คหสต.ล้วนๆนะครับ เป็นพนง.เงินเดือนรายได้พอสมควร ใจดี บ้านไม่มี รถกำลังผ่อน และกทม. ย้อนอดีตวัยเยาว์-วัยมัธยมตอนได้เงินปีใหม่จากญาติๆ 100 บาทดีใจจนเนื้อเต้น รู้สึกว่าเยอะมากใช้ได้ไม่ต่ำกว่า 5 วัน ตอนนี้ 100 บาท/วันยังไม่พอเลยครับ แต่เข้าใจครับพอโตขึ้นมาต้องหาเงินใช้เองรู้เลยว่าเงินหายากมากๆ(โดยเฉพาะผู้ชายโลวโปรไฟล กึ๋นน้อย ถั่วงอกอย่างผม) ทั้งค่าบัตรเครดิตใช้หนี้ ผ่อนรถ ค่าตั๋วรถเดินทาง จิปาถะ เหลือใช้ประจำวัน-เดือนถัดไปจริงๆไม่กี่พันบาท แต่ไม่เข้าใจคือพ่อเเม่ผมเอง เลี้ยงผมกับน้องจนเรียนจบมาได้ยังไงทั้งที่แม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวรถเข็นรายได้ไม่เเน่นอน และพ่อก็เป็นรปภ.รายได้วันละ 195 บาท(พ่อเสียก่อนถึงยุคค่าเเรงวันละ 300 ครับ)แม้ไม่มีสมบัติใดๆให้แต่ผมคิดว่าเค้าเลี้ยงเราจนโตมาได้โดยผมใช้เงินกินแบบสบายๆโดยที่ผมไม่รู้เลยว่าเงินหายากมากขนาดนี้ ... เมื่อก่อนคิดว่าอยากมีรถไปเที่ยวนู่นนี่พอมีภาระผ่อนรถกลับไปไหนแทบไม่ได้ครับ เพราะไม่มีเงิน ... ได้เที่ยวน้อยลงก่อนมีรถสะอีก
รู้สึกว่าเงิน 100 บาททุกวันนี้มันช่างน้อยนิดเหลือเกิน ..