เรียนให้ทราบไว้ก่อนว่านี่เป็นกระทู้แรกที่เขียน ปกติจะเสพด้วยการอ่านกระทู้ชาวบ้านเพียงอย่างเดียว เพื่อเป็นการแชร์ประสบการณ์ที่เจอกับตัวจริงในการซื้อของผ่านอินเตอร์เน็ตให้ระมัดระวังและเตรียมใจกับพฤติกรรมของพ่อค้าแม่ค้าบางรายด้วยครับ พยายามจะเขียนให้ซอฟต์ที่สุดเท่าที่จะทำได้แม้ในใจจะเหวี่ยงวีนอกจะแตก
จากประสบการณ์ครั้งนี้เจอกับตัวเองแล้วทนไม่ไหวจริงๆกับบางพฤติกรรมของแม่ค้าคนนึงที่ขายของผ่านอินเตอร์เน็ตและสื่อโซเชี่ยลต่างๆ มาดูกันว่านางเป็นแม่ค้าแบบไหนกัน
เมื่อผมนึกอยากจะได้แว่นตาเอาไว้ใส่กันแดดซักอันนึง เกิดสะดุดตากับแบรนด์ๆนึงเข้าคือ oakley ครับ ก็เลยลองหาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตว่าหากจะไม่ซื้อจากเว็บไซต์ official แล้วจะซื้อร้านไหนได้บ้างที่ค่อนข้างมั่นใจว่าของแท้จริงๆ ก็เลือกดูอยู่หลายๆพ่อค้าแม่ขายจนสะดุดกับแม่ค้าคนนึงซึ่งนางอ้างว่าสามารถรับของและดูของได้แถวๆปทุมธานีล่ะ โอ้! แจ่มจันทร์ อยู่แถวๆบ้านพอดีก็เลยคิดว่าน่าจะสะดวกไม่ต้องไปไกล แต่นางบอกว่าไม่มีหน้าร้านต้องนัดพบกันในห้างสรพพสินค้าแห่งหนึ่งในย่านนั้น ด้วยความที่เป็นมือใหม่ไม่รู้รายละเอียดในตัวแว่นแบรนด์นี้เท่าไหร่ จึงถามไถ่ว่ารุ่นนั้นนี้มีของมั้ยราคาเท่าไหร่เป็นยังไงบ้าง จนสรุปได้ว่าตอนนี้รุ่นที่ผมต้องการของหมด นางบอกว่าของจะเข้าในอาทิตย์หน้าถ้าจะเอาก็ต้องรอนะ ผมก็ได้ครับตกลง แล้วทิ้งท้ายไว้ว่าถ้ายังไงของเข้าแล้วรบกวนแจ้งอัพเดทให้ผมด้วยนะ นางก็ได้เลยโอเค
จนผ่านมา 2 วัน ผมก็ยังคงหาข้อมูลต่อไป และไปสะดุดกับรุ่นๆนึงซึ่งเหมือนจะเปลี่ยนใจว่าจะเอารุ่นนี้ จึงถามกับแม่ค้าไปว่ารุ่นนี้ทางร้านมีของมั้ย นางบอกว่าไม่มี และจะไม่นำเข้ามาขายอีกแล้วเนื่องจากรุ่นนี้ขายไม่ดี คุยต่อนางก็บอกว่ารุ่นนี้ผลิตในจีนนะไม่ใช่ US และเลนส์ก็ไม่เหมือนรุ่นอื่นๆหาเปลี่ยนไม่ได้เพราะไม่มีขายแยก ด้วยความที่เราดูสินค้าจากหลายๆร้าน เลยบอกว่าเห็นบางร้านขายเฉพาะกรอบมันจะใช่ของแท้มั้ย เท่านั้นแหละ!! งานงอกเลย เหมือนนางจะปรี๊ดแตก!! แล้วตอบกลับมาประมาณว่า คุณลูกค้าถามแบบนี้จะไม่ซื้อของจากนางใช่มั้ย ถ้างั้นเราคุยกันแค่นี้ดีกว่าค่ะ อ่านไม่ผิดหรอกครับ!! นางเข้าใจว่านี่ชั้นพูดกับคุณมาตั้งนาน แต่คุณจะไม่ซื้อร้านของอิชั้นใช่มั้ย? ถ้าจะไปซื้อร้านอื่นเชิญร้านอื่นเลยเจ้าค่ะ อิชั้นไม่มีเวลามาเสียให้กับการให้ความรู้คุณหรอกนะคะ!
เท่านั้นแหละ ผมนี่เงิบเลย อึ้งไปซักพักว่านี่เค้าสำคัญตัวเองผิดมากไปมั้ยนะ เรานี่ลูกค้านะครับ เงินผมใครจะไปง้อคุณมิทราบครับ ผมเลยตอบกลับไปว่าก็แล้วแต่นางล่ะ เอาที่สบายใจนางละกันนะฮ่าๆ นางบอกว่าผมนี่เยอะนะถามนุ่นนั่นนี่สารพัดตังซักบาทก็ไม่ได้จะถามอะไรกันนักกันหนา ผมนี่ช็อครอบสอง คือแบบว่าเอิ่ม... จ้ะแม่ ไม่ได้ง้อจ้ะ ลองดูบทสนทนาล่าสุดของวันนี้เอาละกันครับว่าฤทธิ์เดชของนางแพรวพราวขนาดไหน
อ้อ!! ลืมไป ร้านนางชื่ออะไรเล็กๆใหญ่ๆเนึ่ยแหละ (ชื่อจริงๆก็ลองค้นหาจากอากู๋ดูเกี่ยวกับร้านขายแว้นกันแดดแบรนด์นี้ครับ มีไม่กี่เจ้าหรอกหาไม่ยาก) เท่าที่ผมเจอก็มีขายผ่าน fb กับ googleplus เผื่อใครอยากจะอุดหนุนนางก็ตามสบายครับ ไม่ว่ากัน
ใครอยากทราบพิกัดร้านหลังไมค์นะครับจะชี้เป้าให้แบบจะๆ ฮ่า
เริ่มต้นด้วยสอบถามสินค้าตามปกติ
ผมขอลบชื่อร้านและหน้าตาของนางออกไปครับ ถ้าอยากเห็นหน้าค่าตาเชิญหลังไมค์ได้เลยครับผม ส่วนสีเทาผมขอลบชื่อนางออกเนื่องจากนางจะเรียกตัวเองด้วยชื่อตลอดครับ
นางก็บรรยายมาว่ารุ่นนี้เป็นยังไงบ้าง โดยผมก็ขอข้อมูลเกี่ยวกับแว่นไป
เอาล่ะสิ!! นางเริ่มปรี๊ดแตกละจ้า
นั่นไงจัดเต็มมาเชียว คำสนทนาในรูปนี้ทำผมช็อคมาก ไม่คิดว่าจะพูดกับลูกค้าแบบนี้
นางมีมาสอนผมด้วยนะ แค่แว่นอันเดียวเปลี่ยนชีวิตคุณไม่ได้หรอกมั้ง (แล้วสินค้าที่คุณขายนี่เจ้าของแบรนด์เค้าเริ่มจากอะไรหรอค้าบ?)
ก่อนซื้อนางบอกว่า ค่อยๆเลือกนะคะ สินค้าไม่ใช่ถูกๆค่า แล้วไหงตอนนี้มาพูดงี้หว่า นี่ผมจะมาซื้อคุณนะ ไม่ได้มาขอฟรีๆ
ใช่ครับสิทธิ์ของผมที่จะถาม และนางก็บอกว่าเช่นกันค่ะชั้นมีสิทธิ์ไม่ขายคุณเหมือนกัน คือแบบว่าเอ่อ... สรุปนี่คือผมต้องง้อควักเงินจ่ายคุณหรอเนี้ยะ!? งง!?
เอ้า! ไหนว่าไม่ขายไงคะคุ๊ณ
จบๆไปกะแม่ค้าเฮงซวยแบบนี้ครับ ก็เป็นอุทาหรณ์ให้หลายๆคนที่ชอบซื้อของผ่านอินเตอร์เน็ตและโซเชี่ยลต่างๆ ผมก็คนนึงที่ชอบเพราะสะดวกไม่ต้องเหนื่อยไปหาไปรับของ แต่ก็เป็นบทเรียนว่าพ่อค้าแม่ขายพฤติกรรมไม่ได้ดีไปซะทุกคน ไม่พอใจก็ไม่ต้องซื้อครับ เรามีสิทธิ์เลือก มีสิทธิ์ถาม เพราะเงินเราไม่ใช่ไปขอเค้ามาครับ
สุดช็อค! เจอแม่ค้าแบบนี้ ผมนี่เงิบเลย
จากประสบการณ์ครั้งนี้เจอกับตัวเองแล้วทนไม่ไหวจริงๆกับบางพฤติกรรมของแม่ค้าคนนึงที่ขายของผ่านอินเตอร์เน็ตและสื่อโซเชี่ยลต่างๆ มาดูกันว่านางเป็นแม่ค้าแบบไหนกัน
เมื่อผมนึกอยากจะได้แว่นตาเอาไว้ใส่กันแดดซักอันนึง เกิดสะดุดตากับแบรนด์ๆนึงเข้าคือ oakley ครับ ก็เลยลองหาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตว่าหากจะไม่ซื้อจากเว็บไซต์ official แล้วจะซื้อร้านไหนได้บ้างที่ค่อนข้างมั่นใจว่าของแท้จริงๆ ก็เลือกดูอยู่หลายๆพ่อค้าแม่ขายจนสะดุดกับแม่ค้าคนนึงซึ่งนางอ้างว่าสามารถรับของและดูของได้แถวๆปทุมธานีล่ะ โอ้! แจ่มจันทร์ อยู่แถวๆบ้านพอดีก็เลยคิดว่าน่าจะสะดวกไม่ต้องไปไกล แต่นางบอกว่าไม่มีหน้าร้านต้องนัดพบกันในห้างสรพพสินค้าแห่งหนึ่งในย่านนั้น ด้วยความที่เป็นมือใหม่ไม่รู้รายละเอียดในตัวแว่นแบรนด์นี้เท่าไหร่ จึงถามไถ่ว่ารุ่นนั้นนี้มีของมั้ยราคาเท่าไหร่เป็นยังไงบ้าง จนสรุปได้ว่าตอนนี้รุ่นที่ผมต้องการของหมด นางบอกว่าของจะเข้าในอาทิตย์หน้าถ้าจะเอาก็ต้องรอนะ ผมก็ได้ครับตกลง แล้วทิ้งท้ายไว้ว่าถ้ายังไงของเข้าแล้วรบกวนแจ้งอัพเดทให้ผมด้วยนะ นางก็ได้เลยโอเค
จนผ่านมา 2 วัน ผมก็ยังคงหาข้อมูลต่อไป และไปสะดุดกับรุ่นๆนึงซึ่งเหมือนจะเปลี่ยนใจว่าจะเอารุ่นนี้ จึงถามกับแม่ค้าไปว่ารุ่นนี้ทางร้านมีของมั้ย นางบอกว่าไม่มี และจะไม่นำเข้ามาขายอีกแล้วเนื่องจากรุ่นนี้ขายไม่ดี คุยต่อนางก็บอกว่ารุ่นนี้ผลิตในจีนนะไม่ใช่ US และเลนส์ก็ไม่เหมือนรุ่นอื่นๆหาเปลี่ยนไม่ได้เพราะไม่มีขายแยก ด้วยความที่เราดูสินค้าจากหลายๆร้าน เลยบอกว่าเห็นบางร้านขายเฉพาะกรอบมันจะใช่ของแท้มั้ย เท่านั้นแหละ!! งานงอกเลย เหมือนนางจะปรี๊ดแตก!! แล้วตอบกลับมาประมาณว่า คุณลูกค้าถามแบบนี้จะไม่ซื้อของจากนางใช่มั้ย ถ้างั้นเราคุยกันแค่นี้ดีกว่าค่ะ อ่านไม่ผิดหรอกครับ!! นางเข้าใจว่านี่ชั้นพูดกับคุณมาตั้งนาน แต่คุณจะไม่ซื้อร้านของอิชั้นใช่มั้ย? ถ้าจะไปซื้อร้านอื่นเชิญร้านอื่นเลยเจ้าค่ะ อิชั้นไม่มีเวลามาเสียให้กับการให้ความรู้คุณหรอกนะคะ!
เท่านั้นแหละ ผมนี่เงิบเลย อึ้งไปซักพักว่านี่เค้าสำคัญตัวเองผิดมากไปมั้ยนะ เรานี่ลูกค้านะครับ เงินผมใครจะไปง้อคุณมิทราบครับ ผมเลยตอบกลับไปว่าก็แล้วแต่นางล่ะ เอาที่สบายใจนางละกันนะฮ่าๆ นางบอกว่าผมนี่เยอะนะถามนุ่นนั่นนี่สารพัดตังซักบาทก็ไม่ได้จะถามอะไรกันนักกันหนา ผมนี่ช็อครอบสอง คือแบบว่าเอิ่ม... จ้ะแม่ ไม่ได้ง้อจ้ะ ลองดูบทสนทนาล่าสุดของวันนี้เอาละกันครับว่าฤทธิ์เดชของนางแพรวพราวขนาดไหน
อ้อ!! ลืมไป ร้านนางชื่ออะไรเล็กๆใหญ่ๆเนึ่ยแหละ (ชื่อจริงๆก็ลองค้นหาจากอากู๋ดูเกี่ยวกับร้านขายแว้นกันแดดแบรนด์นี้ครับ มีไม่กี่เจ้าหรอกหาไม่ยาก) เท่าที่ผมเจอก็มีขายผ่าน fb กับ googleplus เผื่อใครอยากจะอุดหนุนนางก็ตามสบายครับ ไม่ว่ากัน
เริ่มต้นด้วยสอบถามสินค้าตามปกติ
ผมขอลบชื่อร้านและหน้าตาของนางออกไปครับ ถ้าอยากเห็นหน้าค่าตาเชิญหลังไมค์ได้เลยครับผม ส่วนสีเทาผมขอลบชื่อนางออกเนื่องจากนางจะเรียกตัวเองด้วยชื่อตลอดครับ
นางก็บรรยายมาว่ารุ่นนี้เป็นยังไงบ้าง โดยผมก็ขอข้อมูลเกี่ยวกับแว่นไป
เอาล่ะสิ!! นางเริ่มปรี๊ดแตกละจ้า
นั่นไงจัดเต็มมาเชียว คำสนทนาในรูปนี้ทำผมช็อคมาก ไม่คิดว่าจะพูดกับลูกค้าแบบนี้
นางมีมาสอนผมด้วยนะ แค่แว่นอันเดียวเปลี่ยนชีวิตคุณไม่ได้หรอกมั้ง (แล้วสินค้าที่คุณขายนี่เจ้าของแบรนด์เค้าเริ่มจากอะไรหรอค้าบ?)
ก่อนซื้อนางบอกว่า ค่อยๆเลือกนะคะ สินค้าไม่ใช่ถูกๆค่า แล้วไหงตอนนี้มาพูดงี้หว่า นี่ผมจะมาซื้อคุณนะ ไม่ได้มาขอฟรีๆ
ใช่ครับสิทธิ์ของผมที่จะถาม และนางก็บอกว่าเช่นกันค่ะชั้นมีสิทธิ์ไม่ขายคุณเหมือนกัน คือแบบว่าเอ่อ... สรุปนี่คือผมต้องง้อควักเงินจ่ายคุณหรอเนี้ยะ!? งง!?
เอ้า! ไหนว่าไม่ขายไงคะคุ๊ณ
จบๆไปกะแม่ค้าเฮงซวยแบบนี้ครับ ก็เป็นอุทาหรณ์ให้หลายๆคนที่ชอบซื้อของผ่านอินเตอร์เน็ตและโซเชี่ยลต่างๆ ผมก็คนนึงที่ชอบเพราะสะดวกไม่ต้องเหนื่อยไปหาไปรับของ แต่ก็เป็นบทเรียนว่าพ่อค้าแม่ขายพฤติกรรมไม่ได้ดีไปซะทุกคน ไม่พอใจก็ไม่ต้องซื้อครับ เรามีสิทธิ์เลือก มีสิทธิ์ถาม เพราะเงินเราไม่ใช่ไปขอเค้ามาครับ