บาหลีไม่มีเธอ: วางแผนเดินทาง (ตอนที่ 2)

ความเดิมตอนที่แล้ว --> http://pantip.com/topic/34108068




บาหลีไม่มีเธอ: วางแผนเดินทาง (ตอนที่ 2)

ผมเริ่มต้นวางแผนการเที่ยวบาหลีแทบจะในทันที แต่เนื่องจากผมไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับบาหลีเลยแม้แต่น้อย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกาะนี้มันตั้งอยู่ที่ไหน มีสถานที่ท่องเที่ยวอะไรบ้าง ผมจึงค่อย ๆ เริ่มต้นจากการหาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ต

โบราณว่า ‘เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด’ ถ้าเราลองศึกษาจากคนที่เคยไปบาหลีมาแล้ว ก็น่าจะเป็นการเริ่มต้นที่ดี ว่าแล้วผมก็เลยสวมวิญญาณหนุ่มเซินเจิ้น พยายามไป copy โปรแกรมทัวร์บาหลีจากบริษัทต่าง ๆ เพื่อดูว่าคนส่วนใหญ่เขาไปเที่ยวไหนกัน ศึกษาตาม website บ้าง ตามโปรแกรมทัวร์บ้าง ตามกระทู้ในพันทิปบ้าง

ตอนแรกว่าจะ copy มาทั้งดุ้น คือโปรแกรมทัวร์ไปเที่ยวไหนวันไหน เราก็ไปเที่ยวที่นั่นวันนั้น เลียนแบบแบบไม่ต้องใช้สมงสมองคิดให้เปลืองรอยหยักเลย แต่พอลองคิดดูก็รู้สึกว่ามันมีอยู่หลายกิจกรรมที่ไม่ได้ถูกจริตกับเรา เช่น ช้อปปิ้งที่ตลาดนัด ชมสาธิตการทอผ้า หรืออย่างดูลิงที่ Monkey Forest เนี่ย เราก็คงไม่ได้อยากบินข้ามน้ำข้ามทะเลไปบาหลีเพื่อไปดูลิง เอ่อ คือกุดูที่ลพบุรีก็ได้มั้ง อีกอย่างผมรู้สึกว่าไหน ๆ เราก็เดินทางด้วยตัวเองแล้ว ก็น่าจะเปิดกว้างให้เต็มที่ จะไปตีกรอบเหมือนโปรแกรมทัวร์อีกทำไม

ผมตัดสินใจเลือกเฉพาะสถานที่ที่อยากไป ใช้เวลาเลือกอยู่หลายวันจนในที่สุดผมก็ได้รายชื่อสถานที่ท่องเที่ยว 20 แห่งในบาหลีที่ต้องไปให้ได้ ผมขอเรียกสิ่งนี้ว่า ‘A Must List’ ก็แล้วกัน หลังจากนั้น ผมก็ลงมือ print แผนที่เกาะบาหลี แล้วลองระบุพิกัดของแต่ละสถานที่คร่าว ๆ เพื่อดูว่าที่ไหนอยู่ตรงตำแหน่งไหน มีที่ไหนใกล้กับที่ไหน มีที่ไหนที่สามารถควบรวมเอามาเที่ยววันเดียวกันได้บ้าง

ผมพบว่าสถานที่ท่องเที่ยวทั้ง 20 แห่งของผม สามารถแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มใหญ่ ๆ ได้แก่ บาหลีตอนใต้ บาหลีตอนเหนือ บาหลีอีสาน และบาหลีตอนกลาง ซึ่งคำนวณคร่าว ๆ ก็น่าจะใช้เวลาประมาณ 5 วันถึงจะเที่ยวได้ครบทุกที่

ผมลองเกริ่นไอเดียนี้ให้กับเติ้ลและฝ้ายฟัง เติ้ลตื่นเต้นอีกครั้งพร้อมกับบอกผมให้ลุยเลย อุ๊ยไปไหน เราไปด้วย ส่วนฝ้ายก็ยังขอคิดดูก่อน เหมือนยังมีความในใจอะไรบางอย่างเก็บซ่อนอยู่

เอาล่ะ ตอนนี้แผนเที่ยวบาหลีของผมเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว แต่ออกตัวไว้ก่อนว่าแผนของผมเป็นแบบคร่าว ๆ มาก คือไม่ได้เจาะจงว่าวันแรกต้องไปเที่ยวไหน กี่โมงถึงกี่โมง วันที่สองไปเที่ยวไหน กี่โมงถึงกี่โมง คือทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่แผนที่เกาะบาหลีหนึ่งแผ่น ที่ดูคล้ายลายแทงสมบัติของ อาฉลอง ภักดีวิจิตร มากกว่า บนแผนที่มีระบุตำแหน่งของสถานที่ท่องเที่ยวที่ต้องไปให้ได้ 20 ที่ แค่นี้ ไม่มีข้อมูลอื่นอีก

แนวคิดของผมคือ วันไหนอยากเที่ยวก็เที่ยว วันไหนอยากกินก็กิน วันไหนอยากนอนก็นอน อยากทำอะไรก็ทำ ขอแค่ภายใน 5 วันนี้เมิงเที่ยวให้ครบ 20 ที่นี้ก็พอ

ผมว่าชีวิตคนเราไม่ต้องวางแผนไปทุกฝีก้าวหรอกครับ

‘วางแผน’ แค่ครึ่งนึง ส่วนอีกครึ่งเปิดให้เป็นพื้นที่ของการ ‘ผจญภัย’







“เฮ้ย เติ้ล นี่ตกลงแกลางานได้ยังวะ นี่มันผ่านไปเดือนนึงแล้วนะ”    

ผมส่ง Line หาเติ้ลกลางดึกคืนหนึ่ง หลังจากที่มันเงียบหายไปประมาณเดือนนึงแล้ว

“ยังเลยว่ะ อุ๊ย เดี๋ยวต้องแลกห้องสอบกับอาจารย์อีกคน ถ้าแลกได้ค่อยต้องยื่นเรื่องต่อคณบดี แล้วส่งให้ท่านอธิการบดีเซ็น”

“ห้ะ!! กะอิแค่ลางานแค่สองวันเนี่ยนะ ทำไมมันลึกลับซับซ้อนจังวะ นี่เดี๋ยวท่านอธิการ ฯ ต้องส่งเรื่องให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการเซ็นด้วยปะเนี่ย”

“บ้า แกก็ว่าไปเรื่อย เออ ๆ ใจเย็น ๆ น่า เดี๋ยวชั้นให้คำตอบนะ”

ผมเฝ้ารอคำตอบจากเติ้ลอยู่นานมาก แต่เติ้ลก็ยังไม่สามารถให้คำตอบที่ชัดเจนได้ซักที ผมเข้าเว็บไซต์ Airasia ทุกเช้าจนแทบจะจำหน้าแอร์โฮสเตสสาวชุดแดงได้ครบทุกคน เฝ้ามองราคาตั๋วเครื่องบินจากที่เคยราคาเที่ยวละแค่สองสามพันบาท จนตอนนี้ทะลุห้าพันบาทขึ้นไปแล้ว ยาดมตราโป๊ยเซียนหมดไปสองกระบอก เหมือนกำลังเฝ้าดูหุ้นที่อยู่ในภาวะกระทิง ราคาหุ้นค่อย ๆ เพิ่มสูงขึ้นทุกวัน ๆ โดยที่ทำอะไรไม่ได้เลย



    
“อุ๊ย เราขอไปบาหลีด้วยนะ”

ฝ้ายส่ง Line หาผมในอีกหลายวันต่อมา

“อ้าว ไม่เล่นตัวแล้วเหรอ”

“บ้า เราไม่ได้เล่นตัวนะ แล้วนี่ตกลงอุ๊ยกับเติ้ลจองตั๋วยัง”

“ยังเลยฝ้าย เติ้ลยื่นจดหมายลาพักร้อนให้ประธานรัฐสภาพิจารณาอนุมัติอยู่มั้งเนี่ย รอจนเหนียงยานละ เอ ว่าแต่ทำไมฝ้ายตัดสินใจได้แล้วล่ะ”

“อ๋อ เรื่องมันมีอยู่ว่า”

เรื่องมันมีอยู่ว่าที่จริงฝ้ายได้ซื้อทัวร์ไปทิเบตในช่วงที่ผมวางแผนไปบาหลีไว้นานแล้ว แต่เพื่อนฝ้ายดันไปชวนแฟนเก่าฝ้ายไปด้วย (เมิงเป็นเพื่อนที่ดีเนอะ) ฝ้ายเลยตกอยู่ในภาวะเคอร์ฟิวทางใจ คือถ้าไม่ไปก็เสียดายเงิน แต่ถ้าไปก็คงต้องติดกับความทรงจำเก่า ๆ ตลอดทริป แบบเที่ยวไปเจ็บไป ฝ้ายก็เลยลังเลตลอดหลายวันที่ผ่านมา

สุดท้ายฝ้ายตัดสินใจร่วมทริปกับผม

เอาล่ะ สมาชิกของผมฟูลทีมแล้ว



    
“อุ๊ย เราลางานได้แล้วนะ จองตั๋วได้เลย”

วินาทีแรกที่ผมได้รับข่าวดีจากเติ้ล ผมรีบวิ่งร้อยเมตรจากเตียงนอนไปยังคอมพิวเตอร์ด้วยความเร็วประหนึ่งเสือชีตาร์หิวกวางตัวเมีย ผมเข้าเว็บไซต์ Airasia เพื่อทำการจองเที่ยวบินดอนเมือง – บาหลี ที่ผมเล็งไว้มานานแสนนาน แต่ภาพที่ผมเห็นบนหน้าจอทำให้ผมตกตะลึง

ราคาตั๋วเครื่องบินตอนนี้อยู่ที่เกือบเจ็ดพันบาท!!

พุทโถ พุทถัง เห็นราคาตั๋วมาตั้งแต่อ้อนแต่ออด ตั้งแต่ยังไม่กี่พันบาทจนตอนนี้เกือบจะเจ็ดพันละ เพิ่มเงินอีกนิดนี่กุไปเกาหลีได้เลยนะเนี่ย เห็นราคาแล้วทำใจไม่ได้จริง ๆ นี่แค่ค่าตั๋วเครื่องบินยังปาเข้าไปขนาดนี้ ถ้ารวมค่าโรงแรมที่พักด้วย กุไม่ต้องขายควายจ่ายบัตรเครดิตเลยเรอะ

หยิบยาดมตราโป๊ยเซียนขึ้นมาดมเป็นครั้งที่ร้อย ทันใดนั้น ผมก็เหลือบไปเห็นเมนูหนึ่งบริเวณด้านซ้ายของเว็บไซต์ Airasia ปรากฏคำว่า ‘เที่ยวบิน + โรงแรม’

หือ? จองเที่ยวบินพร้อมโรงแรมงั้นเหรอ?

มนุษย์เราถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กว่า อะไรที่มันขายเป็นแพ็คเกจมักจะมีราคาถูกกว่าซื้อทีละชิ้นเสมอ ยิ่งซื้อมากก็ยิ่งได้ส่วนลดมาก เป็นสัจธรรมของการช้อปปิ้ง แพ็คเกจเที่ยวบินพร้อมโรงแรมของ Airasiago นี่ก็เหมือนกัน ผมลอง search หาที่พักที่มีราคาถูกที่สุด คือเมิงไม่ต้องเห็นวิวภูเขา นาขั้นบันไดหรือชายหาดส่วนตัวห่าเหวอะไรละ อันไหนถูกเอาอันนั้น ผมพบว่าราคาตั๋วเครื่องบินไปกลับพร้อมที่พัก 5 วัน 4 คืน สนนราคาอยู่ที่คนละหมื่นกว่าบาท อืม เทียบราคาแล้วถูกกว่าซื้อตั๋วเครื่องบินเมื่อกี้ซะอีก

แต่สัจธรรมอีกอย่างของการช้อปปิ้งคือ สินค้าราคาถูกมักมาพร้อมกับข้อจำกัดบางอย่างเสมอ ในที่นี้คือผมจะต้องจมปลักที่โรงแรมแห่งนี้ตลอด 5 วัน 4 คืน ไม่สามารถเปลี่ยนบรรยากาศไปนอนที่ภูเขา ริมทะเล หรือนอนสัมผัสบรรยากาศในเมืองอื่น ๆ ได้ แต่ก็เอาเถอะ ไม่มีโรงแรมไหนถูกกว่าที่นี่อีกแล้ว ผมจึงจัดแจงจองตั๋วให้เติ้ลกับผม ก่อนที่ค่าตั๋วเครื่องบินจะทำนิวไฮไปมากกว่านี้ ส่วนฝ้ายผมยังติดต่อมันไม่ได้

แต่ก็ไม่เป็นไร ได้ตั๋วเครื่องบินกับที่พักก็สบายใจไปเปาะหนึ่งละ




เช้าวันรุ่งขึ้น

“อุ๊ย เราไม่ไปบาหลีแล้วนะ”

“อ้าว ทำไมอะ ฝ้าย”

“แฟนเก่าเราเขาไม่ไปทิเบตละ เราเลยไปทิเบตดีกว่า เสียดายเงิน”

“อืม ๆ ไม่เป็นไร ๆ ไว้คราวหน้านะ”

ฝ้ายส่ง Line มาหาผมแต่เช้า เธอขอถอนคำพูดที่บอกว่าจะไปบาหลีกับผมพร้อมกับขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ ผมก็ไม่ได้ติดใจเอาความอะไร ตราบใดที่ไม่มีเรื่องต้องเสียเงิน ผมก็พร้อมให้อภัยได้เสมอ โชคดีนะที่เมื่อวานผมยังไม่ได้พลั้งมือจองตั๋วเครื่องบินพร้อมที่พักให้ฝ้าย ไม่งั้นคงไม่รู้จะเช็คบิลที่ใครเลย

โอเค สรุปว่า 5 วัน 4 คืนที่ ‘บาหลี’ หนึ่งในเกาะที่ขึ้นชื่อว่าโรแมนติกที่สุดในโลก มีแค่ ‘ผม’ กับ ‘เติ้ล’

หาดทราย สายลมและสองเรา

เอ่อ คือโรแมนติกไปมั้ย!!

หลังจากนั้นผมก็เริ่มหาซื้อข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็น เช่น

แบตสำรอง: แบต iPhone ของผมก้าวข้ามคำว่าเสื่อมไปแล้วครับ คือเครื่องมันอยากดับตอนไหนก็ดับโดยที่ไม่มีการเตือนใด ๆ ทั้งสิ้น ไม่รู้เมิงจะรีบดับไปไหน ดับเร็วยิ่งกว่านักผจญเพลิงซะอีก

รองเท้าผ้าใบ: รองเท้าคู่เก่าของผมเป็นรุ่นระบายน้ำ คือ ระบายน้ำเข้ามาได้แต่ระบายออกไม่ได้ เวลาฝนตกหรือน้ำท่วมแต่ละทีให้ความรู้สึกเหมือนเดินอยู่ป่าชายเลนแถวบางปู ฮ่องกงฟุตจะลามมาถึงหัวเข่าอยู่ละ

ส่วนข้าวของเครื่องใช้อื่น ๆ ก็ใช้ของตัวเองบ้าง หยิบยืมเอาบ้างตามประสา ความพร้อมตอนนี้น่าจะ 90% แล้ว





วันเวลาผ่านไปจนกระทั่งถึง 3 วันก่อนการเดินทาง

ขณะที่ผมกำลังทบทวนแผนการเที่ยวทั้งหมด เติ้ลก็ส่ง Line มาบอกว่า

“อุ๊ย เราคงไปไม่ได้แล้ว ขอโทษนะ”

บทเพลงของ ตั้ม สมประสงค์ ดังขึ้นมาในหัว

“เธอเอ่ยออกมาว่าลาก่อน ทุกอย่างก็ดูเงียบงัน”

มาบอกอะไรป่านนี้!!

ตอนนั้นให้ความรู้สึกเหมือนถูกบอกเลิกกลางงานแต่งงาน รูป pre wedding พร้อมแล้ว สินสอดพร้อม โรงแรมพร้อมแล้ว โต๊ะจีนพร้อมแล้ว เรือนหอพร้อมแล้ว หรือแม้กระทั่งแหวนหมั้นก็สวมที่นิ้วนางข้างซ้ายพร้อมแล้ว แต่จู่ ๆ เจ้าสาวก็เดินมากระซิบว่า ‘อุ๊ย เราคงไปด้วยกันไม่ได้ ขอโทษนะ’ แล้วเธอก็ซ้อนมอเตอร์ไซด์วินกลับบ้านไป

อ้าว แล้วที่ผมเตรียมมาทุกอย่างล่ะ ตอนนี้ทุกอย่างถูกเตรียมไว้พร้อมจนไม่รู้จะพร้อมยังไง ถ้าหลับไปสามวันสามคืนแล้วตื่นขึ้นมาตอนเช้าวันนั้น ผมก็พร้อมจะใส่เสื้อใส่กางเกงแล้วออกเดินทางได้เลย ไม่มีปัญหาอะไร ถ้าเปรียบเป็นทารกในครรภ์ ถุงน้ำคร่ำก็คงแตกตั้งแต่หลายสัปดาห์ก่อน ตอนนี้พร้อมคลอดเต็มทีแล้ว

ถ้าเติ้ลบอกเลิกผมตั้งแต่หลายวันก่อน ผมอาจมีเวลาพอที่จะหาเจ้าสาวคนใหม่มาร่วมหอแทนได้ แต่นี่เมิงเล่นมาบอกตอนที่จะไปกันวันมะรืนนี้แล้วเนี่ยนะ!!

ตอนที่หมดเงินไปหมื่นกว่าแล้วเนี่ยนะ!!

ผมหยิบยาดมตราโป๊ยเซียนขึ้นมาดมเป็นครั้งที่หนึ่งร้อยเอ็ด คราวนี้ไม่เปิดฝา ยัดเข้าไปในจมูกทั้งแท่งเลย

นี่ผมต้องไปเที่ยวบาหลีคนเดียวจริง ๆ เหรอเนี่ย

เอาวะ ไปก็ไปวะ!!

และแล้ว เรื่องราวการผจญภัยของหนุ่มโสดขี้เหงาบนเกาะที่ได้รับการขนานนามว่าเป็นหนึ่งในเกาะที่โรแมนติกที่สุดในโลก ก็ได้เริ่มต้นขึ้น ณ บัดนี้

To be continued

บาหลีไม่มีเธอ: เหตุการณ์บนเครื่องบิน (ตอนที่ 3) --> http://pantip.com/topic/34088566

*** ติดตามเรื่องราวสนุก ๆ ได้ที่เพจ นายอุ๊ย!! นะครับ --> https://www.facebook.com/lovenaioui ***