จัดงานโรงเรียนดึกจนเจอของดี

กระทู้คำถาม
สวัสดีค้ะ เคยตั้งกระทู้ในพันทิปมาเยอะแล้วเหมือนกันค้ะ แต่ส่วนใหญ่จะตั้งประมาณว่าขอคำปรึกษา วันนี้อยากมาเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับสิ่งลี้ลับบ้างค้ะ
     สมัยนั้นยังเรียนอยู่มัธยมค้ะ ก็จะมีงานวิชาการในแต่ละปี ปีนั้นเป็นปีที่เราต้องจัดการเองทั้งหมด ต้องจัดสถานที่ จัดเนื้อหา ตกแต่งซุ๊ม (ซุ๊มเขียนถูกป้ะว้ะ 555555) ปกติถ้าไม่มีงานอะไรยามจะให้เด็กนักเรียนทยอยกลับบ้านก่อน6โมง ถ้าใครที่ไม่กลับแกก็จะโหดใส่ ซึ่งนักเรียนในโรงเรียนจะกลัวแกมาก แต่มีเด็กหลายคนคิดสงสัยว่า ที่ให้ทยอยออกก่อน6โมงเพราะมีอาถรรพ์อะไรหรือเปล่า เลยอยากลองของ แต่ยามก็จับได้ทุกราย และส่งฝ่ายปกครอง แต่วันนั้นเราอยู่โรงเรียนจนดึกโดยที่ยามไม่ว่าอะไร เพราะรู้ๆกันอยู่ว่าต้องจัดสถานที่ เราก็จัดตามปกติของเรา อาคารที่เราจัดอยู่หลังสุดเลยค่ะ เป็นอาคาร3ชั้น เด็กชอบพูดกันว่า อาคารนี้อาถรรพ์มาก แต่เราไม่เคยรู้ประวัติ เลยไม่คิดใส่ใจอะไร คิดแค่ว่ารีบทำงานและรีบกลับหอ กลัวหอจะปิด เราเดินขึ้นเดินลงอยู่ในอาคารนั้นหลายรอบมาก อาคารที่เราจัดสถานที่ มีแค่กลุ่มเราเท่านั้น ประมาณ7-8คนทั้งอาคาร เพื่อนผู้ชายมันก็ปากหมาขึ้นมาค้ะ มันบอกว่า "เห้ย!! ทำงานกันแค่นี้ไม่สนุกหรอกเว้ย มาช่วยทำหน่อยดิว้ะ" ตอนแรกเราคิดว่ามันคุยโทรศัพท์ชวนเพื่อนมา แต่พอเห็นว่ามันไปตะโกนพูดอยู่หน้ารูปท่านแม่ (ผอ.คนแรกของโรงเรียนที่เสียชีวิตไปแล้ว) เราเลยรีบให้มันขอโทษ แต่มันไม่ขอโทษ เราก็เลยไม่สนใจมันแล้ว ว่ามันจะทำอะไร แต่มันก็ยังพูดท้าต่อค้ะ พองานใกล้จะเสร็จ เหลือแต่ติดไฟดวงเล็กๆรอบๆซุ้มข้างล่างอาคาร เราเลยต่อสายไฟจากอาคารลงไปข้างล่าง พอลงมาถึงข้างล่าง เพื่อนเราที่เดินตามลงมาลืมโทรศัพท์ มันเลยเงยหน้าจะเรียกเพื่อนที่อยู่บนอาคารว่าให้เอาลงมาให้หน่อย แต่พอมันเงยหน้าขึ้นไป มันก็กรี๊ดเสียงดัง แล้วเสียสติไปเลยค้ะ พูดแต่ว่าขอโทษๆ อย่างเดียว เราก็ตกใจ ทำอะไรไม่ถูก จนยามเดินมา ถามว่าเป็นอะไร เราก็บอกไม่ถูกว่าเป็นอะไร ยามแกจึงไล่ให้กลับบ้านสถานเดียว แต่เพราะเรายังจัดซุ้มไม่เสร็จ เราเลยไม่กลับ ต่อให้แกจะว่ายังไง ณ ตอนนั้นเราคิดแค่ว่า ใครบ้าจะกลับล้ะ เหลืออีกนิดเดียวแล้ว แกจึงพูดมาคำนึงว่า "อยู่ก็อยู่ในพื้นที่ที่เขาจัดให้ อย่าไปล้ำพื้นที่ของคนอื่น" ตอนนั้นเราคิดว่าล้ำพื้นที่ซุ้มของคนอื่น จึงบอกเพื่อนว่าอย่าล้ำซุ้มคนอื่นนะ พอติดไฟอะไรเสร็จเรียบร้อย เพื่อนผู้ชายคนที่เคยตะโกนด่าท่านแม่ก็ชักอยู่ตรงรูปของท่านแม่ ตอนนั้นเราคิดว่า อะไรอีกว้ะคนเมื่อกี๊ก็เพิ่งพาส่งโรงบาลนี้มันจะเป็นอะไรอีกว้ะ เราก็ขึ้นไปดู ในใจลึกๆก็แอบคิดว่าเป็นเพราะมันไปลบหลู่ท่านแม่รึป่าว พอเข้าไปในห้อง เห็นมันนั่งขัดสมาธิตัวสั่นเหมือนเจ้าเข้า ตอนนั้นเราไม่รู้สึกกลัวอะไรมันเลย พอเราคิดว่าท่านแม่คงมาเล่นงานมันแล้วแหละใครอยากจะช่วยก็ช่วยเถอะ เราไม่ช่วยหนอก เพราะเราเตือนแล้ว ให้ขอโทษแล้วก็ไม่ทำ เพื่อนหลายคนก็ช่วยกันค้ะ เอาพระไปแขวนคอบ้าง สวดมนต์ให้บ้าง แต่ก็ไม่หยุด จนยามเดินมาอีกครั้ง แล้วพูดว่า "ไปล้ำพื้นที่ของเขา เขามาเฝ้าดีๆแต่ก็ไปพูดลบหลู่เขา" ตอนนั้นเราเข้าใจเลยค่ะ แต่ยามเขาก็ช่วยจนเพื่อนเราปกติ พอวันรุ่งขึ้น อาจารย์ทร่ปรึกษาเราทราบเรื่อง เราเลยเล่าให้แกฟัง แกก็เลยไปว่าเพื่อนผู้ชายคนนั้นว่า "ท่านแม่เขามาดูอยู่ตลอด ไม่ว่าใครจะทำงานอะไร ท่านจะมาตอยปกป้องอยู่ตลอด แต่นายไปพูดลบหลู่ท่าน ท่านเป็นคนชั้นสูง แต่นายไปพูดลักชวนให้ท่านมาทำงาน ท่านจึงไม่พอใจ" เท่านั้นแหละค่ะ ขนหัวลุกไปตามๆกัน ส่วนเพื่อนที่เงยหน้าแล้วกรี๊ดไปเลย เพื่อนคนนั้นเขาเห็นค่ะว่าท่านแม่ยืนอยู่บนหลังคา มองลงมาที่ซุ้มข้างล่าง เท่านี้แหละค่ะ

อาจจะเล่าไม่น่ากลัวนะคะ เราไม่เก่งเรื่องเล่าอ้ะ แฮร่ๆ ถ้ามีใครชอบ ว่างๆจะมาเขียนอีกนะคะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ถ้าผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ ^^
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่