กระทู้อยากระบาย : น้อยใจแม่

เข้าเรื่องเลยนะคะ (เพิ่งเกิดขึ้นวันนี้)
เรากำลังนั่งดูหน้าฟีดในเฟสบุ้คอยู่ที่โซฟาในบ้าน แล้วแม่ก็มานั่งข้างๆ
แม่ : ใครอ่ะ แฟนเหรอ?
เรา : ไม่ใช่ละแม่ นี่มันผู้หญิงนะ ดูดีๆ5555555555 (ยื่นโทรศัพท์ให้ดู)
แม่ :....เออ พูดแค่นี้ทำไมต้องทำเสียงไม่ดีใส่ด้วย
เรา : หาา หนูยังไม่ได้ทำเสียงไรเลยนะแม่ (บอกไว้ก่อนเลยว่า เราไม่เคยขึ้นเสียง/ทำเสียงใส่แม่เลย ตอนพูดเราพูดแบบขำไปด้วยเล็กๆ)
แม่ : ก็กูไม่เห็นอ่ะ ถามนิดถามหน่อยทำเสียงใส่
เรา : แม่ หนูไม่ได้ทำไรเลยนะ แม่อะชอบพูดแบบนี้ใส่หนู
แม่ : อ่ะ ชอบทำเสียงเหมือนกูโง่
เรา : ไม่ใช่ละแม่ นั่นหนูพูดเล่นนะ ถ้าพูดเล่นไม่ได้หนูก็จะไม่พูดแล้ว
แล้วแม่ก็ลุกไปเลยค่ะ เดินไปปิดตู้กับข้าวดังปัง

ยอมรับจริงๆว่างงมาก เรากับแม่ทะเลาะกันเรื่องแบบนี้ทุกครั้ง ตั้งแต่เด็กจนโตเลยค่ะ
เราไม่เคยเถียง ไม่เคยขึ้นเสียงใส่แม่เลย
บางทีเราก็น้อยใจแม่นะ ทำไมแม่ต้องคิดกับเราในแง่ลบตลอดเวลา
บางครั้งเราไม่ได้ทำไรผิดเลยก็โดนด่า จนบางทีเราคิดว่า ออกไปอยู่หอดีมั้ย? ไม่อยากโดนด่าแบบไม่มีเหตุผลอย่างนี้
แต่ก็อดเป็นห่วงแกไม่ได้ค่ะ พ่อเราเคยบอกว่า แม่คิดว่าเราไม่รักแม่ เราตามใจแม่ทุกอย่างแม้แต่ตอนเข้ามหาลัย
เราเข้าอยากเข้ามหาลัยนู่นนี่นั่น แต่แม่เราอยากให้เข้ามหาลัย a (สมมุตินะคะเพื่อไม่งง)
นั่งคุยกันอยู่นาน ร้องไห้ก็แล้ว ขอร้องก็แล้ว อธิบายก็แล้ว แกก็ยืนยันคำเดิมค่ะ
ขนาดที่ว่าเราติดคณะที่อยากเรียน มหาลัยที่อยากเรียน เราก็ต้องสละสิทธิ์เพื่อเข้ามหาลัยที่แกอยากให้เข้า
ตอนนั้นเราน้อยใจมากๆๆๆ คือนั่นมันอนาคตเรา แล้วมหาลัยที่แกอยากให้เข้า เราก็ได้คณะที่เราไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่
ช่วงนั้นแกฟังคนอื่นเยอะมากๆค่ะ ประมาณว่า ไปทำมหาลัยนี้ ไกลก็ไกล เดินทางก็ลำบาก เนี่ยๆมีคนบอกว่ามันงี้นะๆ
เราก็เลยบอกว่า แม่ แม่ฟังคนอื่นมากไปแล้ว แม่ฟังหนูบ้าง
แม่เราสวนทันควันเลยค่ะ ไม่คิดเป็นห่วงกูเลยใช่มั้ย คิดแต่จะไปที่ไกลๆ ไม่คิดเลยว่ากูจะอยู่ยังไง ประมาณนี้แหละค่ะ

เรื่องทั้งหมดเราแค่อยากระบาย แต่ก็อยากรู้นะคะว่าในมุมมองของคนเป็นแม่ การที่เราพูดกับแม่แบบนั้นเราผิดมั้ยคะ?
ปล.ขอแท็กสังคมคุณแม่ เผื่อมีมุมมองคนคุณแม่ๆนะคะ

ขอบคุณค่ะ