ยังไงถึงเรียกว่ากุศโลบาย

มีข้อสงสัย ระหว่างการใช้อุบาย กับกุศโลบาย ในแง่มุมของศาสนานะคะ ไม่ใช่ในแง่ของภาษา........ สำหรับคนอย่างเราที่ต้องทำงานอยู่ในแวดวงของการแข่งขัน การวางแผนและวางกลยุทธในการทำงาน ซึ่งในบางครั้งงานบางอย่างก็เป็นงานที่ยาก ที่จะหาคนมาร่วมมือทำ (ไม่ใช่งานที่ผิดศีลค่ะ แต่เป็นงานที่ทำยากไม่มีใครอยากทำ และเป็นงานที่นอกเหนือหน้าที่ประจำของเขา) ถ้าบอกเขาตรงๆ เขาก็อาจไม่ให้ความร่วมมือ เลยต้องใช้อุบายให้เขามาร่วมมือทำ ซึ่งบางครั้งเราเองก็รู้สึกว่าเราไปเบียดเบียนเขาให้ทำในสิ่งที่เขาไม่อยากทำ บางครั้งก็บอกตัวเองว่ามันเป็นกุศโลบาย เพราะเราทำเรื่องที่ไม่เป็นโทษ  เลยอยากรู้ว่า เวลาเราใช้อุบายกับสิ่งต่างๆ อย่างไหนถึงเรียกว่าเป็นแค่อุบาย อย่างไหนถึงเป็นกุศโลบาย......เอาในแง่ของความรู้สึก และผลที่เกิดขึ้น ..........ในมุมมองของด้านศาสนานะคะ แล้วมันเป็นการเบียดเบียนผู้อื่นหรือเปล่าคะ

ไม่มีตัวอย่าง ให้เปรียบเทียบนะคะ เราว่าคนที่ใช้ชีวิตหรือว่าคนวัยทำงานหลายๆ คนที่ต้องเกี่ยวข้องกับผู้คนมากมายในปัจจุบัน หลายคนก็ต้องใช้อุบาย หรือวางแผนใช้คน เพื่อให้งานสำเร็จ