++[มาเเชร์วิธี เนียน] ทำอย่างไรกันบ้าง? เวลาไปกินหมูกระทะแล้วของกินดันเหลือ!!?++

...ถึงขั้นเอาของไปคืนนี่  เข้าขั้น"มักง่าย"ครับ
แน่ใจได้อย่างไรว่าตัวคุณและเพื่อนร่วมโต๊ะไม่มีเชื้อ

ถ้าผมไปกินชาบูชิ  หยิบออกมาจากสายพานมาวางข้างหน้าผมเองระยะเวลาหนึ่งแต่ไม่ได้กิน
แล้วผมวางคืนไปบนสายพานให้ไหลต่อไปหาคุณ  คุณจะหยิบจานนั้นกินต่อจากผมไหมล่ะ  แน่ใจไหมว่าจะไม่ระแวงว่าผมจะไอจาม  หายใจรดใส่  หรือทำอะไรกับของในจานใบนั้น

ลูกค้าทุกคนจ่ายเงินเท่ากันครับ  บางคนพาคุณพ่อคุณแม่  พาเพื่อนฝูงมา
ทุกคนย่อมอยากให้คนของเรากินของใหม่ของดีทั้งนั้น  (ถึงร้านอาจจะไม่ได้สะอาดนักก็เถอะ)
เราคงไม่อยากให้ญาติผู้ใหญ่เรากินของอิ่มของเหลือเดนจากจานคนอื่นใช่ไหมครับ  
(ถึงจะไม่ได้กินไม่ได้แตะต้อง  หรือคนที่หยิบต่อจะไม่รู้  แต่ในแง่ความรู้สึก...  ถ้าเป็นเรา  เราก็คงจะไม่ชอบเหมือนกัน)


คนที่เข้ามาในร้านอาหาร  หิวกันมาทุกคนแหละครับ  ผมเองเวลาไปร้านก็กินกันยังกะตายอดตายอยากมาจากไหน
ถ้าไม่เคยกินเลย  เข้าร้านเป็นครั้งแรกในชีวิตแล้วกะพลาด...ยังพออภัยให้
แต่ถ้าครั้งสองครั้งสาม  ไปกินกี่ทีก็เกิดเหตุการณ์แบบนี้  ถือว่าจัดการตัวเองไม่ได้ครับ  ประมาณตัวเองไม่ได้ว่าเคยกินเท่าไหร่  เคยตักมาเท่าไหร่แล้วเหลือ

ขออภัยด้วยที่ผมแสดงความเห็นแรงไป  แต่ผมว่าเราน่าจะหาทางป้องกันที่ตัวเราเองดีกว่าไหมครับ  ไม่ใช่มาหาทางแก้ไขกลบเกลื่อนที่ปลายเหตุ
ไม่งั้น...นิสัยตักของเยอะ  กินทิ้งกินขว้างของเราก็ไม่หายไปสักทีน่ะครับ  มันจะติดไปตลอดเลย  
เวลาเราเข้าสังคม  ไปงานเลี้ยงบุฟเฟต์งานแต่งงานฯลฯ  พอเราหิวซ่กเราก็จะเคยมือตักแบบนี้

เมื่อก่อนผมก็เป็นครับ  ไปกับเพื่อน  กินไม่หมดก็หาทางกลบเกลื่อน  โยนไปบนถ่านให้ไหม้บ้าง  ซุกตรงนั้นตรงนี้บ้างฯลฯ
ตอนเราทำอยู่กับเพื่อนน่ะสนุกครับ  แข่งกันว่าใครมีไอเดียเจ๋งกว่ากัน  เหมือนเวลาเด็กจะทำผิดแล้วไม่ให้ผู้ใหญ่จับได้น่ะครับ  มันตื่นเต้น  สนุก  ท้าทาย
แต่จริงๆมันไม่ดีหรอกครับ  ต้องค่อยๆปรับไปนะฮะ  
ผมเองก็ยังเหลือนิสัยโลภเวลาตักไอติมอยู่  แก้ไม่หายสักที-*-

ตามนั้นครับ...