กาลครั้งหนึ่งซึ่งมันคือความทรงจำ เราแอบชอบรุ่นพี่ปี4อยู่คนนึงเขาชื่อพี่นานาเขาเรียนอยู่ที่ตรัง เราบังเอินคุยกันในFacebook คุยกันเรื่อยๆตามภาษาคนพึ่งรู้จักกันใหม่ๆแล้ววันนึงเขาลงมาสงขลาแล้วเราก็ได้นัดเจอกัน รู้ไหมเราตื่นเต้นมากทำอะไรไม่ถูกเลยเขิลสุดๆ พี่เขาส่งสายตาหวานๆมาที่เราทำไห้เรามองหน้าเขาแบบเห้ยพี่โครตน่ารักอ้ะ หลังจากที่เราจะกลับบ้านเราเดินหันหลังแล้วพี่เขาก็พูดขึ้นมาว่า ถึงบ้านแล้วทักมาบอกกันด้วยน้ะ เราแบบโครตเขิลอ้ะชอบมากๆ หลังจากที่ทักแชทพี่เขาไปดูเหมื่อนพี่เขาเปลี่ยนไปเหมื่อนเราไม่โดนใจพี่เขาอะไรประมาณนั้น แต่เราก็ได้แค่เป็นพี่น้องกัน ถ้าพี่ได้เข้ามาอ่าน อยากบอกพี่น้ะว่าหนูชอบพี่ตั้งแต่วันแรกที่เรานัดเจอกันแล้ว. แต่เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้เลย เพราะพี่ไม่ได้คิดเหมื่อนที่เราคิด