ตายดีไหม ในเมื่ออยู่ต่อไปก็ไร้ค่า

คือตอนนี้อัดอั้นตันใจมากไม่รู้จะทำยังไงบอกก่อนคือผมก็เป็นคนปกติทั่วๆที่มีแม่คนเดียวและตอนนี้กำลังจะเข้ามหาลัยแต่เรื่องที่เครียดตอนนี้ไม่ใช่เรื่องมหาลัยคับแต่เป็นเรื่องแม่ของผมเองก่อนหน้านี้คือเรามีปากเสียงกันนิดหน่อยเรื่องที่จะเรียนและค่าสิ่งของต่างๆในการใช้ชีวิตอยู่หอพัก คือผมไม่อยากจะทะเลอะกับเค้าเลยเดินหนี้ขึ้นห้องมาสักพักเค้าก็ตามขึ้นมาแล้วบอกกับผมว่า "ถ้าลำบากก็ไม่ต้องเรียนจัได้ไม่ต้องเปลือง" เป็นคำที่ผมได้ยินแล้วผมร้องไห้ออกมาเลยครับปกติไม่เคยร้องไห้ให้ใครหรือเรื่องอะไรเลยแต่เมื่อผมได้ยินคำนี้ออกมาจากปากท่านผมก็ถึงขัดกลั้นน้ำตาไม่ไหวเลยครับร้องไห้คนเดียวในห้องไม่รู้คับว่าร้องนานแค่ไหนแต่ในหัวมันมีแค่คำๆนั้นที่ท่านพูดกับผมและสิ่งต่อมาคืออยากตายคับ ตายๆไปจะได้จบๆ ตอนนั้นทั้งร้องไห้ฟูมฟาย เพ้อสารพัด ในมือก็ถือมีดเล่มนึ่งไว้คับ ในหัวคิดแค่ว่าถ้าผมตายท่านจะได้ไม่ต้องลำบาก ไม่ต้องเหนื่อย ไม่ต้องทำอะไรต่อมิอะไรเพื่อผม ถ้าผมตายท่านก็จะได้พักท่านคงจะมีความสุขขึ้นมั้งถ้าผมไม่อยู่สักคน คือในมือถือมีดจ่อที่คอตัวเองอยู่ครับตอนนั้นกำลังทำใจแต่ก็ยังไม่หยุดร้อง แล้วเพื่อนผมก็ทักมาตอนแรกจะไม่ตอบล่ะครับอยากจะปลง อยากจะหายๆไปเรื่องจะได้จบๆ แต่ผมก็ยังใจไม่เเข็งพอเลยคุยกับเพื่อนบอกว่าถ้าผมตายแม่ผมจะมีความสุขหรือสบายขึ้นไหม?? ที่ท่านจะได้พัก ไม่ต้องเหนื่อยต่อ ท่านจะได้มีเวลาใช้เงินของท่านอย่างเต็มที่ผมก็จะได้ไปสบายสักที มันก็ทักกลับมาทั้งโทรมาแต่ผมก็ไม่รับสายมันครับมันก็อธิบายต่างๆนาๆตามที่มันจะคิดได้ว่าพูดแบบไหนผมที่กำลังจะคิดสั้นฆ่าตัวตายจะไม่ทำแบบนั้น ผมก็อ่านทุกประโยคที่มันส่งมาให้นะครับแล้วผมก็ใจเย็นลงล่ะ แต่ผมก็ยังไม่คิดเลิกล้มความตั้งใจที่จะตายหรอกนะคับ
ที่มาตั้งกระทู้นี้เพราะ
1.น้อยใจแม่ตัวเองที่ท่านพูดเหมือนเงินสำคัญกว่าผม
2.คือผมควรทำยังไงดีครับ
3.มีวิธีไหนไหมที่ตายแบบไม่เจ็บปวด
ปล.ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคับ