จากประสบการณ์ของผมเองที่กระโดดเชือกมาหนึ่งปีกับหกเดือน  ผมยังไม่เห็นข้อเสียเลยครับ

ข้อมูลเบื้องต้นของผม  อายุ 46  น้ำหนัก 100  
เมื่ออายุ 25  เกิดอุบัติเหตุมอเตอร์ไซค์ล้ม  ทำให้หัวเข่าข้างขวาหลุด  ซึ่งหลังจากนั้นก็หลุดมาเรื่อย  แค่กระโดดลงจากกะบะรถก็หลุดแล้วครับ
ต้องฝืนใจสะบัดขาแรงๆ  เพื่อให้หัวเข่าเข้าที่  ซึ่งก็จะปวดเข่าไปอีกสองถึงสามวัน  หรือเดินมากๆก็จะปวดเข่า  
ผมอยู่กับอาการเข่าหลุดมา 20 ปีเต็มๆ  

จนปลายปี 56  ผมมีอาการเหมือนเริ่มจะเป็นเบาหวาน  คือจะปวดปัสสาวะทุกชั่วโมง  และกลั้นปัสสาวะไม่อยู่  
กลางคืนต้องตื่นมาปัสสาวะสามถึงสี่ครั้ง  ปัสสาวะรดที่นอนก็เคย  บางคืนปัสสาวะรดที่นอนถึงสองครั้ง  
หรือถ้าเปลี่ยนอิริยาบทกระทันหันก็จะปวดปัสสาวะทันที

อีกอาการที่เป็นคือ  จะเป็นฝีที่ก้นทุกเดือน  เดือนละหนึ่งเม็ดเป็นอย่างน้อย

ผมทรมานจากอาการเหล่านี้มาก  จนผมคิดว่าผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว  ไม่งั้นผมจะไม่มีวันมีความสุขได้เลย

ผมเริ่มต้นกระโดดเชือกเมื่อวันที่ 1 มกราคม 2557  เวลาช่วงเย็น  ด้วยน้ำหนักตัว 120 กิโล
ช่วงสองอาทิตย์แรก  ผมยอมรับว่าปวดเข่าข้างขวามาก  ผมลองใช้ยานวดแทบทุกชนิด  ทุกยี่ห้อ  ก็ไม่ได้ทำให้อาการปวดบวมทุเลาลง
ต่อมาผมเลิกใช้ยานวด  ผมเปลี่ยนมาใช้น้ำแข็งประคบหลังจากกระโดดเชือกเสร็จ   ปรากฏว่าอาการปวดบวมลดลงอย่างไม่น่าเชื่อ
ผมใช้น้ำแข็งประคบอยู่ประมาณอีกสองถึงสามอาทิตย์  อาการปวดบวมที่หัวเข่าหายสนิท  
จากวันนั้นจนถึงวันนี้  ไม่เคยใช้น้ำแข็งประคบอีกเลย

แค่วันแรกที่กระโดดเชือก  วันรุ่งขึ้นผมไม่มีอาการปวดปัสสาวะทุกชั่วโมงอีกเลย  ผมจำได้ว่าวันนั้นผมปัสสาวะตอนกลางวันแค่สองครั้ง
คือตอนสิบโมงกับบ่ายสาม  ฝีที่ก้นแตก  ตอนกลางคืนไม่ลุกมาปัสสาวะเลย

ปัจจุบันนับตั้งแต่เริ่มกระโดดเชือกมา  อาการหัวเข่าหลุดหายไปเลย  ไม่เคยปวดเข่าอีกเลยไม่ว่าจะเดินมากขนาดไหน  หัวเข่าแข็งแรงมาก
ปัสสาวะปกติ  กลางคืนหลับสนิทกรนสนั่น  และไม่เคยเป็นฝีอีกเลย

ถ้าคุณกระโดดเชือกถูกวิธี  จะเซฟหัวเข่ามากกว่าการวิ่ง
ขณะโดดให้ยกส้นเท้า  ขอเข่าเล็กน้อย  ห้ามล็อคหัวเข่า  กระโดดไม่ต้องสูง  เอาแค่ให้เชือกลอดผ่านใต้เท้าได้  
ข้อศอกชิดลำตัว  ใช้ข้อมือเหวี่ยงเชือก  แค่นี้ก็ได้ความแข็งแรงหัวเข่า  และข้อเท้าแล้วครับ

ทุกวันนี้  ผมกระโดดเชือก  วันละ 15 เซ็ท  เซ็ทละ 300 ครั้ง  ภายในสองนาที  พักระหว่างเซ็ทสองนาที  หมดชั่วโมงพอดี