สวัสดีครับ...
นี่คือเสียงจากคนวัย 50+
ที่เพิ่งเข้าใจว่า
“อิสรภาพทางการเงิน”...
ไม่ได้แปลว่าต้องมีเงินล้าน
ไม่ต้องมีบ้านใหญ่
ไม่ต้องมีรถหรู

แค่ตื่นมาแล้ว
ไม่ต้องห่วงหนี้
ไม่ต้องขอใครใช้
ไม่ต้องกังวลว่าวันนี้จะมีข้าวกินไหม

แค่นี้... ก็เรียกว่า “พอแล้ว” สำหรับใครหลายคน

แต่กว่าจะมาถึงจุดนี้... ที่พอจะเบาใจ...(ยังไม่สมบูรณ์แบบนะครับ)
ผมก็เคยใช้ชีวิตแบบ “ไหลตาม” เหมือนกันครับ
ทำงาน-หาเงิน-ใช้เงิน-ผ่อนบ้าน-ผ่อนรถ จนลืมคิดว่า
ถ้าวันหนึ่งเราทำงานไม่ได้... ระบบเราจะยังอยู่ไหม?

📌 ผมเริ่มหันกลับมาวางแผนทีละนิด
หยุดผ่อนของใหม่
หันมาปลูกผักกินเอง
เก็บทอง (แนวผ่อนทอง)
ซื้อหุ้นปันผลไว้กินดอก (แบบ DCA)
ซื้อ RMF/SSF ไว้ลดหย่อนภาษีและเตรียมเงินก้อน
ทุกอย่างไม่ได้เยอะมากครับ... แต่มัน “พอ”

วันนี้...  จึงขออนุญาตนำเรียนไว้นิดนึง...
วัย 50+ คือวัยที่ยังวางแผนทัน ถ้าเริ่มตอนนี้
ไม่ต้องรอพร้อม ไม่ต้องรอรวย
เริ่มจาก “วันละ 100–200 บาท”
ยังดีกว่าไม่เริ่มเลย

อิสรภาพไม่ใช่ของคนมีเงินเยอะ
แต่อยู่ที่คนที่ "วางระบบชีวิตไว้พอประมาณ"
(แล้วไม่ต้องกลัววันข้างหน้า)

ถ้าคุณอายุ 50+ เหมือนกัน
ผมขออนุญาตนำเรียนไว้พิจารณา...ว่า...

เราวางระบบไว้แล้วหรือยัง?
ถ้ายัง… เริ่มวันนี้ก็ยังไม่สายครับ
(มาเริ่มเรียนรู้การลงทุนและการออมร่วมกัน)

มาแชร์กันนะครับ...
ใครเริ่มวางแผนการเงินแบบไหนไว้บ้างแล้ว?

ขอบพระคุณทุกความคิดเห็น/ ประสบการณ์ ที่แชร์ร่วมกันนะครับ
ขอบพระคุณมากๆ ครับ