เรื่องเกิดมาเป็นเวลาสัปดาห์กว่าๆแล้วค่ะ
ก่อนหน้านี้ไม่ได้ปัญหาอะไรกันมาก่อนเลยนะคะ
ช่วงตอนเย็นเรากลับจากทำงาน พ่อขับมอไซด์มารับเราเข้าบ้านตามปกติ
พอเข้าบ้านแม่ก็บอกว่าเย็นนี้มีกับข้าวเย็นอะไรบ้างให้กินได้เลย (ที่บ้านเปิดร้านอาหารตามสั่ง)
เราก็ตักข้าวเย็นกินเลยตามปกตินะคะ ตอนเราเพิ่งเริ่มกินข้าวเย็นก็มีลูกค้าเข้ามาสั่งอาหารพอดี
แม่ก็ไปรับออเดอร์แล้วก็เข้ามาเม้าลูกค้าให้ฟัง ก็ขำๆเฮฮากันอะค่ะ
เราเห็นมีลูกค้าก็รีบกินข้าวให้อิ่มจะได้ไปช่วยแม่ค่ะ
พอเรากินอิ่มแล้วก็ไปถามแม่ค่ะ
เรา: แม่ มีเมนูอะไรบ้าง
แม่: ไข่เจียว ต้มยำ บลาๆ
เรา: ไข่เจียวนี่กับข้าวหรือราดข้าว (จะได้เตรียมจานให้ถูก)
แม่: กับข้าว
เรา: โอเค จะได้ใส่จานเล็ก (คือเราเคยใส่จานใหญ่มาตลอดนะคะ แต่มีอยู่ครั้งนึงเราโดนว่า ว่าทำไมไม่ใส่จานเล็ก ใส่จานใหญ่มันโหลงเหลง น่าเกลียด)
แม่: ก็ใส่จานใหญ่สิ เคยหรอไงใส่จานเล็ก
เรา: ก็คราวที่แล้วหนูใส่จานใหญ่แล้วโดนว่าอะ
แม่: ไม่เถียงไม่ได้เลยหรอไง (ตะโกน)
เรา: ยังไม่ได้เถียงเลย แค่บอกว่าคราวที่แล้วแม่บอกแบบนี้
พ่อ: รอแปปนึงไม่ได้หรอ เดี๋ยวเข้ามาช่วยเอง ลูกยังกินข้าวอยู่ จะเรียกมาทำไม (พ่อบอกแม่)
แม่: ไม่ได้เรียกมันเลย มันเดินมาถามเอง แล้วมันก็เถียง ..........(แม่ไม่เคยเรียกเราแบบนี้เลย)
เราจำคำพูดเป๊ะๆไม่ได้นะคะ แต่คร่าวๆก็ประมาณที่พิมไปค่ะ
หลังจากนั้นเราได้ยินแม่โวยวายกับพ่ออีกสักพัก แต่เราไม่ได้ฟังต่อ เพราะเราก็หนีขึ้นห้องมาเลย
คือ แบบนี้เราผิดมากหรอคะ ถึงขนาดจะต้องเรียกเราว่ามัน
ปกติเราสนิทกับแม่มากค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ได้คุยกันเลยแม้แต่คำเดียว
ทะเลาะกับแม่ แบบนี้เราผิดมากหรอคะ?
ก่อนหน้านี้ไม่ได้ปัญหาอะไรกันมาก่อนเลยนะคะ
ช่วงตอนเย็นเรากลับจากทำงาน พ่อขับมอไซด์มารับเราเข้าบ้านตามปกติ
พอเข้าบ้านแม่ก็บอกว่าเย็นนี้มีกับข้าวเย็นอะไรบ้างให้กินได้เลย (ที่บ้านเปิดร้านอาหารตามสั่ง)
เราก็ตักข้าวเย็นกินเลยตามปกตินะคะ ตอนเราเพิ่งเริ่มกินข้าวเย็นก็มีลูกค้าเข้ามาสั่งอาหารพอดี
แม่ก็ไปรับออเดอร์แล้วก็เข้ามาเม้าลูกค้าให้ฟัง ก็ขำๆเฮฮากันอะค่ะ
เราเห็นมีลูกค้าก็รีบกินข้าวให้อิ่มจะได้ไปช่วยแม่ค่ะ
พอเรากินอิ่มแล้วก็ไปถามแม่ค่ะ
เรา: แม่ มีเมนูอะไรบ้าง
แม่: ไข่เจียว ต้มยำ บลาๆ
เรา: ไข่เจียวนี่กับข้าวหรือราดข้าว (จะได้เตรียมจานให้ถูก)
แม่: กับข้าว
เรา: โอเค จะได้ใส่จานเล็ก (คือเราเคยใส่จานใหญ่มาตลอดนะคะ แต่มีอยู่ครั้งนึงเราโดนว่า ว่าทำไมไม่ใส่จานเล็ก ใส่จานใหญ่มันโหลงเหลง น่าเกลียด)
แม่: ก็ใส่จานใหญ่สิ เคยหรอไงใส่จานเล็ก
เรา: ก็คราวที่แล้วหนูใส่จานใหญ่แล้วโดนว่าอะ
แม่: ไม่เถียงไม่ได้เลยหรอไง (ตะโกน)
เรา: ยังไม่ได้เถียงเลย แค่บอกว่าคราวที่แล้วแม่บอกแบบนี้
พ่อ: รอแปปนึงไม่ได้หรอ เดี๋ยวเข้ามาช่วยเอง ลูกยังกินข้าวอยู่ จะเรียกมาทำไม (พ่อบอกแม่)
แม่: ไม่ได้เรียกมันเลย มันเดินมาถามเอง แล้วมันก็เถียง ..........(แม่ไม่เคยเรียกเราแบบนี้เลย)
เราจำคำพูดเป๊ะๆไม่ได้นะคะ แต่คร่าวๆก็ประมาณที่พิมไปค่ะ
หลังจากนั้นเราได้ยินแม่โวยวายกับพ่ออีกสักพัก แต่เราไม่ได้ฟังต่อ เพราะเราก็หนีขึ้นห้องมาเลย
คือ แบบนี้เราผิดมากหรอคะ ถึงขนาดจะต้องเรียกเราว่ามัน
ปกติเราสนิทกับแม่มากค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ได้คุยกันเลยแม้แต่คำเดียว