จากคนคุยแก้เหงา เป็นคนที่ผมรักที่สุด

สวัสดีครับ อยากบอกก่อนว่ากระทู้นี้จะเล่าเรื่องความรักของผมนะครับ ถ้าผิดพลาดยังไง ขออภัยล่วงหน้าเลยนะครับ กระทู้แรกอ่าครับ

มันเริ่มจากตอนที่ผมขึ้นมหา'ลัยปี 1 เรียนมาได้ 1 เดือนแล้วผมกลับไป รร.เก่าครับแล้วไปเจอกับผญคนนึง เธออยู่ ม.6 ครับ

ตอนเจอกันครั้งแรกเธออยู่กับเพื่อนๆแล้วเพื่อนๆเธอเข้ามาคุยกับผมเรื่องมหา'ลัย ตอนนั้นก็คุยไปเรื่อยส่วนเธอคนนนั้นก็กวนๆอ่าครับ

เช่น ทำหน้าบูดๆ ชวนเพื่อนกลับบ้าน เป็นต้นหลังจากวันนั้นผมก็ได้แอดเฟสเพื่อนๆของเธอรวมทั้งเธอคนนั้นด้วยเช่นกัน

ตอนแรกก็ทักเธอคนนั้นไปนะครับ คุยกันไปเรื่อยๆ แซวไปแซวมา

จนวันนึงผมตัดสินใจ ชวนเธอไปดูหนังครับ เธอก็ตอบตกลงไปกับผมนะ ตอนไปดูหนังเนี่ยผมรู้สึกเฉยๆนะครั้งแรก เหมือนไปดูกับเพื่อน

จากนั้น ครั้งที่ 2 3 4 ... ผมเริ่มรู้สึกว่า เอ่อ... "ดูเรื่องไรอีกดีอ่ะ" ผมเริ่มคิดในใจ... "ไปเที่ยวไหนดีอ่ะ" รู้สึก ... แล้วแหละครับ

จากนั้นประมาณ 2-3 เดือนมั้งครับ ที่มหา'ลัยมีการจัดค่ายรับน้อง ผมเป็นพี่เลี้ยงกลุ่มครับ ตอนนั้นเจอน้องคนนึงขอเรียกแทนว่า "น้อง ก"

แล้วกันครับ ผมคุยกับน้อง ก ช่วงนั้นโดยที่ไม่ค่อยได้คุยกับเธอคนนั้นเลย ตอนนั้นผมดูแลน้อง ก มากกว่าที่จะสนใจเธอคนนั้นซะอีก

ตอนนั้น...ผมลืมเธอไปเลย จากนั้นไม่ถึงเดือน ผมเลิกสนใจน้อง ก แล้วครับ ทำไมหรอ... ก็น้อง ก เค้าไม่สนครับ

(ผมเป็นคนที่เคยพยายามแบบนี้ ตอน ม ต้น แล้วพอเป็นแฟนกัน ในที่สุดก็เลิกอยู่ดีอ่าครับ )

แล้วผมก็กลับมาคุยกับเธอคนนั้นเหมือนเดิม... ตอนนั้นรู้สึกผิดนะครับที่อยู่ๆก็หายไปแล้วก็กลับมาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย...

เธอคนนั้นก็คุยกับผมเหมือนเดิม แต่ก็มีถามว่าไปทำไรมา ไม่เห็นทักกันมาบ้างเลย ผมไม่กล้าพูดหรอกครับ ผมกลัว ผมรุ้สึกผิดมากๆ

จนวันนึง ผมไปเที่ยวมีตติ้งกับพี่ๆเพื่อนๆในกลุ่ม ก็มีการสนทนากันในวงเหล้าเป็นธรรมดาแหละครับ ผมฟังเรื่องของพวกพี่ๆ

เพื่อนๆมา เลยลองคิดย้อนกลับมาดูตัวเอง

แล้วผมก็ทำผิดพลาดกับเธอ ครั้งใหญ่เลยครับ .... T ^ T