ผู้ชายคนนั้นคิดยังไงกันแน่นะ..... อึดอัดมากค่ะ

สวัสดีค่ะเพื่อนๆวันนี้เรามีเรื่องที่อึดอัดใจมาระบายและก็ขอความคิดเห็นจากเพื่อนหน่อยค่ะ เป็นเรื่องความรักที่เราแอบชอบเขาค่ะ ผู้ชายคนนี้นิสัยก็โอเคนะไม่เป็นผู้ชายเกเรเท่าไหร่ คือเรื่องมีอยู่ว่า เรากับเขาเป็นเพื่อนกันรวมชั้นกันมาตั้งแต่เด็กค่ะ จนขึ้นมัธยมอยู่คนละห้องมีวันหนึงเขาก็เล่นกับเพื่อนของเขาแล้วเขาก็บอกกับเพื่อนเขาว่าเรากับเขาคบกัน(แต่มันก็แค่หลอกเท่านั้น) คือเขาก็พูดเล่นๆและพูดแบบนี้บ่อยๆจนเรารู้สึกคิดจริงๆขึ้นมาแล้วเศร้า  จนวันนึงเราได้ไปบอกเขา เราก็ถามล่ะว่าคิดยังไงกับเรา เขาตอบว่าก็คิดว่าเป็นเพื่อนที่รู้จักกันมานาน เราเริ่มรู้ละว่าเขาคงจะปฏิเสธเรา แต่เราก็บอกเขานะไม่เป็นไรหรอก เราจะรอนายนะ แต่ในใจคือผิดหวังสุดๆ แต่ก็ยังไม่เข็ดให้เขาปฏิเสธนะค่ะ หลายครั้งมากๆที่เขาปฏิเสธ แต่ก็ยังคุยแบบเพื่อนกันเหมือนเดิม จนวันนึงเขามาบอกกับเราว่าคบกับเราไหม เราก็ถามว่าทำไมละ เขาก็ตอบเราว่าเอาตรงๆนะ"เหงา" ในใจก็คิดว่าเอาว่ะแค่แก้เหงาให้เขาก็ยังดี ความรู้สึกนั้นมันทำให้คนแบบเรามีมีความสุขแล้วก็ยิ้มได้ทั้งวันจริงๆนะ แต่สุดท้ายไม่นานก็เลิกกันจนได้เค้าบอกเราว่า เราไม่มีเวลาให้เลย ทั้งๆที่เราพยายามจะส่งข้อความทักไปคุย จะโทรไปหา แต่ใจกลัวว่าเค้าจะอ่านไม่ตอบโทรไปไม่รับ ใจมันกังวลอยากจะส่งใจจะขาดก็ไม่กล้า (คือเราก็เคยส่งไปแต่ก็ไม่ค่อยจะตอบกลับเท่าไหร่) แต่จุกสุดๆเลยค่ะ เราพยายามขอร้องขอโอกาสจากเค้านะค่ะ แต่เค้าก็ใจร้ายมากที่ไม่ให้โอกาสเราเลย เรายังไม่เคยขอโอกาสแก้ตัวจากเขาเลยสักครั้ง จนเราเสียใจจนเกียดเลยนะค่ะ ตอนนี้เกียดเขามากๆเลยค่ะ แต่ทำไมมันเป็นอะไรไม่รู้ชอบฝันถึงเขาตลอดแล้วจนเปิดภาคเรียนใหม่ปีนี้ปีสุดท้ายที่จะได้อยู่ด้วยกัน โรงเรียนคละห้องใหม่ รู้ป่ะซวยสุดๆได้มาอยู่ห้องกับเขาคนนั้น คือในใจทำไมต้องมาอยู่กับคนที่เราเกียดด้วย จนเปิดเรียนไปคือเราก็อยู่ส่วนเราเค้าก็อยู่ส่วนเขาเลยค่ะ เราไม่คุยกับเค้าเลยไม่มองหน้าไม่ทักทาย เราจะคุยแต่กับเพื่อนๆของเขาเท่านั้น เเล้วเพื่อนที่เรานั่งด้วยพูดว่า เขามองเราบ่อยมาก ซิ่งเราสงสัยคืออะไรทำไมต้องมอง ในใจเขาสำนึกผิดหรอค่ะ ถ้าสำนึกผิดคงต้องมาขอโทษเราแล้วนะ หรือไม่กล้า? หรือว่าในใจเขาคิดอะไรอยู่ เพื่อนๆที่อ่านค่ะเพื่อนๆคิดว่าเขาคิอะไรอยู่กันแน่ค่ะ ขอบคุณทุกคำตอบค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่