เบื่อคนที่ทำงาน ไม่รู้จะกำจัดความรู้สึกที่ไม่ดีออกไปยังไง

ผมอายุ 25 ทำงานที่ปัจจุบันมาปีกว่าๆครับ ประสบการณ์ทำงาน 2 ปีตั้งแต่เรียนจบ เงินเดือน 2xxxx บาท ไม่รู้ว่าถ้าเทียบกับคนอื่นในตลาดงานถือว่าน้อยไปไหม แต่สำหรับเราดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยพอ เพราะเราใช้ชีวิตใน กทม. ค่าครองชีพสูง บวกกับรับภาระครอบครัวอยู่ ขนาดอยู่บ้านตัวเองไม่ได้อยู่หอ ค่าใช้จ่ายก็ยังสูงอยู่ดี โดยเฉพาะค่ารถไฟฟ้าแพงมาก นั่งหลายสถานี บ้านเราอยู่ฝั่งธน ไปทำงานฝั่งกรุงเทพ

555 เข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน ตามหัวข้อกระทู้แหละครับ ตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาจนถึงอายุงานปัจจบันได้ปีกว่าๆ รู้สึกอึดอัดกับการทำงานพอดูครับ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เราทำงาน it support มีคนร่วมทีมอีกสามคนคือ หัวหน้าทีมใหญ่(อายุ 33), หัวหน้าทีม(อายุ 40), รองหัวหน้าทีม(อายุ 39) และเรา(25) แรกๆเข้ามาเค้าไม่คุยด้วยเลยครับ สอนงานให้ก็ไม่ค่อยจะสอน แต่ด้วยความที่ว่าเรามีประสบการณ์จากที่แรกมาปีนึง พอทำงานได้ พอทำไปสักพักเค้าก็ยอมคุยด้วยบ้าง สอนงานเพิ่มให้นิดหน่อย จนเรารู้เพิ่มขึ้นมาบ้าง แต่ก็ไม่มาก เพราะทำงานระดับพื้นฐานทั่วไปได้ไม่ถึงขั้น advance เคยขอร้องให้สอนขั้นสูงให้ เค้าก็ไม่สอนกัน ไม่รู้เพราะเหตุผลอะไร จนเราเริ่มรู้สึกอิ่มตัวกับงาน เราขอแยกนิสัยเท่าที่อยู่ด้วยกันมาเป็นคนๆไปก็แล้วกัน

หัวหน้าทีมใหญ่(อายุ 33) เป็นคนมีความรู้เยอะในเรื่องของเนื้องานในทางทฤษฎี แต่ในทางปฏิบัติไม่ค่อยจะเป็นงาน ทำงานไม่ค่อยสำเร็จสมบูรณ์ เพราะยึดหลักตามทฤษฎีมากจนเกินไป บางทีเราถามข้อสงสัยก็ชอบอธิบายไม่ค่อยจะตรงประเด็นที่เราถามเท่าไหร่ เน้นน้ำมากกว่าเนื้อ ชอบคุยออกนอกประเด็นใช้เวลานานเป็นชั่วโมง เราก็ทนยืนฟังจนจบ ด้วยความเกรงใจ บางทีทำให้เสียเวลางานไปบ้างพอดู จนพี่ทีมอื่นข้างๆต้องมาบอกให้จบก่อน น้องจะไปทำงาน เดี๋ยวไม่ทันถึงจะหยุด ส่วนเรื่องนอกเวลางาน เวลาหยิบยกประเด็นอะไรออกมาพูด ก็มักจะตอบได้ตรงประเด็นบ้าง แถบ้าง มั่วไปบ้าง ซึ่งความรู้บางอย่างเราก็รู้อยู่แล้ว แต่เราก็ทำนิ่งเอาไว้ เพื่อรักษาหน้าเค้า แต่คนนี้ไม่ค่อยจะสร้างปัญหาเท่าไหร่ ภาพรวมคุยดี สนิทกับเรามากที่สุดในทีม เนื่องจากอายุไม่ห่างกันมาก และเข้ามาทำงานในเวลาไล่เลี่ยกัน

หัวหน้าทีม(อายุ 40) เป็นคนบุคลิกนิ่งๆ ประสบการณ์ในการทำงานหลายปี เงินเดือนเยอะกว่าหัวหน้าใหญ่ แต่ที่ไม่ประทับใจเราคือ เป็นคนค่อยข้างเฉื่อยชา ไม่ว่าใครจะเข้าไปถามคำถามอะไรก็ชอบเอามือมาเกาหัวทำเป็นงงอยู่เสมอ บางทีฟังคำง่ายๆไม่เข้าใจ ก็เอานิ้วเขียนตัวอักษรแบบลอยๆบนโต๊ะแล้วร้องอ๋อ คือจะเป็นอย่างนี้กับทุกคนไม่เว้นแม้แต่เรา ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าเค้าจะทำอย่างนั้นไปทำไม เสียบุคลิกมาก อีกอย่างหนึ่งคือเวลากรณีเจองานหนักๆ หรืออะไรก็ตามที่ตัวเองจะเดือดร้อน จะไม่หันเข้าช่วยลูกน้องเลย เดินหนีเสมอ บางทีประสานงานแบบพูดคุยกัน ชอบพูดเสียงอยู่ในลำคอ ไม่ค่อยได้ยิน จนเราต้องถามเสมอว่า อะไรนะครับๆ พูดดังนิดนึง ถึงจะได้ยิน แต่ในส่วนที่ดีของเค้าคือ ชอบนำขนมหรืออาหารมาเลี้ยงคนในทีม เวลาฝากให้ทำงานแทน(ถ้าคุยรู้เรื่อง) ก็สามารถทำงานได้อย่างไม่มีปัญหา คนนี้ก็ไม่สร้างปัญหาให้เท่าไหร่นัก ส่วนเรื่องงานสอนนิดหน่อย มีพรางงานที่เราต้องรับผิดชอบร่วมเอาไว้บ้าง

รองหัวหน้าทีม(อายุ 39) คนนี้น่าจะเป็นอุปสรรคในการทำงานของเรามากสุด เพราะนอกจากจะไม่ช่วยสอนงานแล้ว พักหลังๆไม่รู้เป็นอะไรขอความร่วมมืออะไรด้วยไม่ได้เลย ชอบเถียงหัวหน้ากับหัวหน้าใหญ่เป็นประจำทุกเรื่อง เก็บอุปกรณ์ไว้ทำงานคนเดียว เราเคยขอร้องให้ช่วยสอนงานให้ ก็แอบไปทำงานจนสำเร็จเสร็จสิ้นคนเดียวไม่บอกใคร ระบบงานในส่วนที่เค้ารับผิดชอบที่ต้องแชร์ให้คนในทีมเห็นเค้าจะใส่รหัสผ่านไว้ให้เค้าเข้าได้คนเดียว ซึ่งแต่เดิมทุกคนสามารถเข้าถึงได้ บางทีก็ทำเหมือนเราเป็นอากาศธาตุ ทั้งๆที่บางเรื่องเค้าก็รู้ว่าเรารับผิดชอบ แต่เค้าก็ถามหัวหน้าข้ามหัวเราไป ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าเราไปทำอะไรให้เค้าไม่พอใจหรือเปล่า เป็นคนที่ไม่เคยคุยปรึกษาอะไรกับคนในทีมเลย ตั้งแต่เราเข้าไปนับคำที่เราคุยกับได้ไม่เกิน 30 คำ เค้าจะคุยกับแต่คนในทีมอื่น ยกเว้นทีมตัวเอง โดยเฉพาะเน้นแต่สาวๆ ส่วนตัวเป็นคนปากหวาน แล้วชอบเอาเราไปนินทาในทางไม่ดีให้คนอื่นฟัง ส่วนข้อดีของเค้าเรามองแทบไม่เห็น

ยอมรับครับว่า เบื่อคน มากกว่า เบื่องาน ยิ่งไม่ได้เรียนรู้อะไรเพิ่ม ยิ่งอึดอัด บางทีก็ทนทำงานมาได้ยังไงตั้งหนึ่งปี ถ้าไม่ใช่คนนิ่งๆ คงลาออกไปนานแล้ว ตอนนี้เริ่มมองๆหางานใหม่ แต่ก็ยังไม่มีที่ใดติดต่อมาเลย อีกใจก็กลัวว่าไปที่ใหม่จะแย่กว่าที่เป็น ไม่รู้จะทำยังไงให้สบายใจขึ้นครับ อยากขอคำปรึกษาครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่