คือเราเป็นคนที่sensitiveกับพ่อแม่มาก ๆ เวลาเขาจะด่า หรือแค่ทำอะไรนิดหน่อยที่บ่งบอกในเชิงที่ไม่ค่อยไม่ดีให้เราแม้แต่เพียงนิดเดียว เช่นการแสดงสีหน้า อะไรแบบนี้ เราแอบรู้สึกกดดันแปลก ๆ มันอยากร้องไห้มันเหมือนโดนแทงใจหลาย ๆ รอบเลยค่ะ แค่บอกว่าตัดทรงผมทรงอะไรเนี่ย มันเด๋อ เขาบอกว่าคนที่ชอบตัดผมตัวเองเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง เขาพูดในเชิงวิจารณ์ แค่นี้มันก็ทำให้เราร้องไห้ได้แล้ว มันเจ็บจนตั้งคำถามว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ ทำไมพ่อแม่ถึงชอบวิจารณ์รูปร่างหน้าตาของเรา มันไม่ได้toxicอะไรเลย แต่เรารู้สึกเสียใจ เวลาเราจะไปหาพ่อแม่ที่กทม.(เราอยู่ตจว.) เราก็จะชอบคิดมากว่าพ่อแม่จะว่าเราไหมถ้าใส่ชุดนี้ เราจะสวยในสายตาพ่อแท่บ้างมั้ย เราจะเป็นยังไงบ้าง เราอยากทำให้พ่อแม่พอใจที่มีลูกที่น่ารัก สวย เก่ง บางทีก็คิดว่าทำไมไม่ให้เราได้เรียนรู้เองบ้าง ทำไมไม่ให้เราได้ลองทำอะไรที่ผิดพลาดบ้าง ใครมันจะไปเพอร์เฟคทุกเรื่อง แค่ตัดหน้าม้าเด๋อนิดเดียวก็วิจารณ์อย่างงู้นอย่างงี้ เราเป็นคนคิดมากด้วยแหละ บวกกับโคตรsensitiveกับเรื่องแบบนี้มาก มันมีวิธีไหมคะที่จะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น เราแค่ไม่อยากอ่อนแอหรือร้องไห้กับเรื่องแค่นี้ ไม่อยากไปร้องไห้ต่อหน้าพ่อแม่ เราไม่รู้ว่าที่เราสื่อสารมันเป็นยังไง มันอาจจะทำต้องทำความเข้าใจมากหน่อย รบกวนด้วยนะคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำทุกๆคนเลยค่ะ
sensitive กับ ครอบครัวมากเลยค่ะ มีวิธีแก้ไหมคะ