เรากับเขาคบกันมาแปดเดือนค่ะ ช่วงที่คบกันก็รักกันดี อาจมีทะเลาะกันบ้างตามประสาคนรักทั่วไปค่อนข้างเหนื่อยกับความรักที่มีให้เขา เรายอมเขาทุกอย่างแต่ถึงจะเหนื่อยยังไงเราก็รักเขามาก ไม่รู้ทำไมเหมือนกันทั้งๆที่คบกันไม่นานแต่รู้สึกเหมือนคบมาเป็นปี อาจเป็นเพราะอยู่ด้วยกัน ตื่นเช้ามาเราก็เห็นเขาคนแรก ก่อนเขาไปทำงานเราก็จะส่งเขาไปทำงานที่หน้าประตูห้องทุกครั้งกอดเขาก่อนไปทำงานทุกเช้า พอเขาเลิกงานก็มีบ้างครั้งที่ซื้อกับข้าวมาที่ห้องละหุงข้าวกินกัน บางครั้งก็ออกไปหาอะไรข้างนอกกินกัน คืออ่านดูแล้วก็เหมือนชีวิตคู่รักทั่วๆไปใช่มั๊ยคะ แต่ที่เรามาเล่านี้ คือในตอนนี้เรากับเขาเลิกกันแล้วค่ะที่ผ่านมา 8 เดือน มันคงไม่มีค่าสำหรับเขา เราโดนเขาบอกเลิกเพราะเราทำในสิ่งที่เขารับไม่ได้ เราไม่ได้นอกใจเขา หรือไปมีอะไรกับคนอื่นนะคะ คือเราเคยมีเงินอยู่ 250 บาททั้งตัว และเราก็ทำงานประจำอยู่ที่นึงเช่นกัน
แต่ตอนนั้นเราเพิ่งทำงานได้เดือนแรกและเงินเดือนยังไม่ออก อีกนานมากกว่ามันจะสิ้นเดือนเราเลยโทรไปหาที่บ้านเพื่อขอยืมเงิน ที่บ้านก็ไม่มีให้ พอถามเขาว่าช่วยอะไรได้บ้าง เขาบอกว่าช่วยไม่ได้เขาก็ไม่มีเงิน อันที่จริงเขามีค่ะแต่มันเป็นเงินเก็บเขา เขาไม่อยากเอาออกมาใช้ เราก็มืดแปดด้านเลยทีนี้ ด้วยนิสัยส่วนตัวก็เป็นคนไม่ชอบยืมเพื่อนอยู่แล้วด้วย ยังต้องแบกหน้าไปยืมเเต่เพื่อนก็ไม่มีให้เหมือนกัน
เราเลยจะไปรับจ้างเที่ยว ที่ไปกินข้าวดูหนังอะไรกันนี่แหละค่ะ แต่ไม่ได้ไปมีอะไรกับคนจ้างนะคะ แต่คนจ้างเขาก็ขอมีอะไรกับเราตอนที่ตกลงคุยกันทางไลน์ แต่เราไม่ได้ตอบตกลงไป บอกแค่ว่ารับจ้างเที่ยวอย่างเดียว พอคุยกะคนจ้างเสร็จ เราก็มานั่งร้องไห้ข้างๆแฟนตอนเขาหลับ รู้สึกผิดมากค่ะ รู้สึกแย่มากๆด้วย ช่วงนั้นแฟนจะกลับบ้านที่ตจว.พอดี พอแฟนกลับบ้านไป เมื่อถึงวันนัดเราก็ไม่ได้ไปตามนัดค่ะ
- ข้อแรกเลยเพราะเรทที่เขาให้มันสูงเกินไปจนรู้สึกแปลกๆ
- ข้อสองคือเขาไม่ได้ทักมาคอนเฟริม์ตามนัด
- ข้อสามคือต่อให้เขาทักมาตามนัดก็ไม่ไปแล้วค่ะเพราะรู้สึกผิดกับแฟนมาก
หลังจากนั้นเรื่องนี้ก็ผ่านไปแบบไม่มีอะไร มีอยู่วันนึงแฟนเขามาดูมือถือละเราลืมลบที่คุยในไลน์เรื่องจ้างเที่ยว
เขารู้เลยไล่เราออกจากหอแล้วบอกเลิกเรา เราร้องไห้แทบจะกราบเขา เสียใจมาก ขอโทษเขาต่างๆนาๆ เขาไม่ยอมฟังบอกแค่รับไม่ได้
เขาหวงเรามากแค่คนมองเขายังหวง แล้วดูสิ่งที่เราทำ เงินมันซื้อเราได้ เขาพูดกับเราแบบนี้
เราไม่รู้จะพูดยังไงเพราะยิ่งพูดเขาก็ยิ่งโมโห...
เรื่องวันนั้นเลยจบลงตรงที่เขาบอกเลิกเราและบอกคนอื่นว่าโสดทั้งๆที่ยังอยู่กับเรา...
แต่เรายังบอกกับใครๆว่าเขาเป็นแฟนและยังตามง้อเขา ทำให้เขาทุกอย่างเหมือนเดิม พอเขาอยากกินอะไรเราก็ชวนไป เราเลี้ยงเขาด้วยซ้ำ ซักผ้าให้เขา
ตากผ้าให้ รีดผ้าให้ ทำให้ทุกอย่าง เขาไม่ต้องทำอะไรเลย...
พอเราพูดว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั๊ย? เขาบอกว่าไม่ได้แล้ว คนจะคบกันมันต้องมีความเชื่อใจซึ่งเขาไม่มีให้เราอีกแล้ว....
เราอยากรู้ว่าที่ผ่านมาแปดเดือนที่เราอยู่ด้วยกัน มันไม่มีค่าอะไรเลยเหรอคะ เรายอมทิ้งคนที่คบมาสามปี เพื่อมาคบเขาที่เพิ่งคุยกันไม่กี่วัน และสุดท้ายเราก็โดนเขาทิ้ง สงสัยมันคงเป็นเวรกรรมของเรา ทุกวันนี้เรายังทำเหมือนเดิม ร้องไห้ทุกวัน เขาเคยเห็นเราร้องต่อหน้า เขาก็ตะคอกใส่ว่ารำคาญ เราเจ็บมากค่ะและไม่เข้าใจตัวเองว่าจะทนอยู่แบบนี้เพื่ออะไร ถามว่ามีคนเข้ามามั๊ย มันก็มีค่ะ แต่เราไม่เปิดรับใครเลย บอกว่าเรายังมีคนที่เราตามง้ออยู่ ส่วนเขาก็มีไปปิ๊งๆคนอื่นบ้าง พอเรารู้เราก็เสียใจนะ เสียใจมาก แต่ทำอะไรไม่ได้ เขายังดูมือถือเราได้ แต่เราไม่มีสิทธิดูมือถือเขา ค่าหอเราก็ยังแชร์คนละครึ่งกับเขาเหมือนเดิม ทำทุกอย่างเหมือนแฟนให้เขาเหมือนเดิม มีอะไรกันเหมือนเดิม แต่แค่เขาไม่สามารถให้สถานะที่เป็นแฟนกับเราได้อีกแล้ว เราอึดอัดมากค่ะตามง้อเขามาสามเดือนแล้ว ไม่มีอะไรคืบหน้าเลย ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆค่ะ อีกสองเดือนสัญญาหอที่อยู่กับเขาก็จะหมดลง ตอนแรกก็คุยกันว่าจะไปอยู่ด้วยกัน พอมาถามเขาอีกครั้งเขาบอกว่าไปอยู่ด้วยกันมันจะดีเหรอ ผญ.กับผช.อยู่ด้วยกันมันก็ดูไม่ดีอยู่แล้ว เราก็งงๆแบบวันก่อนพูดอีกอย่างพอใกล้หมดสัญญาพูดอย่าง ยอมรับค่ะว่าเป็นของตายของเขา รู้ทั้งรู้ผลจะออกมาเป็นแบบไหน มีแต่คนว่าเราโง่ แต่รักเขามากจริงๆค่ะ.....
ปล.พอดีพิมในมือถือถ้าอ่านแล้วลายตาต้องขอโทษด้วยนะคะ เพิ่งตั้งกระทู้ยาวๆแบบนี้ครั้งแรก....
เราควรทำยังไงต่อไปดี...
แต่ตอนนั้นเราเพิ่งทำงานได้เดือนแรกและเงินเดือนยังไม่ออก อีกนานมากกว่ามันจะสิ้นเดือนเราเลยโทรไปหาที่บ้านเพื่อขอยืมเงิน ที่บ้านก็ไม่มีให้ พอถามเขาว่าช่วยอะไรได้บ้าง เขาบอกว่าช่วยไม่ได้เขาก็ไม่มีเงิน อันที่จริงเขามีค่ะแต่มันเป็นเงินเก็บเขา เขาไม่อยากเอาออกมาใช้ เราก็มืดแปดด้านเลยทีนี้ ด้วยนิสัยส่วนตัวก็เป็นคนไม่ชอบยืมเพื่อนอยู่แล้วด้วย ยังต้องแบกหน้าไปยืมเเต่เพื่อนก็ไม่มีให้เหมือนกัน
เราเลยจะไปรับจ้างเที่ยว ที่ไปกินข้าวดูหนังอะไรกันนี่แหละค่ะ แต่ไม่ได้ไปมีอะไรกับคนจ้างนะคะ แต่คนจ้างเขาก็ขอมีอะไรกับเราตอนที่ตกลงคุยกันทางไลน์ แต่เราไม่ได้ตอบตกลงไป บอกแค่ว่ารับจ้างเที่ยวอย่างเดียว พอคุยกะคนจ้างเสร็จ เราก็มานั่งร้องไห้ข้างๆแฟนตอนเขาหลับ รู้สึกผิดมากค่ะ รู้สึกแย่มากๆด้วย ช่วงนั้นแฟนจะกลับบ้านที่ตจว.พอดี พอแฟนกลับบ้านไป เมื่อถึงวันนัดเราก็ไม่ได้ไปตามนัดค่ะ
- ข้อแรกเลยเพราะเรทที่เขาให้มันสูงเกินไปจนรู้สึกแปลกๆ
- ข้อสองคือเขาไม่ได้ทักมาคอนเฟริม์ตามนัด
- ข้อสามคือต่อให้เขาทักมาตามนัดก็ไม่ไปแล้วค่ะเพราะรู้สึกผิดกับแฟนมาก
หลังจากนั้นเรื่องนี้ก็ผ่านไปแบบไม่มีอะไร มีอยู่วันนึงแฟนเขามาดูมือถือละเราลืมลบที่คุยในไลน์เรื่องจ้างเที่ยว
เขารู้เลยไล่เราออกจากหอแล้วบอกเลิกเรา เราร้องไห้แทบจะกราบเขา เสียใจมาก ขอโทษเขาต่างๆนาๆ เขาไม่ยอมฟังบอกแค่รับไม่ได้
เขาหวงเรามากแค่คนมองเขายังหวง แล้วดูสิ่งที่เราทำ เงินมันซื้อเราได้ เขาพูดกับเราแบบนี้
เราไม่รู้จะพูดยังไงเพราะยิ่งพูดเขาก็ยิ่งโมโห...
เรื่องวันนั้นเลยจบลงตรงที่เขาบอกเลิกเราและบอกคนอื่นว่าโสดทั้งๆที่ยังอยู่กับเรา...
แต่เรายังบอกกับใครๆว่าเขาเป็นแฟนและยังตามง้อเขา ทำให้เขาทุกอย่างเหมือนเดิม พอเขาอยากกินอะไรเราก็ชวนไป เราเลี้ยงเขาด้วยซ้ำ ซักผ้าให้เขา
ตากผ้าให้ รีดผ้าให้ ทำให้ทุกอย่าง เขาไม่ต้องทำอะไรเลย...
พอเราพูดว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั๊ย? เขาบอกว่าไม่ได้แล้ว คนจะคบกันมันต้องมีความเชื่อใจซึ่งเขาไม่มีให้เราอีกแล้ว....
เราอยากรู้ว่าที่ผ่านมาแปดเดือนที่เราอยู่ด้วยกัน มันไม่มีค่าอะไรเลยเหรอคะ เรายอมทิ้งคนที่คบมาสามปี เพื่อมาคบเขาที่เพิ่งคุยกันไม่กี่วัน และสุดท้ายเราก็โดนเขาทิ้ง สงสัยมันคงเป็นเวรกรรมของเรา ทุกวันนี้เรายังทำเหมือนเดิม ร้องไห้ทุกวัน เขาเคยเห็นเราร้องต่อหน้า เขาก็ตะคอกใส่ว่ารำคาญ เราเจ็บมากค่ะและไม่เข้าใจตัวเองว่าจะทนอยู่แบบนี้เพื่ออะไร ถามว่ามีคนเข้ามามั๊ย มันก็มีค่ะ แต่เราไม่เปิดรับใครเลย บอกว่าเรายังมีคนที่เราตามง้ออยู่ ส่วนเขาก็มีไปปิ๊งๆคนอื่นบ้าง พอเรารู้เราก็เสียใจนะ เสียใจมาก แต่ทำอะไรไม่ได้ เขายังดูมือถือเราได้ แต่เราไม่มีสิทธิดูมือถือเขา ค่าหอเราก็ยังแชร์คนละครึ่งกับเขาเหมือนเดิม ทำทุกอย่างเหมือนแฟนให้เขาเหมือนเดิม มีอะไรกันเหมือนเดิม แต่แค่เขาไม่สามารถให้สถานะที่เป็นแฟนกับเราได้อีกแล้ว เราอึดอัดมากค่ะตามง้อเขามาสามเดือนแล้ว ไม่มีอะไรคืบหน้าเลย ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆค่ะ อีกสองเดือนสัญญาหอที่อยู่กับเขาก็จะหมดลง ตอนแรกก็คุยกันว่าจะไปอยู่ด้วยกัน พอมาถามเขาอีกครั้งเขาบอกว่าไปอยู่ด้วยกันมันจะดีเหรอ ผญ.กับผช.อยู่ด้วยกันมันก็ดูไม่ดีอยู่แล้ว เราก็งงๆแบบวันก่อนพูดอีกอย่างพอใกล้หมดสัญญาพูดอย่าง ยอมรับค่ะว่าเป็นของตายของเขา รู้ทั้งรู้ผลจะออกมาเป็นแบบไหน มีแต่คนว่าเราโง่ แต่รักเขามากจริงๆค่ะ.....
ปล.พอดีพิมในมือถือถ้าอ่านแล้วลายตาต้องขอโทษด้วยนะคะ เพิ่งตั้งกระทู้ยาวๆแบบนี้ครั้งแรก....