เราอาจเคยชินกับการมองพุทธศาสนาผ่านมุมของศีลธรรมและจิตใจ แต่ถ้าลองมองผ่านหลักเศรษฐศาสตร์บ้าง จะเห็นอะไรที่ต่างออกไปไหม?
คนส่วนใหญ่ต่างเข้าใจว่าเศรษฐศาสตร์ คือเรื่องของการผลิต การบริโภค กำไร ต้นทุน หรือการจัดสรรทรัพยากรให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด แต่ในพุทธศาสนา กลับพูดถึงความพอดี การไม่เบียดเบียน และสอนให้ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ เมื่อเรามองให้ลึกลงไป ทั้งสองแนวคิดต่างพูดถึง การใช้ทรัพยากรอย่างเหมาะสมเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด เพียงแต่เศรษฐศาสตร์มองผ่านตัวเลข ส่วนพุทธศาสนามองผ่านใจของคน
สุดท้ายแล้ว ทั้งสองแนวคิดนี้คือเรื่องเดียวกันหรือแค่บังเอิญคล้ายกัน?
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง คนที่เข้าใจเศรษฐศาสตร์ จะเข้าใจพุทธศาสนาได้ง่ายขึ้นไหม? และในสังคมปัจจุบันที่พุทธศาสนาถูกตั้งคำถามในหลายด้าน สิ่งนี้จะส่งผลต่อทัศนคติของผู้คนต่อศาสนาอย่างไรในอนาคต?
ใครที่สนใจในประเด็นนี้ มาร่วมกันหาคำตอบได้ใน:
Setthasarn on Podcast Ep.49 “เศรษฐศาสนา : วิถีแห่งพุทธผ่านมุมมองเศรษฐศาสตร์”
เศรษฐศาสตร์ในมุมของ “พุทธศาสนา” ความพอดีมีค่ากว่าความมั่งคั่ง?
คนส่วนใหญ่ต่างเข้าใจว่าเศรษฐศาสตร์ คือเรื่องของการผลิต การบริโภค กำไร ต้นทุน หรือการจัดสรรทรัพยากรให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด แต่ในพุทธศาสนา กลับพูดถึงความพอดี การไม่เบียดเบียน และสอนให้ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ เมื่อเรามองให้ลึกลงไป ทั้งสองแนวคิดต่างพูดถึง การใช้ทรัพยากรอย่างเหมาะสมเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด เพียงแต่เศรษฐศาสตร์มองผ่านตัวเลข ส่วนพุทธศาสนามองผ่านใจของคน
สุดท้ายแล้ว ทั้งสองแนวคิดนี้คือเรื่องเดียวกันหรือแค่บังเอิญคล้ายกัน?
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง คนที่เข้าใจเศรษฐศาสตร์ จะเข้าใจพุทธศาสนาได้ง่ายขึ้นไหม? และในสังคมปัจจุบันที่พุทธศาสนาถูกตั้งคำถามในหลายด้าน สิ่งนี้จะส่งผลต่อทัศนคติของผู้คนต่อศาสนาอย่างไรในอนาคต?
ใครที่สนใจในประเด็นนี้ มาร่วมกันหาคำตอบได้ใน:
Setthasarn on Podcast Ep.49 “เศรษฐศาสนา : วิถีแห่งพุทธผ่านมุมมองเศรษฐศาสตร์”