ตามหาเด็กผู้หญิงคนนึงครับน่าจะเรียนอยู่ ที่ ร.ร ธัญรัตน์(มั้งนะเพราะใกล้ที่สุดแล้ว) แถวนั้นก็มีทั้งเด็ก ร.ร เทพศิรินทร์ สวนกุหลับ ร.ร ธัญบุรี T^Tเยอะหงะจะเจอไหมเนี้ย
ผมไม่รอ พรหมลิขิตหรอกนะ ผมอยากลิขิตเอง555
เหตุเกิดเมื่อวันที่ 9/9/2558 เวลาประมาณ 19.20 กว่าๆ
วันนั้นผมไปกินข้าวกับเพื่อน ที่ ร้านข้าวมันไก่ลุงเปี๊ยก ที่อยู่ ซ.พรธิสาร ซอยตรงข้าม ม.ราชมงคลธัญญบุรี
ตอนนั้นผม ผมกำลังจะเลี้ยวรถข้ามฝั่งไป ร้านข้าวมันไก่ ระหว่างจังหวะที่จะเลี้ยว ดันหันหน้าไปสปาคกับเด็กผู้หญิงคนนึง ใส่ชุดนักเรียน ม.ต้น เดินมากับเพื่อนสองคน จังหวะนั้น เหมือนโลกหยุดหมุนนนน ในใจรู้แต่ว่าอยากรู้จัก กะว่าจะไป ขอ ไลน์ เฟสบุค หรืออะไรก็ได้ที่จะทำให้ติดต่อกันได้ ผมก็รู้สึกเหมือนน้องเค้าก็ มองผมอยู่(มะโน555) แต่เพื่อนผมบอกว่า น้องเค้ามองรถจะข้ามถนนผมก็อืมมมม แล้วน้องเค้าเดินเลยไปแล้วก็เลยคิดว่าคงไม่มีโอกาสแล้วแหละ เลยสั่งข้าวกินกับเพื่อน พอผ่านไปสักพัก น้องเค้าไม่ได้ข้ามถนน ยังอยุ่ฝั่งเดิม และเดินกลับมาทางหน้าร้าน จังหวะนั้นผมเห็น พอดีน้องเค้าหยุดเดินและมองเข้ามาในร้านมองมาทางผม คิดว่าน่าจะมองผม (มะโนอีกแล้ว555) ผมเลยคิดว่าจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้ หลุดมือ เลย เดินออกไปหน้าร้าน จะไปขอไลน์ แต่พอเดินออกไปแล้ว ดันไม่เห็นน้องเค้าละ(เดินไวมากกก) ผมเลยคิดว่าโอยยย แห้วอีกแล้ววววววววว เลยกลับมานั่งกินข้าวกับเพื่อนต่อ กินไปได้สักพัก เห็นน้องเค้าอีกแล้ว คราวนี้ข้ามถนนไปแล้ว อยู่อีกฝั่งนึง ผมจะรีบวิ่งออกจากร้านข้ามถนนไปอีกฝั่งเพื่อรีบไปขอไลน์ มันก็ยังไงอยู่แลดูโรคจิต 5555
ผมเลยบนกับข้าวมันไก่ (บนจริงๆนะ) ว่าถ้ากินหมดขอให้น้องผ่านมาทางนี้อีกแต่สุดท้ายกินไม่หมด5555+ แต่บร๊ะเจ้าาา พอผม กำลังจะกลับแล้ว ยืนอยุ่หน้าร้าน รอว่าน้องเค้าจะเดินกลับมาอีกไหม คราวนี้มาจริงๆ แต่ดันซ้อนมอเตอไซมา มีผู้ชาย อวบๆหน่อยขับให้ ส่วนเพื่อนน้องนั่งซ้อนกลาง ส่วนตัวน้องคนนั้นนั่งท้ายสุด จังหวะนั้นที่เห็นน้องเค้าก็มองผม(อีกแล้ว555) จังหวะนั้นในใจ คิดว่า กรรมมากะแฟนนนนนน แต่ถ้าเปนแฟนทำไมไม่นั่งกลางฟร่ะ จะซ้อนท้ายสุดทำไม พอคิดได้ ว่าจะขับรถตามไป น้องเค้าก้อ หายไปไหนไม่รู้แล้ววววววววววววววววววว
เหตุการณ์นี้ทำให้ผมเสียใจมาก ผมไม่ได้ แอบชอบ หรือชอบใคร มา ประมาณ 600 กว่าวันแล้ว
แต่ทำไม จู่ๆ ก็ชอบน้องคนนี้ทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้า เรียกว่ารักแรกพบได้หรือเปล่า เลยอยากให้เด็ก ร.ร ธัญรัตน์ หรือ ชาวคลอง 6 ซอยพร ช่วยตามหาหน่อยครับ ถ้ามีเพื่อนๆน้องมาเห็นคิดว่าน่าจะใช่ หลังไมค์ด้วยนะครับขอบคุณ
ปล.1 วันนั้น ผมใส่เสื้อสีเขียวขี้ม้า (เสื้อ ร.ด) กางเกงขาสั้นสีดำ ใส่หมวกแก๊ป กลับหลังสีดำ
ปล.2 น้องคนนั้นไม่รู้บ้านอยู่แถว ซอยพร หรือ มาเดินเล่นหรือมาเที่ยวที่ ตลาดนัด ม. ราชมงคล หรือเปล่า แต่พิกัดที่เจอคือ ร้านข้าวมันไก่ลุงเปี๊ยก หรือ ร้านข้าวมันไก่น้ำข้น
ปล.3 ไม่รู้ว่าเรียน ที่ ร.ร ธัญรัตน์หรือเปล่า แต่อยากให้ช่วยหน่อยน้าาาาา ผมหวังกับการลิขิตตัวเองครั้งนี้มาก อย่างน้อยได้รู้ว่าเป็นใครก็ยังดี
ปล.4 สุดท้ายแล้ว อยากให้ เด็ก ร.ร ธัญรัตน์ ช่วยๆกันแชร์ ให้หน่อยนะครับ เผื่อน้องเค้า เรียนอยุ่ที่นั่น เป็นเด็ก ม.ต้นนะ ผิวก็ไม่ขาวมาก ตัวสูงหน่อย ประมาณ 150 - 160 มากับเพื่อนของน้อง ตัวเล็กๆ ไม่สูงมาก แต่เพื่อนน้องเค้าไม่ได้ใส่ ชุด น.ร
ตามหาเด็ก คลอง6 ปทุม ณ ซอยพร หน้าร้านข้าวมันไก่♥
ผมไม่รอ พรหมลิขิตหรอกนะ ผมอยากลิขิตเอง555
เหตุเกิดเมื่อวันที่ 9/9/2558 เวลาประมาณ 19.20 กว่าๆ
วันนั้นผมไปกินข้าวกับเพื่อน ที่ ร้านข้าวมันไก่ลุงเปี๊ยก ที่อยู่ ซ.พรธิสาร ซอยตรงข้าม ม.ราชมงคลธัญญบุรี
ตอนนั้นผม ผมกำลังจะเลี้ยวรถข้ามฝั่งไป ร้านข้าวมันไก่ ระหว่างจังหวะที่จะเลี้ยว ดันหันหน้าไปสปาคกับเด็กผู้หญิงคนนึง ใส่ชุดนักเรียน ม.ต้น เดินมากับเพื่อนสองคน จังหวะนั้น เหมือนโลกหยุดหมุนนนน ในใจรู้แต่ว่าอยากรู้จัก กะว่าจะไป ขอ ไลน์ เฟสบุค หรืออะไรก็ได้ที่จะทำให้ติดต่อกันได้ ผมก็รู้สึกเหมือนน้องเค้าก็ มองผมอยู่(มะโน555) แต่เพื่อนผมบอกว่า น้องเค้ามองรถจะข้ามถนนผมก็อืมมมม แล้วน้องเค้าเดินเลยไปแล้วก็เลยคิดว่าคงไม่มีโอกาสแล้วแหละ เลยสั่งข้าวกินกับเพื่อน พอผ่านไปสักพัก น้องเค้าไม่ได้ข้ามถนน ยังอยุ่ฝั่งเดิม และเดินกลับมาทางหน้าร้าน จังหวะนั้นผมเห็น พอดีน้องเค้าหยุดเดินและมองเข้ามาในร้านมองมาทางผม คิดว่าน่าจะมองผม (มะโนอีกแล้ว555) ผมเลยคิดว่าจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้ หลุดมือ เลย เดินออกไปหน้าร้าน จะไปขอไลน์ แต่พอเดินออกไปแล้ว ดันไม่เห็นน้องเค้าละ(เดินไวมากกก) ผมเลยคิดว่าโอยยย แห้วอีกแล้ววววววววว เลยกลับมานั่งกินข้าวกับเพื่อนต่อ กินไปได้สักพัก เห็นน้องเค้าอีกแล้ว คราวนี้ข้ามถนนไปแล้ว อยู่อีกฝั่งนึง ผมจะรีบวิ่งออกจากร้านข้ามถนนไปอีกฝั่งเพื่อรีบไปขอไลน์ มันก็ยังไงอยู่แลดูโรคจิต 5555
ผมเลยบนกับข้าวมันไก่ (บนจริงๆนะ) ว่าถ้ากินหมดขอให้น้องผ่านมาทางนี้อีกแต่สุดท้ายกินไม่หมด5555+ แต่บร๊ะเจ้าาา พอผม กำลังจะกลับแล้ว ยืนอยุ่หน้าร้าน รอว่าน้องเค้าจะเดินกลับมาอีกไหม คราวนี้มาจริงๆ แต่ดันซ้อนมอเตอไซมา มีผู้ชาย อวบๆหน่อยขับให้ ส่วนเพื่อนน้องนั่งซ้อนกลาง ส่วนตัวน้องคนนั้นนั่งท้ายสุด จังหวะนั้นที่เห็นน้องเค้าก็มองผม(อีกแล้ว555) จังหวะนั้นในใจ คิดว่า กรรมมากะแฟนนนนนน แต่ถ้าเปนแฟนทำไมไม่นั่งกลางฟร่ะ จะซ้อนท้ายสุดทำไม พอคิดได้ ว่าจะขับรถตามไป น้องเค้าก้อ หายไปไหนไม่รู้แล้ววววววววววววววววววว
เหตุการณ์นี้ทำให้ผมเสียใจมาก ผมไม่ได้ แอบชอบ หรือชอบใคร มา ประมาณ 600 กว่าวันแล้ว
แต่ทำไม จู่ๆ ก็ชอบน้องคนนี้ทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้า เรียกว่ารักแรกพบได้หรือเปล่า เลยอยากให้เด็ก ร.ร ธัญรัตน์ หรือ ชาวคลอง 6 ซอยพร ช่วยตามหาหน่อยครับ ถ้ามีเพื่อนๆน้องมาเห็นคิดว่าน่าจะใช่ หลังไมค์ด้วยนะครับขอบคุณ
ปล.1 วันนั้น ผมใส่เสื้อสีเขียวขี้ม้า (เสื้อ ร.ด) กางเกงขาสั้นสีดำ ใส่หมวกแก๊ป กลับหลังสีดำ
ปล.2 น้องคนนั้นไม่รู้บ้านอยู่แถว ซอยพร หรือ มาเดินเล่นหรือมาเที่ยวที่ ตลาดนัด ม. ราชมงคล หรือเปล่า แต่พิกัดที่เจอคือ ร้านข้าวมันไก่ลุงเปี๊ยก หรือ ร้านข้าวมันไก่น้ำข้น
ปล.3 ไม่รู้ว่าเรียน ที่ ร.ร ธัญรัตน์หรือเปล่า แต่อยากให้ช่วยหน่อยน้าาาาา ผมหวังกับการลิขิตตัวเองครั้งนี้มาก อย่างน้อยได้รู้ว่าเป็นใครก็ยังดี
ปล.4 สุดท้ายแล้ว อยากให้ เด็ก ร.ร ธัญรัตน์ ช่วยๆกันแชร์ ให้หน่อยนะครับ เผื่อน้องเค้า เรียนอยุ่ที่นั่น เป็นเด็ก ม.ต้นนะ ผิวก็ไม่ขาวมาก ตัวสูงหน่อย ประมาณ 150 - 160 มากับเพื่อนของน้อง ตัวเล็กๆ ไม่สูงมาก แต่เพื่อนน้องเค้าไม่ได้ใส่ ชุด น.ร