...บังเอิญวันก่อนผมกลับไปเยี่ยมร้านเก่าที่เคยทำ เจอเพื่อนๆพี่ๆเลยได้นั่งคุยรำลึกความหลังสมัยผมยังทำงาน ไปๆมาๆเลยอยากรู้เรื่องสนุกๆจากร้านอื่นบ้างน่ะครับ
จริงๆมันก็มีอะไรให้ฮากันทุกวันแหละนะฮะเพราะมันเป็นงานเฉพาะหน้า ได้เจออะไรไม่คาดฝันอยู่เสมอ ก็ขอยกตัวอย่างเรื่องเหวอๆที่ผมจำได้ละกัน
เหตุการณ์มันนานแล้ว จำรายละเอียดบทสนทนาไม่ได้ แต่ก็ประมาณนี้น่ะครับ
เหตุการณ์แรก... ผมเป็นพนักงานร้านกาแฟกับเบเกอรี่ครับ อยู่หน้าร้านคนเดียว
ตอนนั้นจำได้ว่าลูกค้ามาซื้อเค้กปอนด์หลายกล่อง ก็กำลังจัดใส่กล่อง ผูกโบว์รอบเค้ก ตกแต่งฯลฯ
ระหว่างที่มือเป็นระวิงอยู่นั้น ลูกค้าถามขึ้นมา
คุณลูกค้า : น้องมีเทียนแบบไหนบ้างคะ? (คงถามประมาณว่ามีเทียนตัวเลข เทียนแฟนซี เทียนเป่าไม่ดับฯลฯ อะไรไหม)
ผม(ไม่ทันคิด) : ทางร้านเรามีเทียนเป็นแท่งครับผม
... พูดจบทั้งผมและลูกค้าก็ต่างคนต่างนิ่งไปสองสามวิ พอนึกได้ผมนี่ระล่ำระลักรีบขอโทษลูกค้าเลย เค้าก็หัวเราะออกมาน่ะครับ บอกว่า...พี่ก็กำลังคิดว่าตอนแรกพี่ถามอะไรน้องไปนะ พี่ใช้คำถามผิดใช่มั๊ยเนี่ย555
ดีที่คุณลูกค้าไม่เอาเรื่องนะครับ ไม่ได้ตั้งใจจะตอบกวนแต่มันไม่ทันคิดจริงๆ คือกำลังจัดเค้กอยู่น่ะครับเลยจดจ่ออยู่กับกล่องเค้กตรงหน้า-*-
.......
เหตุการณ์ที่สอง... ผมเป็นพนักงานร้านกาแฟเหมือนเดิม แต่ที่ใหม่
วันนั้นเจ้าของร้านไม่เข้าครับ ผมก็ยืนทำอะไรง่วนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ แล้วก็มีเจ้าหน้าที่บัตรเครดิตชายหญิงสองท่านเดินเข้ามา
เจ้าหน้าที่ชาย : น้องครับ ร้านน้องรับบัตรเครดิตมั๊ย?
ผม : ไม่รับครับ
เจ้าหน้าที่หญิง : แล้วเงินสดล่ะคะ?
ผม(คิดในใจ) : ไม่ใช้เงินสดแล้วจะให้ร้านผมใช้หอยเบี้ยเหรอครับ ฮ่วย-*-
........
ส่วนเรื่องนี้ผมเคยเล่าไว้ในกระทู้หนึ่งครับ ขอเอามาลงรำลึกความหลังอีกทีก็แล้วกันเพราะตอนนี้ก็แยกย้ายกันไปหมดแล้วครับ
ตอนนั้นอยู่ร้านเค้ก ผมเข้าไปช่วยทำขนมเพราะพี่เชฟออกไปซื้อของ ทีนี้ลูกน้องอีกคนที่เป็นต่างด้าวก็เข้ามา
ผมเลยให้ช่วยตอกไข่ใส่อ่างเตรียมผสม ซึ่งคนนี้เค้าก็เป็นลูกมือเชฟอยู่แล้วนะครับ
ลูกน้องถาม : พี่ๆ ใช้ไข่เท่าไหร่
ผม : "180" (กรัม) (คือทำเค้กอยู่ทุกวัน ตวงแบบนี้ทุกวัน)
ผมก็เดินออกจากครัวไปดูหน้าร้าน ระหว่างรอแป้งที่อบในเตา ก่อนออกมาก็ได้ยินเสียงตอกไข่ ...ต๊อก ...ต๊อก ...ต๊อก ...ฯลฯ
กำลังจะเดินกลับเข้าห้องเห็นลูกน้องเปิดประตูเดินสวนออกมา ผมเลยถาม
ผม : ไปไหนล่ะ เตรียมของเสร็จแล้วเหรอ
ลูกน้อง : //สั่นหัว
ผมก็... : ทำไมยังไม่ได้อีกล่ะ แค่ 180 เอง
ลูกน้อง : ยังไม่เสร็จเลยพี่ ที่นี่มีไม่พอ เดี๋ยวผมไปขนจากสต๊อกอีก
ผม : อะไรไม่พอ เมื่อเช้าก็เบิกไปให้แล้วไง
ลูกน้อง : แผงนึงมี 30 เองนะพี่?!?
ผม : ?!?!?!?!?!?!?!
แจ้นเข้าไปดูเลยจ้า ...ตอกเต็มอ่างเลยจ้า เค้านึกว่า 180 ฟอง
ผมก็ผิดที่ไม่ได้ระบุให้ละเอียด แต่เค้าก็ตวงส่วนผสมอยู่ทุกวันน้อ สูตรก็สูตรเดิมๆ
พอพี่เชฟกลับมาหัวเราะก๊ากเลย บอก...นี่จะทำเค้กไปแก้บนที่ไหนกันเหรอ5555
ก็เป็นเรื่องโจ๊กที่เอามาแซวกันน่ะครับ น้องเค้าก็ตอบอายๆ บอกว่า..ถ้าเป็นพี่เชฟสั่งเค้าก็จะตวงเหมือนเดิม แต่นี่เห็นพี่ต้นเข้ามาสั่งก็นึกว่าจะทำอะไรพิเศษ
...โยนเขร้ให้ฉันอีก-*-
ปล.(เข้ามาเพิ่ม)สรุปก็... ต้องช่วยกันแยกไข่ขาวไข่แดงใส่แกลลอนไว้ครับ ทำเมอร์แรงกันจนนึกว่าเป็นวาระแห่งชาติ55555 XD
.........
เรื่องสุดท้าย... นึกขึ้นมาได้ มีพี่ที่ทำงานเก่าผมคนนึงแกทำปากเป็นเสียงนี้ได้ครับ
ก็ยังเป็นร้านกาแฟ... แล้ววันนั้นที่ร้านคนเยอะมากทั้งพนักงานทั้งลูกค้า เหมือนมีทัวร์มาลงแถวนั้น เดินดูร้าน ดูของบนชั้นกันวุ่นวายเลย
พี่ผู้จัดการก็สั่งให้ผมรีบเตรียมเครื่องดื่มกับขนมแจกให้ลูกค้าชิม ผมกับพี่คนนี้ก็ช่วยกันชงเครื่องดื่ม หั่นขนมฯลฯ
รีบตาลีตาเหลือกช่วยกันยกออกมา พอเดินมาหน้าร้าน...ลูกค้าหายกันไปหมดแล้ว คนนำทัวร์เค้าพาเดินไปที่อื่นแล้ว
แล้วแบบ...เหวออ่ะครับ ถือกันมาคนละสองสามถาดเต็มไม้เต็มมือ ยืนเก้อกันสองคน
แล้วพี่แกทำเสียงนี้ออกมาน่ะครับ เลยหลุดขำกันออกมาเลย
มันอารมณ์นี้จริงๆ5555
แล้วเพื่อนๆมีเรื่องอะไรสนุกๆมาแบ่งปันกันบ้างไหมครับ งานบริการอย่างเรามันเหนื่อยจริงๆ แต่ก็ได้เสียงฮาและทีมเวิร์คจากเพื่อนร่วมงานนี่ล่ะฮะถึงยังยืนหยัดกันอยู่ได้ บางวันง่วงๆเพลียๆ ขี้เกียจเต็มที่ แต่ก็ฝืนลุกมาอาบน้ำแต่งตัวเพราะอยากไปแจมกับเพื่อนที่ทำงานแค่นั้นเลย
ถึงตอนนี้ผมจะไม่ได้ทำตรงนั้นแล้ว แต่พอนึกถึงทีไรก็ยังรู้สึกสนุกอยู่เลยนะฮะ สนุกจริงๆ
เพื่อนๆที่ทำร้านอาหาร งานบริการ เคยมีเรื่องเหวอๆฮาๆอะไรกันบ้างครับ:)
จริงๆมันก็มีอะไรให้ฮากันทุกวันแหละนะฮะเพราะมันเป็นงานเฉพาะหน้า ได้เจออะไรไม่คาดฝันอยู่เสมอ ก็ขอยกตัวอย่างเรื่องเหวอๆที่ผมจำได้ละกัน
เหตุการณ์มันนานแล้ว จำรายละเอียดบทสนทนาไม่ได้ แต่ก็ประมาณนี้น่ะครับ
เหตุการณ์แรก... ผมเป็นพนักงานร้านกาแฟกับเบเกอรี่ครับ อยู่หน้าร้านคนเดียว
ตอนนั้นจำได้ว่าลูกค้ามาซื้อเค้กปอนด์หลายกล่อง ก็กำลังจัดใส่กล่อง ผูกโบว์รอบเค้ก ตกแต่งฯลฯ
ระหว่างที่มือเป็นระวิงอยู่นั้น ลูกค้าถามขึ้นมา
คุณลูกค้า : น้องมีเทียนแบบไหนบ้างคะ? (คงถามประมาณว่ามีเทียนตัวเลข เทียนแฟนซี เทียนเป่าไม่ดับฯลฯ อะไรไหม)
ผม(ไม่ทันคิด) : ทางร้านเรามีเทียนเป็นแท่งครับผม
... พูดจบทั้งผมและลูกค้าก็ต่างคนต่างนิ่งไปสองสามวิ พอนึกได้ผมนี่ระล่ำระลักรีบขอโทษลูกค้าเลย เค้าก็หัวเราะออกมาน่ะครับ บอกว่า...พี่ก็กำลังคิดว่าตอนแรกพี่ถามอะไรน้องไปนะ พี่ใช้คำถามผิดใช่มั๊ยเนี่ย555
ดีที่คุณลูกค้าไม่เอาเรื่องนะครับ ไม่ได้ตั้งใจจะตอบกวนแต่มันไม่ทันคิดจริงๆ คือกำลังจัดเค้กอยู่น่ะครับเลยจดจ่ออยู่กับกล่องเค้กตรงหน้า-*-
.......
เหตุการณ์ที่สอง... ผมเป็นพนักงานร้านกาแฟเหมือนเดิม แต่ที่ใหม่
วันนั้นเจ้าของร้านไม่เข้าครับ ผมก็ยืนทำอะไรง่วนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ แล้วก็มีเจ้าหน้าที่บัตรเครดิตชายหญิงสองท่านเดินเข้ามา
เจ้าหน้าที่ชาย : น้องครับ ร้านน้องรับบัตรเครดิตมั๊ย?
ผม : ไม่รับครับ
เจ้าหน้าที่หญิง : แล้วเงินสดล่ะคะ?
ผม(คิดในใจ) : ไม่ใช้เงินสดแล้วจะให้ร้านผมใช้หอยเบี้ยเหรอครับ ฮ่วย-*-
........
ส่วนเรื่องนี้ผมเคยเล่าไว้ในกระทู้หนึ่งครับ ขอเอามาลงรำลึกความหลังอีกทีก็แล้วกันเพราะตอนนี้ก็แยกย้ายกันไปหมดแล้วครับ
ตอนนั้นอยู่ร้านเค้ก ผมเข้าไปช่วยทำขนมเพราะพี่เชฟออกไปซื้อของ ทีนี้ลูกน้องอีกคนที่เป็นต่างด้าวก็เข้ามา
ผมเลยให้ช่วยตอกไข่ใส่อ่างเตรียมผสม ซึ่งคนนี้เค้าก็เป็นลูกมือเชฟอยู่แล้วนะครับ
ลูกน้องถาม : พี่ๆ ใช้ไข่เท่าไหร่
ผม : "180" (กรัม) (คือทำเค้กอยู่ทุกวัน ตวงแบบนี้ทุกวัน)
ผมก็เดินออกจากครัวไปดูหน้าร้าน ระหว่างรอแป้งที่อบในเตา ก่อนออกมาก็ได้ยินเสียงตอกไข่ ...ต๊อก ...ต๊อก ...ต๊อก ...ฯลฯ
กำลังจะเดินกลับเข้าห้องเห็นลูกน้องเปิดประตูเดินสวนออกมา ผมเลยถาม
ผม : ไปไหนล่ะ เตรียมของเสร็จแล้วเหรอ
ลูกน้อง : //สั่นหัว
ผมก็... : ทำไมยังไม่ได้อีกล่ะ แค่ 180 เอง
ลูกน้อง : ยังไม่เสร็จเลยพี่ ที่นี่มีไม่พอ เดี๋ยวผมไปขนจากสต๊อกอีก
ผม : อะไรไม่พอ เมื่อเช้าก็เบิกไปให้แล้วไง
ลูกน้อง : แผงนึงมี 30 เองนะพี่?!?
ผม : ?!?!?!?!?!?!?!
แจ้นเข้าไปดูเลยจ้า ...ตอกเต็มอ่างเลยจ้า เค้านึกว่า 180 ฟอง
ผมก็ผิดที่ไม่ได้ระบุให้ละเอียด แต่เค้าก็ตวงส่วนผสมอยู่ทุกวันน้อ สูตรก็สูตรเดิมๆ
พอพี่เชฟกลับมาหัวเราะก๊ากเลย บอก...นี่จะทำเค้กไปแก้บนที่ไหนกันเหรอ5555
ก็เป็นเรื่องโจ๊กที่เอามาแซวกันน่ะครับ น้องเค้าก็ตอบอายๆ บอกว่า..ถ้าเป็นพี่เชฟสั่งเค้าก็จะตวงเหมือนเดิม แต่นี่เห็นพี่ต้นเข้ามาสั่งก็นึกว่าจะทำอะไรพิเศษ
...โยนเขร้ให้ฉันอีก-*-
ปล.(เข้ามาเพิ่ม)สรุปก็... ต้องช่วยกันแยกไข่ขาวไข่แดงใส่แกลลอนไว้ครับ ทำเมอร์แรงกันจนนึกว่าเป็นวาระแห่งชาติ55555 XD
.........
เรื่องสุดท้าย... นึกขึ้นมาได้ มีพี่ที่ทำงานเก่าผมคนนึงแกทำปากเป็นเสียงนี้ได้ครับ
ก็ยังเป็นร้านกาแฟ... แล้ววันนั้นที่ร้านคนเยอะมากทั้งพนักงานทั้งลูกค้า เหมือนมีทัวร์มาลงแถวนั้น เดินดูร้าน ดูของบนชั้นกันวุ่นวายเลย
พี่ผู้จัดการก็สั่งให้ผมรีบเตรียมเครื่องดื่มกับขนมแจกให้ลูกค้าชิม ผมกับพี่คนนี้ก็ช่วยกันชงเครื่องดื่ม หั่นขนมฯลฯ
รีบตาลีตาเหลือกช่วยกันยกออกมา พอเดินมาหน้าร้าน...ลูกค้าหายกันไปหมดแล้ว คนนำทัวร์เค้าพาเดินไปที่อื่นแล้ว
แล้วแบบ...เหวออ่ะครับ ถือกันมาคนละสองสามถาดเต็มไม้เต็มมือ ยืนเก้อกันสองคน
แล้วพี่แกทำเสียงนี้ออกมาน่ะครับ เลยหลุดขำกันออกมาเลย
มันอารมณ์นี้จริงๆ5555
แล้วเพื่อนๆมีเรื่องอะไรสนุกๆมาแบ่งปันกันบ้างไหมครับ งานบริการอย่างเรามันเหนื่อยจริงๆ แต่ก็ได้เสียงฮาและทีมเวิร์คจากเพื่อนร่วมงานนี่ล่ะฮะถึงยังยืนหยัดกันอยู่ได้ บางวันง่วงๆเพลียๆ ขี้เกียจเต็มที่ แต่ก็ฝืนลุกมาอาบน้ำแต่งตัวเพราะอยากไปแจมกับเพื่อนที่ทำงานแค่นั้นเลย
ถึงตอนนี้ผมจะไม่ได้ทำตรงนั้นแล้ว แต่พอนึกถึงทีไรก็ยังรู้สึกสนุกอยู่เลยนะฮะ สนุกจริงๆ