น่าจะแค่อมยิ้ม ขำ หึ-หึ ...

กระทู้สนทนา

1.  คำพูดของบูรณ์

       ตอนเรียนครู ป.กศ.ต้น ปี 1 ( 2516) ผมพักอยู่หอภายใน ของวิทยาลัยครูที่ภาคใต้
                 บูรณ์ คนพัทลุง... เพื่อนร่วมหอ เขาจะแต่งตัวเนี๊ยบ ดูดี สไตล์เดฟ
      คือกางเกงผ้ามัน ขาแคบลีบ ...
            และต้องยี่ห้อ ฮาร่า ( HARA) ราคาแพงของสมัยนั้น -เท่านั้น
                         ... บ้านเขามีตังค์

                แต่ซื้อมาทีไร ต้องตัดปลายขาทุกตัว
        ตัดออกเยอะด้วย    เพราะบูรณ์ตัวหนา กำยำ
                      แต่สูงไม่ถึง 160
      นึกๆ ให้เสียดายตังค์แทน... เหมือนซื้อมา 100 ตัดทิ้งไป 30

             "ทำไมไม่ใส่ม้อด ขาบานล่ะครับ"  ผมถาม

     "อู้ย..." บูรณ์ทำปากจู๋ ตาโต ทำหน้าไม่เห็นด้วยมากๆ
            " ไม่ด้าย- ไม่ด้าย.."
                 อธิบายด้วยภาษาใต้ง่ายๆ ว่า

        " ผมต่ำ (ผมเตี้ย) -
              ขืนใส่ม้อด ก็นู่นแหละ...
                     ไปเหมือนนกคุ่มไร่  -นู่น "

                          555  ผมขำครับ ...
          แต่ก็นึก ว่าช่างเปรียบแท้ ๆ.. เห็นภาพนกคุ่มไร่ กำลังเดินจ๋อง ๆ ขึ้นมาทันที