เหนื่อยและท้อกับแฟนมาก รู้สึกอดทนอดกลั้นสุดๆ

แฟนเป็นชาวต่างชาติค่ะ อยู่ด้วยกันมา 4 ปีกว่า ที่ตปท. แฟนเป็น ADHD ODD และ OCD เคยประสบอุบัติเหตุหลายปีก่อน และได้รับการกระทบกระเทือนทางสมอง ตอนแรกเรารับได้เพราะรักเขาอย่างจริงใจ และเขาแสดงให้เห็นว่าเขารักเรามากเช่นกัน

ระหว่างทางมันมีอุปสรรคหลายๆอย่างซึ่งส่วนมากมาจากนิสัยเขา ความเป็นเขา เราก็พยายามปรับตัวค่อนข้างมาก เมื่อก่อนเราเป็นคนใจร้อน แต่เราก็พยายามใจเย็นลง เพราะเขาเป็นคนโมโหร้ายและเสียงดังมาก ทำเราตกใจกลัวหลายครั้ง แต่เขาไม่เคยทำร้ายร่างกายเรานะคะ ทุกครั้งเราพยายามบอกเขาอย่างใจเย็นในสิ่งที่เราไม่ชอบ และขอเขาไม่ทำอีกได้มั้ย มันจะจบด้วยการทะเลาะกันเกือบทุกครั้ง มันทำให้เีรารู้สึกท้อหลายๆครั้งว่าเขาไม่เห็นใจเราบ้างเลย

เขาต้องใช้ weed ตลอดเวลา ซึ่งเงินส่วนใหญ่หมดไปกับการใช้ weed เราก็ขอเขาหลายครั้งว่าลดลงบ้างได้มั้ย เราจะได้มีเงินเก็บมากกว่านี้ หรือเพื่อตัวเขาเอง แต่เขาบอกว่าทำไม่ได้ เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยเขา ไม่งั้นเขาจะทานข้าวไม่ได้ นอนไม่ได้ เราก็เข้าใจ ก็ปล่อยไป เพราะเหนื่อยจะคุยละ

เขาชอบดื่มเหล้ามาก แต่ก็ไม่ได้ดื่มบ่อย เพราะเราพยายามควบคุมเขา แต่เวลาเครื่องติด เมาแล้วคุยด้วยยากมาก เขาจะหงุดหงิดง่าย ถ้าพูดอะไรที่เขามีประเด็นด้วย (ซึ่งเราก็เลี่ยงแล้ว แต่มันยากมากบางทีพูดเรื่องจิปาถะมากๆ) เสียงดัง เหมือนตะโกนคุยตลอดเวลา เราไม่ชอบ เราเคยเลยบอกว่าไม่ต้องจะโกนคุย  เขาก็ชวนทะเลาะเลย บางทีถึงขนาดวิ่งออกไปข้างนอกไปตะโกนโหวกเหวกรบกวนชาวบ้าน ตัดพ้อชีวิตที่ผ่านมาของเขา เรารู้สึกเอือมระอา เราเหนื่อยมาก เราท้อหลายครั้ง

ช่วงนี้มาเที่ยวเมืองไทยด้วยกัน เราเหนื่อยมากที่ต้องทะเลาะและบอกเขาในเรื่องเดิมๆ เช่น

- ไปเที่ยวห้าง หรือที่ไหนก็แล้วแต่ นางจะสูบบุหรี่ค่อนข้างบ่อย เราเหนื่อยที่ต้องคอยหาที่สูบบุหรี่ให้ เราอยากช้อปปิ้งบ้าง เดินชิวดูของบ้าง แต่เราทำไม่ได้เลย ไม่เคยได้ซื้ออะไรเลย เวลาหมดไปกับการหาที่สูบบุหรี่ให้เขา สมมุติไปข้างนอก 3 ชม เขาสูบ 3-4 ครั้ง ครั้งละ 15-20 นาที จะทำไปไหนทำอะไร มันต้องสะดุดตลอด เพราะเขาต้องสูบบุหรี่ 

- เขาเข้าห้องน้ำนานมาก เรารอจนคิดว่าเขาหลง ทำเรากังวลมาก โทรก็ไม่รับ พอเจอกันแล้ว เขาก็บอกว่าเขาพยายามเบ่งขี้อยู่ โอ้ยยยน้อ จั๊กอะไรไม่รู้ 

- อันนี้คือทำเราโกรธมาก ชอบลืมปิดประตูหน้าต่างเวลาเปิดแอร์ เราเตือนหลายครั้งมาก ทะเลาะกันหลายครั้งมาก เขาก็ไม่จำ เขาลืมตลอดเลยค่ะ เราโคตรเหนื่อยเลย 

และอีกหลายๆๆๆๆๆอย่างมาก เรารู้สึกอยากอยู่คนเดียวแล้วค่ะ สบายกว่า คล่องกว่า 

เราอยากได้คำซ้ำเติมจากทุกท่าน เรามันโง่เองค่ะที่เลือกเขามา หรือเนื่องจากโรคของเขา เราต้องยอมรับให้ได้ รบกวนทุกคนดึงสติด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่