แก้ไข
ตามนั้นค่ะ เล่าเลยละกัน ฉันเป็นคนนึงที่มีความฝัน อยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง. ทั้งมี่ยังทำงานประจำอยู่ การลงทุนไม่รู้ครั้งที่เท่าไรแต่คราวนี้ชวนเพื่อนมาลงทุนด้วยค่ะ ก็เพื่อนที่ทำงานด้วยกันนั่นแหละ. ข้างตึกที่ทำงานมีการเปิดใต้ตึกเพื่อทำร้านขายของ เปิดพื้นที่ให้คนมาเช่า ฉันก็ชวนเพื่อนค่ะมันใกล้ที่ทำงานฉันว่าเราน่าจะหาอะไรมาขายได้นะ ตอนนั้นเสียค่าที่มัดจำและเงินลงทุนซื้อของมาขายประมาน 1หมื่น ปรากฏว่าไม่มีคนเดินเข้ามาดูของเลย ร้านอื่นๆก็เงียบ และแล้วก็เจ๊งค่ะสงสารตัวเองและเพื่อนมาก ข้อคิดที่ได้คือ ทำงานประจำ ไม่มีเวลาขายของ. ขายของทำเลต้องดีมีคนเยอะ สินค้าก็สำคัญต่อให้ดีแค่ไหนไม่มีคนเข้ามาดูก็เจ๊ง ฉันก็คิดจะขายโน่นนี่มาเรื่อยๆ จนมาเห็นแถวซอยเพชรบุรีกำลังจะทำตลาดใหม่ โอ้ตลาดนี้น่าสนใจ เค้าก็มีโปรโมทจะทำตลาดกลางคืน นะเอ้อน่าจะขายได้ทำงานกลางวันกลางคืนขายของใกล้ที่ทำงานด้วย ลองไปติดต่อดู เค้าให้ลงชื่อไว้ก่อน แล้วเค้าก็โทรมาบอกน้องขายสินค้าอะไรคะ ฉันบอกเสื้อเพ้นท์รองเท้าเพนท์ค่ะ เค้าบอกโอ้ดีลูกค้าต่างชาติน่าจะชอบพี่อยากให้น้องมาลองขายฟรีดูก่อนสามวันแต่เป็นวันไหน จะแจ้งอีกที. ขอท้าวความก่อนนะคะสินค้าที่ฉันทำคือทำตั้งแต่สมัยเรียนเพนท์ขายกับกลุ่มเพื่อน แต่เพื่อนไม่มีใครทำต่อ ฉันเคยไปขายงานปิดถนนสีลมซึ่งนานมาแล้วขายดีค่ะ. แต่ก็นานมาแล้ว ถึงกับได้ลงหนังสือแก้จนในสมัยนั้น มีคนมาขอถ่ายรูปเยอะค่ะ แต่ปัจจุบันมีคนทำเยอะมาก แต่ละคนก็มีสไตล์ตัวเองสวยๆมากมาย. มีร้านใหญ่โตก็มี. นั่นมันคือความฝันของฉันเลย. แต่ฉันก็ยังเลือกงานประจำอยู่ ท้าวความมาซะยาว ได้เวลารื้อฟื้นความฝัน ก็จัดการซื้อของ ลงทุนซื้อเสื้อ ซื้อราว รองเท้า หมดไปประมาณ 3000 แล้วก็รอทางตลาดโทรมา หนึ่ง สอง สาม สี่ วันก็ไม่โทรมา ก็เลยโทรไป ก็ได้ความว่าตอนนี้ต้องเลื่อนไปก่อนค่ะ เพราะคนที่มาลงชื่อยังไม่เยอะ แล้วฝนก็ตกบ่อย โอเครอค่ะ ซื้อของมาแล้ว รอค่ะรอ อาทิตย์กว่าเค้าโทรมา น้องคะตอนนี้ค่าเช่าที่ราคาพิเศษ เดือนละ 1 หมื่นน้องสนใจมั้ยคะ. ฉันบอกมันแพงไปค่ะคงไม่ไหว. แล้วก็วางสายไป เอ้อตกลงขายฟรีไม่มีแล้ว แล้วซื้อของมากองมันคืออะไร ตกลงเฟลอีกแล้ว เพนท์ใส่เองก็ได้เอาวะ เสียตังค์ฟรี จะลองหาที่ใหม่ดูแต่มันก็เหนื่อยค่ะ 3000 ที่ซื้อมาก็ไม่ได้เยอะอะไรมาก. แต่ก็เงินนะเสียดาย. แล้วยังคงคิดจะขายของอยู่เรื่อยๆ จนล่าสุดอยากขายเสื้อมือสองค่ะจองตัวเอง. เอะแต่ของกินก็น่าขายนะเห็นเค้าขายดีกัน ตามตลาดนัด ก็จัดการหาที่ตามเนต ก็มีคนมาลงที่ตลาดแถวเอสพลานาดปล่อยที่ขายของกิน เอ้อมีน้องขายอยู่โทรถามดีกว่า พอโทรไปได้คำตอบว่าเค้าจะเพิ่มล็อคอาหาร มันเยอะเกิน ไม่เวิคอ่ะพี่โอเค พี่เชื่อ แต่ยังไม่หยุดหาเรื่องใส่ตัวอีก หาใกล้บ้านแล้วกันแถวศรีนครินท์ อยากได้ล็อคขายเสื้อผ้ามือสอง แต่มีคนตัดหน้าไป มาเจอล็อคอาหาร ขายได้ศุกร์ เสาร์. อาทิตย์ ก็โทรไปจองค่ะ จ่ายก่อน 1600 พอได้ใบล็อคมา อ่อโดนบวกเพิ่มนี่แต่ไม่เป็นไรน่าจะขายดี ฉันจะทำขนม กับขนมจีนขาย โอเคก็วางแผน ซื้อของทั้งหมดไปประมาน3พันกว่าบาท ขนมนี่ต้นทุนสูงทำออกมาต้องขายถ้วยละ 30. ถึงได้กำไร ฉันก็ไปเดินดูที่ก่อนคืนวันพฤหัส ก็มีคนมาขายประปราย ข้างร้านเป็นร้านส้มตำด้วย น่าจะขายดี วันศุกร์ตอนเย็นไปปรากฏว่า เค้าเปิดกันทุกร้านค่ะ ร้านเยอะมาก. มีทั้งร้านขนมจีน ขนมจีนแกงใต้ ขนมแบบของเราก็มี หลายร้าน มีทั้งพ่อค้ามือเก๋า และพ่อค้าแม่ค้ามือใหม่ มือเก๋าร้านจะใหญ่โตค่ะมี่ที่นั่งกิน มือใหม่นี่จะเป็นร้านเล็กล็อคเดียว เห็นภาพเลยค่ะขายไม่ได้แน่แล้วก็จริงค่ะ โทรบอกเจ้าของที่ก่อนเลยเพราะถ้าจะขายต่อเค้าจะให้โอนเงินที่เหลือให้ บอกไปตามตรงเลยค่ะไม่มาแล้วนะคะ ทำของมาได้น้อย สู้ร้านอื่นๆไม่ได้หรอกค่ะ ของก็ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่ ถ้าลุงจะคืนเงินก็ได้ค่ะแต่ไม่คืนก็ไม่เป็นไร เสาร์ อาทิตย์หาคนใหม่ได้เลย ฉันคิดว่าถ้ามาอีกก็ซื้อของอีกไม่คุ้มแน่. แล้วก็ตามคาดขายได้สองชาม คนเยอะนะคะเยอะมาก แต่ร้านก็เยอะเช่นเดียวกัน นำ้ตาตกในเลย เจ๊งอีกแล้ว แบกของก็หนัก งานประจำก็ทำอยู่ลงมาทำเต็มตัวไม่ได้ ยิ่งผิดพลาดมาหลายครั้งยิ่งไม่อยากทิ้ง งานประจำ บทเรียนที่ได้เยอะเลย ไม่มีทุนเยอะพออย่าคิดจะลงทุนเลย ทำน้อยกำไรก็น้อย. ต้องดูตลาดต้นเดือนคนมีตังค์มีกำลังซื้อ ตลาดชานเมืองกับในเมืองกำลังซื้อก็ต่างกัน. สินค้าที่ยังไม่มีคนทำ คำถามอะไร? ถ้าทำงานประจำอยู่ก็อย่าคิดจะทำเลย เวลาไม่มี เวลามาขายขนของคนเดียวไหวมั้ย ตอบเลยว่าไม่ยิ่งของกินขายตามตลาดนัด ขนของไปมามันหนักมาก ต้องมีคนช่วยขน. ต้องสำรวจตลาดให้ดีก่อนไม่ใช่อยากขายอะไรก็ขายได้ อย่าเพิ่งรีบโอนเงิน ฉันผิดพลาดเองด้วยโซนนั้นไม่เคยไปเดินแต่ก็ยังจองไป. เพราะใช้ความฝัน มากกว่าสมอง และเหตุผลตามความเป็นจริง สมัยนี้ถ้าไม่ทำให้แปลก ดูยิ่งใหญ่ก็เหมือนว่าคนจะไม่สนใจ แล้วไม่ใช่มีฉันร้านเดียวที่แป้ก มีหลายร้านนั่งมองกันตาปริบๆ หลังจากวันนี้ก็คงจะพักฝันไว้ก่อน อยากมีร้านเล็กๆเป็นของตัวเองสักร้าน พักก่อนค่ะตั้งสติแป็บ อยากมีร้านเป็นของตัวเองมีรายได้เป็น แสน เป็น ล้าน ต้องทำไง ฝากเก็บไปคิดค่ะ. สุดท้ายคนที่ทำแล้วประสบความสำเร็จก็คงมี ควบคู่ไปกับคนที่ล้มเหลวแบบฉัน แต่คงไม่ใช่ครั้งสุดท้าย ยังจะต้องมีการลงทุนครั้งใหม่อีกแต่หวังว่าคงจะมีสติปัญญามากกว่านี้ จบค่ะ รอดูการลงทุนครั้งต่อไปถ้าหายเหนื่อยแล้วจะมาเล่าให้ฟังใหม่ จบแล้วค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ
กระทู้เตือนใจ คนทำงานออฟฟิสที่อยากมีธุรกิจเล็กๆเป็นของตัวเอง
ตามนั้นค่ะ เล่าเลยละกัน ฉันเป็นคนนึงที่มีความฝัน อยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง. ทั้งมี่ยังทำงานประจำอยู่ การลงทุนไม่รู้ครั้งที่เท่าไรแต่คราวนี้ชวนเพื่อนมาลงทุนด้วยค่ะ ก็เพื่อนที่ทำงานด้วยกันนั่นแหละ. ข้างตึกที่ทำงานมีการเปิดใต้ตึกเพื่อทำร้านขายของ เปิดพื้นที่ให้คนมาเช่า ฉันก็ชวนเพื่อนค่ะมันใกล้ที่ทำงานฉันว่าเราน่าจะหาอะไรมาขายได้นะ ตอนนั้นเสียค่าที่มัดจำและเงินลงทุนซื้อของมาขายประมาน 1หมื่น ปรากฏว่าไม่มีคนเดินเข้ามาดูของเลย ร้านอื่นๆก็เงียบ และแล้วก็เจ๊งค่ะสงสารตัวเองและเพื่อนมาก ข้อคิดที่ได้คือ ทำงานประจำ ไม่มีเวลาขายของ. ขายของทำเลต้องดีมีคนเยอะ สินค้าก็สำคัญต่อให้ดีแค่ไหนไม่มีคนเข้ามาดูก็เจ๊ง ฉันก็คิดจะขายโน่นนี่มาเรื่อยๆ จนมาเห็นแถวซอยเพชรบุรีกำลังจะทำตลาดใหม่ โอ้ตลาดนี้น่าสนใจ เค้าก็มีโปรโมทจะทำตลาดกลางคืน นะเอ้อน่าจะขายได้ทำงานกลางวันกลางคืนขายของใกล้ที่ทำงานด้วย ลองไปติดต่อดู เค้าให้ลงชื่อไว้ก่อน แล้วเค้าก็โทรมาบอกน้องขายสินค้าอะไรคะ ฉันบอกเสื้อเพ้นท์รองเท้าเพนท์ค่ะ เค้าบอกโอ้ดีลูกค้าต่างชาติน่าจะชอบพี่อยากให้น้องมาลองขายฟรีดูก่อนสามวันแต่เป็นวันไหน จะแจ้งอีกที. ขอท้าวความก่อนนะคะสินค้าที่ฉันทำคือทำตั้งแต่สมัยเรียนเพนท์ขายกับกลุ่มเพื่อน แต่เพื่อนไม่มีใครทำต่อ ฉันเคยไปขายงานปิดถนนสีลมซึ่งนานมาแล้วขายดีค่ะ. แต่ก็นานมาแล้ว ถึงกับได้ลงหนังสือแก้จนในสมัยนั้น มีคนมาขอถ่ายรูปเยอะค่ะ แต่ปัจจุบันมีคนทำเยอะมาก แต่ละคนก็มีสไตล์ตัวเองสวยๆมากมาย. มีร้านใหญ่โตก็มี. นั่นมันคือความฝันของฉันเลย. แต่ฉันก็ยังเลือกงานประจำอยู่ ท้าวความมาซะยาว ได้เวลารื้อฟื้นความฝัน ก็จัดการซื้อของ ลงทุนซื้อเสื้อ ซื้อราว รองเท้า หมดไปประมาณ 3000 แล้วก็รอทางตลาดโทรมา หนึ่ง สอง สาม สี่ วันก็ไม่โทรมา ก็เลยโทรไป ก็ได้ความว่าตอนนี้ต้องเลื่อนไปก่อนค่ะ เพราะคนที่มาลงชื่อยังไม่เยอะ แล้วฝนก็ตกบ่อย โอเครอค่ะ ซื้อของมาแล้ว รอค่ะรอ อาทิตย์กว่าเค้าโทรมา น้องคะตอนนี้ค่าเช่าที่ราคาพิเศษ เดือนละ 1 หมื่นน้องสนใจมั้ยคะ. ฉันบอกมันแพงไปค่ะคงไม่ไหว. แล้วก็วางสายไป เอ้อตกลงขายฟรีไม่มีแล้ว แล้วซื้อของมากองมันคืออะไร ตกลงเฟลอีกแล้ว เพนท์ใส่เองก็ได้เอาวะ เสียตังค์ฟรี จะลองหาที่ใหม่ดูแต่มันก็เหนื่อยค่ะ 3000 ที่ซื้อมาก็ไม่ได้เยอะอะไรมาก. แต่ก็เงินนะเสียดาย. แล้วยังคงคิดจะขายของอยู่เรื่อยๆ จนล่าสุดอยากขายเสื้อมือสองค่ะจองตัวเอง. เอะแต่ของกินก็น่าขายนะเห็นเค้าขายดีกัน ตามตลาดนัด ก็จัดการหาที่ตามเนต ก็มีคนมาลงที่ตลาดแถวเอสพลานาดปล่อยที่ขายของกิน เอ้อมีน้องขายอยู่โทรถามดีกว่า พอโทรไปได้คำตอบว่าเค้าจะเพิ่มล็อคอาหาร มันเยอะเกิน ไม่เวิคอ่ะพี่โอเค พี่เชื่อ แต่ยังไม่หยุดหาเรื่องใส่ตัวอีก หาใกล้บ้านแล้วกันแถวศรีนครินท์ อยากได้ล็อคขายเสื้อผ้ามือสอง แต่มีคนตัดหน้าไป มาเจอล็อคอาหาร ขายได้ศุกร์ เสาร์. อาทิตย์ ก็โทรไปจองค่ะ จ่ายก่อน 1600 พอได้ใบล็อคมา อ่อโดนบวกเพิ่มนี่แต่ไม่เป็นไรน่าจะขายดี ฉันจะทำขนม กับขนมจีนขาย โอเคก็วางแผน ซื้อของทั้งหมดไปประมาน3พันกว่าบาท ขนมนี่ต้นทุนสูงทำออกมาต้องขายถ้วยละ 30. ถึงได้กำไร ฉันก็ไปเดินดูที่ก่อนคืนวันพฤหัส ก็มีคนมาขายประปราย ข้างร้านเป็นร้านส้มตำด้วย น่าจะขายดี วันศุกร์ตอนเย็นไปปรากฏว่า เค้าเปิดกันทุกร้านค่ะ ร้านเยอะมาก. มีทั้งร้านขนมจีน ขนมจีนแกงใต้ ขนมแบบของเราก็มี หลายร้าน มีทั้งพ่อค้ามือเก๋า และพ่อค้าแม่ค้ามือใหม่ มือเก๋าร้านจะใหญ่โตค่ะมี่ที่นั่งกิน มือใหม่นี่จะเป็นร้านเล็กล็อคเดียว เห็นภาพเลยค่ะขายไม่ได้แน่แล้วก็จริงค่ะ โทรบอกเจ้าของที่ก่อนเลยเพราะถ้าจะขายต่อเค้าจะให้โอนเงินที่เหลือให้ บอกไปตามตรงเลยค่ะไม่มาแล้วนะคะ ทำของมาได้น้อย สู้ร้านอื่นๆไม่ได้หรอกค่ะ ของก็ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่ ถ้าลุงจะคืนเงินก็ได้ค่ะแต่ไม่คืนก็ไม่เป็นไร เสาร์ อาทิตย์หาคนใหม่ได้เลย ฉันคิดว่าถ้ามาอีกก็ซื้อของอีกไม่คุ้มแน่. แล้วก็ตามคาดขายได้สองชาม คนเยอะนะคะเยอะมาก แต่ร้านก็เยอะเช่นเดียวกัน นำ้ตาตกในเลย เจ๊งอีกแล้ว แบกของก็หนัก งานประจำก็ทำอยู่ลงมาทำเต็มตัวไม่ได้ ยิ่งผิดพลาดมาหลายครั้งยิ่งไม่อยากทิ้ง งานประจำ บทเรียนที่ได้เยอะเลย ไม่มีทุนเยอะพออย่าคิดจะลงทุนเลย ทำน้อยกำไรก็น้อย. ต้องดูตลาดต้นเดือนคนมีตังค์มีกำลังซื้อ ตลาดชานเมืองกับในเมืองกำลังซื้อก็ต่างกัน. สินค้าที่ยังไม่มีคนทำ คำถามอะไร? ถ้าทำงานประจำอยู่ก็อย่าคิดจะทำเลย เวลาไม่มี เวลามาขายขนของคนเดียวไหวมั้ย ตอบเลยว่าไม่ยิ่งของกินขายตามตลาดนัด ขนของไปมามันหนักมาก ต้องมีคนช่วยขน. ต้องสำรวจตลาดให้ดีก่อนไม่ใช่อยากขายอะไรก็ขายได้ อย่าเพิ่งรีบโอนเงิน ฉันผิดพลาดเองด้วยโซนนั้นไม่เคยไปเดินแต่ก็ยังจองไป. เพราะใช้ความฝัน มากกว่าสมอง และเหตุผลตามความเป็นจริง สมัยนี้ถ้าไม่ทำให้แปลก ดูยิ่งใหญ่ก็เหมือนว่าคนจะไม่สนใจ แล้วไม่ใช่มีฉันร้านเดียวที่แป้ก มีหลายร้านนั่งมองกันตาปริบๆ หลังจากวันนี้ก็คงจะพักฝันไว้ก่อน อยากมีร้านเล็กๆเป็นของตัวเองสักร้าน พักก่อนค่ะตั้งสติแป็บ อยากมีร้านเป็นของตัวเองมีรายได้เป็น แสน เป็น ล้าน ต้องทำไง ฝากเก็บไปคิดค่ะ. สุดท้ายคนที่ทำแล้วประสบความสำเร็จก็คงมี ควบคู่ไปกับคนที่ล้มเหลวแบบฉัน แต่คงไม่ใช่ครั้งสุดท้าย ยังจะต้องมีการลงทุนครั้งใหม่อีกแต่หวังว่าคงจะมีสติปัญญามากกว่านี้ จบค่ะ รอดูการลงทุนครั้งต่อไปถ้าหายเหนื่อยแล้วจะมาเล่าให้ฟังใหม่ จบแล้วค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ