สวัสดีครับ
ผมมีเรื่องราวเรื่องนึงจะมาแชร์นะครับ ถือว่าเป็นบทเรียนของผมแล้วกันนะครับ อย่างน้อยผู้หญิงที่เป็นอย่างนี้ ผู้ชายที่เจอเป็นแบบนี้ จะได้ดูเป็นแนวทาง
ว่าแล้วเล่าเลยไม่เสียเวลานะครับ ถ้าใครเห็นว่ามันยาว ไปอ่าน ดอกจันทร์ * ได้เลยนะครับ สรุปเลย
เรื่องเกิดจาก ผมได้เลิกรากับแฟนเก่าผมมาประมาณ เกือบ ปีหน่อยๆ และผมก็ร็สึกยังรักผู้หญิงคนนี้มาก ผมเลยเสียเวลา
กับการเสเพล ลงที่ขวดสุรา ค่อนข้างบ่น คนเดียว และเปิดจอสมาร์ทโฟนดูเฟสบุคเพื่อนๆไปเรื่อยเปื่อย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น
ประเด็นเกิดขึ้นเมื่อผมไปเจอ เพื่อนเก่าผู้หญิงคนนึงในเฟสบุค และทักเธอไปสั้นๆว่า
"เป็นไงมั่งเธอ"
ประโยคสั้นๆแค่นี้ ก่อให้เกิดเรื่องมากมายเมื่อเธอทักตอบผมมา และเธอบอกเธอยังจำผมได้อย่างแม่นยำในสมัยเรียน
ผมก็แปลกใจเล็กๆและเริ่มคุยกับเธอผ่านเฟสแชทอีกครั้ง เราเริ่มคุยกัน เหมือนทั่วไปครับ พอคุยได้สักพักก็เลิกคุยไป
ผมก็คิดว่า คงไม่มีอะไร ก็แค่เพื่อนเก่าที่เราได้คุยกัน
เวลาผ่านไป 3 วัน
เธอ ทักผมมากอีกครั้ง
"เป็นไงมั่งแก"
ผมก็เริ่มคิดแล้วว่า เอ๊ะ มันแปลกๆ ทำไมถึงอยู่ดีดีมาทักทายกันอีก เพราะคนเราโดยทั่วไป คุยกันแปปเดียวก็เลิกรา หากไม่ได้สนิทกัน
ผมก็เลยเริ่มคุยกับเธอผ่านแชทอีกครั้ง เมื่อผ่านไปได้ สักพัก ก็เริ่มถามว่าทำงานแถวไหน ทำอะไรอยู่ ปรากฎว่า ผมกับเธอทำงานใกล้กันมาก
ห่างกันไม่กี่ช่วงตึกเท่านั้นเอง
เธอก็เริ่มขึ้นประโยคว่า "อยากเจอ" ขึ้นมา วันนั้นผมนั่งครุ่นคิดอยู่นานมาก
ผมจึงตัดสินใจว่า " เอาวะ! เจอก็เจอ " ผมเลิกงานเสร็จก็ไปนัดรอเธอโดยทันที
ตอนนั้นใจผมเต้นมาก และรู้สึกว่า "เฮ้ย นี่เรารู้สึกยังกับ Puppy Love สมัยเรียน ม ปลาย ยังไงยังงั้น" ผมใจเต้นตึกตัก รอเธอประมาณ 1 ชั่วโมง ตามมารยาทสาวๆที่ต้องมาช้ากว่าเวลาเป้นปกติ ผมเข้าใจ
ครั้งแรกที่ผมเห็นเธอ ผมบอกตรงๆว่า ผมยังจำหน้าเค้าโครงเธอสมัยเด็กได้ และเริ่มไปเที่ยวกันสองคน
ในระหว่างเที่ยวผมก็ค่อยๆศึกษาเธอ เธอก็ถามผมประมาณเรื่องแฟน ว่าผมมีหรือไม่ ผมก็บอกได้บริสุทธิ์ใจเลยว่า ไม่มี
ซึ่งเธอก็บ่นเรื่องเลิกกับแฟนเหมือนกัน (ซึ่งตอนนั้นผมแอบดีใจมาก เพราะผมเริ่มชอบเธอขึ้นมาซะแล้ว)
เราคุยกันไปได้สักพัก ผมเริ่มรู้สึกว่าเราถูกคอกัน เธอเป็นคนตรงๆ พูดอะไรบอกไรผมก็บอกผมตรงๆ นิสัยห้วนๆ เหมือนเด็กผู้ชายนิดๆ
และผมก็รุ้สึกว่า "ผมหลงรักเธอ" ซะแล้ว หลังจากนั้นผมก็ขับแมงตะไซไปส่งเธอที่บ้าน และร่ำลากัน ผมทิ้งประโยคท้ายด้วยรอยยิ้มว่า
"ขอบคุณนะครับ วันนี้สนุกมากเลย"
เธอยิ้มเล็กน้อยแล้วก็พูดว่า "ค่ะ"
นั้นเป็นสัญญาณที่ผมส่งให้เธอรู้ก่อนเลยว่าผมรู้สึกชอบเธอและเราก็แชทคุยกันในไลน์มาเรื่อยๆ อีก 2 วันต่อมา เธอก็ชวนผมไปเที่ยวอีกครั้ง
คราวนี้ผมไปรอเธอเหมือนเดิม รอ 2 ชั่วโมง (ฮ่าๆ เธอนี่มาช้าจริงๆ แต่ผมก็รอได้ก็คนมันหลงแล้วถูกไหมครับ) เราก็เที่ยวกันเหมือนเดิม
หลังจากไปเที่ยวก็ไม่มีอะไร ผมก็พูดคุยกับเธอปกติ จนกระทั่งเราร่ำลากันตามเดิม และเราคุยกันมาเรื่อยๆจนกระทั่ง
วันนึง เธอก็พิมมาว่า
"ถามไรหน่อยดิ"
ผมก็ตอบ
"ถามอะไรจ๊ะ"
เธอพิม
"นายชอบเราใช่ป่ะ"
ผมใจเต้นตึกตักมาก และรู้สึกว่าร้อนรุ่มในใจแต่ผมก็เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆ ละ บอกเลย
"ใช่ เราชอบเธออ่ะ เรารู้สึกว่า บลา บลา บลา" เรื่อยเปื่อยของผม
เธอตอบผมกลับมาว่า
"อืม เราขอบคุณนะ แค่เราเห็นนายเป็นเพื่อนจริงๆ เราอยากเป็นเพื่อนกับนายมากกว่า"
เพล้ง ใจผมรู้สึกอกหัก ครับ แต่ผมคิดว่า ไม่เป็นไร เธออาจจะรู้สึกอึดอัดและเร่งรัดเธอเกินไป ผมก็เลยบอกเธอว่า
"งั้นเราขอทำใจซักพักนะ"
ผมตัดบทแล้วเธอก็ตอบว่า
"ค่ะ"
มาสั้นๆ แต่สักพักเธอก็ชวนผมเที่ยวอีก คราวนี้เธอกลับถามผมว่า
"ถามจริง นายจริงจังกับเราหรอ"
ผมก็ตอบตามความซื่อของผม
"จ้ะ แต่ถ้าไม่สบายใจหรืออึดอัดบอกเรานะ เราจะได้หายไป"
เธอก็พูดว่า
"ไม่ต้องหายไปหรอก เราเข้าใจ"
เธอเริ่มทำให้ผมสับสน ผมเริ่มคิดไม่ออกว่าเธอมีใจหรือไม่มีใจกับผมกันแน่ แต่เราก็ยังคงความสัมพันธ์ งง ๆ อย่างนี้ไปสักพักจนกระทั่ง
วันนึงอยู่ๆเธอก็มาถามผมอีกครั้ง
"นายยังชอบเราอยู่ไหม"
มาประโยคเดิม ที่ถามซ้ำผม คราวนี้ผมคิดว่าคงมีหวังเว้ย ผมก็เลยตอบ
"ชอบ"
เธอพูดกับผมต่อว่า
"คือเราไม่อยากโกหกนายแล้วนะ คือ เรา มี คน ของ เรา อยู่ แล้ว อ่ะ"
"......."
"............"
"......................"
ประโยคนี้ผมรู้สึกอึ้งไปเลย ทำไมไม่บอกตั้งแต่วันแรกว่ามีแฟนอยู่แล้ว แล้วทุกครั้งที่มากับผม ไม่เคยเห็นเขาจะคุยไลน์กับใคร หรืออะไรกับใครเลย
เป็นอะไรที่ผม ขอใช้ภาษาวัยรุ่นนะครับ "เงิบ" มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ครับ
ผมรู้สึกเจ็บแปล๊บกลางอกรอบสอง ผมเลยบอกกับเธอตรงๆเลยว่า
"งั้นเราขอทำใจ จริงๆนะสักพัก เราจะทักเธอไปเอง"
ผมตอบแล้วก็จบไป แต่มันไม่จบน่ะสิครับ เมื่อวันต่อมา เธอทักผมมาอีก แล้วถามว่า
"นายจะรู้สึกยังไงถ้าวันพรุ่งนี้นายจะไม่เจอเราอีก ไม่มีเราอยู่แล้ว"
"................"
"......................."
มันเป็นอะไรที่ผม งง และ สับสนมาก คืออย่างไร ต้องการอะไรจากผม และนั่นทำให้ผมตัดสินใจ
กำลังจะก้าวเข้าไปคำว่า ชู้ เข้าไปทุกที (จริงๆจะเรียกว่าชู้ก็ได้ครับ ถึงไม่รู้มาก่อนว่าเขามีแฟนก็เถอะ แต่พอรู้แล้วก็ยังใจอ่อนเพราะคำพูดของเขา)
ผมเลยถามเขาตรงๆ
"แฟนเธอรู้เรื่องเราไหม"
เธอตอบ
"รู้"
ผมถาม
"แล้วแฟนเธอไม่ว่าอะไรหรอ"
เธอตอบ
"ไม่ว่าอะไรนะ เราเอาเรื่องนายไปเล่าให้เขาฟังเขายังไม่ว่าไรเลยหัวเราะด้วยซ้ำ"
ความรู้สึกผมเริ่มรู้สึก งงไปหมด ผมไม่เคยเห็นรูปแฟนเขาในเฟสเขา ผมเลยเริ่มคิดว่า เธอคงต้องลองใจผมอีกแน่ๆ (อันนี้ก็ผิดที่ผมด้วยที่ผมมโน อยู่ภายใต้ความไม่สบายใจ ) แต่เชื่อไหมว่าตั้งแต่วันนั้น ผมไปเที่ยวกับเธอ อีกสองครั้ง แต่สองครั้งนี้ ผมรู้สึกเครียดมาก และรู้สึกผิดในใจตลอดเวลา เพราะผมไม่แน่ใจว่าตกลงเธอมีแฟนหรือเปล่า แล้วทำไมถึงมาเที่ยวกับผมได้ตั้งแต่เช้ายันดึก ไม่ติดต่อกับใครเลย เห็นโทรบอกที่บ้านแค่นั้นเอง
จนกระทั้งอีกสักพักเธอก็ถามผมอีกว่า
"นี่นาย ยังชอบเราอยู่อีกหรือเปล่า ยังจริงจังกับเราอยู่หรือเปล่า"
ผมอึ้งอีก อึ้งแล้วอึ้งอีก เป็นผู้หญิงที่ผม ไ ม่ เ ค ย เ จ อ ม า ก่ อ น เ ล ย จริงๆ
ผมก็ตอบอย่างเดิม
"อื้ม"
แต่คราวนี้เธอแปลกออกไปเธอตอบว่า
"งั้นเราห่างกันสักพักไหม เธอจะได้ทำใจ"
ผมเห็นคำนี้แล้ว ผมนั่งคิดอยู่ 3 ชั่วโมง ว่าจะเลือกความลุ่มหลงต่อไป หรือจะเลือก ศีลธรรมหยุดมันแค่นี้ (เลือกตอนที่สายไปนิดๆหรือเปล่านะฮ่าๆ)
และตอบเขาว่า
"งั้นเราของห่างเธอนะ"
จบแบบด้วนๆ และไม่พบเจอ ไม่ติดต่อเธออีก
เชื่อไหมว่า ทันที่ที่ผมพิมพ์คำนี้ ผมรู้สึกเจ็บมากน้ำตาไหลร้องไห้ออกมาอย่างฟูมฟาย แต่ผมกลับรู้สึกโล่ง ที่ไม่ต้องเป็นชู้ใคร ไม่ต้องเป็นรองใคร ผมร้องไห้อยู่พักใหญ่จนหลับ พอตอนเช้าผมอึ้งกว่านั้นคือ
เ ข า เ อ า รู ป แ ฟ น เ ข า ขึ้ น เ ฟ ส แ ล ะ ป ร ะ ก า ศ ว่ า ค บ กั น
ไม่พอครับ คราวนี้ อัพมันขึ้นทุกวันเลย ผ่านตามผมทุกวันไม่ทันให้ผมตั้งตัว
ทำให้ผมรู้เลยว่าที่แท้
*** 1.ผมเข้ามาในตอนที่เขายังไม่ได้คบกันแต่กำลังดูใจกัน และทะเลาะกัน หรือไม่เขาก็มาเที่ยวกับผมประชดแฟนเขา
2.เขาบอกกับผมว่าเขาอยู่กับผมแล้วเขาสบายใจ รู้สึกดี (ประโยคนี้อย่าพูดพล่อยๆกับคนที่คุณไม่ได้จริงจังนะครับเพราะมันเจ็บเวลาผิดหวัง)
3.ถ้าเธอบอกผมตั้งแต่วันแรกว่าเธอมีแฟนอยู่แล้ว ผมจะไม่ถลำลึกเข้ามาขนาดนี้เลย
4.เมื่อเขาตัดสินใจเลือกแล้ว เขาจึงตัดผมออกจากชีวิตเขาทันที แม้ว่าเขาจะรู้สึกดีกับผมก็ตาม
แต่ผมไม่โทษเขานะครับ เพราะความรักเป็นเรื่องที่ไม่เข้าใครออกใคร เขาเลือกส่งที่ดีที่สุดสำหรับเขา
แต่อยากจะฝากถึงน้องหญิง น้องชาย ผู้มากเสน่ห์ทุกท่านนะครับ
ขอร้องเลยว่า
ถ้ามีคนของคุณอยู่แล้ว อย่าหลอกเขา อย่าปิดบังเขา อย่ามาบอกเขาทีหลัง ไม่มีใครชอบการเป็นชู้โดยไม่รู้ตัวหรอกครับ
มันเจ็บจริงๆครับ ทุกวันนี้เธอคนนี้ก็ยังทักผมมาอยู่ แต่ผมไม่ตอบครับ ผมขอเวลาทำใจ และกลับไปลดสถานะให้เธอได้ที่คำว่าเพื่อนก่อนค่อยว่ากัน
ความรักเป็นสิ่งสวยงามนะครับ แต่ขอร้องว่าอย่าไปทำร้ายใคร แบบที่ผมต้องโดนนะครับ ส่วนใครที่กำลังประสบปัญหาอย่างผมอยู่ ตัดใจดีกว่าครับ
"ความรัก กับ ศิลธรรม ต้องเลือกศิลธรรมก่อนนะครับ เห็นใจคนที่เป็นคนรักของเขาบ้างนะครับว่าจะรู้สึกยังไงถ้าเจอเรากับแฟนเขาอยู่ด้วยกันต่อหน้าต่อตาเขา"
แต่ตอนนี้ผมรู้สึกแข็งแรงแล้วนะครับ เลยมาแชร์เป็นประสบการณ์ให้ทุกท่านฟัง อาจจะบ่นมากไปและไม่มีสาระ ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ แค่อัดอั้น ฮ่าๆๆ
ขอบคุณครับ
บทเรียนที่แสนเจ็บที่ผมเจอ และอยากแชร์ให้น้องชาย น้องหญิง พี่สาว พี่ชาย ทุกท่านฟังเป็นวิทยาทานนะครับ แหะๆ
ผมมีเรื่องราวเรื่องนึงจะมาแชร์นะครับ ถือว่าเป็นบทเรียนของผมแล้วกันนะครับ อย่างน้อยผู้หญิงที่เป็นอย่างนี้ ผู้ชายที่เจอเป็นแบบนี้ จะได้ดูเป็นแนวทาง
ว่าแล้วเล่าเลยไม่เสียเวลานะครับ ถ้าใครเห็นว่ามันยาว ไปอ่าน ดอกจันทร์ * ได้เลยนะครับ สรุปเลย
เรื่องเกิดจาก ผมได้เลิกรากับแฟนเก่าผมมาประมาณ เกือบ ปีหน่อยๆ และผมก็ร็สึกยังรักผู้หญิงคนนี้มาก ผมเลยเสียเวลา
กับการเสเพล ลงที่ขวดสุรา ค่อนข้างบ่น คนเดียว และเปิดจอสมาร์ทโฟนดูเฟสบุคเพื่อนๆไปเรื่อยเปื่อย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น
ประเด็นเกิดขึ้นเมื่อผมไปเจอ เพื่อนเก่าผู้หญิงคนนึงในเฟสบุค และทักเธอไปสั้นๆว่า
"เป็นไงมั่งเธอ"
ประโยคสั้นๆแค่นี้ ก่อให้เกิดเรื่องมากมายเมื่อเธอทักตอบผมมา และเธอบอกเธอยังจำผมได้อย่างแม่นยำในสมัยเรียน
ผมก็แปลกใจเล็กๆและเริ่มคุยกับเธอผ่านเฟสแชทอีกครั้ง เราเริ่มคุยกัน เหมือนทั่วไปครับ พอคุยได้สักพักก็เลิกคุยไป
ผมก็คิดว่า คงไม่มีอะไร ก็แค่เพื่อนเก่าที่เราได้คุยกัน
เวลาผ่านไป 3 วัน
เธอ ทักผมมากอีกครั้ง
"เป็นไงมั่งแก"
ผมก็เริ่มคิดแล้วว่า เอ๊ะ มันแปลกๆ ทำไมถึงอยู่ดีดีมาทักทายกันอีก เพราะคนเราโดยทั่วไป คุยกันแปปเดียวก็เลิกรา หากไม่ได้สนิทกัน
ผมก็เลยเริ่มคุยกับเธอผ่านแชทอีกครั้ง เมื่อผ่านไปได้ สักพัก ก็เริ่มถามว่าทำงานแถวไหน ทำอะไรอยู่ ปรากฎว่า ผมกับเธอทำงานใกล้กันมาก
ห่างกันไม่กี่ช่วงตึกเท่านั้นเอง
เธอก็เริ่มขึ้นประโยคว่า "อยากเจอ" ขึ้นมา วันนั้นผมนั่งครุ่นคิดอยู่นานมาก
ผมจึงตัดสินใจว่า " เอาวะ! เจอก็เจอ " ผมเลิกงานเสร็จก็ไปนัดรอเธอโดยทันที
ตอนนั้นใจผมเต้นมาก และรู้สึกว่า "เฮ้ย นี่เรารู้สึกยังกับ Puppy Love สมัยเรียน ม ปลาย ยังไงยังงั้น" ผมใจเต้นตึกตัก รอเธอประมาณ 1 ชั่วโมง ตามมารยาทสาวๆที่ต้องมาช้ากว่าเวลาเป้นปกติ ผมเข้าใจ
ครั้งแรกที่ผมเห็นเธอ ผมบอกตรงๆว่า ผมยังจำหน้าเค้าโครงเธอสมัยเด็กได้ และเริ่มไปเที่ยวกันสองคน
ในระหว่างเที่ยวผมก็ค่อยๆศึกษาเธอ เธอก็ถามผมประมาณเรื่องแฟน ว่าผมมีหรือไม่ ผมก็บอกได้บริสุทธิ์ใจเลยว่า ไม่มี
ซึ่งเธอก็บ่นเรื่องเลิกกับแฟนเหมือนกัน (ซึ่งตอนนั้นผมแอบดีใจมาก เพราะผมเริ่มชอบเธอขึ้นมาซะแล้ว)
เราคุยกันไปได้สักพัก ผมเริ่มรู้สึกว่าเราถูกคอกัน เธอเป็นคนตรงๆ พูดอะไรบอกไรผมก็บอกผมตรงๆ นิสัยห้วนๆ เหมือนเด็กผู้ชายนิดๆ
และผมก็รุ้สึกว่า "ผมหลงรักเธอ" ซะแล้ว หลังจากนั้นผมก็ขับแมงตะไซไปส่งเธอที่บ้าน และร่ำลากัน ผมทิ้งประโยคท้ายด้วยรอยยิ้มว่า
"ขอบคุณนะครับ วันนี้สนุกมากเลย"
เธอยิ้มเล็กน้อยแล้วก็พูดว่า "ค่ะ"
นั้นเป็นสัญญาณที่ผมส่งให้เธอรู้ก่อนเลยว่าผมรู้สึกชอบเธอและเราก็แชทคุยกันในไลน์มาเรื่อยๆ อีก 2 วันต่อมา เธอก็ชวนผมไปเที่ยวอีกครั้ง
คราวนี้ผมไปรอเธอเหมือนเดิม รอ 2 ชั่วโมง (ฮ่าๆ เธอนี่มาช้าจริงๆ แต่ผมก็รอได้ก็คนมันหลงแล้วถูกไหมครับ) เราก็เที่ยวกันเหมือนเดิม
หลังจากไปเที่ยวก็ไม่มีอะไร ผมก็พูดคุยกับเธอปกติ จนกระทั่งเราร่ำลากันตามเดิม และเราคุยกันมาเรื่อยๆจนกระทั่ง
วันนึง เธอก็พิมมาว่า
"ถามไรหน่อยดิ"
ผมก็ตอบ
"ถามอะไรจ๊ะ"
เธอพิม
"นายชอบเราใช่ป่ะ"
ผมใจเต้นตึกตักมาก และรู้สึกว่าร้อนรุ่มในใจแต่ผมก็เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆ ละ บอกเลย
"ใช่ เราชอบเธออ่ะ เรารู้สึกว่า บลา บลา บลา" เรื่อยเปื่อยของผม
เธอตอบผมกลับมาว่า
"อืม เราขอบคุณนะ แค่เราเห็นนายเป็นเพื่อนจริงๆ เราอยากเป็นเพื่อนกับนายมากกว่า"
เพล้ง ใจผมรู้สึกอกหัก ครับ แต่ผมคิดว่า ไม่เป็นไร เธออาจจะรู้สึกอึดอัดและเร่งรัดเธอเกินไป ผมก็เลยบอกเธอว่า
"งั้นเราขอทำใจซักพักนะ"
ผมตัดบทแล้วเธอก็ตอบว่า
"ค่ะ"
มาสั้นๆ แต่สักพักเธอก็ชวนผมเที่ยวอีก คราวนี้เธอกลับถามผมว่า
"ถามจริง นายจริงจังกับเราหรอ"
ผมก็ตอบตามความซื่อของผม
"จ้ะ แต่ถ้าไม่สบายใจหรืออึดอัดบอกเรานะ เราจะได้หายไป"
เธอก็พูดว่า
"ไม่ต้องหายไปหรอก เราเข้าใจ"
เธอเริ่มทำให้ผมสับสน ผมเริ่มคิดไม่ออกว่าเธอมีใจหรือไม่มีใจกับผมกันแน่ แต่เราก็ยังคงความสัมพันธ์ งง ๆ อย่างนี้ไปสักพักจนกระทั่ง
วันนึงอยู่ๆเธอก็มาถามผมอีกครั้ง
"นายยังชอบเราอยู่ไหม"
มาประโยคเดิม ที่ถามซ้ำผม คราวนี้ผมคิดว่าคงมีหวังเว้ย ผมก็เลยตอบ
"ชอบ"
เธอพูดกับผมต่อว่า
"คือเราไม่อยากโกหกนายแล้วนะ คือ เรา มี คน ของ เรา อยู่ แล้ว อ่ะ"
"......."
"............"
"......................"
ประโยคนี้ผมรู้สึกอึ้งไปเลย ทำไมไม่บอกตั้งแต่วันแรกว่ามีแฟนอยู่แล้ว แล้วทุกครั้งที่มากับผม ไม่เคยเห็นเขาจะคุยไลน์กับใคร หรืออะไรกับใครเลย
เป็นอะไรที่ผม ขอใช้ภาษาวัยรุ่นนะครับ "เงิบ" มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ครับ
ผมรู้สึกเจ็บแปล๊บกลางอกรอบสอง ผมเลยบอกกับเธอตรงๆเลยว่า
"งั้นเราขอทำใจ จริงๆนะสักพัก เราจะทักเธอไปเอง"
ผมตอบแล้วก็จบไป แต่มันไม่จบน่ะสิครับ เมื่อวันต่อมา เธอทักผมมาอีก แล้วถามว่า
"นายจะรู้สึกยังไงถ้าวันพรุ่งนี้นายจะไม่เจอเราอีก ไม่มีเราอยู่แล้ว"
"................"
"......................."
มันเป็นอะไรที่ผม งง และ สับสนมาก คืออย่างไร ต้องการอะไรจากผม และนั่นทำให้ผมตัดสินใจ
กำลังจะก้าวเข้าไปคำว่า ชู้ เข้าไปทุกที (จริงๆจะเรียกว่าชู้ก็ได้ครับ ถึงไม่รู้มาก่อนว่าเขามีแฟนก็เถอะ แต่พอรู้แล้วก็ยังใจอ่อนเพราะคำพูดของเขา)
ผมเลยถามเขาตรงๆ
"แฟนเธอรู้เรื่องเราไหม"
เธอตอบ
"รู้"
ผมถาม
"แล้วแฟนเธอไม่ว่าอะไรหรอ"
เธอตอบ
"ไม่ว่าอะไรนะ เราเอาเรื่องนายไปเล่าให้เขาฟังเขายังไม่ว่าไรเลยหัวเราะด้วยซ้ำ"
ความรู้สึกผมเริ่มรู้สึก งงไปหมด ผมไม่เคยเห็นรูปแฟนเขาในเฟสเขา ผมเลยเริ่มคิดว่า เธอคงต้องลองใจผมอีกแน่ๆ (อันนี้ก็ผิดที่ผมด้วยที่ผมมโน อยู่ภายใต้ความไม่สบายใจ ) แต่เชื่อไหมว่าตั้งแต่วันนั้น ผมไปเที่ยวกับเธอ อีกสองครั้ง แต่สองครั้งนี้ ผมรู้สึกเครียดมาก และรู้สึกผิดในใจตลอดเวลา เพราะผมไม่แน่ใจว่าตกลงเธอมีแฟนหรือเปล่า แล้วทำไมถึงมาเที่ยวกับผมได้ตั้งแต่เช้ายันดึก ไม่ติดต่อกับใครเลย เห็นโทรบอกที่บ้านแค่นั้นเอง
จนกระทั้งอีกสักพักเธอก็ถามผมอีกว่า
"นี่นาย ยังชอบเราอยู่อีกหรือเปล่า ยังจริงจังกับเราอยู่หรือเปล่า"
ผมอึ้งอีก อึ้งแล้วอึ้งอีก เป็นผู้หญิงที่ผม ไ ม่ เ ค ย เ จ อ ม า ก่ อ น เ ล ย จริงๆ
ผมก็ตอบอย่างเดิม
"อื้ม"
แต่คราวนี้เธอแปลกออกไปเธอตอบว่า
"งั้นเราห่างกันสักพักไหม เธอจะได้ทำใจ"
ผมเห็นคำนี้แล้ว ผมนั่งคิดอยู่ 3 ชั่วโมง ว่าจะเลือกความลุ่มหลงต่อไป หรือจะเลือก ศีลธรรมหยุดมันแค่นี้ (เลือกตอนที่สายไปนิดๆหรือเปล่านะฮ่าๆ)
และตอบเขาว่า
"งั้นเราของห่างเธอนะ"
จบแบบด้วนๆ และไม่พบเจอ ไม่ติดต่อเธออีก
เชื่อไหมว่า ทันที่ที่ผมพิมพ์คำนี้ ผมรู้สึกเจ็บมากน้ำตาไหลร้องไห้ออกมาอย่างฟูมฟาย แต่ผมกลับรู้สึกโล่ง ที่ไม่ต้องเป็นชู้ใคร ไม่ต้องเป็นรองใคร ผมร้องไห้อยู่พักใหญ่จนหลับ พอตอนเช้าผมอึ้งกว่านั้นคือ
เ ข า เ อ า รู ป แ ฟ น เ ข า ขึ้ น เ ฟ ส แ ล ะ ป ร ะ ก า ศ ว่ า ค บ กั น
ไม่พอครับ คราวนี้ อัพมันขึ้นทุกวันเลย ผ่านตามผมทุกวันไม่ทันให้ผมตั้งตัว
ทำให้ผมรู้เลยว่าที่แท้
*** 1.ผมเข้ามาในตอนที่เขายังไม่ได้คบกันแต่กำลังดูใจกัน และทะเลาะกัน หรือไม่เขาก็มาเที่ยวกับผมประชดแฟนเขา
2.เขาบอกกับผมว่าเขาอยู่กับผมแล้วเขาสบายใจ รู้สึกดี (ประโยคนี้อย่าพูดพล่อยๆกับคนที่คุณไม่ได้จริงจังนะครับเพราะมันเจ็บเวลาผิดหวัง)
3.ถ้าเธอบอกผมตั้งแต่วันแรกว่าเธอมีแฟนอยู่แล้ว ผมจะไม่ถลำลึกเข้ามาขนาดนี้เลย
4.เมื่อเขาตัดสินใจเลือกแล้ว เขาจึงตัดผมออกจากชีวิตเขาทันที แม้ว่าเขาจะรู้สึกดีกับผมก็ตาม
แต่ผมไม่โทษเขานะครับ เพราะความรักเป็นเรื่องที่ไม่เข้าใครออกใคร เขาเลือกส่งที่ดีที่สุดสำหรับเขา
แต่อยากจะฝากถึงน้องหญิง น้องชาย ผู้มากเสน่ห์ทุกท่านนะครับ
ขอร้องเลยว่า
ถ้ามีคนของคุณอยู่แล้ว อย่าหลอกเขา อย่าปิดบังเขา อย่ามาบอกเขาทีหลัง ไม่มีใครชอบการเป็นชู้โดยไม่รู้ตัวหรอกครับ
มันเจ็บจริงๆครับ ทุกวันนี้เธอคนนี้ก็ยังทักผมมาอยู่ แต่ผมไม่ตอบครับ ผมขอเวลาทำใจ และกลับไปลดสถานะให้เธอได้ที่คำว่าเพื่อนก่อนค่อยว่ากัน
ความรักเป็นสิ่งสวยงามนะครับ แต่ขอร้องว่าอย่าไปทำร้ายใคร แบบที่ผมต้องโดนนะครับ ส่วนใครที่กำลังประสบปัญหาอย่างผมอยู่ ตัดใจดีกว่าครับ
"ความรัก กับ ศิลธรรม ต้องเลือกศิลธรรมก่อนนะครับ เห็นใจคนที่เป็นคนรักของเขาบ้างนะครับว่าจะรู้สึกยังไงถ้าเจอเรากับแฟนเขาอยู่ด้วยกันต่อหน้าต่อตาเขา"
แต่ตอนนี้ผมรู้สึกแข็งแรงแล้วนะครับ เลยมาแชร์เป็นประสบการณ์ให้ทุกท่านฟัง อาจจะบ่นมากไปและไม่มีสาระ ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ แค่อัดอั้น ฮ่าๆๆ
ขอบคุณครับ