สวัสดี
เล่าละนะ
เราจะเล่าถึงเรื่องราวความรักที่เกิดขึ้น ณ ตอนนี้ให้ฟัง เราไปแอบรักเพื่อนสนิทคนหนึ่ง สนิทที่อยู่กันแบบ2คนและเป็นความรักแบบผญ-ผญ แอบชอบเขามาเกือบจะ2ปีแล้ว เลยตัดสินใจบอกเขาไปเมื่อตอนปลายเดือนกุมภาที่ผ่านมาแต่ก็โดนปฎิเสธมาแบบไม่เป็นท่า วันนั้นสอบเสร็จก็เลยชวนเขาไปกินข้าว ดูหนังเสร็จปุ๊บก็เลยบอกเขาไปว่า"เราชอบเธอนะ" เข้....แววตาของเธอนี้ช่างนิ่งและแถวนั้นก็งียบซะจนป่าช้าเรียกพี่ คำพูดที่ออกมาคือ ''เป็นแบบนี้มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ'' ก็ได้แต่นิ่งและพูดไม่ออก หลังจากน้ั้นเวลาที่เราอยู่ด้วยกันสองคนเขาก็พยายามทำตัวปกติกับเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทักไลน์มาคุยปกติแต่ตอนนั้นก็ปิดเทอมแล้ว ส่วนเราก็นะ โดนอีกฝ่ายบอกแบบนี้มาก็ทำใจไม่ได้เลยไม่ได้ตอบไลน์เขาไปเป็นอาทิตย์ หลังจากนั้นก็ถามเหตุผลเขาไปนะเขาบอกว่าเขาไม่อยากเสียเพื่อน และเป็นแบบนี้มันดีมันแฮปปี้อยู่แล้วอีกอย่างที่พอรู้มาคือเขามีคนมาบอกชอบเหมือนกันซึ่งเป็นผช(นามสมมติว่ากันต์) รวย เจ้าของฟิสเนส เป็นอาจารย์ อือหืม....ตัดภาพมาที่ข้าพเจ้า จน เรียนอยู่ม.6 พ่อขับแท็กซี่ แม่ชาวสวน ส่วนตัวเขาเองพ่อเป็นหมอ แม่เป็นพยาบาล เราทั้งสองช่างเหมาะสมกันเสียจนหาอะไรมาติมิได้เลย....เศร้า ช่วงปิดเทอมนั้นมันโคตรทรมานที่สุด แต่ก็ยังรักอยู่เหมือนเดิม จนตอนนั้นก็คิดนะว่าเขาชอบพี่กันต์ หลังจากนั้นเปิดเทอมมาก็พยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม พยายามคิดกับเขาแบบเพื่อน แต่ก็ต้องยอมรับนะว่าก่อนหน้านี้เราก็ทำให้เขาเสียใจมาเยอะเหมือนกันเช่น หึงเขาทั้งๆที่ไม่มีสิทธิห่านไรเลย เวลาคุยโทรสับเขาก็จะบอกว่าแม่โทรมานะ เพื่อไม่ให้เราคิดว่าคนอื่นโทรมา ซึ่งมันดูอึดอัดมากๆ จนกระทั้งเราบอกเขาไปอีครั้งหนึ่งว่าเราก็ยังรู้สึกดีๆกับเขาอยู่แต่เขาก็ปฎิเสธเราอีกครั้งด้วยเหตุที่ว่าเขาจะentเขาไม่อยากมานั่งเสียใจเวลาเent แต่เราก็คิดว่าไม่ใช่หรอกเขาแค่ปฎิเสธไม่ให้เราเสียใจแต่เขาก็บอกอีกว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับพี่กันต์และก็คิดแบบพี่ชาย มีโอกาสพัฒนารึเปล่าก็เป็นเรื่องของอนาคตซึ่งให้เหตุผลเดียวกับเราว่าเรื่องระหว่างเรากับเขาให้เป็นเรื่องของอนาคต.........เห้ยก็พยายามตัดใจนะแต่ไม่รู้ทำไมรักเอามากขนาดนี้ที่รักเพราะเขาเป็นคนดีมากๆนิสัยดี ชอบช่วยเหลือคนอื่น คราวนี้พอมาเปิดเทอม1ม6เราตัดสินใจจะสอบเข้าหมอธรรมศาสตร์เลยพยายามตัดทุกอย่างที่ไม่สำคัญออกไป จนเราเลยตัดสินใจอีกครั้งหนึ่งว่าเราจะบอกเขาไปอีก ณ ตอนนั้นเดินไปหยิบมือถือแล้วท่องคาถาชินบัญชร นะโม3จบ คาถาที่ใครว่าดีก็แบบ
ท่องมั่วแหลก มือข้างขวายกขึ้น นิ้วโป้งบรรจงกดเลขโทรสับไปแล้วกดโทรออก.......หลังจากนั้นก็มีเสียงผญดังขึ้นมาแล้วพูดว่า ''ขอโทษค่ะยอดเงินคงเหลือของท่านไม่พอสำหรับการใช้งาน กรุณาเติมเงินด้วยค่ะ........เหยดเข้จะโทรไปสารภาพรักก็
ไม่มีตังค์ในโทรสับ อืม...ตอนนั้นรีบวิ่งไปขโมยโทรสับแม่แล้วโทรไปคำแรกที่พูดไป ''เห้ยเรายังชอบเธออ่ะ เราไม่ได้ต้องการครอบครองเธอนะเราแต่อยากดูแลเธอ ให้เธอเป็นกำลังใจให้เราถ้าเราสอบติดหมอเราจะทำงานเลี้งดูตัวเราเอง พ่อแม่ได้ ถึงเราจะแค่เด็กม6ที่เคยมีความรักครั้งที่2แต่ก็อยากให้ความรักนี้เป็นรักที่อยู่ไปจนแก่ ถึงอนาคตต่อไปจะต้องเจอกับคนอีกมากมายแต่เราอยากให้เธอคิดกับเราบ้างนะ พูดจบปุ๊ปปปปปป มีเสียงโต้กลับมาว่า''เราคิดกับเธอแค่เพื่อนและน้อง แล้วคำพูดที่เธอบอกชอบเราตั้งแต่ครั้งแรกจนครั้งนี้อ่ะ มันพังไปตั้งแต่ที่พูดครั้งแรกแล้ว ผมนี้กริบเลยครัชชช ตอนนั้นมันชาๆแบบพูดไม่ออกเลยอ่ะ ความพยายามทั้งหมดมันจบลงแล้วใช่มั้ย TT เราเลยตัดสินใจขอห่างจากเขาออกมา หลังจากนั้นเราเลยห่างกันมา1เดือนเต็มๆเเละไม่คุยกันในไลน์เลยแต่เขาก็เหมือนพยายามยิ้มให้เวลาเจอหน้ากันแต่เราก็หน้า
ใส่เขาจนกระทั้งเขาทักไลน์มาแล้วบอกว่าให้ไม่ได้แม้กระทั้งเพื่อนร่วมห้องใช่มั้ย?เราเลยบอกว่าเราแค่ยังทำใจไม่ได้ ไม่อยากมอง ได้ยินอะไรที่เกี่ยวกับเขา เขาก็เลยพิมกลับมาว่ากลับมาเป็นน้องของเขาได้มั้ย(เขาแก่กว่าเรา1ปี เขาซิ่วมาจากรร.หญิงล้วนแห่งหนึ่ง)เราเลยตอบแบบไม่คิดว่า''อยากเป็นพี่เราหนักหนาเหรอ''เเละเหมือนเขาพยายามพูดว่าเวลาเขามีปัญหาก็มีแต่เราที่อยู่ข้าง และเขาบอกว่าขอผ่านช่วงสอบentไปก่อนนะ และเหมือนเขาก็บอกว่าการห่างครั้งนี้มันรู้สึกทรมานแปลกๆ จนเขาอ่านหนังสือไม่ได้ และบอกว่าเขาพอจะรู้ความรู้สึกเราตอนอกหักแล้วว่ามันทรมาน จนสุดท้ายเขาก็บอกว่าที่ไม่ตกลงเป็นแฟนเพราะช่วงนี้เรามัวแต่อ่านหนังสือมุ่งสอบหมอให้ติดอ่ะแล้วคือเขาบอกว่าถ้าเป็นแฟนกันตอนนี้ไม่ได้อ่านหนังสือแน่ๆรอให้สอบติดก่อนได้มั้ย เราเลยบอกว่ามาเริ่มต้นกันใหม่มั้ย เขาบอกว่าเริ่มต้นใหม่อ่ะได้แต่ขอเวลาสักระยะในการเริ่ม ตอนนี้ก็อยู่คนล่ะกลุ่มกันไปก่อนเราก้งงๆนะว่าทำไม ก็เลยช่างมัน จนเมื่อจันที่ผ่านมาเราก็พยายามทักไลน์ ส่งนม โพสอิท ไปให้ ทำให้2วัน มันเหมือนรู้สึกโดนหลอกอ่ะ เหมือนก่อนหน้านี้เขาพยายามทำเป็นพูดดีเพื่อให้เรากลับมาเป็นเพื่อนเขาอ่ะ พอเราใจอ่อนยอมรอเขา แล้วกลับไปทักแชทเขาเหมือนเดิมจากที่ห่างหายกันไปนาน จนตอนนี้ทักไปเขาก็ตอบมาเฉยๆเหมือนกลับไปวัฎจักรเดิมคือเรารุกแต่เขาหนีอ่ะ เราไม่รู้จะเดิน มุ่งต่อไปดีมั้ยหรือหยุดแต่นี้ เราบอกตรงๆเหนื่อยอ่ะ แต่ก็รักมาก แต่ก็ไม่ทิ้งความฝันของตัวเองคือการเป็นนหมอเลยเอาเรื่องราวที่ชีวิตความรักของนักเรียนมอปลายมาเล่าให้ฟังและอยากจะขอคำแนะนำว่าเราต้องทำยังไงต่อไปดี มันสับสนไปหมดแล้ว ความรักที่เกิดขึ้นครั้งนี้มันก็เหมือนความักของดาวพลูโต ตอนมีมันอยู่ไม่เคยให้ความสำคัญมันเลยเพราะมันเป็นดาวเคราะห์แคระที่ไม่ได้ให้ความสว่าง แต่ถ้ามันหลุดจากวงโคจรเมื่อไรก็อย่ามาให้ความสำคัญและตามหามันนะ ขอบคุณผู้อ่านทุกๆคนที่อ่านมาจนถึงบรรทัดสุดท้าย......
ความรักของดาวพลูโต
เล่าละนะ
เราจะเล่าถึงเรื่องราวความรักที่เกิดขึ้น ณ ตอนนี้ให้ฟัง เราไปแอบรักเพื่อนสนิทคนหนึ่ง สนิทที่อยู่กันแบบ2คนและเป็นความรักแบบผญ-ผญ แอบชอบเขามาเกือบจะ2ปีแล้ว เลยตัดสินใจบอกเขาไปเมื่อตอนปลายเดือนกุมภาที่ผ่านมาแต่ก็โดนปฎิเสธมาแบบไม่เป็นท่า วันนั้นสอบเสร็จก็เลยชวนเขาไปกินข้าว ดูหนังเสร็จปุ๊บก็เลยบอกเขาไปว่า"เราชอบเธอนะ" เข้....แววตาของเธอนี้ช่างนิ่งและแถวนั้นก็งียบซะจนป่าช้าเรียกพี่ คำพูดที่ออกมาคือ ''เป็นแบบนี้มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ'' ก็ได้แต่นิ่งและพูดไม่ออก หลังจากน้ั้นเวลาที่เราอยู่ด้วยกันสองคนเขาก็พยายามทำตัวปกติกับเราเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทักไลน์มาคุยปกติแต่ตอนนั้นก็ปิดเทอมแล้ว ส่วนเราก็นะ โดนอีกฝ่ายบอกแบบนี้มาก็ทำใจไม่ได้เลยไม่ได้ตอบไลน์เขาไปเป็นอาทิตย์ หลังจากนั้นก็ถามเหตุผลเขาไปนะเขาบอกว่าเขาไม่อยากเสียเพื่อน และเป็นแบบนี้มันดีมันแฮปปี้อยู่แล้วอีกอย่างที่พอรู้มาคือเขามีคนมาบอกชอบเหมือนกันซึ่งเป็นผช(นามสมมติว่ากันต์) รวย เจ้าของฟิสเนส เป็นอาจารย์ อือหืม....ตัดภาพมาที่ข้าพเจ้า จน เรียนอยู่ม.6 พ่อขับแท็กซี่ แม่ชาวสวน ส่วนตัวเขาเองพ่อเป็นหมอ แม่เป็นพยาบาล เราทั้งสองช่างเหมาะสมกันเสียจนหาอะไรมาติมิได้เลย....เศร้า ช่วงปิดเทอมนั้นมันโคตรทรมานที่สุด แต่ก็ยังรักอยู่เหมือนเดิม จนตอนนั้นก็คิดนะว่าเขาชอบพี่กันต์ หลังจากนั้นเปิดเทอมมาก็พยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม พยายามคิดกับเขาแบบเพื่อน แต่ก็ต้องยอมรับนะว่าก่อนหน้านี้เราก็ทำให้เขาเสียใจมาเยอะเหมือนกันเช่น หึงเขาทั้งๆที่ไม่มีสิทธิห่านไรเลย เวลาคุยโทรสับเขาก็จะบอกว่าแม่โทรมานะ เพื่อไม่ให้เราคิดว่าคนอื่นโทรมา ซึ่งมันดูอึดอัดมากๆ จนกระทั้งเราบอกเขาไปอีครั้งหนึ่งว่าเราก็ยังรู้สึกดีๆกับเขาอยู่แต่เขาก็ปฎิเสธเราอีกครั้งด้วยเหตุที่ว่าเขาจะentเขาไม่อยากมานั่งเสียใจเวลาเent แต่เราก็คิดว่าไม่ใช่หรอกเขาแค่ปฎิเสธไม่ให้เราเสียใจแต่เขาก็บอกอีกว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับพี่กันต์และก็คิดแบบพี่ชาย มีโอกาสพัฒนารึเปล่าก็เป็นเรื่องของอนาคตซึ่งให้เหตุผลเดียวกับเราว่าเรื่องระหว่างเรากับเขาให้เป็นเรื่องของอนาคต.........เห้ยก็พยายามตัดใจนะแต่ไม่รู้ทำไมรักเอามากขนาดนี้ที่รักเพราะเขาเป็นคนดีมากๆนิสัยดี ชอบช่วยเหลือคนอื่น คราวนี้พอมาเปิดเทอม1ม6เราตัดสินใจจะสอบเข้าหมอธรรมศาสตร์เลยพยายามตัดทุกอย่างที่ไม่สำคัญออกไป จนเราเลยตัดสินใจอีกครั้งหนึ่งว่าเราจะบอกเขาไปอีก ณ ตอนนั้นเดินไปหยิบมือถือแล้วท่องคาถาชินบัญชร นะโม3จบ คาถาที่ใครว่าดีก็แบบ