ช่วงปลายเดือน พฤศจิกายน ที่ผ่านมาผมได้เลิกกับแฟนครับ สาเหตุมาจากความไม่เข้าใจกันและเข่ใจไม่ตรงกันในบางส่วน
เล่าเลยละกัน ขอสั้นๆพอนะครับ
คือช่วงเดือนที่ผ่านมาตั้งแต่ต้นเดือนผมมีงานต้องทำเยอะมากครับ ทั้งงานของคณะอละงานส่วนตัว
พอมากลางเดือนก็ป่วยหนักมาก เลยทำให้ไม่ค่อยได้คุยกันครับ ซึ่งเป็นรักทางไกลด้วย
พอผ่านมาจนถึงช่วงเกือบๆปลายเดือน มีเหตุการณ์น้ำท่วมที่หาดใหญ่ ผมก็เป็นห่วงครอบครัวและเพื่อนๆที่อยู่หาดใหญ่ครับ และเป็นข่วงเปิดเรียนพอดีด้วย ทำให้ยิ่งไม่มีเวลาคุยด้วยเลย จนพอมาถึงวันพฤหัสที่ผ่านมา สถานการณ์มี่หาดใหญ่เริ่มดีขึ้นแล้ว และเอาตรงๆคือผมเหนื่อยมากครับ แบบอยากพักสัก2-3วันเลย
แต่ตอนเย็นเธอทักมาคุย เราเลยได้คุยกันครับ
เนื้อหาประมาณนี้ ผมสรุปสั้นๆนะจริงๆยาวกว่านี้
เธอ "เธอเรามีเรื่องจะคุยด้วย"
ผม "แปปนะอยู่ด้านนอกยังไม่รู้ว่าจะกลับถึงหอ ตอนไหน" (ส่งรูปว่ากำลังไปเอาบิบวิ่งงานATM"
เธอ "นานมั้ย เดี่ยวเราพิมพ์ก็ได้"
ผม "พิมพ์มาได้เลยเดี่ยวเราเข้าไปอ่านนะ"
ขอสรุปที่เธอพิมพ์มาสั้นๆนะครับ ประมาณว่า
"อยากเลิกกันมั้ยหรือจะเอาไง"
"หรือจะห่างกันสักพักดี เราว่าล่าสุดมันไม่โอเคแล้ว เหมือนเธออยากเลิกกับเรามานานแล้ว"
พอผมกลับมาถึงหอเลยได้คุยต่อกันนิดหน่อยครับ
และสุดท้ายผมเลือกที่จะบอกว่าห่างกันสักพักก็ได้
(ในใจคิดไว้ว่าจะคุยด้วยหลังงานATMจบ)
คือตอนนั้นผมเหนื่อยมากๆครับ ยังมีงานของคณะของเช้าวันเสาร์จนถึงค่ำและต่อด้วยฮามาราธอนเช้าวันอาทิตย์เลย ผมเลยอยากพักผ่อน ซึ่งผมบอกเรื่องงานที่ต้องทำกับเธอทุกอย่างนะ
ต่อมาหลังจบATM เพซวิ่งไม่เป็นตามที่หวังเพราะอาการล้าจากงานและแทบไม่ได้พักผ่อนก่อนไปแข่ง กลับห้องมาคือผมหลับไปเลยครับ
ตื่นขึ้นมาช่วงบ่าย กำลังจะทักไปคุยด้วย แต่ดันไปเห็นเฟซบุ๊กเธอโพสต์ว่ากำลังคบหากับคนอื่นครับ
(เหวอไปดิ)
ผมเลยทักไปคุยกับเธอครับ
ผม "ตัดสินใจแล้วใช่มั้ย"
เธอ "ใช่"
ผม "โอเคขอให้มีความสุขกับเขานะ"
เธอ "เราขอโทษ เราแค่อยากมูฟออน"
ผม "เรายังอยากมีเธออยู่เลย"
เธอ "คิดว่าเลิกกันแล้ว"
ผม "คิดว่าเราจะแยกย้ายไปทบทวนตัวเองกันสะอีก"
เธอ "ขอโทษ เราทำอะไรไม่ได้แล้ว"
หลังจากนั้นผมทำได้แค่อธิบายครับว่าทำไมถึงไม่ว่างได้คุยกัน ซึ่งก่อนหน้านี้ผมก็บอกนะแต่ไม่ได้ลงรายละเอียด เธอตอบกลับมาแค่ "ขอโทษ"
ล่าสุดเจ็บขา ปวดเข่าไม่พอ ตื่นมาหน้าชาด้วยเลยครับ
เคยเลิกกับแฟนเพราะแค่เข้าใจไม่ตรงกันมั้ยครับ
เล่าเลยละกัน ขอสั้นๆพอนะครับ
คือช่วงเดือนที่ผ่านมาตั้งแต่ต้นเดือนผมมีงานต้องทำเยอะมากครับ ทั้งงานของคณะอละงานส่วนตัว
พอมากลางเดือนก็ป่วยหนักมาก เลยทำให้ไม่ค่อยได้คุยกันครับ ซึ่งเป็นรักทางไกลด้วย
พอผ่านมาจนถึงช่วงเกือบๆปลายเดือน มีเหตุการณ์น้ำท่วมที่หาดใหญ่ ผมก็เป็นห่วงครอบครัวและเพื่อนๆที่อยู่หาดใหญ่ครับ และเป็นข่วงเปิดเรียนพอดีด้วย ทำให้ยิ่งไม่มีเวลาคุยด้วยเลย จนพอมาถึงวันพฤหัสที่ผ่านมา สถานการณ์มี่หาดใหญ่เริ่มดีขึ้นแล้ว และเอาตรงๆคือผมเหนื่อยมากครับ แบบอยากพักสัก2-3วันเลย
แต่ตอนเย็นเธอทักมาคุย เราเลยได้คุยกันครับ
เนื้อหาประมาณนี้ ผมสรุปสั้นๆนะจริงๆยาวกว่านี้
เธอ "เธอเรามีเรื่องจะคุยด้วย"
ผม "แปปนะอยู่ด้านนอกยังไม่รู้ว่าจะกลับถึงหอ ตอนไหน" (ส่งรูปว่ากำลังไปเอาบิบวิ่งงานATM"
เธอ "นานมั้ย เดี่ยวเราพิมพ์ก็ได้"
ผม "พิมพ์มาได้เลยเดี่ยวเราเข้าไปอ่านนะ"
ขอสรุปที่เธอพิมพ์มาสั้นๆนะครับ ประมาณว่า
"อยากเลิกกันมั้ยหรือจะเอาไง"
"หรือจะห่างกันสักพักดี เราว่าล่าสุดมันไม่โอเคแล้ว เหมือนเธออยากเลิกกับเรามานานแล้ว"
พอผมกลับมาถึงหอเลยได้คุยต่อกันนิดหน่อยครับ
และสุดท้ายผมเลือกที่จะบอกว่าห่างกันสักพักก็ได้
(ในใจคิดไว้ว่าจะคุยด้วยหลังงานATMจบ)
คือตอนนั้นผมเหนื่อยมากๆครับ ยังมีงานของคณะของเช้าวันเสาร์จนถึงค่ำและต่อด้วยฮามาราธอนเช้าวันอาทิตย์เลย ผมเลยอยากพักผ่อน ซึ่งผมบอกเรื่องงานที่ต้องทำกับเธอทุกอย่างนะ
ต่อมาหลังจบATM เพซวิ่งไม่เป็นตามที่หวังเพราะอาการล้าจากงานและแทบไม่ได้พักผ่อนก่อนไปแข่ง กลับห้องมาคือผมหลับไปเลยครับ
ตื่นขึ้นมาช่วงบ่าย กำลังจะทักไปคุยด้วย แต่ดันไปเห็นเฟซบุ๊กเธอโพสต์ว่ากำลังคบหากับคนอื่นครับ
(เหวอไปดิ)
ผมเลยทักไปคุยกับเธอครับ
ผม "ตัดสินใจแล้วใช่มั้ย"
เธอ "ใช่"
ผม "โอเคขอให้มีความสุขกับเขานะ"
เธอ "เราขอโทษ เราแค่อยากมูฟออน"
ผม "เรายังอยากมีเธออยู่เลย"
เธอ "คิดว่าเลิกกันแล้ว"
ผม "คิดว่าเราจะแยกย้ายไปทบทวนตัวเองกันสะอีก"
เธอ "ขอโทษ เราทำอะไรไม่ได้แล้ว"
หลังจากนั้นผมทำได้แค่อธิบายครับว่าทำไมถึงไม่ว่างได้คุยกัน ซึ่งก่อนหน้านี้ผมก็บอกนะแต่ไม่ได้ลงรายละเอียด เธอตอบกลับมาแค่ "ขอโทษ"
ล่าสุดเจ็บขา ปวดเข่าไม่พอ ตื่นมาหน้าชาด้วยเลยครับ