(ระบายยาวๆ) มีสามีผิดคิดจนตัวตาย...

มีสามีผิดคิดจนตัวตาย...วลีนี้ยังใช้ได้อยู่ทุกยุคทุกสมัย
ก่อนจะบอกข้อเสียขอบอกก่อนนะคะ ว่าสามีเรานางดีจนเราหลงคิดผิดไปว่าคนนี้แหละ พ่อของลูก
คือนางไม่ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ นี้ก็ดีสำหรับเราแล้วตอนนั้น บวกกับนิสัยไม่เจ้าชู้ รักเดียวใจเดียว รักครอบครัว
ไม่ติดเพื่อน ติดแฟนแทน เพื่อนชวนไปไหนไม่ค่อยไป เลิกงานกลับบ้านอยู่กลับครอบครัว
ตามใจแฟนทุกอย่างอยากทำอะไร ไปไหน ทำให้ได้หมด มีเพื่อนผู้ชายได้ไม่หึง
คบกันมา 5 ปีไม่เคยมีทะเลาะกันเลย เข้ากันได้ทุกเรื่อง คุยกันได้ทุกเรื่อง
แม้กระทั่งเรื่อง... ยังคุยกันเลย เพราะมองแต่ความรัก เลยทำให้เราคิดน้อยไป
เขารักเรา เรารักเขา เข้าใจกันก็พอ ซึ่งจริงๆ ไม่พอค่ะ
เพราะหลังจากนี้ชีวิตจริงนั้นยิ่งกว่านิยาย...
เมื่อมาใช้ชีวิตคู่แล้วยิ่งต้องใช้ความอดทนสูงมาก
พอมีลูก จะไม่พอใจกัน ทะเลาะกันก็ไม่ได้ ต้องหลบมาคุยกัน 2 คน
พยายามทำทุกอย่างให้ปกติ ให้ลูกเห็นว่า พ่อแม่ยังรักกันเหมือนเดิม
ครอบครัวอบอุ่น แต่ความอดทนเมื่อมาถึงขีดสุด ก็เริ่มมองเห็นความจริงทุกอย่างชัดเจนขึ้น
จากแต่ก่อนที่ความรักมันบังตาชะมิด แต่ตอนนี้น้ำตามันได้ค่อยๆทำความสะอาดให้ตาสว่างขึ้นเรื่อยๆ
" นี้เราเลือกคนแบบนี้มาเป็นพ่อของลูกได้ยังไง "
1. เปลี่ยนงานบ่อย อ้างว่าที่ทำงานกดดัน (ไม่กดดันได้ไง ก็แกไปทำงานสายนิ)
บอกเพื่อนที่ทำงานชอบ อิจฉา(มีไรให้อิจฉา) นินทา กระแนะกระแหน ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัว
เรื่องครอบครัวไรงี้ นางไม่ปลี้ม ออก!!! (ห๊ะ) แล้วเวลา ออกจากงานก็ไม่ยอมบอก
มาอยู่บ้านเฉยๆ เล่นเกมไปวันๆ พอเราถามว่า ไม่ไปทำงานเหรอ ก็บอกหยุด ผ่านไป 3 วัน
ก็ยังเห็นมันนอนอยู่บ้านเหมือนเดิม ทีนี้เราโมโหจัดล่ะ ถามเลย เอาตรงๆ ออกแล้วใช่ไหม
มันตอบมาได้ ว่า "จร้า" อยากฆ่ามันนัก
2. ยังเล่นเกมอยู่ ทั้งที่อายุปาเข้าไป30แล้ว เลิกงานรีบกลับบ้านก็จริง
แต่มันรีบกลับมาเล่นเกม ลูกรอเล่นกับพ่อ พ่อไม่สนใจ
เล่นเกมเสร็จ นอน ตื่น ไปทำงาน กลับบ้าน เล่นเกม ชีวิตดี๊ดี
3. ขี้เกียจ นอนตื่นสาย ตั้งนาฬิกาปลุกมาก็ปิดแล้วนอนต่อ
อายุขนาดนี้แล้วยังต้องให้เมียปลุกไปทำงานทุกเช้า เหนื่อยใจ
4. จน!!! (อันนี้ไม่ได้พาดพิงถึงใครนะคะว่ามันคนเดียว)
ไม่มีอะไรเลยนอกจากรักที่ยิ่งใหญ่ ถถถถ
คือทุกวันนี้สถานะทางการเงินของครอบครัวเราย้ำแย่มากถึงมากที่สุด
เดือนชนเดือน ไม่มีเงินเก็บไม่มีเงินสำรองฉุกเฉิน อันนี้เครียดมาก
นางก็ยังบอกว่าค่อยหาไปใจเย็นๆ เดียวเราก็คงมีได้สักวัน(สักวันน่ะวันไหน)
5. ลูก (อันนี้สำคัญมาก) ก็โตขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังคิดไม่ได้ว่าควรจะทำอะไรแบบจริงจังได้แล้ว
เดี๋ยวลูกก็ไปโรงเรียน ค่าเทอม ค่าเดินทาง ค่ากินค่าใช้ ค่าๆๆๆๆๆ อีกมากมาย หาจากไหน
ในเมื่อพ่อมันยังใจเย็นเป็นน้ำแข็งอยู่ทุกวัน เงินเดือนที่น้อยนิดจะพอใช้ที่ไหน ถ้าลูกโตกว่านี้
6. และอีก บลาๆๆๆ ที่ร่ายทั้งวันก็ไม่จบ เอาแค่หลักๆนะคะ
ตอนนี้อยากเลิกมากกกก คือไม่อยากทนแล้วเราทนมานานมาก
แต่สงสารลูก อยากให้เขามีพ่อมีครอบครัวที่อบอุ่น แต่ถ้าทนอยู่ต่อไปมีแต่แย่กับจมค่ะ
เพราะถ้าลูกโตกว่านี้ จะลำบากมาก ที่ผ่านมาถือว่าเราให้โอกาสสามีมามากพอแล้ว
แต่เค้าก็ยังทิ้งโอกาสเหล่านั้นแล้วทำตัวเดิมๆ อยากจบแค่นี้ แต่ลูกนี้ชิ
ขอคำปรึกษาคนที่เคยผ่านจุดนี้มาได้ไหมคะ ว่าต้องทำยังไงดี
และสุดท้ายฝากเตือนสาวๆที่ยังโสดอยู่ หรือกำลังดูใจใครสักคน
ว่าให้ดูดีๆค่ะ ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามแต่ความรักไม่ใช่ทั้งหมด
พอแต่งงานไปจะรู้เลย ว่า "เงิน" สำคัญมาก สถานะการเงินมีปัญหาชีวิตคู่ก็มีปัญหาค่ะ
เริ่มเครียดเริ่มทะเลาะ นอนไม่หลับโทษกันไปโทษกันมา
ก็นั้นแหละค่ะ ความรักมันกินไม่ได้... รักกันแค่ไหน ถ้าขาดเงินก็จบทุกคู่ไป
เว้น แต่ว่าทั้งคู่จะรักกันมาก ยอมกินมาม่า ทั้งปี อดมื้อกินมื้อ
ยอมให้ลูกอดๆอยากๆแบบตัวเอง และอายเพื่อนที่ไม่มีอย่างเขา
‪#‎เชื่อว่า‬ ผู้ชายสามารถทำลูกได้ทุกคน แต่ไม่สามารถเป็นพ่อได้ทุกคน#
ปล. ขอบคุณพันทิปสำหรับพื้นที่ระบาย
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 34
เออ.....  เราว่าแฟนคุณ เป็นคนดีนะ  เป็นเรา เราไม่เลิกหรอก

คุณคงยังไม่เคย มีแฟน
1. เป็นคนเจ้าชู้
2. เป็นคนขี้โมโห ชอบพูดให้เสียใจ ทำลายข้าวของ
3. มีแฟนชอบใช้กำลัง

เราว่าผู้หญิงถ้าไม่มีแฟน 3 ข้อที่ว่ามานี่คือ ก็ดีแล้วนะ
งานไม่ชอบก็ออก เด่วเค้าก็หาใหม่

เราว่า จขกท มองแต่คนอื่นอ่ะ ไม่ได้มองดูตัวเองเลย ว่าเจ้ากี้เจ้าการ บงการไปหรือป่าว เผด็จการ (เราก็เป็น แต่เรารู้ตัวและพยายามไม่ทำแบบนี้)
ไอ้สิ่งที่คุณพูดมา ว่าลูกต้องโต เงินก็ต้องใช้เยอะ คุณไปบอกสามีคุณซิ เคยบอกหรือยัง (พูดดราม่านะเป็นไหม ดราม่า นะ ไม่ใช่ ด่า) ถ้าบอกแล้ว เด่วเค้าก็ค่อยๆปรับตัวพัฒนาเอง

บอกเลยผู้ชาย สมัยนี้ ถ้าไม่เล่นเกมส์อยุ่บ้าน ก็คือออกไปเที่ยวข้างนอก จะเอาแบบไหน เล่นเกมส์อยุ่บ้านก็ดีแล้ว

เราเป็นคุณนะ สิ่งที่เราจะทำคือ ตั้งหน้าตั้งตาทำงานแค่นี้เองนะ หารายได้เสริม เท่านี้แหละ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ประเด็นอยู่ตรงนี้
1. ถามว่าคุณเลิกกับสามี ด้วยเรื่องนี้ ถามว่า เงินคุณจะเยอะขึ้นไหม เงินเดือนคุณจะขึ้นไหม เอาจริงๆคุณก็จะกลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวใช่หรือไม่
(ซวยเลย meung เอ่ย ช่วยกันเลี้ยงสองคนยังกลุ้มขนาดนี้ เลี้ยงคนเดียว meung ตาย)
2. งั้นมีไอ้ผัวเฮงซวยของคุณอยู่ด้วยจะเป็นไร  ซักวันก็ต้องทำงาน ยังไงก็จะได้เงินมาจุนเจือกันบ้างแหละ
3. มีผัวใหม่  ถามหน่อย ผู้ชายหน้าไหนจะรักลูกคุณ ?? จะเอาเงินจากคนใหม่ที่รวยกว่ามาเลี้ยงลูก (ต้องหัดร้องเพลงนี้นะ ฝันไปหรือป่าว ผู้ชายเค้าไม่โง่นะ)  ถ้าไม่คิดจะมีใหม่ก็ กลับไปอ่านข้อ 1 ใหม่

ณ ตอนนี้ คุณแค่ไม่พอใจเฉยๆ พูดซิพูด พูดแล้วไม่ทำ ก็ทำมาหากินเอง
การเลิกกับสามีคุณ ก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตคุณดี ขึ้นเลยยยย  เอวังด้วยประการทั้งปวง

สามีคุณเคยว่าคุณบ้างไหม แบบให้เปลี่ยนแปลงนั้นนี่ แบบที่คุณกำลังทำกับเค้า  บ้างที่ไม่ใช่เพราะว่าตัวเราดีเลิศ นะ เค้าถึงไม่พูด แต่เค้ารักเรา เค้ารับได้ แต่ผู้หญิงเองนี่แหละที่ไม่พอ พยายามสันหา เรื่องมาตำหนิอยู่ตลอด ไอ้ที่ จขกท เจออ่ะ เราเจอมาหมดแล้ว แบบที่คุณทำ เราก็เคยทำ เราถึงเตือนคุณแบบนี้  นี่หวังดีนะ วิธีแก้ 80 % อยู่ที่ตัวคุณเอง ไม่ใช่แก้ที่เค้า ประเด็นคือ เค้าแค่ไม่ถูกใจคุณเฉยๆ  คุณว่าแฟนคุณเล่นเกม สู้แฟนเราได้ป่าวล่ะ เล่นเกมส์ทั้งวันทั้งคืน ตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน  จำได้เมื่อตอนสมัยเรียนมหาลัย  เวลานั้น สมมุติว่า เงินเหลือไม่เยอะล่ะ หลัก ไม่ถึง 500 เราก็ต้องรีบทำงาน หาเงิน หรือต้องรีบหยิบยื่น เพื่อน หรือพ่อแม่ล่ะ เพราะเรารู้ว่าเงินไม่พอกิน (ตอนนั้นคืออยู่ด้วยกันแล้ว) คือพูดง่ายๆ ทุกครั้งที่ ไม่มีเงิน เราต้องเป็นฝ่ายหาเงิน แฟนเราไม่เคยสนใจเลยว่า เงินในกระปุกจะเหลือเท่าไหร   พอคบกันเข้าปีที่ 2 มั้ง เราเลยบอกแฟนว่า พูดแบบ ดราม่าหน่อย ว่า เหนื่อย เวลาเงินใกล้จะหมด ตัวเองไม่เคยสนใจ จะหาเงินเลย เค้านะ ต้องหาเงิน ต้องหางานทำล่ะ ก็บลาๆ หลังจากนั้นเค้าก็ปรับปรุงตัวเอง พอเงินเริ่มหมด ไม่พอใช้ถึงสิ้นเดือน เค้าก็เป็นฝ่ายหาเงินเอง  แต่เราก็ช่วยๆเค้าแหละ สรุปคือยิ้มต้องพูดนะ แต่บ้างอย่างมันก็ต้องใช้เวลา อย่างหางาน เงี้ย ต้องใช้เวลา  และการเล่นเกมส์อ่ะ บอกเลยว่าเลิกไม่ได้ รักเท่าๆกับเมียแหละ  ต้องแต่งงานไม่รู้หรือไง ไม่ได้ทดลองอยู่ก่อนแต่งเหรอ น่าจะทดลองบ้างนะ จะได้ไม่มีปัญหา (อันนี้บอกคนอื่น)

และถามว่าชีวิตคู่เป็นไง บอกเลยว่ารู้สึกว่าตัวเองโชคดีนะ เราสบายใจมาก เรื่องลูกเรายังไม่มี เพราะเรารู้ว่ายังไม่มีเงิน แต่ถ้าเรามีลุกแบบคุณ เราคงทำงานหนักเท่านั้นเอง แฟนคุณเหมือนแฟนเราแหละ แต่ต่างกันตรงที่ แฟนเรามีสกิลเฉพาะทาง คือเป็นคนเก่งนั่นเอง ตอนนี้ไมไ่ด้ทำงานประจำเป็นฟรีแลนด์ ตอนทำงานประจำ ก็ตื่นสายมากๆ เหมือนกันนั่นแหละ กลับมาก็เล่นเกมเหมือนกันนั่นแหละ (ยุคนี้นะคุณ ต้องเข้าใจ สมัยนี้กลับมาบ้าน ถ้าไม่เล่นเกมส์ ก็ดูหนัง ดีกว่าให้ไปเล่นเฟส เด่วเจอสาว  และดีกว่า ออกไปเที่ยวผับ กินเหล้าเป็นไหนๆ )

ความคิดเห็นที่ 14
เล่นเกมไม่ผิดหรอกค่ะ  จนก็ไม่ผิดนะ เล่นสมาร์ทโฟนก็ไม่ผิด. แต่ผิดที่ไม่มีความรับผิดชอบค่ะ ผช. บางคนน่าจะเข้าใจนะคะ
ความคิดเห็นที่ 12
จะว่าไปเวลาจีบกันผู้หญิงก็ไม่ค่อยจะเลือกผู้ชายที่แสดงนิสัยและตัวตนจริงๆของเค้าตั้งแต่แรกหรอก เพราะตัวตนจริงๆของเค้าไม่มีทางถูกใจผู้หญิงไปทั้งหมด คำถามและกระทู้ระบายความในใจแบบนี้จึงมีอยู่ตลอดไป
ตัวอย่างจากชีวิตจริง ผมไม่เคยสมหวังกับผู้หญิงที่ผมชอบและตั้งใจจีบเลยสักคน เพียงเพราะไม่ค่อยเอาอกเอาใจ (เพราะผมยอมรับว่าผมทำแบบนี้ได้ไม่ตลอดไป) ไม่ค่อยไปรับ-ไปส่ง (แต่งงานแล้วก็คงทำแบบนี้ไม่ได้ คนมีงานมีการทำ) รวมทั้งไม่ทำคะแนนด้วยการซื้อสิ่งของต่างๆให้ ทุกคนจะเลือกผู้ชายอื่นซึ่งทำตรงข้ามกับที่ผมปฏิบัติหมด
ปัจจุบันผมอยู่กับภรรยาที่ไม่ได้จีบ เค้าเลือกผมเอง ถึงเค้าจะไม่ได้สามีที่สมบูรณ์แบบ แต่ปัญหา 6 ข้อที่ จขกท. กล่าวถึง ไม่เคยเกิดขึ้นในชีวิตครอบครัวของเรา เป็นผมที่วางแผนชีวิตและการเงินได้ดีกว่า เป็นฝ่ายช่วยเหลือและส่งเสริมภรรยาแทบทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องค่าใช้จ่ายในครอบครัวภรรยาแทบไม่ต้องรับผิดชอบอะไร (มีบางส่วนเค้าแย่งจ่ายเองเพราะเกรงใจผม) ไม่เคยมีปัญหาว่าผมเปลี่ยนไปหลังจากอยู่กินกันมานานหลายปี เนื่องจากผมก็เป็นแบบนี้ตั้งแต่คบกันใหม่ๆ แรกๆมีน้อยใจบ้างแต่ปัจจุบันเค้าเข้าใจดีว่าทำไมผมจึงทำแบบนั้น
ความคิดเห็นที่ 44
คราวนี้ก้อหา สามีรวยๆ สิคับ จะได้หมดปัญหาที่เล่ามา เพราะ เท่าที่อ่านมา ปัญหาคือ เงิน คุณไม่ได้ พูดว่าคุณทำทุกอย่าง ทั้งงาน ทั้งหาเงิน ทั้งอะไรๆ

ถ้า เงิน เดือนสามีน้อยนิด คุณ ก้อ ช่วย หางานเสริม อาชีพ เสริม รับงานมาทำที่บ้าน ก้อช่วย แบ่งเบาได้ส่วนหนึ่ง ถ้าคิด จะงอมือ งอเท้า แล้ว

สวนกลับว่า ต้องเลี้ยงลูก ถ้าเป็น เช่นนี้ หา สามีรวยๆ เถอะ นะ อย่าหาเลยครับความรักอ่ะ ^^

หลายๆคนแม่คงเคยสอนอยู่นะ ให้หา ผัว รวย เพราะรักมันกินไม่ได้ ฮ่าๆ
ความคิดเห็นที่ 26
ผมก็อายุสามสิบกว่าๆ เพิ่งมีลูกเหมือนกัน แล้วก็เปลี่ยนงานบ่อย แล้วลึกๆก็ขี้เกียจเหมือนกัน 555
แต่ทุกวันนี้ผมไม่เล่นเกมนะ ไม่เล่นเลย ไม่ว่าจะโทรศัพท์ ในคอม หรืออะไร .. ไม่ได้แอนตี้อะไร แค่ไม่ชอบ

ทุกวันนี้ขี้เกียจ แต่รู้ว่าอะไรสำคัญ ถ้าขี้เกียจแล้วจะได้อะไร งานจะเกิดมั้ย
และใช้ความขี้เกียจในทางที่ดี คือพัฒนาวิธีการทำงาน หางานที่ใช้สมองมากกว่าแรง ใช้เวล่ให้คุ้มที่สุด (ทำน้อย ได้มาก)
และบังเอิญว่าเคยอยู่กับแม่ที่เป็นคนมีระเบียบ ทำให้ผมติดนิสัย(ดีๆ)ตรงนี้มา พอมาอยู่กับแฟน ผมเลยเป็นคนดูแลบ้าน
เก็บข้าวของ เก็บผ้าซัก จัดบ้านจัดช่อง ทำความสะอาด จากที่ไม่เคยรีดผ้าก็ฝึกรีดเอง เพราะไม่งั้นก็ไม่มีใครทำให้
พูดง่ายๆคือหลังจากแต่งงานมาสองสามปี ผมพึ่งพาตัวเองได้เยอะเลย จากที่เคยเป็นลูกคนเล็ก
วันนี้เป็นลูกคนโต เป็นผู้นำครอบครัว มันไม่มีอะไรให้เลือกแล้วนอกจาก "ต้องทำ"

มาถึงเรื่องของคุณ .. ถ้าจะคิดในแง่ดีก่อน ปัญหาหลักๆคือเค้าคือ ขี้เกียจ เฉื่อย ไม่รับผิดชอบ
แต่เค้ายังดีที่ไม่นอกลู่นอกทาง กินเหล้า สูบบุหรี่ หรือยุ่งกับยาเสพติดอื่นๆ
ถ้าไปหาผู้ชายอื่น อาจเจอหนักกว่านี้ หรือถ้าเลี้ยงคนเดียว ยามลำบากขึ้นมา แค่มีคนช่วยเป็นมือเป็นเท้าให้ ก็ดีกว่าตัวคนเดียวนะ

คิดดีๆ ว่ารักกันอยู่มั้ย ...

อ่ะ ทีนี้มาหาทางแก้ปัญหา
คุณอาจต้องให้เค้าเลิกพึ่งพาคุณ หรือพึ่งพาให้น้อยลง เพื่อให้เค้าหัดมองโลกให้กว้างขึ้น
ให้เค้าเจอสถานการณ์ที่ไร้ทางเลือก นอกจากลุกขึ้นสู้

หาแรงกระตุ้นให้เค้า หา model ให้เค้าเอาแบบ ให้เค้าเห็นโลกความเป็นจริง
ว่าคนอื่นไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว คนอายุเท่าๆเค้าหลายคนประสบความสำเร็จ เพราะอะไร
อาจจะหาเรื่องคุย พูดถึงคนนั้นคนนี้ ที่เค้าทำตัวดี ทำงานเก่ง ประสบความสำเร็จ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้เค้าสู้บ้าง
แต่เทียบแค่พอประมาณนะครับ อย่าไปเทียบขนาดสตีฟ จ๊อบส์อะไรนะ เพราะถ้าไกลเกินมันจะท้อตั้งแต่เริ่ม ไม่ช่วยอะไร
แล้วก็อย่าให้เค้ารู้สึกว่าถูกเปรียบเทียบนะ เอาแค่ให้เค้าใช้เป็นแรงบันดาลใจ พูดในทางบวกเข้าไว้ ว่าคุณเชื่อว่าเค้าทำได้

แต่ถ้า มันสุดแล้ว .. ก็อย่าไปเครียดครับ สู้ต่อไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่