เป็นกระทู้เเรกที่เคยตั้งผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยค่ะ ไม่รู้จะเเท็กห้องไหนT-T
เราชื่อปิ่นค่ะ
ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเราสงสัยว่าอยากรู้ว่าคนส่วนใหญ่เริ่มคิดถึงอนาคตกันตอนอายุเท่าไหร่น่ะค่ะ เเหะๆ ยอมรับตรงๆว่าเราชอบมโนถึงเรื่องอนาคตบ่อยๆค่ะ 5555 ที่จริงคือทุกคืนก่อนนอนเลย
ขอเกริ่นก่อนนะคะ ยาวจริงๆ อยากจะบอกทุกรายละเอียด
เราอายุ 14 ค่ะ ตอนนี้อยู่ม.2 เราฝันอยากเป็นนักธุรกิจตั้งเเต่ตอนประถมค่ะ จำไม่ได้เหมือนกันว่าตอนไหน มันรู้สึกนานมากๆ เเต่จุดเริ่มต้นของความฝันนี้จำได้เเม่นค่ะ คือปิ่นไปดูซีรีส์เกาหลีเรื่องหนึ่งเเล้วติดงอมแงม 555555 คิดว่าหลายคนคงรู้จักเรื่องนี้ เรื่อง F4 รักฉบับใหม่หัวใจ4ดวงค่ะ เนื้อเรื่องก็ที่พระเอกกับพระรอง 4 คนหล่อรวยมาก (เราชอบคิมฮยอนจุง--//นอกเรื่อง)
หลายคนคงสงสัยว่า F4 มันไปเกี่ยวกับความฝันของเราได้ไง ฮ่าๆ ที่มันเกี่ยวก็พวกเค้านั่นเเหละค่ะ คือในซีรีส์คือทุกคนหล่อรวยเเละดูดีมาก เราชอบผู้ชายทำงานเพราะดูสมาร์ท อีปิ่นตัวน้อยๆก็ริอยากจะเเต่งงานกับผู้ชายเเบบนี้(มีเเววตั้งเเต่เด็ก) เเล้วก็อยากจะรวยค่ะ ในเรื่องพวกนางรวยซื้อได้เเทบทุกอย่างเเละปิ่นเองก็เกลียดโมเม้นอยากได้อะไรเเต่ไม่มีตังซื้อมาตั้งเเต่ไหนเเต่ไร สมองก็เลยเกิดตรรกะว่าถ้าทำงานดีก็จะได้เจอคนดีๆตามสเปคเเล้วก็มีชีวิตรวยๆเเบบนี้
ปิ่นก็เลยสนใจงานด้านนี้ค่ะ ตอนนั้นก็ยังเป็นเด็กประถมเลยไม่ได้คิดอะไรมาก พอพูดถึงอะไรรวยๆปิ่นก็จะนึกถึงธุรกิจ ถ้าเป็นอาชีพเเขนงนี้ปิ่นก็จะนึกถึงนักธุรกิจ ตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยรู้ความหมายของนักธุรกิจมากค่ะ รู้เเค่ว่าต้องเป็นให้ได้!! (เพื่อผู้ชายเเละเงิน)
พอขึ้นมัธยม(ปีที่เเล้ว)เราก็เริ่มเดินตามฝัน คือตอนนั้นเราสนใจด้านธุรกิจระหว่างประเทศ พวกบริษัทส่งออกเเละนำเข้าสินค้า ช่วงนั้นสนใจเรื่องส่งออกผลไม้เมืองร้อนของไทยเราค่ะ คิดว่ามีกำไรเเน่นอนเพราะเเค่กล้วยบ้านเราหวีละสิบบาทที่ญี่ปุ่นลูกละร้อย เเต่คิดไปคิดมาก็รู้ว่าตัวเองคิดโง่ๆเเละตื้นเกินไปเพราะการส่งออกอาหารมีความเสี่ยงอยู่มาก ถ้าเกิดติดปัญหาด้านการคมนาคมอย่างรันเวย์หมอกลงเครื่องบินออกไม่ได้ ผลผลิตของเราอาจจะเสียหาย เเล้วก็เรื่องภาษีด้วย เราเลยคิดว่าเรื่องนี้จะเอาไว้ก่อน ที่รู้ๆคือชั้นสนใจด้านธุรกิจระหว่างประเทศ
เราเลยเลือกลงวิชาเสรีที่เกี่ยวข้องกับภาษาค่ะนั่นคือจีนกับฝรั่งเศสค่ะ ประถมปลายเราก็เรียนจีนมาเเล้ว เเถมจีนยังเป็นประเทศเเห่งการค้าขายเเละธุรกิจอีก เราเลยลงค่ะ ส่วนฝรั่งเศสก็เเถมๆ เผื่อมีประโยชน์ในอนาคต เเล้วก็ภาษาอังกฤษเราเรียนเกือบทุกวันอยู่เเล้วเลยไม่ลงค่ะ เวลาว่างก็ชอบหัดอ่านนิทานภาษาอังกฤษอยู้เเล้ว สนุกดีเเล้วได้ความรู้ค่ะ ฮ่าๆ เเต่พูดตรงๆคือเราไม่ชอบเรียนจีนกับฝรั่งเศสเลยค่ะT-T อยากลงอะไรที่ได้เกรดง่ายๆเรียนสบายๆมากกว่า เเต่เราคิดว่าแทนที่จะเสียเวลากับวิชาเสรีที่ไม่มีประโยชน์เเก่เราในอนาคตอย่างปลูกผักหรือทำของชำร่วยเราเลือกอันนี้ดีกว่าค่ะ เราต้องถามตัวเองดูดีๆว่าได้เกรดง่ายเเล้วเราได้อะไรล่ะ? เราเลยไม่เลือกลงค่ะ ถึงจะไม่ชอบเเต่เพื่ออนาคตเราทำได้ ///^/// ที่จริงมันก็ไม่เลวนักหรอกค่ะ สนุกกับการสร้างอนาคตดี ตอนนี้เราสนใจธุรกิจด้านสิ่งพิมพ์ค่ะ เราเองก็ชอบอ่านหนังสือเเละหนังสือของไทยเราบางเล่มก็ดีมากๆเราเลยอยากจะเเปลให้ต่างชาติได้อ่านบ้าง เห็นบ้านเรามีหนังสือเเปลเยอะเเต่ไม่เห็นบ้านเค้ามีหนังสือเเปลของเราบ้างเลยT-T อยากจะให้ประเทศไทยได้ดีในส่วนนี้บ้าง อาจจะกระตุ้นให้คนไทยรักการอ่านมากขึ้นได้บ้างด้วย เราเป็นพวกที่จะดีใจหน้าบานมากๆเวลามีคนชมประเทศไทย
ตอนนี้ก็ม.2เเล้วค่ะ เป้าหมายก็ยังคงเหมือนเดิม จังหวะนี้เพื่อนเราก็เริ่มมีเเฟนกันหมดทุกคนเเล้วค่ะ ฮ่าๆ (เด็กสมัยนี้เนอะ) เเต่ที่เห็นเกือบทุกรายเเปปๆก็เลิกค่ะ -0- ที่จริงเราก็ไม่เชื่อเรื่องรักวัยรุ่นอยู่เเล้ว(มีคนบอกว่าเราหัวโบราณมากT-T) อันนี้บอกตรงๆคือคนเข้ามาจีบก็มีบ้างเเต่โนทุกราย เพราะเค้ายังรับประกันอะไรเราไม่ได้ เราจริงจังกับมันเเละคิดว่าความรักเป็นเรื่องสำคัญค่ะ เพื่อนเราบอกลองคบดูบ้าง เเต่เราไม่รู้จะเพื่ออะไรจริงๆ เพราะเด็กมันยังไม่มีอนาคตตตตต รับประกันอะไรเราไม่ได้ เอาเป็นว่ามีลูกชายเจ้าของบริษัทคนไหนที่มีงานทำเเน่นอนเข้ามาจีบจีบได้ค่ะ//ถุ้ย
ตามนี้ล่ะที่เราบอกเพื่อนไป เพื่อนเราก็โมโหเราว่าเเกน่ะคิดเยอะไปแล้ว (เค้าผิดอัลไลT-T??) ตอนนี้ยังไม่ต้องคิดอะไรหรอกเเค่ตั้งใจเรียนหาความสุขใส่ตัวบ้างก็พอ ใครที่ไหนเข้าจะเริ่มคิดกันตั้งเเต่ม.2 ถ้าเกิดเเกอยากทำอย่างอื่นขึ้นมาล่ะ (อันนี้คิดว่าไม่เเน่นอน เพราะเราชอบอาชีพนี้ เเละอยากเป็นผู้หญิงทำงาน ไม่เปลี่ยนใจเด็ดขาด)
เราก็ไม่ได้เครียดกับเรื่องเเบบนี้นะคะ คิดว่าสนุกดีที่ได้เดินตามความฝัน ตอนม.3เราจะเริ่มเก็บเงินตั้งเป็นทุนเเล้วค่ะ มันคือปัญหาใหญ่เลยในการลงทุน วันละ20ปีหนึ่งก็ได้หลายตังเเล้วค่ะ^W^
เเล้วเราอยากรู้ค่ะว่าเจ้าของธุรกิจคนอื่นหรือท่านผู้มีประสบการณ์เริ่มคิดถึงอนาคตกันตอนไหนหรอคะ เเค่นี้ล่ะ55555 #เล่ามาตั้งนานเพื่อออ??
ทุกคนเริ่มคิดถึงอนาคตกันตอนอายุเท่าไหร่หรอคะ???
เราชื่อปิ่นค่ะ
ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเราสงสัยว่าอยากรู้ว่าคนส่วนใหญ่เริ่มคิดถึงอนาคตกันตอนอายุเท่าไหร่น่ะค่ะ เเหะๆ ยอมรับตรงๆว่าเราชอบมโนถึงเรื่องอนาคตบ่อยๆค่ะ 5555 ที่จริงคือทุกคืนก่อนนอนเลย
ขอเกริ่นก่อนนะคะ ยาวจริงๆ อยากจะบอกทุกรายละเอียด
เราอายุ 14 ค่ะ ตอนนี้อยู่ม.2 เราฝันอยากเป็นนักธุรกิจตั้งเเต่ตอนประถมค่ะ จำไม่ได้เหมือนกันว่าตอนไหน มันรู้สึกนานมากๆ เเต่จุดเริ่มต้นของความฝันนี้จำได้เเม่นค่ะ คือปิ่นไปดูซีรีส์เกาหลีเรื่องหนึ่งเเล้วติดงอมแงม 555555 คิดว่าหลายคนคงรู้จักเรื่องนี้ เรื่อง F4 รักฉบับใหม่หัวใจ4ดวงค่ะ เนื้อเรื่องก็ที่พระเอกกับพระรอง 4 คนหล่อรวยมาก (เราชอบคิมฮยอนจุง--//นอกเรื่อง)
หลายคนคงสงสัยว่า F4 มันไปเกี่ยวกับความฝันของเราได้ไง ฮ่าๆ ที่มันเกี่ยวก็พวกเค้านั่นเเหละค่ะ คือในซีรีส์คือทุกคนหล่อรวยเเละดูดีมาก เราชอบผู้ชายทำงานเพราะดูสมาร์ท อีปิ่นตัวน้อยๆก็ริอยากจะเเต่งงานกับผู้ชายเเบบนี้(มีเเววตั้งเเต่เด็ก) เเล้วก็อยากจะรวยค่ะ ในเรื่องพวกนางรวยซื้อได้เเทบทุกอย่างเเละปิ่นเองก็เกลียดโมเม้นอยากได้อะไรเเต่ไม่มีตังซื้อมาตั้งเเต่ไหนเเต่ไร สมองก็เลยเกิดตรรกะว่าถ้าทำงานดีก็จะได้เจอคนดีๆตามสเปคเเล้วก็มีชีวิตรวยๆเเบบนี้
ปิ่นก็เลยสนใจงานด้านนี้ค่ะ ตอนนั้นก็ยังเป็นเด็กประถมเลยไม่ได้คิดอะไรมาก พอพูดถึงอะไรรวยๆปิ่นก็จะนึกถึงธุรกิจ ถ้าเป็นอาชีพเเขนงนี้ปิ่นก็จะนึกถึงนักธุรกิจ ตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยรู้ความหมายของนักธุรกิจมากค่ะ รู้เเค่ว่าต้องเป็นให้ได้!! (เพื่อผู้ชายเเละเงิน)
พอขึ้นมัธยม(ปีที่เเล้ว)เราก็เริ่มเดินตามฝัน คือตอนนั้นเราสนใจด้านธุรกิจระหว่างประเทศ พวกบริษัทส่งออกเเละนำเข้าสินค้า ช่วงนั้นสนใจเรื่องส่งออกผลไม้เมืองร้อนของไทยเราค่ะ คิดว่ามีกำไรเเน่นอนเพราะเเค่กล้วยบ้านเราหวีละสิบบาทที่ญี่ปุ่นลูกละร้อย เเต่คิดไปคิดมาก็รู้ว่าตัวเองคิดโง่ๆเเละตื้นเกินไปเพราะการส่งออกอาหารมีความเสี่ยงอยู่มาก ถ้าเกิดติดปัญหาด้านการคมนาคมอย่างรันเวย์หมอกลงเครื่องบินออกไม่ได้ ผลผลิตของเราอาจจะเสียหาย เเล้วก็เรื่องภาษีด้วย เราเลยคิดว่าเรื่องนี้จะเอาไว้ก่อน ที่รู้ๆคือชั้นสนใจด้านธุรกิจระหว่างประเทศ
เราเลยเลือกลงวิชาเสรีที่เกี่ยวข้องกับภาษาค่ะนั่นคือจีนกับฝรั่งเศสค่ะ ประถมปลายเราก็เรียนจีนมาเเล้ว เเถมจีนยังเป็นประเทศเเห่งการค้าขายเเละธุรกิจอีก เราเลยลงค่ะ ส่วนฝรั่งเศสก็เเถมๆ เผื่อมีประโยชน์ในอนาคต เเล้วก็ภาษาอังกฤษเราเรียนเกือบทุกวันอยู่เเล้วเลยไม่ลงค่ะ เวลาว่างก็ชอบหัดอ่านนิทานภาษาอังกฤษอยู้เเล้ว สนุกดีเเล้วได้ความรู้ค่ะ ฮ่าๆ เเต่พูดตรงๆคือเราไม่ชอบเรียนจีนกับฝรั่งเศสเลยค่ะT-T อยากลงอะไรที่ได้เกรดง่ายๆเรียนสบายๆมากกว่า เเต่เราคิดว่าแทนที่จะเสียเวลากับวิชาเสรีที่ไม่มีประโยชน์เเก่เราในอนาคตอย่างปลูกผักหรือทำของชำร่วยเราเลือกอันนี้ดีกว่าค่ะ เราต้องถามตัวเองดูดีๆว่าได้เกรดง่ายเเล้วเราได้อะไรล่ะ? เราเลยไม่เลือกลงค่ะ ถึงจะไม่ชอบเเต่เพื่ออนาคตเราทำได้ ///^/// ที่จริงมันก็ไม่เลวนักหรอกค่ะ สนุกกับการสร้างอนาคตดี ตอนนี้เราสนใจธุรกิจด้านสิ่งพิมพ์ค่ะ เราเองก็ชอบอ่านหนังสือเเละหนังสือของไทยเราบางเล่มก็ดีมากๆเราเลยอยากจะเเปลให้ต่างชาติได้อ่านบ้าง เห็นบ้านเรามีหนังสือเเปลเยอะเเต่ไม่เห็นบ้านเค้ามีหนังสือเเปลของเราบ้างเลยT-T อยากจะให้ประเทศไทยได้ดีในส่วนนี้บ้าง อาจจะกระตุ้นให้คนไทยรักการอ่านมากขึ้นได้บ้างด้วย เราเป็นพวกที่จะดีใจหน้าบานมากๆเวลามีคนชมประเทศไทย
ตอนนี้ก็ม.2เเล้วค่ะ เป้าหมายก็ยังคงเหมือนเดิม จังหวะนี้เพื่อนเราก็เริ่มมีเเฟนกันหมดทุกคนเเล้วค่ะ ฮ่าๆ (เด็กสมัยนี้เนอะ) เเต่ที่เห็นเกือบทุกรายเเปปๆก็เลิกค่ะ -0- ที่จริงเราก็ไม่เชื่อเรื่องรักวัยรุ่นอยู่เเล้ว(มีคนบอกว่าเราหัวโบราณมากT-T) อันนี้บอกตรงๆคือคนเข้ามาจีบก็มีบ้างเเต่โนทุกราย เพราะเค้ายังรับประกันอะไรเราไม่ได้ เราจริงจังกับมันเเละคิดว่าความรักเป็นเรื่องสำคัญค่ะ เพื่อนเราบอกลองคบดูบ้าง เเต่เราไม่รู้จะเพื่ออะไรจริงๆ เพราะเด็กมันยังไม่มีอนาคตตตตต รับประกันอะไรเราไม่ได้ เอาเป็นว่ามีลูกชายเจ้าของบริษัทคนไหนที่มีงานทำเเน่นอนเข้ามาจีบจีบได้ค่ะ//ถุ้ย
ตามนี้ล่ะที่เราบอกเพื่อนไป เพื่อนเราก็โมโหเราว่าเเกน่ะคิดเยอะไปแล้ว (เค้าผิดอัลไลT-T??) ตอนนี้ยังไม่ต้องคิดอะไรหรอกเเค่ตั้งใจเรียนหาความสุขใส่ตัวบ้างก็พอ ใครที่ไหนเข้าจะเริ่มคิดกันตั้งเเต่ม.2 ถ้าเกิดเเกอยากทำอย่างอื่นขึ้นมาล่ะ (อันนี้คิดว่าไม่เเน่นอน เพราะเราชอบอาชีพนี้ เเละอยากเป็นผู้หญิงทำงาน ไม่เปลี่ยนใจเด็ดขาด)
เราก็ไม่ได้เครียดกับเรื่องเเบบนี้นะคะ คิดว่าสนุกดีที่ได้เดินตามความฝัน ตอนม.3เราจะเริ่มเก็บเงินตั้งเป็นทุนเเล้วค่ะ มันคือปัญหาใหญ่เลยในการลงทุน วันละ20ปีหนึ่งก็ได้หลายตังเเล้วค่ะ^W^
เเล้วเราอยากรู้ค่ะว่าเจ้าของธุรกิจคนอื่นหรือท่านผู้มีประสบการณ์เริ่มคิดถึงอนาคตกันตอนไหนหรอคะ เเค่นี้ล่ะ55555 #เล่ามาตั้งนานเพื่อออ??