วันนี้สดๆร้อนๆ ที่ท๊อปซุปเปอร์ ลาดกระบัง คือต้องบอกก่อนว่าที่จอดรถ เข้ายากออกยากไม่ใช่เพราะรถเยอะมากหรือทางแคบมาก แต่กลับเป็นเพราะ มักจะมีที่กั้น มากั้นไว้เสมอ จะเข้าไปจอดก็ไม่มีใครมาเลื่อนซะที ต้องออกไปเลื่อนเอง ไม่ใช่ว่ากระเเ-ดะครับ แต่มองว่ามันอันตรายออกไปเลื่อนปุ๊ป มิชฉาชีพเข้ามาในรถปั๊ป ทำไงอะทีนี้ ใครซวยครับ นอกเหนือจากนั้นคือความเกรงใจครับ คือรถข้างหลังก็ต้องรอไปครับ
จะ3-4คันต่อแถวยาวก็ต้องรอเพราะมันเป็นทางวันเวย์ จริงๆก็อาจจะสามารถเบียดไปได้แหละ2คันแต่มันค่อนข้างเสี่ยง ประเด็นที่ผมจะมาบอกวันนี้คือ ถ้าเราต้องทำเองทุกอย่างแบบนี้จะมี รปภ. ไว้ทำไม(พึ่งรู้ว่ามีก็วันนี้นึกว่าที่กั้นเลื่อนเองตลอดเพราะไม่เคยเห็นแม่แต่เงา)อะครับ คือไม่รู้หายตัวไปไหนด้วยนะ ไม่เคยเห็นเลย เห็นแต่สิ่งที่เขาทำคือ ที่กั้นเลื่อนมาปิดเสมอ ผมขับเข้าไปโชคดีที่รถคันนึงจะออกพอดี
ผมก็รอครับไม่เป็นไรรอได้ ทั้งๆที่ข้างๆก็มีที่ว่างให้จอด แต่กลับมีที่กั้นแล้วผูกเชือกยาวๆไว้ คือคนปรกติคงไม่ค่อยมีใครกล้าเลื่อนหรือกล้าอะไรยังไงก็แล้วแต่ แต่ผมเป็นประเภทแรกครับ คือไม่กล้า ไม่อยากด้วย แล้วมันมีหลายเหตุผลด้วย ว่าจอดได้ไหมจอดเสร็จจะโดนไล่ไหม ห้ามจอดรึป่าว คือถ้ามีที่กั้นอะมีได้ไม่ว่าหรอก มีไปเถอะ แต่ช่วย
"เรียลทาม" หน่อยได้ไหมสังเกตหน่อยรถเข้ารถออก วันนี้ฝนตก ยังนึกโชคดีเอารถมาไม่ต้องเปียกฝนดีจริงๆ ที่ไหนได้ข้างหลังรถมีที่กั้นอยู่3อัน แม่เจ้า ฝนตกแรง
คือแรงมากๆครับ
เก็บขงเก็บของไว้ในรถเสร็จละ จะออกละ เอ... ยังไงดีน้า ห้ามออกหรอ รึยังไง หรือกั้นไว้เฉยๆ คือคิดหลายอย่างคือรอบคอบนิดนึง เผื่อ เข้าเห็นฝนตกแรงไม่อยากให้เอารถออกรึป่าวน้า พายุเข้าหรือน้ำท่วมทางรึป่าวน้า มองไปที่คันอื่น อ่าววของผมกับอีกคนนึงนิที่มีที่กั้น สงสัยเขากั้นเป็นปรกติ เออชั่งมันคิดมากไปก็ปวดหัว (แต่ทำไมถึงไม่มาเลื่อนบ่อยๆให้เป็นปรกติบ้าง) ผมเลยตัดสินใจวิ่งตากฝนลงไปเลื่อน น้ำก็ท่วมฝนก็แรง คือแปปเดียวเปียกยัน กกน. ผมเพ้านี่ไม่ต้องพูดถึง ตอนเลื่ยนนี่ยอมรับมันสามอันเลื่อนยากเลยต้องใส่แรงมาก อารมณ์มันเลยพลุ่งพล่านเปียกก็เปียกความคิดหลายๆความคิดมันผุดขึ้นมา แม่มเอ้ย ไม่เคยเห็นคนเลื่อนเล้ย หนักก็หนักเลื่อนก็ยากเปียกก็เปียก ยันไป
ดันไป ไกลๆ ไกลๆ เอ้าฮึบ ๆ ๆ หึ่ยยยย เปียกจนได้แม่มเอ้ย เอามาบังได้แต่คนจะออกกลับไม่รู้แม่มเอ้ย ไม่สังเกตเลยโว่ยแม่มเอ้ย พร้อมกับกันไปแรงๆจนอันนึงล้มครับ คือรีบด้วย จังหวะนั้นรีบด้วย อารมณ์บ่จอยด้วย ไม่เก็บให้หรอกครับ ไปละปัดตูดรีบวิ่งกลับขึ้นรถ ซักพักมีเสียงด่าตามมา เราก็แบบสตั้น อือผมผิดนะผมยอมรับที่ทำของล้มแล้วไม่เก็บ แต่ขอบอกไว้ก่อนเลย มันจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเลยถ้าคุณไม่เลื่อนที่กั้นปิดอยู่นั้นและไม่รู้กลัวใครจะมาจอดนักหนา ฝนก็ตกแรง ต้องรีบ จะให้มาค่อยๆลากพิรี้พิไรคงไม่ได้ ในเมื่อเห็นแทนที่จะมาช่วย กลับยืนดูแล้วมาด่าทีหลัง อือดี
และผมก็รู้สึกว่าถึงจะดูเห็นแก่ตัว แต่ผมก็มาซื้อของ ไม่ได้มาแอบจอด สังเกตนิดนึงรถจะเข้าจะออกอะ ถ้าคุณไม่สังเกตแบบนี้ ก็ไม่ต้องมีไอ่ที่กั้นนั้นหรอกครับ เสียเวลา เกรงใจรถคันอื่นด้วย รถติด เสี่ยงอันตรายด้วย ถ้าแม่หรือยายนั่งมาด้วยทำไงอะ ผมไปเลื่อนที่กั้น
"แปปเดียวเองไม่เป็นไรหรอก" ถ้ามันเป็นขึ้นมาจะมีปัญญารับผิดชอบไหม คนซวยที่สุดคือใคร คือผมไงครับ ฝากนิดนึง ถ้าขี้เกียจมาเลื่อนเปิดปิดก็ไม่ต้องกั้น
ร่วมแสดงความคิดเห็น ท๊อปซุปเปอร์ ลาดกระบัง มีที่กั้นไว้ทำไม?
จะ3-4คันต่อแถวยาวก็ต้องรอเพราะมันเป็นทางวันเวย์ จริงๆก็อาจจะสามารถเบียดไปได้แหละ2คันแต่มันค่อนข้างเสี่ยง ประเด็นที่ผมจะมาบอกวันนี้คือ ถ้าเราต้องทำเองทุกอย่างแบบนี้จะมี รปภ. ไว้ทำไม(พึ่งรู้ว่ามีก็วันนี้นึกว่าที่กั้นเลื่อนเองตลอดเพราะไม่เคยเห็นแม่แต่เงา)อะครับ คือไม่รู้หายตัวไปไหนด้วยนะ ไม่เคยเห็นเลย เห็นแต่สิ่งที่เขาทำคือ ที่กั้นเลื่อนมาปิดเสมอ ผมขับเข้าไปโชคดีที่รถคันนึงจะออกพอดี
ผมก็รอครับไม่เป็นไรรอได้ ทั้งๆที่ข้างๆก็มีที่ว่างให้จอด แต่กลับมีที่กั้นแล้วผูกเชือกยาวๆไว้ คือคนปรกติคงไม่ค่อยมีใครกล้าเลื่อนหรือกล้าอะไรยังไงก็แล้วแต่ แต่ผมเป็นประเภทแรกครับ คือไม่กล้า ไม่อยากด้วย แล้วมันมีหลายเหตุผลด้วย ว่าจอดได้ไหมจอดเสร็จจะโดนไล่ไหม ห้ามจอดรึป่าว คือถ้ามีที่กั้นอะมีได้ไม่ว่าหรอก มีไปเถอะ แต่ช่วย "เรียลทาม" หน่อยได้ไหมสังเกตหน่อยรถเข้ารถออก วันนี้ฝนตก ยังนึกโชคดีเอารถมาไม่ต้องเปียกฝนดีจริงๆ ที่ไหนได้ข้างหลังรถมีที่กั้นอยู่3อัน แม่เจ้า ฝนตกแรง
เก็บขงเก็บของไว้ในรถเสร็จละ จะออกละ เอ... ยังไงดีน้า ห้ามออกหรอ รึยังไง หรือกั้นไว้เฉยๆ คือคิดหลายอย่างคือรอบคอบนิดนึง เผื่อ เข้าเห็นฝนตกแรงไม่อยากให้เอารถออกรึป่าวน้า พายุเข้าหรือน้ำท่วมทางรึป่าวน้า มองไปที่คันอื่น อ่าววของผมกับอีกคนนึงนิที่มีที่กั้น สงสัยเขากั้นเป็นปรกติ เออชั่งมันคิดมากไปก็ปวดหัว (แต่ทำไมถึงไม่มาเลื่อนบ่อยๆให้เป็นปรกติบ้าง) ผมเลยตัดสินใจวิ่งตากฝนลงไปเลื่อน น้ำก็ท่วมฝนก็แรง คือแปปเดียวเปียกยัน กกน. ผมเพ้านี่ไม่ต้องพูดถึง ตอนเลื่ยนนี่ยอมรับมันสามอันเลื่อนยากเลยต้องใส่แรงมาก อารมณ์มันเลยพลุ่งพล่านเปียกก็เปียกความคิดหลายๆความคิดมันผุดขึ้นมา แม่มเอ้ย ไม่เคยเห็นคนเลื่อนเล้ย หนักก็หนักเลื่อนก็ยากเปียกก็เปียก ยันไป
ดันไป ไกลๆ ไกลๆ เอ้าฮึบ ๆ ๆ หึ่ยยยย เปียกจนได้แม่มเอ้ย เอามาบังได้แต่คนจะออกกลับไม่รู้แม่มเอ้ย ไม่สังเกตเลยโว่ยแม่มเอ้ย พร้อมกับกันไปแรงๆจนอันนึงล้มครับ คือรีบด้วย จังหวะนั้นรีบด้วย อารมณ์บ่จอยด้วย ไม่เก็บให้หรอกครับ ไปละปัดตูดรีบวิ่งกลับขึ้นรถ ซักพักมีเสียงด่าตามมา เราก็แบบสตั้น อือผมผิดนะผมยอมรับที่ทำของล้มแล้วไม่เก็บ แต่ขอบอกไว้ก่อนเลย มันจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเลยถ้าคุณไม่เลื่อนที่กั้นปิดอยู่นั้นและไม่รู้กลัวใครจะมาจอดนักหนา ฝนก็ตกแรง ต้องรีบ จะให้มาค่อยๆลากพิรี้พิไรคงไม่ได้ ในเมื่อเห็นแทนที่จะมาช่วย กลับยืนดูแล้วมาด่าทีหลัง อือดี
และผมก็รู้สึกว่าถึงจะดูเห็นแก่ตัว แต่ผมก็มาซื้อของ ไม่ได้มาแอบจอด สังเกตนิดนึงรถจะเข้าจะออกอะ ถ้าคุณไม่สังเกตแบบนี้ ก็ไม่ต้องมีไอ่ที่กั้นนั้นหรอกครับ เสียเวลา เกรงใจรถคันอื่นด้วย รถติด เสี่ยงอันตรายด้วย ถ้าแม่หรือยายนั่งมาด้วยทำไงอะ ผมไปเลื่อนที่กั้น "แปปเดียวเองไม่เป็นไรหรอก" ถ้ามันเป็นขึ้นมาจะมีปัญญารับผิดชอบไหม คนซวยที่สุดคือใคร คือผมไงครับ ฝากนิดนึง ถ้าขี้เกียจมาเลื่อนเปิดปิดก็ไม่ต้องกั้น