ไม่ได้เชิงทะเลาะ เล่าก่อนเลยว่าครอบครัวเรามีพี่น้อง3คน เราเป็นน้องคนเล็กของที่บ้าน แล้วพี่คนโตเขาเรียนผู้ช่วยพยาบาลกำลังเรียนจบแล้วแต่ดันพลาดท้องขึ้นมา เลยต้องหยุดเรียนออกจากที่เรียนส่วนพี่คนกลางเลือกที่จะไม่เรียนต่อเพราะอยากทำเกษตรกรรมมากกว่าเพราะเขาชอบทำนาทำสวน พี่2คนนี้เลยไม่ได้ใบปริญญาให้แม่กับพ่เลยสักคน ผลเลยมาตกที่เราที่เป็นน้องคนเล็กสุด ช่วงตอนม.ต้นที่จะขึ้นม.4เราโดนพ่อแม่กดดันให้เรียนสายวิทย์-คณิต เขาให้เหตุผลว่าอยากให้เรียนเพราะอยากให้รับข้าราชการ แต่เราไม่ชอบข้าราชการ ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่เราทะเลาะกับที่บ้านใหญ่โตเลย จนเรายอมเพราะเราให้เหตุผลดีๆกับเขาไม่ได้ว่าเราจะโตไปเป็นอะไร การงานมั่นคงไหม?เงินเดือนดีไหม? แก่ไปแล้วเราจะมีงานที่ดีไหม?เขากลัวเราลำบากตอนแก่ เราเลยยอมเรียนวิทย์-คณิต แล้วตอนนี้เรารู้แล้วว่าเราอยากเรียนอะไร เราอยากเรียนต่อเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์เครื่องสำอาง เราให้เหตุผลเขาว่าเราชอบเกี่ยวกับเครื่องสำอางครีมสกินแคร์ เราอยากวิจัยอยากเรียนรู้ อยากผลิต แต่เขากลับบอกว่าไม่มั่นคง เลือกพยาบาลสิ เราไม่เอาเพราะเราไม่ชอบบริการใคร ไม่ชอบดูแลใคร ไม่อยากทำงานหนักไม่มีความอดทนขนาดนั้น เราเลยบอกเขาไปว่าจะเรียนเภสัช เขาก็บอกอีกว่ามันยากไปให้เรียนพยาบาลไปก่อนเรียนเสร็จก็ค่อยต่อยอดไป แต่เราไม่ชอบพยาบาลไม่อยากเรียน เรามีอคติกับพยาบาลแต่พ่อกับแม่เราก็เอาแต่เรื่องนี้มาคุย จนวันนี้ทะเลาะเหมือนเมื่อ3ปีที่แล้ว แต่เขาซับพอร์ตเราดีหมดทุกอย่างไม่ว่าเราจะเรียนพิเศษไหนแพงแค่ไหนหรือจะไปไหน ซื้อไอแพด โทรศัพท์ โน๊ตบุ๊ค อะไรหรือของแพงต่างๆเขาก็ยอมให้เราหมด แต่พอเขารู้ว่าเราจะไม่ได้ไปพยาบาล เขาบอกจะไม่กู้เงินให้เราเรียนแล้วไม่หวังอะไรกับเราจะไม่พูดอีก เราเจ็บมาก ท้อมาก เขาทำเหมือนเข้าใจเรา แต่ไม่ใช่เลย
ทะเลาะกับที่บ้านเรื่องเรียนต่อมหาลัย