เคยตั้งเป็นกระทู้ไปเมื่อนานมาแล้ว ทีนี้ตอนนั้นมันเป็นแค่อันเดียว เหมือนโปรโม เลยจะมโนแบบไตรภาคขึ้นมาในกระทู้นี้ (ตั้งใจไว้นานมาแล้วแต่ไม่มีเวลา)
และจะมโนฉากเปิดและฉากจบของแต่ละเรื่องด้วย
ได้อ่านข่าวมาว่า คุณโอลิเวอร์ คนที่ทำเนตรนาคราช ได้ให้สัมภาษณ์ในวันบวงสรวงขุนกระทิงว่า ปี 59 จะมีโปรเจ็คต์ใหญ่ ถ่ายทำในสี่ประเทศ ก็ขอภาวนาให้เป็นเรื่องนี้ละกัน
หมายเหตุ เหตุที่ใช้คำว่าไตรภาคนี้ จะขออิงจากโครงการภาพยนตร์เพชรพระอุมาของท่านมุ้ยเป็นหลัก โดยท่านทรงวางไว้ว่า
จะนำภาคแรก (เอาภาคแรกให้ได้ ยังไม่ต้องภาคสมบูรณ์ก็ถือว่าเทพมากแล้ว) แบ่งทำเป็นภาพยนตร์สามภาค ดังนี้
ภาคแรก ไพรมหากาฬเล่ม 1 ถึงดงมรณะเล่ม 3
ภาคสอง ดงมรณะเล่ม 4 ถึงป่าโลกล้านปี เล่ม 4 (ภาคนี้น่าจะยาวที่สุด)
ภาคสาม แงซายจอมจักรา
ถ้าทำเป็นละครหรือซีรีย์ก็คงจะแบ่งซีซันเป็นประมาณนี้เหมือนกัน ในกระทู้นี้ขอใช้คำว่า ปฐมบท มัชฌิมบท และปัจฉิมบท จนกว่าจะมีการคิดชื่อใหม่ที่เหมาะสมได้
ลองมาดูกันเลยว่าเป็นยังไงบ้าง
1.แบบ Promo
เปิดมา เป็นโลโก้ของค่ายที่ผลิต บนพื้นสีดำ แล้วก็มีผู้สนับสนุนอื่นๆอีกสักเล็กน้อย
ตัดมาเป็นภาพของขบวนรถกำลังลำเลียงสัตว์เข้ามาในสถานกักสัตว์ คุณอำพลชี้ไปแล้วก็บอกกับนายจ้างว่า "เขามาแล้วครับ"
ทันใดนั้นก็มีเสียงโหวกเหวก ประกอบกับภาพอลหม่านว่า "ช่วยด้วยโว้ยๆเสือหลุดโว้ย"
ในขณะที่เสือเตรียมตะปบเหยื่อ ก็ปรากฎร่างบุรุษผู้หนึ่ง ฉายจากด้านหลังไปด้านหน้า ในท่าประทับปืน แล้วก็เหนี่ยวไก ปั้ง!! (ดนตรีประกอบค่อยๆเร้าใจขึ้น)
ภาพตัดเป็นฉากหลังสีน้ำตาลไม้ หรือสีเขียวใบไม้ มีเถาวัลย์ล้อมรอบ
“จากอมตะนิยาย”
“ผลงานจากปลายปากกาของ พนมเทียน”
“สู่มหากาพย์ภาพยนตร์(หรือละคร/ซีรีย์) เรื่องยิ่งใหญ่แห่งปี”
ภาพตัดมาเป็นคณะนายจ้างหารือกับรพินทร์
เชษฐา – เขาคืออนุชา วราฤทธิ์ หรือพรานชด ประชากร เราต้องการตามตัวเขาให้พบ
รพินทร์ – (พูดพร้อมๆกับกางลายแทงของมังมหานรทา) พวกคุณเคยได้ยินตำนานเรื่องขุมทรัพย์เพชรพพระอุมา แห่งเทือกเขาพระศิวะไหม
ดาริณ – ทำไม
รพินทร์ – ผมเชื่อว่าเขาไปที่นั่น
ภาพตัดมาที่คณะนายจ้างเตรียมตัวออกเดินทาง
รพินทร์ – พร้อมแล้วใช่ไหมครับ
(ใครไม่รู้) – ขออาสาไปด้วยครับ
รพินทร์ – นายเป็นใคร ชื่ออะไร
(ใครไม่รู้) – แงซาย กะเหรี่ยงดงครับ
รพินทร์ – (พูดเป็นภาษากะเหรี่ยง) แต่แกดูไม่ค่อยเหมือนกะเหรี่ยงเท่าไหร่ว่ะ
ภาพตัดมาเป็นคณะกำลังเดินป่า พบสัตว์ป่า ธรรมชาติหลากหลาย มีฉากดาริณลองยิงปืน รพินทร์อธิบายเกี่ยวกับป่า ฉากตลกของบุญคำหรือสมุนรพินทร์คนอื่นๆ
ระหว่างที่กำลังเดินทางอย่างราบรื่นนั้น...
ภาพตัดมาเป็นกลางกองไฟ รพินทร์นั่งข้างๆ
ลูกหาบตะโกนมาบอกว่า “นายๆเกิดเรื่องใหญ่แล้วนาย”

กรี๊ดดดดด...
(ดนตรีประกอบเงียบลง) (ตัดเป็นฉากบนห้าง)
รพินทร์ – อะไรครับคุณหญิง
ดาริณ – ฉันเห็นอะไรก็ไม่รู้ ทางโน้นที ทางนี้ที (พลางสะอื้น)
รพินทร์  - ใจเย็นๆนะครับ คุณหญิงคิดมากไป อาจเกิดภาพหลอนขึ้นมา หลับตา ทำใจนึกถึงพระ แล้วค่อยๆลืมตานะครับ..
ภาพตัดเป็นเส่ยค่อยๆลืมตา แล้วพบผีมะขิ่นในรูปร่างน่าเกลียดน่ากลัว ร้องแฮ่ แล้วเส่ยก็ร้องว้ากกก...
ภาพตัดเป็นฉาก มีตัวอักษรขึ้น “ปีนี้” “เตรียมพบกับ”
(จากนี้ไปจะเป็นฉากต่างๆประกอบเพลงประกอบตื่นเต้นเร้าใจ)
ฉากที่คณะระดมยิงสู้กับฝูงลิง และโขลงไอ้แหว่ง
ฉากที่ฟัดและต่อสู้กับเผ่าสางเขียว
แงซายยิงธนูใหญ่ไปที่งูยักษ์
ฉากน้ำป่าพัด
ต่อสู้กับเหล่าผีดิบของมันตรัย
รพินทร์กับมาเรียวิ่งหนีทีเร็กซ์
ฉากกองทัพของมรกตนคร
ฯลฯ
ฉากสุดท้ายเป็นฉากแงซายประลองดาบ หรือสู้กับรหัสยะก็ได้ (เลือกเอา) เมื่อดาบสองเล่มปะทะกันแล้วเกิดประกายไฟ
แล้วก็กลายเป็นโลโก้
“เพชรพระอุมา”
เพลงจบ
ตัดฉากมาเป็นตาไอ้แหว่ง ทำเสียงฮือ ตัดกับตาของรพินทร์ ตัดมาซูมออกเป็นหน้าไอ้แหว่ง และหน้ารพินทร์
ซูมออกมาเรื่อยๆจนเห็นปืนของรพินทร์ (แล้วเพลงประกอบก็ดังเรื่อยๆ)
แล้วไอ้แหว่งก็คำรามออกมา “แปร๋น..นนน”
แล้วเสียงปืนก็ดังอีกครั้ง เปรี้ยง
ตัดเป็นฉากพร้อมตัวอักษร
“เร็วๆนี้”

ส่วนอื่นๆจะอยู่ในความเห็นจ้า ติดตามชมกัน