สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกๆคน นี้เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ เพราะไอดีเรายังรอการตรวจสอบอยู่ เลยขอรหัสแฟนมาใช้ก่อน
ค่ะ ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนเลยว่า นี้เป็นกระทู้อวดแฟนค่ะ อิอิ และก็ อาจจะใช้เป็นข้อแนะนำให้คู่รักหลายๆคู่
ที่อาจจะมีเหตุการณ์ตามที่เราเป็นค่ะ วันนี้เราเลยขอถ่ายทอดให้ได้ฟังกันนะคะ เพื่อจะเอาไปใช้ได้บ้าง
เริ่มจาก สถานภาพครอบครัวเราเลยค่ะ ครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่ใหญ่พอสมควรค่ะ และมีฐานะในระดับดี
ซึ่ง พ่อเราทำงานหนักมากกว่าจะมาถึงจุดๆนี้ได้ ท่านจะคอยสอนเราด้วยเหตุผลเสมอๆ ซึ่งแตกต่างจากแม่เรามาก
แม่เราจะค่อนข้างใช้อารมณ์ค่ะ สอนเราแรงๆ ด่าเรา ด่าจนเราเคยสงสัยหลายๆทีว่า เอ๊ะ นี้เราลูกท่านจริงมั้ยเนี้ย55555+
และบ้านเรา ส่วนใหญ่จะมองคนที่เข้ามาในชีวิตเราสามพี่น้อง(พี่ชาย เรา น้องสาว) จะมองกันที่ ฐานะ หน้าตาทางสังคม
หรือง่ายๆ มองจากเงินทองและบุคลิกภายนอกอ่ะค่ะ ซึ่ง เราขอบอกเลยว่า ตรงจุดนี้ เราเองก็ไม่ชอบค่ะ
เริ่มเข้ามาเรื่องแฟนเรานะคะ แฟนเราเป็นคนที่เกิดมาในครอบครัวกลางๆค่อนไปทางแย่ค่ะ สถานภาพครอบครัว เลวร้ายเลย
เราเริ่มรู้จักแฟนเราคนนี้สมัยม.4ค่ะ ช่วงที่เราย้ายเข้าโรงเรียนดังแห่งนึง ย่านปฐุมธานี
เค้าเป็นผู้ชายที่ตัวค่อนข้างเล็กค่ะ(ตอนนั้นสูงแค่160นิดๆ) ซึ่งเราก็รู้จักแค่ผ่านๆอ่ะค่ะ เพื่อนเราแนะนำมาอีกที
ขอบอกเลยว่า เราค่อนข้างสนใจเค้าพอสมควร เพราะเค้าเป็นคนที่เรียนเก่งมาก(เราชอบคนเก่งๆอ่ะค่ะตอนนั้น)
แต่เค้าออกจะดูหยิ่งๆหน่อยค่ะ และเป็นแค่เฉพาะกับเราด้วย เราเลยคิดว่า เค้าคงเกลียดเรา เราเลยไม่ได้สนใจเค้าอีก
จนกระทั่ง ช่วงมอหกค่ะ เราถึงจะได้คุยกับเค้าอีกครั้งนึง เพราะกิจกรรมของโรงเรียน เราเลยได้พูดคุยกันอีกครั้ง
แต่ช่วงนี้ เค้ากลับคุยกับเรามากกว่าปกติค่ะ มากๆ มากจนถึงมากที่สุดด้วยซ้ำ เป็นช่วงที่จิตใจเรากระชุ่มกระชวยมาก
ช่วงจีบ:เค้าจะเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งค่ะ หน้าตากลางๆค่อนไปทางดี เค้าจะโทรหาเราทุกวัน ไปรับไปส่ง พยายามแอบมองหา
เป็นที่ปรึกษาให้เราตลอด ช่วงนั้นเรารู้สึกดีมากค่ะ คือแบบ เค้าทำทุกอย่าง เท่าที่คนที่พูดไม่เก่งคนนึงจะพยายามได้
จนกระทั่งวันนึงช่วงกลางปี อยู่ๆเค้าก็พูดขึ้นมาว่า
แฟนเรา: (เรียกชื่อเรา)เราอยากจะขออะไรได้มั้ย?
เรา:อะไรอ่ะ? จะขอคบอ่อ เราว่า เราคุยไปเรื่อยๆก่อนดีกว่ามั้ยอ่ะ(ยังไม่มั่นใจในตัวเค้าค่ะ แต่เรารู้สึกดีมาก)
แฟนเรา:บ้าอ่อ ใครจะไปขอคบอ่ะ
เรา:อ้าว หรอ แล้วจะขอไร
แฟนเรา: ก็.....เป็นแฟนกับเรานะ
เรา: อ้าว ไหนบอกว่าไม่ขอคบไง ไม่เอาๆ (หนักใจมากค่ะ)ฃ
แฟนเรา: ก็ ไม่ได้อยากจะคบหรอกนะ
เรา:งั้นก็ไม่ต้องคบ(ตั้งท่าจะวางสายใส่)
แฟนเรา:เฮ้ย เดี๋ยวๆๆๆๆ
แฟนเรา:ก็...บอกก่อนนะ ไม่มีตังเลี้ยงแบบคนอื่นๆหรอก
เรา: เอ้า ก็รอมีค่อยขอดิ (แกล้งเค้าอย่างเมามันส์)
แฟนเรา:เรากลัวหมาที่อื่นมันจะวิ่งมาคาบไปกินตัดหน้าอ่ะ
แฟนเรา: ช่วย.....คบกับผมที่นะครับ (เรียกชื่อเรา)
คือ พอถึงตรงนี้อ่ะค่ะ หน้าเค้าแดงมากกกกกก (เราเปิดวิดีโอคอล) จนเรานึกขำอ่ะค่ะ ว่าจากคนที่แสดงออกไม่เก่ง
กลายมาเป็นคนแบบนี้ได้ไง เราก็เลย ตอบตกลงไปค่ะ แล้ววันถัดมา เค้าก็เดินเล่นกับเราหลังเลิกเรียนตามปกติ
อยู่ๆเค้าก็เดินมากระซิบข้างๆหูเราว่า ยังไม่เคยบอกต่อหน้าเลย เป็นแฟนเค้านะ....ที่รัก
เราก็แบบ ยิ้มๆ แล้วส่ายหัวไปค่ะ เค้าหน้าเสียเลย เราก็เลยรีบแก้ไปว่า นี้ยังไม่ได้เป็นอีกอ่อ
จังหวะนั้นแหละค่ะ เค้าหน้าแดงมาก(ขาดว่าคงเขินจัด) แล้ววิ่งหนีไปเลย55555555
แต่ก็เกิดปัญหาค่ะ ชีวิตคู่ไม่ราบรื่น เนื่องจากครอบครัวทางบ้านเราไม่โอเคกับเค้าเลยค่ะ โดยอ้างเหตุผลต่างๆนานาให้เค้าฟัง
แต่พอลับหลังเค้า แม่เราก็จะว่าค่ะ แบบ ไม่มีฐานะ (แม่เราเค้าอคติกับแฟนเราค่ะ) บอกว่ามันฟันแล้วทิ้งแน่
ช่วงคบ(ระยะเวลาคบ ปัจจุบัน ห้าปี): เราบอกเลยค่ะ เราเป็นผู้หญิงที่แย่มากๆ ไม่ใช่คนหน้าตาดีนะคะ ผิวคล้ำๆ หน้าแย่ๆ
ส่วนตัวแฟนเรา พอจบมอหก หน้าตาดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ ค่อยๆขาวขึ้นๆ มีผู้หญิงเข้ามาคุยด้วยมากขึ้น แต่เค้าก็ยังเป็นคนดีค่ะ
จะออกตัวก่อนตลอดว่ามีแฟนแล้ว ทั้งๆที่เราจะบอกเลิกเค้าบ่อยมากเพราะ อย่างแรกเลยเราอยากให้เค้าเริ่มต้นใหม่กับใครอื่น
ที่ดีกว่าเรา และไม่อยากให้เค้าต้องเจอครอบครัวแบบเราค่ะ เราพยายามทำทุกอย่างเลยนะ ด่า ประจาน บลาๆๆๆ ถึงขั้นตบ
กลางคลาสเรียนในมหาลัยเลยค่ะ แต่เต็มที่ เค้าก็แค่โกรธเราค่ะ แต่ไม่เคยหมดรักเราเลย ยังคงมาคอยบอกรักเราทุกวัน
แต่ทางบ้านเราก็กดดันให้เลิกค่ะ คือ มันเป็นช่วงที่เราเครียดมากเลย ต้องทำร้ายเค้า เพื่อให้ตัวเราเองสบายใจ
แต่เค้าก็ดีกับเรา จนเรารู้สึกแย่มากๆ คือ ถ้าเค้าเลว เราจะไม่ว่าเลยค่ะ แต่เค้าเป็นผู้ชายในอุดมคติผู้หญิงแทบทุกคนเลยค่ะ
เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ รักเดียวใจเดียว เราทุกข์ใจเค้าก็ไม่เคยห่าง ไม่ปล่อยให้เราเหงา ว่าเราที่เราทำผิด คอยตักเตือนตลอด
ตามใจเรา เป็นห่วงเสมอ ไม่โกหกเราเลย(ช่วงที่คบ) ไม่มีความลับอะไรกับเรา หน้าตาตอนนี้จัดว่าดีเลยแหละค่ะ เรียนเก่ง
เป็นคนขยัน มากค่ะ มากจนเราที่ช่วยงานพ่อแม่บ่อยๆดูขี้เกียจไปเลย และที่สำคัญ เค้าพยายามก่อร่างสร้างตัวตลอดค่ะ
ตลอดสี่ปีที่อยู่มหาลัย เค้าจะทำงานทุกอย่างเท่าที่ทำได้เลยค่ะ งานประดิษฐ์เอย สอนพิเศษเอย ทำงานตามร้านอาหารเอย
โดยเค้าจะแบ่งเงินเก็บเป็นสามส่วนค่ะ ส่วนแรก(70เปอร์เซ็น) ใช้ในครอบครัวเค้าค่ะ ดูแลพ่อแม่
ส่วนที่สอง(20เปอร์เซ็นต์) เค้าใส่กระปุกไว้อย่างดีค่ะ และทุกๆเดือนจะเอาเข้าธนาคาร หน้ากระปุเขียนไว้ว่า เงินสู่ขอเรา>///<
ส่วนที่สาม(10เเปอร์เซ็นต์) เค้าเอาไว้ใช้เองค่ะ+ซื้อของขวัญให้เราให้พ่อแม่
แต่จนถึงตอนนี้ หลายๆคนอาจจะมองว่าเราแย่มาก เรายอมรับเลยค่ะ แต่พอขึ้นปีที่สี่(ช่วงจบมหาลัย) เค้าก็มาหาเราค่ะ วันรับปริญญา
(อยู่คนละคณะค่ะ) แล้วเราก็มองเค้าแบบ เบื่อๆ เฉยๆ เหมือนคนไม่รักแล้วอ่ะค่ะ คือ ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
ที่ผ่านมาเอาแต่คิดอ่ะค่ะ ว่าเราแค่เป็นห่วง เพราะเค้าคือแฟนเก่าบลาๆๆ แต่สิ่งที่เค้าทำในวันนั้น ทำเราผิดขาดมากค่ะ
เค้านั่งคุกเข่าขอเราคบค่ะ>///< จากผู้ชายที่พูดไม่เก่งเลย กลับกล้าแสดงออกเพื่อเราขนาดนี้ ณ จุดๆนั้น เราร้องไห้เลยค่ะ
ไม่เคยคิดนะ ว่าเค้าจะทำให้เราขนาดนี้ และทันทีที่เราตกลงคบกับเค้า เค้าก็ให้ของขวัญเราชิ้นนึงค่ะ แหวนวงเล็กๆ
ที่เราเคยบอกเค้า ว่าเราอยากได้มัน สมัยเราเรียนมอหกค่ะ เค้าให้เราแล้วบอกว่า สุขสันต์วันครบรอบ 1481วันนะก้อย เท่านั้นแหละค่ะ
เราร้องไห้หนักมาก ยืนไม่ไหวเลยค่ะ ในหัวคิดตลอดๆ ว่าที่ผ่านมาเราทำอะไรลงไป ทำไมเค้ารักเราขนาดนี้ ทั้งๆที่เราแทบไม่บอกรัก
ทำไมถึงรักเรา ทั้งๆที่ทำร้าย เราเชื่อว่า เป็นคนอื่นคงหนีเราไปแล้วค่ะ ทั้งๆที่เค้ามีอะไรกับเราตอนปีสาม แต่เราก้ถอดทิ้งเค้า
(พูดให้ถูกเราข่มขืนเค้าเลยแหละค่ะ55555) แต่เค้าก็ไม่ไปไหนค่ะ จนถึงตอนนี้ หลายๆคนคงแบบเอียนนิดๆ
แต่เรารักแฟนเรามากค่ะ ทำไมถึงรักหรอคะ เค้าไม่ใช่คนที่ใช่หรอกค่ะ บางทียังไม่พอดีกับเราเลยด้วยซ้ำค่ะ แต่เพราะคำๆนึง
ที่เราเคยได้ยินคนคุยโทรศัพท์กันค่ะ เค้าพูดว่า มันฟันแล้วทิ้ง ทำไมยังร้องไห้ให้มันอีก ทำไมไม่ไปหาคนที่เค้าจริงจัง
และจริงใจกับวะ มันอาจจะไม่ใช่ตามที่คิด แต่มันคือทางที่ดีที่สุดของ
ตอนเราได้ฟังเราก็ชะงักเลยแหละค่ะ เลยเริ่มคิดทีละนิดๆ55555555
ท้ายสุดนี้ เราอยากจะขอบอกสาวๆหรือหนุ่มๆที่กำลังเผชิญปัญหา หรือรู้สึกแบบเดียวกับเรื่องของเราอยู่นะคะ
สำหรับผู้หญิง เราขอแนะนำในมุมของเรานะ ถ้าพ่อแม่กดดันแล้วด่าแบบเราโดนมา แต่เค้าก็ยังคงไม่ทิ้งเรา เราบอกเลยนะ
คุณโชคดีมากแล้ว แม้จะบอกว่าไม่ใช่ อึดอัด เบื่อ แต่ขอให้รู้ไว้นะคะ ว่าความรู้สึกพวกนั้น ไม่นานก็จะหายไปถ้าเรา
รู้จักเลือกรับฟังค่ะ คำพูดของแม่เรานี้ หนักสุดคงจะเป็นชุดที่ว่าด้วย นรก อีลูกทรพี ไม่น่ามาเกิด้ป็นลูกกูเลย
อีกระแดะ อี
อีบลาๆๆๆๆๆๆ เมื่อก่อนเราคิดมากกับคำพวกนี้มากค่ะ เลยคิดทอดทิ้งผู้ชายคนนั้น แต่พอเราเลือกฟัง
เราฟังแต่คำสอนดีๆ ให้เก็บไว้คิด แต่คำด่า คำกดดัน เราจะไม่เก็บไว้ มันปวดหัวค่ะ คิดทุกอย่างทุกคำได้ไง ชีวิตเรา
เราก็ต้องรู้จักดำเนินไปเองบ้าง(นี้คือที่เราคิด หลังจากที่เราถูกขอคบอีกทีตอนจบมหาลัยนะคะ) แม่เราทำหนักสุดคือตบเราค่ะ
และก็โยนของๆเราทุกอย่างออกจากบ้าน ไล่ไปอยู่กับผู้ชายคนนั้น แต่เราก็บอกแฟนเราเสมอค่ะ ว่าเราเลือกครอบครัวนะ
แต่วันนั้นเราก็ไปนอนบ้านเพื่อนเราค่ะ แล้วเพื่อนเราก็ด่าแฟนเรายับเลย บอกว่าเค้าทำให้เราแย่ ตอนนั้นเราสนับสนุนเพื่อนเลยค่ะ
แต่รู้มั้ยค่ะ วันต่อมาเพื่อนแฟนเราโทรมาบอกเราว่า มันหัวแตก มันเคลียให้แกหมดแล้วนะ พอใจรึยัง เราก็สงสัยค่ะ
จนดึกๆ แม่เราโทรมาขอให้เรากลับบ้าน เราเลยกลับค่ะที่บ้านดูแฮปปี้มากค่ะ เราเลยถามน้อง น้องเราบอกว่า แฟนเรามาขอโทษ
และขอโอกาสคบ ขอโอกาสพิสูจน์ตัวเอง แต่พ่อแม่เราไม่ให้ค่ะ แถมแม่เรายังปากระถางต้นไม้ใส่หัวเค้าแตกอีกด้วย จนพี่สาว
ของแฟนเราต้องพาแฟนเราไปทำแผล เราฟังเราร้องไห้เลยค่ะ ก็นะคะ พิมพ์อยู่ตอนนี้ก็ร้องไห้
การที่เราจะมีใครที่รักเราขนาดนี้ ซักคน คงเป็นโชคที่ดีมากๆ สำหรับผู้หญิงคนนึงค่ะ ถ้าเจอคนแบบนี้แล้ว อย่าปล่อยไปนะคะ
ถึงจะไม่ตรงสเป็ค และ เบื่อบ้างอะไรบ้าง ต้องทนอึดอัดบ้างแรกๆ แต่ถ้าเราเลือกรับฟังแต่อะไรดีๆ เราก็จะผ่านมาได้ค่ะกับคำของพ่อแม่
ดูแลเค้าให้ดีๆนะคะ ถ้ามีแล้ว อย่าปล่อยเค้า อย่าทำร้ายเค้าแบบเราเลยค่ะ มันเหมือนตราบาปกับเราเลย
ส่วนผู้ชายคนไหน ที่เจอเหตุการณ์แบบที่แฟนเราเจอ สู้ค่ะ สู้อย่างเดียวถึงจะยังชนะไม่ได้ทันที แต่ซักวันก็คงได้ค่ะ อาจจะอีกซัก
สิบปี ยี่สิบปี แต่ถ้าพยายาม ก็จะต้องผ่านไปได้แน่นอนค่ะ สู้ๆนะคะ แม้แฟนคุณจะเป็นยังไง คุณเท่านั้นที่ช่วยเค้าได้ดีที่สุด
อย่ายอมแพ้ค่ะ เราเอาใจช่วย
และท้ายสุดนี้ เราก็อยากจะบอกกับทุกๆคนว่า ต้องรู้จักสามคำว่า อดทน ปรับปรุง เปลี่ยนแปลงค่ะ
อดทนรอพยายามทำไปจนสำเร็จ แบบแฟนเราทำ
ปรับปรุงตัวเองเรื่อยๆ ให้ดีขึ้นๆๆๆ จนคนไม่ดูถูกเราได้ (ขนาดแฟนเราทำขนาดนี้ ท่านยังอคติเลยค่ะ เฮ้อ)
เปลี่ยนแปลง ลักษณะตัวเองค่ะ เพื่อลดความเครียดจากสิ่งที่พึงและไม่พึงประสงค์รอบตัวค่ะ
ขอให้ทุกคนสมหวังนะคะ รักกันนานๆ ขอให้กระทู้นี้ได้ผ่านสายตาของใครหลายๆคน และช่วยปรับมุมมองพวกคุณนะคะ
พ่อแม่คนคะ ให้ความสุขแก่ลูกเถอะค่ะ เราห่วงได้ แต่ไม่ใช่จำกัดเค้านะคะ วันที่เราโดนไล่ออกจากบ้าน ก็เพราะเราขอแม่คบกับเค้า
(เราไม่ได้บอกเค้าค่ะ) แต่แม่ตบเรา แล้วไล่เราออกไปเลยค่ะ เราร้องไห้ขอแล้ว กรุณาใส่ใจความสุขของลูกๆบ้างนะคะ จากใจเด็กคนนึง
ปล.หวังว่าจะเป็นประโยชน์ และที่อิจฉาของชาวบ้านไม่มากก็น้อยค่ะ
ก้อยรักเอกมากนะคะ ตอนนี้ วันนี้ เวลานี้ รักมากค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ก้อยเป็นคนที่โชคดีขนาดนี้ จะรักและพยายามด้วย นับจากนี้
และ.......ตลอดไปค่ะ
มีแฟนทำตัวแบบนี้ ใครจะไปทนไหว!!! 18+
ค่ะ ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนเลยว่า นี้เป็นกระทู้อวดแฟนค่ะ อิอิ และก็ อาจจะใช้เป็นข้อแนะนำให้คู่รักหลายๆคู่
ที่อาจจะมีเหตุการณ์ตามที่เราเป็นค่ะ วันนี้เราเลยขอถ่ายทอดให้ได้ฟังกันนะคะ เพื่อจะเอาไปใช้ได้บ้าง
เริ่มจาก สถานภาพครอบครัวเราเลยค่ะ ครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่ใหญ่พอสมควรค่ะ และมีฐานะในระดับดี
ซึ่ง พ่อเราทำงานหนักมากกว่าจะมาถึงจุดๆนี้ได้ ท่านจะคอยสอนเราด้วยเหตุผลเสมอๆ ซึ่งแตกต่างจากแม่เรามาก
แม่เราจะค่อนข้างใช้อารมณ์ค่ะ สอนเราแรงๆ ด่าเรา ด่าจนเราเคยสงสัยหลายๆทีว่า เอ๊ะ นี้เราลูกท่านจริงมั้ยเนี้ย55555+
และบ้านเรา ส่วนใหญ่จะมองคนที่เข้ามาในชีวิตเราสามพี่น้อง(พี่ชาย เรา น้องสาว) จะมองกันที่ ฐานะ หน้าตาทางสังคม
หรือง่ายๆ มองจากเงินทองและบุคลิกภายนอกอ่ะค่ะ ซึ่ง เราขอบอกเลยว่า ตรงจุดนี้ เราเองก็ไม่ชอบค่ะ
เริ่มเข้ามาเรื่องแฟนเรานะคะ แฟนเราเป็นคนที่เกิดมาในครอบครัวกลางๆค่อนไปทางแย่ค่ะ สถานภาพครอบครัว เลวร้ายเลย
เราเริ่มรู้จักแฟนเราคนนี้สมัยม.4ค่ะ ช่วงที่เราย้ายเข้าโรงเรียนดังแห่งนึง ย่านปฐุมธานี
เค้าเป็นผู้ชายที่ตัวค่อนข้างเล็กค่ะ(ตอนนั้นสูงแค่160นิดๆ) ซึ่งเราก็รู้จักแค่ผ่านๆอ่ะค่ะ เพื่อนเราแนะนำมาอีกที
ขอบอกเลยว่า เราค่อนข้างสนใจเค้าพอสมควร เพราะเค้าเป็นคนที่เรียนเก่งมาก(เราชอบคนเก่งๆอ่ะค่ะตอนนั้น)
แต่เค้าออกจะดูหยิ่งๆหน่อยค่ะ และเป็นแค่เฉพาะกับเราด้วย เราเลยคิดว่า เค้าคงเกลียดเรา เราเลยไม่ได้สนใจเค้าอีก
จนกระทั่ง ช่วงมอหกค่ะ เราถึงจะได้คุยกับเค้าอีกครั้งนึง เพราะกิจกรรมของโรงเรียน เราเลยได้พูดคุยกันอีกครั้ง
แต่ช่วงนี้ เค้ากลับคุยกับเรามากกว่าปกติค่ะ มากๆ มากจนถึงมากที่สุดด้วยซ้ำ เป็นช่วงที่จิตใจเรากระชุ่มกระชวยมาก
ช่วงจีบ:เค้าจะเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งค่ะ หน้าตากลางๆค่อนไปทางดี เค้าจะโทรหาเราทุกวัน ไปรับไปส่ง พยายามแอบมองหา
เป็นที่ปรึกษาให้เราตลอด ช่วงนั้นเรารู้สึกดีมากค่ะ คือแบบ เค้าทำทุกอย่าง เท่าที่คนที่พูดไม่เก่งคนนึงจะพยายามได้
จนกระทั่งวันนึงช่วงกลางปี อยู่ๆเค้าก็พูดขึ้นมาว่า
แฟนเรา: (เรียกชื่อเรา)เราอยากจะขออะไรได้มั้ย?
เรา:อะไรอ่ะ? จะขอคบอ่อ เราว่า เราคุยไปเรื่อยๆก่อนดีกว่ามั้ยอ่ะ(ยังไม่มั่นใจในตัวเค้าค่ะ แต่เรารู้สึกดีมาก)
แฟนเรา:บ้าอ่อ ใครจะไปขอคบอ่ะ
เรา:อ้าว หรอ แล้วจะขอไร
แฟนเรา: ก็.....เป็นแฟนกับเรานะ
เรา: อ้าว ไหนบอกว่าไม่ขอคบไง ไม่เอาๆ (หนักใจมากค่ะ)ฃ
แฟนเรา: ก็ ไม่ได้อยากจะคบหรอกนะ
เรา:งั้นก็ไม่ต้องคบ(ตั้งท่าจะวางสายใส่)
แฟนเรา:เฮ้ย เดี๋ยวๆๆๆๆ
แฟนเรา:ก็...บอกก่อนนะ ไม่มีตังเลี้ยงแบบคนอื่นๆหรอก
เรา: เอ้า ก็รอมีค่อยขอดิ (แกล้งเค้าอย่างเมามันส์)
แฟนเรา:เรากลัวหมาที่อื่นมันจะวิ่งมาคาบไปกินตัดหน้าอ่ะ
แฟนเรา: ช่วย.....คบกับผมที่นะครับ (เรียกชื่อเรา)
คือ พอถึงตรงนี้อ่ะค่ะ หน้าเค้าแดงมากกกกกก (เราเปิดวิดีโอคอล) จนเรานึกขำอ่ะค่ะ ว่าจากคนที่แสดงออกไม่เก่ง
กลายมาเป็นคนแบบนี้ได้ไง เราก็เลย ตอบตกลงไปค่ะ แล้ววันถัดมา เค้าก็เดินเล่นกับเราหลังเลิกเรียนตามปกติ
อยู่ๆเค้าก็เดินมากระซิบข้างๆหูเราว่า ยังไม่เคยบอกต่อหน้าเลย เป็นแฟนเค้านะ....ที่รัก
เราก็แบบ ยิ้มๆ แล้วส่ายหัวไปค่ะ เค้าหน้าเสียเลย เราก็เลยรีบแก้ไปว่า นี้ยังไม่ได้เป็นอีกอ่อ
จังหวะนั้นแหละค่ะ เค้าหน้าแดงมาก(ขาดว่าคงเขินจัด) แล้ววิ่งหนีไปเลย55555555
แต่ก็เกิดปัญหาค่ะ ชีวิตคู่ไม่ราบรื่น เนื่องจากครอบครัวทางบ้านเราไม่โอเคกับเค้าเลยค่ะ โดยอ้างเหตุผลต่างๆนานาให้เค้าฟัง
แต่พอลับหลังเค้า แม่เราก็จะว่าค่ะ แบบ ไม่มีฐานะ (แม่เราเค้าอคติกับแฟนเราค่ะ) บอกว่ามันฟันแล้วทิ้งแน่
ช่วงคบ(ระยะเวลาคบ ปัจจุบัน ห้าปี): เราบอกเลยค่ะ เราเป็นผู้หญิงที่แย่มากๆ ไม่ใช่คนหน้าตาดีนะคะ ผิวคล้ำๆ หน้าแย่ๆ
ส่วนตัวแฟนเรา พอจบมอหก หน้าตาดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ ค่อยๆขาวขึ้นๆ มีผู้หญิงเข้ามาคุยด้วยมากขึ้น แต่เค้าก็ยังเป็นคนดีค่ะ
จะออกตัวก่อนตลอดว่ามีแฟนแล้ว ทั้งๆที่เราจะบอกเลิกเค้าบ่อยมากเพราะ อย่างแรกเลยเราอยากให้เค้าเริ่มต้นใหม่กับใครอื่น
ที่ดีกว่าเรา และไม่อยากให้เค้าต้องเจอครอบครัวแบบเราค่ะ เราพยายามทำทุกอย่างเลยนะ ด่า ประจาน บลาๆๆๆ ถึงขั้นตบ
กลางคลาสเรียนในมหาลัยเลยค่ะ แต่เต็มที่ เค้าก็แค่โกรธเราค่ะ แต่ไม่เคยหมดรักเราเลย ยังคงมาคอยบอกรักเราทุกวัน
แต่ทางบ้านเราก็กดดันให้เลิกค่ะ คือ มันเป็นช่วงที่เราเครียดมากเลย ต้องทำร้ายเค้า เพื่อให้ตัวเราเองสบายใจ
แต่เค้าก็ดีกับเรา จนเรารู้สึกแย่มากๆ คือ ถ้าเค้าเลว เราจะไม่ว่าเลยค่ะ แต่เค้าเป็นผู้ชายในอุดมคติผู้หญิงแทบทุกคนเลยค่ะ
เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ รักเดียวใจเดียว เราทุกข์ใจเค้าก็ไม่เคยห่าง ไม่ปล่อยให้เราเหงา ว่าเราที่เราทำผิด คอยตักเตือนตลอด
ตามใจเรา เป็นห่วงเสมอ ไม่โกหกเราเลย(ช่วงที่คบ) ไม่มีความลับอะไรกับเรา หน้าตาตอนนี้จัดว่าดีเลยแหละค่ะ เรียนเก่ง
เป็นคนขยัน มากค่ะ มากจนเราที่ช่วยงานพ่อแม่บ่อยๆดูขี้เกียจไปเลย และที่สำคัญ เค้าพยายามก่อร่างสร้างตัวตลอดค่ะ
ตลอดสี่ปีที่อยู่มหาลัย เค้าจะทำงานทุกอย่างเท่าที่ทำได้เลยค่ะ งานประดิษฐ์เอย สอนพิเศษเอย ทำงานตามร้านอาหารเอย
โดยเค้าจะแบ่งเงินเก็บเป็นสามส่วนค่ะ ส่วนแรก(70เปอร์เซ็น) ใช้ในครอบครัวเค้าค่ะ ดูแลพ่อแม่
ส่วนที่สอง(20เปอร์เซ็นต์) เค้าใส่กระปุกไว้อย่างดีค่ะ และทุกๆเดือนจะเอาเข้าธนาคาร หน้ากระปุเขียนไว้ว่า เงินสู่ขอเรา>///<
ส่วนที่สาม(10เเปอร์เซ็นต์) เค้าเอาไว้ใช้เองค่ะ+ซื้อของขวัญให้เราให้พ่อแม่
แต่จนถึงตอนนี้ หลายๆคนอาจจะมองว่าเราแย่มาก เรายอมรับเลยค่ะ แต่พอขึ้นปีที่สี่(ช่วงจบมหาลัย) เค้าก็มาหาเราค่ะ วันรับปริญญา
(อยู่คนละคณะค่ะ) แล้วเราก็มองเค้าแบบ เบื่อๆ เฉยๆ เหมือนคนไม่รักแล้วอ่ะค่ะ คือ ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
ที่ผ่านมาเอาแต่คิดอ่ะค่ะ ว่าเราแค่เป็นห่วง เพราะเค้าคือแฟนเก่าบลาๆๆ แต่สิ่งที่เค้าทำในวันนั้น ทำเราผิดขาดมากค่ะ
เค้านั่งคุกเข่าขอเราคบค่ะ>///< จากผู้ชายที่พูดไม่เก่งเลย กลับกล้าแสดงออกเพื่อเราขนาดนี้ ณ จุดๆนั้น เราร้องไห้เลยค่ะ
ไม่เคยคิดนะ ว่าเค้าจะทำให้เราขนาดนี้ และทันทีที่เราตกลงคบกับเค้า เค้าก็ให้ของขวัญเราชิ้นนึงค่ะ แหวนวงเล็กๆ
ที่เราเคยบอกเค้า ว่าเราอยากได้มัน สมัยเราเรียนมอหกค่ะ เค้าให้เราแล้วบอกว่า สุขสันต์วันครบรอบ 1481วันนะก้อย เท่านั้นแหละค่ะ
เราร้องไห้หนักมาก ยืนไม่ไหวเลยค่ะ ในหัวคิดตลอดๆ ว่าที่ผ่านมาเราทำอะไรลงไป ทำไมเค้ารักเราขนาดนี้ ทั้งๆที่เราแทบไม่บอกรัก
ทำไมถึงรักเรา ทั้งๆที่ทำร้าย เราเชื่อว่า เป็นคนอื่นคงหนีเราไปแล้วค่ะ ทั้งๆที่เค้ามีอะไรกับเราตอนปีสาม แต่เราก้ถอดทิ้งเค้า
(พูดให้ถูกเราข่มขืนเค้าเลยแหละค่ะ55555) แต่เค้าก็ไม่ไปไหนค่ะ จนถึงตอนนี้ หลายๆคนคงแบบเอียนนิดๆ
แต่เรารักแฟนเรามากค่ะ ทำไมถึงรักหรอคะ เค้าไม่ใช่คนที่ใช่หรอกค่ะ บางทียังไม่พอดีกับเราเลยด้วยซ้ำค่ะ แต่เพราะคำๆนึง
ที่เราเคยได้ยินคนคุยโทรศัพท์กันค่ะ เค้าพูดว่า มันฟันแล้วทิ้ง ทำไมยังร้องไห้ให้มันอีก ทำไมไม่ไปหาคนที่เค้าจริงจัง
และจริงใจกับวะ มันอาจจะไม่ใช่ตามที่คิด แต่มันคือทางที่ดีที่สุดของ
ตอนเราได้ฟังเราก็ชะงักเลยแหละค่ะ เลยเริ่มคิดทีละนิดๆ55555555
ท้ายสุดนี้ เราอยากจะขอบอกสาวๆหรือหนุ่มๆที่กำลังเผชิญปัญหา หรือรู้สึกแบบเดียวกับเรื่องของเราอยู่นะคะ
สำหรับผู้หญิง เราขอแนะนำในมุมของเรานะ ถ้าพ่อแม่กดดันแล้วด่าแบบเราโดนมา แต่เค้าก็ยังคงไม่ทิ้งเรา เราบอกเลยนะ
คุณโชคดีมากแล้ว แม้จะบอกว่าไม่ใช่ อึดอัด เบื่อ แต่ขอให้รู้ไว้นะคะ ว่าความรู้สึกพวกนั้น ไม่นานก็จะหายไปถ้าเรา
รู้จักเลือกรับฟังค่ะ คำพูดของแม่เรานี้ หนักสุดคงจะเป็นชุดที่ว่าด้วย นรก อีลูกทรพี ไม่น่ามาเกิด้ป็นลูกกูเลย
อีกระแดะ อี
เราฟังแต่คำสอนดีๆ ให้เก็บไว้คิด แต่คำด่า คำกดดัน เราจะไม่เก็บไว้ มันปวดหัวค่ะ คิดทุกอย่างทุกคำได้ไง ชีวิตเรา
เราก็ต้องรู้จักดำเนินไปเองบ้าง(นี้คือที่เราคิด หลังจากที่เราถูกขอคบอีกทีตอนจบมหาลัยนะคะ) แม่เราทำหนักสุดคือตบเราค่ะ
และก็โยนของๆเราทุกอย่างออกจากบ้าน ไล่ไปอยู่กับผู้ชายคนนั้น แต่เราก็บอกแฟนเราเสมอค่ะ ว่าเราเลือกครอบครัวนะ
แต่วันนั้นเราก็ไปนอนบ้านเพื่อนเราค่ะ แล้วเพื่อนเราก็ด่าแฟนเรายับเลย บอกว่าเค้าทำให้เราแย่ ตอนนั้นเราสนับสนุนเพื่อนเลยค่ะ
แต่รู้มั้ยค่ะ วันต่อมาเพื่อนแฟนเราโทรมาบอกเราว่า มันหัวแตก มันเคลียให้แกหมดแล้วนะ พอใจรึยัง เราก็สงสัยค่ะ
จนดึกๆ แม่เราโทรมาขอให้เรากลับบ้าน เราเลยกลับค่ะที่บ้านดูแฮปปี้มากค่ะ เราเลยถามน้อง น้องเราบอกว่า แฟนเรามาขอโทษ
และขอโอกาสคบ ขอโอกาสพิสูจน์ตัวเอง แต่พ่อแม่เราไม่ให้ค่ะ แถมแม่เรายังปากระถางต้นไม้ใส่หัวเค้าแตกอีกด้วย จนพี่สาว
ของแฟนเราต้องพาแฟนเราไปทำแผล เราฟังเราร้องไห้เลยค่ะ ก็นะคะ พิมพ์อยู่ตอนนี้ก็ร้องไห้
การที่เราจะมีใครที่รักเราขนาดนี้ ซักคน คงเป็นโชคที่ดีมากๆ สำหรับผู้หญิงคนนึงค่ะ ถ้าเจอคนแบบนี้แล้ว อย่าปล่อยไปนะคะ
ถึงจะไม่ตรงสเป็ค และ เบื่อบ้างอะไรบ้าง ต้องทนอึดอัดบ้างแรกๆ แต่ถ้าเราเลือกรับฟังแต่อะไรดีๆ เราก็จะผ่านมาได้ค่ะกับคำของพ่อแม่
ดูแลเค้าให้ดีๆนะคะ ถ้ามีแล้ว อย่าปล่อยเค้า อย่าทำร้ายเค้าแบบเราเลยค่ะ มันเหมือนตราบาปกับเราเลย
ส่วนผู้ชายคนไหน ที่เจอเหตุการณ์แบบที่แฟนเราเจอ สู้ค่ะ สู้อย่างเดียวถึงจะยังชนะไม่ได้ทันที แต่ซักวันก็คงได้ค่ะ อาจจะอีกซัก
สิบปี ยี่สิบปี แต่ถ้าพยายาม ก็จะต้องผ่านไปได้แน่นอนค่ะ สู้ๆนะคะ แม้แฟนคุณจะเป็นยังไง คุณเท่านั้นที่ช่วยเค้าได้ดีที่สุด
อย่ายอมแพ้ค่ะ เราเอาใจช่วย
และท้ายสุดนี้ เราก็อยากจะบอกกับทุกๆคนว่า ต้องรู้จักสามคำว่า อดทน ปรับปรุง เปลี่ยนแปลงค่ะ
อดทนรอพยายามทำไปจนสำเร็จ แบบแฟนเราทำ
ปรับปรุงตัวเองเรื่อยๆ ให้ดีขึ้นๆๆๆ จนคนไม่ดูถูกเราได้ (ขนาดแฟนเราทำขนาดนี้ ท่านยังอคติเลยค่ะ เฮ้อ)
เปลี่ยนแปลง ลักษณะตัวเองค่ะ เพื่อลดความเครียดจากสิ่งที่พึงและไม่พึงประสงค์รอบตัวค่ะ
ขอให้ทุกคนสมหวังนะคะ รักกันนานๆ ขอให้กระทู้นี้ได้ผ่านสายตาของใครหลายๆคน และช่วยปรับมุมมองพวกคุณนะคะ
พ่อแม่คนคะ ให้ความสุขแก่ลูกเถอะค่ะ เราห่วงได้ แต่ไม่ใช่จำกัดเค้านะคะ วันที่เราโดนไล่ออกจากบ้าน ก็เพราะเราขอแม่คบกับเค้า
(เราไม่ได้บอกเค้าค่ะ) แต่แม่ตบเรา แล้วไล่เราออกไปเลยค่ะ เราร้องไห้ขอแล้ว กรุณาใส่ใจความสุขของลูกๆบ้างนะคะ จากใจเด็กคนนึง
ปล.หวังว่าจะเป็นประโยชน์ และที่อิจฉาของชาวบ้านไม่มากก็น้อยค่ะ
ก้อยรักเอกมากนะคะ ตอนนี้ วันนี้ เวลานี้ รักมากค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ก้อยเป็นคนที่โชคดีขนาดนี้ จะรักและพยายามด้วย นับจากนี้
และ.......ตลอดไปค่ะ