อาจจะช้านิดนึง จริง ๆ ก็ไม่นิดหล่ะ แต่อยากจะมา รูปข้างบนนี่คือลิสต์เพลงของคอนเสิร์ตครั้งนี้ ไปแอบขโมยมาจากเพจจีนี่ ขอขอบพระคุณมาทางนี้เลยละกันจ้า

คอนเสิร์ตจัดที่ ริมทะเลสาบ เมืองทองธานี ประตูเปิด 15.00 น. การแสดงเริ่ม 18.00 น.

ไม่มีรูป ไม่อยากไปลากของใครมา กลัวใส่เครดิตไม่ถูก ส่วนตัวเราเสพดนตรี ไม่มีเวลาถ่ายรูป ร้อนคัก ๆ
อันที่จริงอยากจะเขียนให้เร็วกว่านี้ แต่นี่บอกเลย วันนั้นคือไม่ได้นอน ออกเวรไปกว่าจะถึงบ้านก็ปาไปเกือบ ๆ จะ 10 โมงเช้า อาบน้ำแต่งตัวไปงานรอเพื่อนกว่าจะไปถึงก็เกือบ ๆ เที่ยง ร้อนตับแตกแถมด้วยไม่ได้นอน เหมือนจะตายเลยจ้า พอคอนเสิร์ตจบต้องรีบไปกลับไปนอน นอนได้ 2 ชม.หลับ ๆ ตื่น ๆ พะวงกะตัวเอง รีบเตรียมตัวออกไปสนามบิน หิ้วปีกตัวเอง ไปพะงันต่อ ไปดำน้ำ นั่นนี่ แอบมีฟลูมูน เมาทั้งรถทั้งเรือ เลยพึ่งจะมีเวลามาเขียน ตอนแรกว่าจะไม่ แต่ก็ยังอยากจะ สรุปไหน ๆ ก็เกิดอยากจะเขียนแล้ว เลยเขียนไปเลยละกัน มีคนอ่านก็ดี ไม่มีคนอ่านก็เก็บไว้ดูเอง แต่... พอจะเขียน ไม่มีรหัสเข้าจ้า ใครแอบเปลี่ยนรหัสกว่าจะได้ก็ปาไปจะเที่ยงคืนของวันที่ 5 เข้าสู่วันที่ 6 ละ ให้ตายเถิด

มะ มาเดินเข้างานกัน นี่บอกเลยสาวกจีนี่อย่างฉัน หลังจากผ่านงาน G16 มา การเห็นแถวยาว ๆ นี่ไม่ใช่ว่าต่อได้นะ หันมองดูรอบกายปลายแถวอยู่นี่ แล้วต้นแถวอยู่ไหน .... อ่อ แถวแรกสุดนี่ ต่อเป็นวงกลมสวยงาม คือ แถวห้องน้ำ

เดินต่อมามีอีกแถว เอาเถอะ ถามจ้าถาม เดินไปถามก่อน "เอ่อ ๆ น้อง ๆ นี่ต่อแถวอะไรกันคะ" "อ๋อ... ไม่รู้เหมือนกันครับ" อ้าว ... แล้วต่อทำไม งง สะกิดเพื่อนที่ไปด้วยกัน เมิง ๆ ไปถามสิ เขาต่ออะไรกัน แล้วเราก็ยืนต่อรอก่อน เผื่อใช่จะได้ไม่เสียเที่ยว ใช่นี่หมายถึงต่อแถวแลกบัตรอ่ะนะคะ สรุป แถวขายเสื้อจ้า  555 และแน่นอน ถ้านี่คือแถวขายเสื้อ แถวบัตรเบิดอะไรคือต้องข้างในสุดจ้า มองตามเต็นท์กันอ่อ อยู่ไกลลิบ ๆ ริมขอบคือที่แลกบัตร (นี่แอบชุลมุนตอนแรกกับ call center ของ ไทยทิกเกต นางบอกว่ายังไงก็ต้องมีใฝบเสร็จมารับบัตร ส่วนเราคิดว่าสมัยเทคโนโลยีก้าวไกลไม่น่าต้องเอากระดาษแผ่นเดียวมารับ จริง ๆ โชว์บัตรประชาชนกับหมายเลขยืนยันการสั่งซื้อก็จบเลยจ้า นี่เกิดความปั่นป่วนจากโพสต์ของน้องคนหนึ่ง ข้ามไป ไม่ใช่ปัญหาละ แค่อยากเล่า)

หลังจากเดินไปแลกบัตรมาไว้ในครอบครอง ก็เดินมาต่อแถวซื้อของที่ระทึก เราก็เล็งของหลัก ๆ ที่ต้องการไว้ คือ หมวก 1 ใบ กับเสื้อกีฬาสีขาว-เลือดหมู ที่ยังไงก็ต้องซื้อให้ได้ ระหว่างนั้นก็จะมีเจ้าหน้าที่ เดินหอบถุงใบใหญ่ ๆ เหมือนถุงกอลฟ์มาบอกว่า "บัตร 1 ใบแลกน้ำได้ฟรี 1 กระป๋องนะครับ" ด้วยความที่น้องหน้าตาดี พี่เลยแลกเลย 1 ป๋อง ...เอาเหอะ จริง ๆ ร้อน!!! ระหว่างรออยู่ในแถวก็จะมีเจ้าหน้าที่ประกาศเรื่องข้อห้ามต่าง ๆ นา ๆ ข้อควรปฏิบัติเบื้องต้น พร้อมบอกว่าคอนเสิร์ตนี้ โน แอลกอฮอล์จ้า "เป็นคอนเสิร์ตใส ๆ" ... อิเพื่อนเฟลไปนิดนึง 555 แต่นี่ก็เป็นการดี และ .. มีข้อติ (คหสต)
มุขห้ามนำสัตว์เลี้ยงเข้างาน เหาห้ามเข้า ใครมีเหานี่ห้ามเข้านะคะ??? ไม่ฮาบอกเลย ไม่ได้เป็นเหาแต่รู้สึกไม่ชอบมาก ๆ

กลับมาในแถวต่อ ช่วงที่รอต่อแถวนี่นานมาก 2 ชม.ครึ่งโดยประมาณ ระหว่างนั้นเรามองไปรอบ ๆ คิดในใจว่า ถ้ากางเต็นท์ข้างนอกสักนิดให้รอหลบแดดได้สักหน่อยจะดีมาก ตรงหญ้าก็ได้ คนเยอะมาก ไม่มีที่ให้หลบเลย เป็นลมไปก็มี พีคสุด ๆ คือ พอถึงคิวเราซื้อคือ เต็นท์ที่ขายเสื้อฝั่งเรานี่ ไม่ขายเสื้อกีฬา อยากได้ต้องไปต่ออีกเต็นท์ ไม่ทันละจ้า จะบ่ายสองครึ่งแล้ว ซึ่งเป็นเวลาที่สต๊าฟจะตัดแถวหยุดขายแล้ว

อธิบาย : คิดว่าการแยกของขายระหว่างสองเต็นท์ที่ตั้งติดกัน น่าจะเพื่อการขนย้ายของให้ได้สะดวก คือปกติของจะขายด้านในงาน แต่ทีมงานนำของมากระจายขายก่อนประตูเปิดจะได้ไม่ไปมะรุมมะตุ้มอัดกันซื้อของก่อนงานเริ่ม เพราะถ้าขายด้านในทีเดียว คอนเสิร์ตเริ่มแล้วคนอาจจะยังซื้อของไม่เสร็จ
1. อรรถรสในการชมคอนเสิร์ตจะตกไป 2. คนอาจจะตัดใจหันไปชมคอนเสิร์ตของก็จะขายไม่ออกในงาน (เดา)
และหลังจากนั้นเวลาบ่ายสองครึ่ง ทางเจ้าหน้าที่จะย้ายของทั้งหมดไปขายด้านในงาน นั่นคือก่อนประตูจะเปิดของจะต้องถูกขนย้ายเข้าไปด้านใน สต๊าฟทั้งหมดจะไปแสตนด์บายที่ด้านใน ... แต่ย้ายไปตอนไหนไม่ทราบ เพราะไม่ได้ยืนดูต่อ
แต่ ...  ครั้งหน้า (แปลว่าถ้าจัดอีกก็ยังจะไป 555) อยากจะได้ของครบเลยอ่ะค่ะ ป๋าช่วยจัดให้หน่อยนะคะ มันร้อน
เพราะฉะนั้น ได้ของไม่ครบ ยืนรอเป็นสองชั่วโมงครึ่งได้หมวกมาคนละ 1 ใบ อ้อ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ บวกธงไปด้วยละกัน 1 ผืน น่าจะเป็นธงนะ คือลืมไว้กับเพื่อนอะ นี่กลับมายังไม่เจอกันเลย คือต่อแถวนานซื้อหมวก 1 ใบก็กระไร จัดไปซะ คุ้มค่าตากแดด จบแล้วไงต่อ รอประตูเปิด คนต่อแถวก็เยอะ ไปหาอะไรกินกันเถอะ ...

จริง ๆ ในงานมีข้าวขาย แต่อยู่ด้านในไง รอประตูเปิด แต่คนรอไม่ไหวละ หาที่กิน ไปร้านไหนก็มีคนเต็มไปหมด เพราะทุกคนไปนั่งหลบแดด ส่วนคนที่หิวจริงจังก็เดินหาต่อไป กลับมาบางร้านก็เจอคนเดิมนั่นแหละนั่งอยู่ ...ก็แดดมันร้อนอ่ะเนอะ มาก่อนได้เปรียบ ส่วนเราสายแข็งกินเสร็จไปต่อแถว (อีกแล้ว) กันเลย ระหว่างนั้นเจ้าหน้าที่ก็จะบอกเรื่องการแยกแถวชายหญิง และการฝากของ ทั้งร่ม ทั้งเมมโมรี่การ์ด แต่ ณ วินาทีนั้น บางคนคือไม่พร้อมฟัง ... 555 อากาศมันร้อน แต่เจ้าหน้าที่ตรวจก็หยวน ๆ ไป คงเห็นใจบางคนต่อแถวรอนานเน๊าะ

บรรยากาศตอนนั้น ประตูเปิด 15.00 น. แต่เอาเข้าจริง ๆ กว่าโซน A กับ B จะเข้าหมดนี่ แถว C เป็นลมไปแล้วจ้า (ขอบอกว่าภาพด้านใน แก๊งเอบีใส่หมวกลิมิเต็ดอยู่รวมกันสวยงามมาก) เข้าไปได้จริง ๆ เกือบจะสี่โมงเย็นแบบร้อน ๆ บางคนไม่ฝากร่ม ก็วาง ๆ ทิ้งไว้ นี่ใครออกจากงานมาก่อน มาเก็บร่มไปขายต่อได้เลย งานหน้า บางคนก็จะเนียน ๆ เอาไปถึงที่ตรวจแล้วค่อยฝาก แต่สต๊าฟบอกเลยว่า ไม่มีฝากต้องทิ้งอย่างเดียว แขวนไว้ ถ้าออกมาเจอก็ค่อยเก็บไป นี่ครั้งหน้าจะเตรียมรถเข็ญไปเก็บร่มไว้ขาย หุหุ

ยัง ยัง ต่อแถวไม่จบ พอเข้าไปปุ๊ป ไปต่อแถวอีก 555 สองชั่วโมงอีกรอบ หมดไปกับการรอซื้อเสื้อกีฬาได้มา 1 ตัวปลื้มมากอ่ะ ขนาดเปลี่ยนเลยใส่แล้วกลับไปบ้านนี่รีบซักรีบตาก พัดลมสองตัว แมวสามตัวช่วยกันเป่า (นี่ก็เว่อร์ไป) รีบแห้งใส่ไปสนามบินต่อ กลัวคนไม่รู้ว่าไปคอนเสิร์ตมาก ทำเป็นเล่นไป ที่สนามบินนี่เจอคนอื่นใส่อีกหลายคน ยัง ๆ ยังไม่จบ ไปต่อแถวซื้อน้ำอีก ตอนแรกให้เพื่อนไปต่อแถวซื้อน้ำ มันดันซื้อมา 6 ขวด เราเลยไปซื้อเพิ่มอีก 6 ขวด จากประสบการณ์ G16 มีร้อนมาก ซื้อมาแล้ว 6 ขวดไม่พอ ตอนนั้นน้ำ 2 แพ็ค กินสองคน ที่เหลือแหล่มเบียร์อยู่ขอบ ๆ ส่วนเรามาอยู่หน้าจอตรงกลาง น้ำ 2 แพ็คนี่ บางคนเต้น ๆ ข้าง ๆ กัน เหนื่อยมาก คิดก็ยาว น้องขอซื้ออ่ะเราให้ คอนเสิร์ตยาวนานมีเพื่อนเต้นด้วยกัน ดีกว่าเห็นน้องเป็นลมแล้วเราต้องหามเค้าออกไป อดดูกันพอดี และบางคน ด้วยมโนธรรมในใจ เดินมาขอซื้อดื้อ ๆ ก็ต้องให้ เดี๋ยวโดยโพสต์ด่าหาว่าแล้งน้ำใจ รอบนี้กลัวเจอแบบครั้งที่แล้ว จัดไป 12 ขวด เหลือดีกว่าขาด

เต็นท์ขายน้ำในงานรอบนี้ดีกว่าครั้งที่แล้ว แลดูเพียงพอ คือไม่มีเวลาสำรวจเลยอ่ะ แต่เห็นลิบ ๆ มีเต็นท์ขายข้าวไข่เจียว ในเฟสเห็นมีร้านข้าวซอยพี่ออยภรรยาพี่หมูบิ๊กแอส น่าจะมีร้านอื่น ๆ อีก
เรื่องระบบเสียงเราขอข้าม มีคนเล่าไปแล้ว (นี่แอบดูกระทู้อื่นมาแล้วนะ) แต่จุที่เรายืนอยู่ โซน C หันหน้าเข้าหาเวทีเยื้องมาทางซ้าย ทุกอย่างยังคงชัดเจน เวทีรอบนี้สูงกว่า G16 ดีมาก อย่างน้อยได้เห็น Bodyslam สักนิดก็ยังดี

มาเริ่มคอนเสิร์ตกันเถอะ เปิดตัวด้วย ทางของฉัน ฝันของเธอ

                                       คนอย่างฉัน มันอาจไม่ใช่ผู้ชายในฝัน
                                       ไม่มีอะไรเลิศเลออย่างนั้น คงเทียบกับใครไม่ได้
                                       และเท่าที่พอจะมี คือเป็นคนดีให้เธออย่างนี้
                                       ทางเดินของฉันทุกก้าวที่มี จะมีเพื่อฝันของเธอ

                                       วันนี้ วันไหน อยากให้เธอมั่นใจ ว่าไม่ว่าเธอ
                                       ฝันอย่างนั้น แม้มันจะไกลสุดไกล เท่าไร
                                       ฉันขอยืนยันให้เธอ รู้เอาไว้ (ทุกที่เราจะเดินไปด้วยกัน)
                                       (ทุกที่เราจะมีกันเรื่อยไป เธอไม่ต้องกังวล)

                                       ทุกเรื่องที่เธอจะทำ ทุกอย่างที่เธอต้องการจะเป็น
                                       ไม่ว่าปลายทางนั้น มองไม่เห็น
                                       ก็ทางที่ฝัน จะเห็นฉันคนนี้ ที่เดินข้างเธอ

                                       วันนี้ วันไหน อยากให้เธอมั่นใจ ว่าไม่ว่าเธอ
                                       ฝันอย่างนั้น แม้มันจะไกลสุดไกล เท่าไร
                                       ฉันขอยืนยันให้เธอ รู้เอาไว้ (ทุกที่เราจะเดินไปด้วยกัน)
                                       (ทุกที่เราจะมีกันเรื่อยไป เธอไม่ต้องกังวล)

                                       วันนี้ วันไหน ฉันขอให้เธอโปรดจงมั่นใจ
                                       ถึงแม้เธอไม่มีใคร ให้รู้ไม่ว่าเธอ
                                       ฝันอย่างนั้น แม้มันจะไกลสุดไกล เท่าไร
                                       ฉันขอยืนยันให้เธอ รู้เอาไว้ (ทุกที่เราจะเดินไปด้วยกัน)
                                       (ทุกที่เราจะมีกันเรื่อยไป เธอไม่ต้องกังวล)

                                       ฝันที่เธอจะทำ ทางที่ฉันจะไป ถึงยากเย็นเท่าไร เราก็เดินไปด้วยกัน
                                       ฝันที่เธอจะทำ ทางที่ฉันจะไป ขอให้เธอมั่นใจ เพื่อจุดหมายเดียวกัน
                                       ไม่มีอะไรให้เธอมากกว่านี้ เท่าที่ทำให้ดี แค่นี้ฉันก็สุขใจ