กันไปก่อน ศึกษากันไปเรื่อยๆที่บ้านทั้งสองรู้ แต่ไม่เคยไปเจอที่บ้านกันและกัน
เราอายุ19 เรียนมหาลัยเอกชน ไม่มีปัญหาเรื่องการเงิน แต่เลือกจะทำงานไปด้วย เพราะอยากเป็นผู้หญิงที่เก่ง เราอยากเป็นลัคกี้เกิร์ลให้กับผู้ชายที่ได้เราเป็นแฟน บวกกับปกติชอบคนโตกว่าเลยอยากมีอนาคตให้เห็น อนาคตมีแพลนอยากต่อป.โท
คนคุยอายุ 28 เรียนจบหมอ มหาลัยรัฐอันดับต้นๆของประเทศ ปัจจุบันต่อเฉพาะทาง
ช่วงคุยแรกๆเมื่อเค้ามีเวลาเค้าจะโทรมาคุยกับเราตลอด เค้าอยู่กับพ่อแม่ พอมีเหตุการณ์แบบนี้เราเลยสงสัยว่าเพราะเราคุยกับลูกชายเค้าเยอะเกินไปหรอ555 ดูเป็นเด็กหรืออะไร แต่คนคุยบอกแม่เค้าไม่ดีเอง แม่เค้ามีนิสัยชอบเหยียด ถ้าไม่ได้เรียนจบสูงก็ไม่ค่อยถูกใจละ จุกจิก ขี้บ่น เห็นชัดๆเลยพี่สะใภ้เค้า เพราะด้วยการศึกษาและอดีตที่พี่สะใภ้เคยทำงานมา ก็จะมีปัญหากับแม่เค้าอยู่เรื่อยๆ
เราตัดสินใจได้ง่ายมาก ไม่ใช่ไม่รักเค้านะแต่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องมีทน เราอาจไม่ได้เรียนมหาลัยรัฐชื่อดังการันตีความเก่ง เป็นแค่เด็กต่างจังหวัด แต่รู้คุณค่าของตัวเอง ภูมิใจในตัวเอง หาเงินได้จากความสามารถของตัวเอง กำลังจะเริ่มทำแบรนทำธุรกิจ
เราว่าเราโชคดีนะที่มาเห็นแบบนี้ก่อน เคยเกือบจะเป็นแฟนกันแต่คิดดูแล้วดีละที่ไม่รีบ คือบ้านเค้าก็ไม่ได้มีหน้าตาในสังคมขนาดนั้นไม่ได้ถือว่ารวยมาก่อน แต่เลี้ยงลูกมาดีเลยจบหมอบวกกับความพยายามของลูกแหละ แต่เรางงที่มาเหยียดคนอื่น ส่วนเรื่องของเรา เค้าจะเอาสาวอื่นมาตัดหน้าให้ลูกชายก็ไม่คิดไร ถ้าดีก็ยินดี ส่วนเราขอไม่เสียเวลากับคนไม่ให้เกียรติกันแบบนี้ สงสารก็แต่คนคุยแหละ ลองคิดในมุมแม่เค้าดู คงกลัวลูกแก่มั้งเลยอยากให้รีบมีครอบครัว แต่ลูกก็เรียนอยู่ รีบยังไงก้ต้องรอป่ะ เราอีกปีกว่าๆก็เรียนจบ รักเด็กที่รีบทำหลายๆอย่างก็เพราะอยากมีครอบครัวเหมือนกัน เอาเป็นว่างงมากถ้าเราทำให้ลูกชายเค้าแย่ลง หรือเราไม่มีอะไรเลยก็ถูกที่แม่จะห่วงลูก แต่อันนี้เราแทบจะไปเป็นแม่ดูแลลุกชายเค้าแทนละ ทำอะไรก็ไม่เป็น ขอไม่สนใจคนแก่ที่ก็ไม่ได้มีอะไรในชีวิตขนาดนั้น เชิญตามสบายจ้า