2 วันก่อนไปธุระ ต่างพื้นที่มาครับ แล้วก็ไปเจอเพื่อนคนหนึ่ง เปิดร้านขายขนมเบเกอรี่เล็กๆ อยู่ละแวกโรงเรียนแห่งหนึ่ง เบเกอรี่ของแกก้ไม่ใช่ว่าเป้นเบเกอรี่พวกแพงๆที่ขายตามร้านหรูหรือร้านกาแฟทั่วๆไป
สินค้าในร้านแก จะเป็นสินค้าที่ทำออกมาเน้นขายให้กับเด็กนักเรียน ราคาต่อ ชิ้น ก็เฉลี่ย 10-20 บาท พวกแพงสุดในร้าน ก็อยู่ที่ 50-60 บาท (เค้กกล้วยหอม)
ก็ไปแวะเจอแล้วคุยกันช่วงที่โรงเรียนเลิกพอดี มีเด็กนักเรียนมาซื้อขนมกันบ้างประปรายมีทั้งมาซื้อเองหรือผู้ปกครองพามาซื้อ
ผมก็ยืนดู เพื่อนขายไป ก็พูดกันไปแกก็ขายไป ระหว่างนั้นผมก็เห็นมีเด็กคนหนึ่ง ก็มายืนตรงหน้าร้านแล้วก็มองหน้าเพื่อน(กำลังขายขนมให้นักเรียนคนอื่นอยู่)
พอขายให้นักเรียนเสร็จ มันมีจังหวะว่างอยู่นิดหนึ่งพอดี แกก็เอาขนมใส่ถุงพลาสติก 1 ชิ้น แล้วก็ยื่นให้เด็กคนนั้น เด็กก็ไหว้ขอบคุณแล้วก็เดินจากไป
(เด็กก็ยืนนิ่งตรงหน้าร้าน ห่างจากตู้ขายขนม ประมาณ2-3 เมตร ไม่ได้เข้ามาเกะกะ ลูกค้าคนอื่นที่กำลังซื้อ)
แล้วเพื่อนก็เปิดประเด็นเลยบอกว่า " มาขอทุกวันเลย" (ยิ้มแบบอ่อนใจ)
ผมก็ถาม ทำไมอ่ะ
แกก็บอกว่า เด็กคนนี้ เคยมายืนตรงหน้าร้านแก (ตั้งแต่ช่วงเปิดเทอมแล้ว) ไม่เข้ามาซื้อยืนดูเพื่อนคนอื่นซื้อขนม จนผ่านไปสักพัก น่าจะประมาณ 10-20 นาที แกก็เดินจากไป เป็นอย่างนี้ 2-3 วัน จนเพื่อนบอกว่าสังเกตุเห็น พออีกวันก็เรียกเด็กเข้ามา ถามว่าซื้อขนมมั้ย เด็กบอกไม่มีตังค์
เพื่อนก็เลยบอกว่า ดูน่าสงสาร ก็เลย เอาขนมให้เด็กชิ้นหนึ่ง (ราคา คง 10บาท 20บาทมั้ง) เด็กก้ไหว้รับไปแล้วก็เดินจากไป
เพื่อนบอกอีกวันเด็กก็กลับมาใหม่ เพื่อนก็ยังสงสารอยู่ ให้ขนมไปอีกชิ้น
แล้วเพื่อนก็คุยให้ฟังว่า เด็กมาเกือบทุกวันเลย จันทร์ถึงศุกร์ อาจจะมี นานๆที่บางวันไม่มา
ตอนแรก เพื่อนก็คงคิดในใจ ว่า คงจะไม่มาแล้วมั้งหรือต่อไปคงจะมาซื้อบ้าง หรือคงจะไม่มาบ่อยๆถี่ๆ แบบนี้
กลายเป็นว่าตอนนี้ กลายเป็นภาระของเพื่อนไปแล้ว ที่จะต้องเอาขนมให้เด็ก ทุกวัน
เพื่อนก็บอกว่า ตอนแรกก็สงสาร ก็เลยให้ขนมไป ไม่คิดว่าจะมาทุกวัน จะไล่ไปก็สงสาร
ขนมที่ให้ไปก็ไม่ได้แพงอะไร 10 บาท 15 บาท 20 บาท เท่านั้น
เพราะบางวันขายไม่ดี ขนมที่เหลือก็จำเป็นต้องทิ้งอยู่แล้ว
แต่การมายืนขอแบบนี้ทุกวัน เพื่อนก็บอกว่ารู้สึกไม่ดีเหมือนกัน เด็กไม่เกรงใจเลย
ครั้นจะไล่ก็สงสาร เวลาให้ทุกวัน ก็เกรงว่านักเรียนคนอื่นเห็นก็จะทำตามบ้าง
แบบนี้ ระบบ มันเสียหายแน่นอน
ไม่รู้จะทำอย่างไร
ผมก็บอกว่าไปคุยพ่อแม่เด็กสิ เพื่อนก็บอกว่า เด็กอยู่กับยาย ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ เคยไปคุยแล้วยายก็รับปากว่าจะไม่ให้เด็กมาขอ...แต่เด็กก็ยังมา
ผมก็ยืนรับฟังเพื่อนพูด แล้วก็เกิดคำถามขึ้นมา ...........ถ้าผมเป็นเพื่อน เป็นเจ้าของร้าน ในสถานการณ์แบบนี้ตัวผมจะทำอย่างไร
ค่าขนมมันก็ไม่ได้แพงอะไร ให้ 10 บาท เดือนหนึ่งก็ ประมาณแค่ 200 บาท
แต่ถ้าจะให้ผมให้ทุกวันก็ไม่ใช่เรื่องเหมือนกัน จะไล่เด็กไปก็สงสาร จะให้บ้างไม่ให้บ้างก็สงสารอีกเหมือนกัน
แต่ละวันอาจจะมีขนมเหลือที่ต้องทิ้ง วันหนึ่งก้คงหลาย สิบบาทอยู่ ถือเป็นการทำทานไป
แต่มาขอช่วงเลิกเรียนต่อหน้าเด็กคนอื่น มันก็ไม่ใช่อ่ะ
ถ้าคุณเป็นเจ้าของร้าน คุณคิดว่าคุณจะแก้ปัญหานี้อย่างไรครับ
ขอโทษกระทู้ยาวอีกแล้ว ( โตโต้ ชอบตั้งกระทู้ยาวจริงๆ เกิน 7 บรรทัด ตลอด ขอโทษครับ 😂😂😂)
ถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับคุณ คุณจะทำอย่างไรครับ
สินค้าในร้านแก จะเป็นสินค้าที่ทำออกมาเน้นขายให้กับเด็กนักเรียน ราคาต่อ ชิ้น ก็เฉลี่ย 10-20 บาท พวกแพงสุดในร้าน ก็อยู่ที่ 50-60 บาท (เค้กกล้วยหอม)
ก็ไปแวะเจอแล้วคุยกันช่วงที่โรงเรียนเลิกพอดี มีเด็กนักเรียนมาซื้อขนมกันบ้างประปรายมีทั้งมาซื้อเองหรือผู้ปกครองพามาซื้อ
ผมก็ยืนดู เพื่อนขายไป ก็พูดกันไปแกก็ขายไป ระหว่างนั้นผมก็เห็นมีเด็กคนหนึ่ง ก็มายืนตรงหน้าร้านแล้วก็มองหน้าเพื่อน(กำลังขายขนมให้นักเรียนคนอื่นอยู่)
พอขายให้นักเรียนเสร็จ มันมีจังหวะว่างอยู่นิดหนึ่งพอดี แกก็เอาขนมใส่ถุงพลาสติก 1 ชิ้น แล้วก็ยื่นให้เด็กคนนั้น เด็กก็ไหว้ขอบคุณแล้วก็เดินจากไป
(เด็กก็ยืนนิ่งตรงหน้าร้าน ห่างจากตู้ขายขนม ประมาณ2-3 เมตร ไม่ได้เข้ามาเกะกะ ลูกค้าคนอื่นที่กำลังซื้อ)
แล้วเพื่อนก็เปิดประเด็นเลยบอกว่า " มาขอทุกวันเลย" (ยิ้มแบบอ่อนใจ)
ผมก็ถาม ทำไมอ่ะ
แกก็บอกว่า เด็กคนนี้ เคยมายืนตรงหน้าร้านแก (ตั้งแต่ช่วงเปิดเทอมแล้ว) ไม่เข้ามาซื้อยืนดูเพื่อนคนอื่นซื้อขนม จนผ่านไปสักพัก น่าจะประมาณ 10-20 นาที แกก็เดินจากไป เป็นอย่างนี้ 2-3 วัน จนเพื่อนบอกว่าสังเกตุเห็น พออีกวันก็เรียกเด็กเข้ามา ถามว่าซื้อขนมมั้ย เด็กบอกไม่มีตังค์
เพื่อนก็เลยบอกว่า ดูน่าสงสาร ก็เลย เอาขนมให้เด็กชิ้นหนึ่ง (ราคา คง 10บาท 20บาทมั้ง) เด็กก้ไหว้รับไปแล้วก็เดินจากไป
เพื่อนบอกอีกวันเด็กก็กลับมาใหม่ เพื่อนก็ยังสงสารอยู่ ให้ขนมไปอีกชิ้น
แล้วเพื่อนก็คุยให้ฟังว่า เด็กมาเกือบทุกวันเลย จันทร์ถึงศุกร์ อาจจะมี นานๆที่บางวันไม่มา
ตอนแรก เพื่อนก็คงคิดในใจ ว่า คงจะไม่มาแล้วมั้งหรือต่อไปคงจะมาซื้อบ้าง หรือคงจะไม่มาบ่อยๆถี่ๆ แบบนี้
กลายเป็นว่าตอนนี้ กลายเป็นภาระของเพื่อนไปแล้ว ที่จะต้องเอาขนมให้เด็ก ทุกวัน
เพื่อนก็บอกว่า ตอนแรกก็สงสาร ก็เลยให้ขนมไป ไม่คิดว่าจะมาทุกวัน จะไล่ไปก็สงสาร
ขนมที่ให้ไปก็ไม่ได้แพงอะไร 10 บาท 15 บาท 20 บาท เท่านั้น
เพราะบางวันขายไม่ดี ขนมที่เหลือก็จำเป็นต้องทิ้งอยู่แล้ว
แต่การมายืนขอแบบนี้ทุกวัน เพื่อนก็บอกว่ารู้สึกไม่ดีเหมือนกัน เด็กไม่เกรงใจเลย
ครั้นจะไล่ก็สงสาร เวลาให้ทุกวัน ก็เกรงว่านักเรียนคนอื่นเห็นก็จะทำตามบ้าง
แบบนี้ ระบบ มันเสียหายแน่นอน
ไม่รู้จะทำอย่างไร
ผมก็บอกว่าไปคุยพ่อแม่เด็กสิ เพื่อนก็บอกว่า เด็กอยู่กับยาย ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ เคยไปคุยแล้วยายก็รับปากว่าจะไม่ให้เด็กมาขอ...แต่เด็กก็ยังมา
ผมก็ยืนรับฟังเพื่อนพูด แล้วก็เกิดคำถามขึ้นมา ...........ถ้าผมเป็นเพื่อน เป็นเจ้าของร้าน ในสถานการณ์แบบนี้ตัวผมจะทำอย่างไร
ค่าขนมมันก็ไม่ได้แพงอะไร ให้ 10 บาท เดือนหนึ่งก็ ประมาณแค่ 200 บาท
แต่ถ้าจะให้ผมให้ทุกวันก็ไม่ใช่เรื่องเหมือนกัน จะไล่เด็กไปก็สงสาร จะให้บ้างไม่ให้บ้างก็สงสารอีกเหมือนกัน
แต่ละวันอาจจะมีขนมเหลือที่ต้องทิ้ง วันหนึ่งก้คงหลาย สิบบาทอยู่ ถือเป็นการทำทานไป
แต่มาขอช่วงเลิกเรียนต่อหน้าเด็กคนอื่น มันก็ไม่ใช่อ่ะ
ถ้าคุณเป็นเจ้าของร้าน คุณคิดว่าคุณจะแก้ปัญหานี้อย่างไรครับ
ขอโทษกระทู้ยาวอีกแล้ว ( โตโต้ ชอบตั้งกระทู้ยาวจริงๆ เกิน 7 บรรทัด ตลอด ขอโทษครับ 😂😂😂)