สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมเลย มันเป็นปัญหาที่อยู่กับผมมาตั้งแต่5 ขวบ จนตอนนี้อายุ25 แล้ว มันใกล้ที่จะถึงจุดที่ผมต้องเลือกเพื่อจบเรื่องนี้
ผมขอเล่าตั้งแต่ต้นเลยนะครับ คือว่าตอนที่ผมอายุ 5ขวบ แม่กับพ่อผมทะเลาะกันหนักมากจนแม่ตัดสินใจแยกกันอยู่กับพ่อซึ่งพอดีกับที่แม่ตั้งท้องน้องของผม
ทำให้ผมไม่ได้เจอน้อง 5ปีต่อมา แม่ผมท่านเสีย ทำให้น้องกลับมาอยู่ในความดูแลของพ่อและผมอีกครั้ง ครั้งแรกที่เจอน้องผมรู้สึกถูกชะตากับเธออย่างหน้าประหลาด รู้สึกรักเลย ซึ่งผมมารู้ตอนโตว่ามันคือ รักแรกพบ ตลอดเวลาผมดูแลน้องอย่างดี ไม่เคยห่างเลย
ทำตัวติดแจตลอด พยายามไม่ให้น้องมีเพื่อนคนอื่น เธอจะได้มีแค่ผมคนเดียว(อาจเห็นแกตัวไปหน่อยแต่มันได้ผล น้องมีผมเป็นเพื่อนคนเดียว)
ตอนน้องอายุได้8ขวบ ผมก็13 เรากลับบ้านที่ตจว. ไปเยี่ยมยาย น้องมาขอพ่อไปเล่นกับเด็กผู้ชายข้างบ้าน
ผมค้านหัวชนฝาแต่การบ้านผมที่ต้องปั่นก็ยังค้างอยู่ สุดท้ายก็ต้องปล่อยเธอไปเล่น ไม่เกินชั่วโมงผมก็ได้ยินไปเด็กผู้ชายคนนั้นวิ่งมาบอกพ่อว่า น้องผมจมน้ำ
ผมที่อยู่ชั้น2ของบ้านรีบวิ่งไปก่อนพ่อ ตอนนั้นบอกเลยว่ากลัวมาก กลัวจะเสียน้องไป พอมาถึงที่สระเป็นน้อง
ก็จมลงไปใต้น้ำแล้ว ผมรีบกระโดดลงไปตาม น้องหมดสติไปแล้ว ผมเลยนึกถึงสารคดีทีเคยดู มันบอกว่าถ้าจะแลกอากาศใต้น้ำต้องจูบแล้วถ่ายอากาศ พอผมคว้าตัวน้องได้ผมก็ทำตามสารคดีทันที หัวใจผมเต้นแปลกๆ
มันรู้สึกแปลกไปกว่าเดิม พอผมเอาน้องขึ้นมาได้พ่อก็มารับช่วงดูน้องต่อ เย็นวันนั้นผมนั่งทบทวนความรู้สึกทั้งหมด จนแน่ใจแล้วว่า
" ผมไม่ได้รักน้องในฐานะพี่ชายคนนึง แต่รักในฐานะผู้ชายสักคนที่จะรักผู้หญิงคนนึง "
ผมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้โดยไม่มีคนรู้มาจนอายุ16
วันนั้นผมตกลงกับน้องว่าจะไปเยี่ยมตาแท้ๆที่บวชเป็นพระอยู่ ตลอดเวลาหลวงตามักจะมองผมแบบแปลกๆ
จนใกล้กลับหลวงตาใช้ให้น้องผมไปเทน้ำที่เพิ่งกรวดไป ผมอาสาไปเองตามปกติ(ไม่อยากให้น้องเหนื่อย)
แต่หลวงตากลับห้ามไว้ พอน้องลงไปหลวงตาก็พูดขึ้น
' เอ็งรัก(ชื่อน้องผม) '
' O_O หลวงตารู้ '
' สายตาที่เอ็งมองน้องมันไม่ใชสายตาของพี่ชาย หยุดเถอะ มันบาปนะเอ็งก็รู้ '
' ไม่ได้หรอกครับหลวงตา ผมรักน้องไปแล้ว รักมาตลอดเลย '
' เวรกรรมจริงๆ เอ็งลองถามตัวเองก่อนไหมว่ารักเพราะความผูกพันรึเปล่า พิสูจน์ข้อนี้ให้ได้สิ'
ทั้งวันผมนั่งคิดถึงแต่คำหลวงตา สุดท้ายผมเลยลองมีแฟนดู ลองหาใครสักคนมาผูกพันแทนน้อง
คนแรก คบได้2อาทิตย์
คนที่2 คบได้ 5 วัน
คนที่3 ทำใจคบไม่ได้ วันเดียวเลิก
ตอนที่ผมคบใครมันไม่มีความสุขเลย อึดอัดใจ เครียด
แต่ผมจะเอาชนะตัวเองลองคบอีกคน คนที่4นี้ผมคบนานที่สุด คบได้2ปี แต่ผมใช้วิธีมโนว่านี่คือน้องสาว
ของผม ตอนไปเที่ยว กินข้าว จูบ ผมก็คิดว่านี่คือน้องผม วันเกิดปีที่18ของผม แฟนผมคะยั้นคะยอให้พาไปเปิดตัวที่บ้าน ผมก็พาไป ตอนน้องผมเห็นแฟนผมแล้วเธอยิ้มแบบมีความสุขไม่หึงหวงอะไร ผมนี่แบบเจ็บมาก
ตอนที่มาช่วยน้องยกขนมจากในครัว น้องก็พูดขึ้นมาว่า
' คราวนี้หนูคุงได้พี่สะใภ้แล้วมั้ง '
' .....'
' แต่ถ้าพี่มีแค่หนูคนเดียวตลอดไปก็ดีสิ บ้าจัง คิดเป็นเด็กเลย '
น้องผมพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้น แต่มันเหมือนน้ำฝนที่ตก
ลงมาลดต้นไม้เหี่ยวๆอย่างผมให้ฟื้นคืนชีพ พองานจบ
ผมไปส่งแฟนที่หอ แล้วก็บอกเลิกเธอ แฟนผมมองผม
อย่างอึ้งๆแปปนึงแล้วตบหน้าผมทั้งน้ำตา
' เพราะมันใช่ไหม เพราะอี(ชื่อน้องผม) '
' หยุดเรียกน้องผมแบบนั้นนะ แล้วมันก็ไม่เกี่ยวกับน้องผมด้วย'
' ทำไมจะไม่เกี่ยว นายรักมันไง สายตาที่นายมองมัน
นายไม่เคยใช้สายตาแบบนั้นมองชั้นเลย แม้แต่ตอนที่
นายนอนกับชั้น นายยังหลุดปากพูดชื่อมันเลย ถ้ารักมัน
มากทำไมไม่เอามันทำเมียเลยละ '
ผมกลับบ้านมาในสภาพเมาแต่ยังมีสติพอกลับมาเจอพ่อที่บ้านแล้วพ่อก็บอกว่า
' พ่อจะส่งแกไปเมืองนอก '
' พ่อทำงั้นไม่ได้นะ ผมจะเรียนต่อที่นี่ ' ผมตะคอกตอบพ่อไป ปกติพ่อตามใจผมกว่านี้
' ก็ใครใช้ให้แกรักน้องตัวเองละ น้องก็น้องแท้ๆแกนะ
แกรักไปได้ยังไง มันอุบาทเกินไปแล้ว แกเลือกเอาถ้าแกไม่ไปน้องแกต้องหมั้นกับคนอื่น'
ตอนนั้นโลกผมนี่เคว้งเลย ผมเดินออกจากบ้านไปกิน
เหล้าต่อ ถ้าผมไปผมก็ไม่ได้เจอน้อง ถ้าไม่ไปน้องก็เป็นของคนอื่น แต่ถ้าผมทำให้น้องเป็นของผมก่อนละ
ผมรีบวิ่งกลับมาบ้าน ค่อยๆเปิดประตูห้องน้องเบาๆ
ผมเดินมานั่งข้างๆเตียงน้อง ลูบผมเธอเบาๆ เตรียมจะ
เอาผ้าห่มออก แต่ไม่ ผมทำไม่ได้ ผมสงสารน้อง
ผมรู้สึกเกียจและขยะเเขยงตัวเองมาก ผมไม่อาจสู้
หน้าน้องได้ ผมเลยหนีไปต่างประเทศ
ผมใช้ชีวิตสัปดาห์แรกแทบลงแดงตาย ผลสุดท้าย
ต้องปริ้นรูปน้องมาติดไว้เต็มห้องพัก คิดแค่ว่า เรียน
ทำงาน เก็บเงิน สู่ขอน้อง ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ผม
ก็ยังจะคิด
ตอนนี้ผม25 ทำงานเป็นวิศวะกร พ่อบอกให้กลับมา
ไทยได้แล้ว ผมดีใจมากที่จะได้เจอน้องอีก แต่พอมาถึง
พ่อกลับจะให้เซ็นยินยอมยกน้องให้คนอื่น
ชีวิตผมขณะนี้มืดมาก ผมควรจะทำยังไงดี ผมไม่อยากเสียน้องไป ไม่อยากเห็นน้องเป็นของคนอื่น
ผมสู้อุดส่าเก็บเงินเอาไว้สร้างครอบครัวกับน้อง ผมควรจะเลือกเดินทางไหนดี ช่วยผมหน่อยเถอะครับ ผมคิดไม่ออกแล้วจริงๆ
ผมแอบรักน้องสาวแท้ๆของตัวเองแล้วตอนนี้ผมต้องเลือก
ผมขอเล่าตั้งแต่ต้นเลยนะครับ คือว่าตอนที่ผมอายุ 5ขวบ แม่กับพ่อผมทะเลาะกันหนักมากจนแม่ตัดสินใจแยกกันอยู่กับพ่อซึ่งพอดีกับที่แม่ตั้งท้องน้องของผม
ทำให้ผมไม่ได้เจอน้อง 5ปีต่อมา แม่ผมท่านเสีย ทำให้น้องกลับมาอยู่ในความดูแลของพ่อและผมอีกครั้ง ครั้งแรกที่เจอน้องผมรู้สึกถูกชะตากับเธออย่างหน้าประหลาด รู้สึกรักเลย ซึ่งผมมารู้ตอนโตว่ามันคือ รักแรกพบ ตลอดเวลาผมดูแลน้องอย่างดี ไม่เคยห่างเลย
ทำตัวติดแจตลอด พยายามไม่ให้น้องมีเพื่อนคนอื่น เธอจะได้มีแค่ผมคนเดียว(อาจเห็นแกตัวไปหน่อยแต่มันได้ผล น้องมีผมเป็นเพื่อนคนเดียว)
ตอนน้องอายุได้8ขวบ ผมก็13 เรากลับบ้านที่ตจว. ไปเยี่ยมยาย น้องมาขอพ่อไปเล่นกับเด็กผู้ชายข้างบ้าน
ผมค้านหัวชนฝาแต่การบ้านผมที่ต้องปั่นก็ยังค้างอยู่ สุดท้ายก็ต้องปล่อยเธอไปเล่น ไม่เกินชั่วโมงผมก็ได้ยินไปเด็กผู้ชายคนนั้นวิ่งมาบอกพ่อว่า น้องผมจมน้ำ
ผมที่อยู่ชั้น2ของบ้านรีบวิ่งไปก่อนพ่อ ตอนนั้นบอกเลยว่ากลัวมาก กลัวจะเสียน้องไป พอมาถึงที่สระเป็นน้อง
ก็จมลงไปใต้น้ำแล้ว ผมรีบกระโดดลงไปตาม น้องหมดสติไปแล้ว ผมเลยนึกถึงสารคดีทีเคยดู มันบอกว่าถ้าจะแลกอากาศใต้น้ำต้องจูบแล้วถ่ายอากาศ พอผมคว้าตัวน้องได้ผมก็ทำตามสารคดีทันที หัวใจผมเต้นแปลกๆ
มันรู้สึกแปลกไปกว่าเดิม พอผมเอาน้องขึ้นมาได้พ่อก็มารับช่วงดูน้องต่อ เย็นวันนั้นผมนั่งทบทวนความรู้สึกทั้งหมด จนแน่ใจแล้วว่า
" ผมไม่ได้รักน้องในฐานะพี่ชายคนนึง แต่รักในฐานะผู้ชายสักคนที่จะรักผู้หญิงคนนึง "
ผมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้โดยไม่มีคนรู้มาจนอายุ16
วันนั้นผมตกลงกับน้องว่าจะไปเยี่ยมตาแท้ๆที่บวชเป็นพระอยู่ ตลอดเวลาหลวงตามักจะมองผมแบบแปลกๆ
จนใกล้กลับหลวงตาใช้ให้น้องผมไปเทน้ำที่เพิ่งกรวดไป ผมอาสาไปเองตามปกติ(ไม่อยากให้น้องเหนื่อย)
แต่หลวงตากลับห้ามไว้ พอน้องลงไปหลวงตาก็พูดขึ้น
' เอ็งรัก(ชื่อน้องผม) '
' O_O หลวงตารู้ '
' สายตาที่เอ็งมองน้องมันไม่ใชสายตาของพี่ชาย หยุดเถอะ มันบาปนะเอ็งก็รู้ '
' ไม่ได้หรอกครับหลวงตา ผมรักน้องไปแล้ว รักมาตลอดเลย '
' เวรกรรมจริงๆ เอ็งลองถามตัวเองก่อนไหมว่ารักเพราะความผูกพันรึเปล่า พิสูจน์ข้อนี้ให้ได้สิ'
ทั้งวันผมนั่งคิดถึงแต่คำหลวงตา สุดท้ายผมเลยลองมีแฟนดู ลองหาใครสักคนมาผูกพันแทนน้อง
คนแรก คบได้2อาทิตย์
คนที่2 คบได้ 5 วัน
คนที่3 ทำใจคบไม่ได้ วันเดียวเลิก
ตอนที่ผมคบใครมันไม่มีความสุขเลย อึดอัดใจ เครียด
แต่ผมจะเอาชนะตัวเองลองคบอีกคน คนที่4นี้ผมคบนานที่สุด คบได้2ปี แต่ผมใช้วิธีมโนว่านี่คือน้องสาว
ของผม ตอนไปเที่ยว กินข้าว จูบ ผมก็คิดว่านี่คือน้องผม วันเกิดปีที่18ของผม แฟนผมคะยั้นคะยอให้พาไปเปิดตัวที่บ้าน ผมก็พาไป ตอนน้องผมเห็นแฟนผมแล้วเธอยิ้มแบบมีความสุขไม่หึงหวงอะไร ผมนี่แบบเจ็บมาก
ตอนที่มาช่วยน้องยกขนมจากในครัว น้องก็พูดขึ้นมาว่า
' คราวนี้หนูคุงได้พี่สะใภ้แล้วมั้ง '
' .....'
' แต่ถ้าพี่มีแค่หนูคนเดียวตลอดไปก็ดีสิ บ้าจัง คิดเป็นเด็กเลย '
น้องผมพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้น แต่มันเหมือนน้ำฝนที่ตก
ลงมาลดต้นไม้เหี่ยวๆอย่างผมให้ฟื้นคืนชีพ พองานจบ
ผมไปส่งแฟนที่หอ แล้วก็บอกเลิกเธอ แฟนผมมองผม
อย่างอึ้งๆแปปนึงแล้วตบหน้าผมทั้งน้ำตา
' เพราะมันใช่ไหม เพราะอี(ชื่อน้องผม) '
' หยุดเรียกน้องผมแบบนั้นนะ แล้วมันก็ไม่เกี่ยวกับน้องผมด้วย'
' ทำไมจะไม่เกี่ยว นายรักมันไง สายตาที่นายมองมัน
นายไม่เคยใช้สายตาแบบนั้นมองชั้นเลย แม้แต่ตอนที่
นายนอนกับชั้น นายยังหลุดปากพูดชื่อมันเลย ถ้ารักมัน
มากทำไมไม่เอามันทำเมียเลยละ '
ผมกลับบ้านมาในสภาพเมาแต่ยังมีสติพอกลับมาเจอพ่อที่บ้านแล้วพ่อก็บอกว่า
' พ่อจะส่งแกไปเมืองนอก '
' พ่อทำงั้นไม่ได้นะ ผมจะเรียนต่อที่นี่ ' ผมตะคอกตอบพ่อไป ปกติพ่อตามใจผมกว่านี้
' ก็ใครใช้ให้แกรักน้องตัวเองละ น้องก็น้องแท้ๆแกนะ
แกรักไปได้ยังไง มันอุบาทเกินไปแล้ว แกเลือกเอาถ้าแกไม่ไปน้องแกต้องหมั้นกับคนอื่น'
ตอนนั้นโลกผมนี่เคว้งเลย ผมเดินออกจากบ้านไปกิน
เหล้าต่อ ถ้าผมไปผมก็ไม่ได้เจอน้อง ถ้าไม่ไปน้องก็เป็นของคนอื่น แต่ถ้าผมทำให้น้องเป็นของผมก่อนละ
ผมรีบวิ่งกลับมาบ้าน ค่อยๆเปิดประตูห้องน้องเบาๆ
ผมเดินมานั่งข้างๆเตียงน้อง ลูบผมเธอเบาๆ เตรียมจะ
เอาผ้าห่มออก แต่ไม่ ผมทำไม่ได้ ผมสงสารน้อง
ผมรู้สึกเกียจและขยะเเขยงตัวเองมาก ผมไม่อาจสู้
หน้าน้องได้ ผมเลยหนีไปต่างประเทศ
ผมใช้ชีวิตสัปดาห์แรกแทบลงแดงตาย ผลสุดท้าย
ต้องปริ้นรูปน้องมาติดไว้เต็มห้องพัก คิดแค่ว่า เรียน
ทำงาน เก็บเงิน สู่ขอน้อง ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ผม
ก็ยังจะคิด
ตอนนี้ผม25 ทำงานเป็นวิศวะกร พ่อบอกให้กลับมา
ไทยได้แล้ว ผมดีใจมากที่จะได้เจอน้องอีก แต่พอมาถึง
พ่อกลับจะให้เซ็นยินยอมยกน้องให้คนอื่น
ชีวิตผมขณะนี้มืดมาก ผมควรจะทำยังไงดี ผมไม่อยากเสียน้องไป ไม่อยากเห็นน้องเป็นของคนอื่น
ผมสู้อุดส่าเก็บเงินเอาไว้สร้างครอบครัวกับน้อง ผมควรจะเลือกเดินทางไหนดี ช่วยผมหน่อยเถอะครับ ผมคิดไม่ออกแล้วจริงๆ