ฤดูร้อน
เพลินพิศมอง จ้องใบหน้า ที่สดใส
ยามคิมหันต์ พัดโบกไหว ให้ใจหวิว
นึกถึงครา ครั้งเธอพา มาชมวิว
ลอยละลิ่ว ไร้สิ่งทุกข์ สุขเหลือเกิน
ได้เพลิดเพลิน ฤดูกาล ก็ผ่านผัน
สิ้นคิมหันต์ พลันเศร้านัก รักห่างเหิร
ยามใดพบ ก็หลบตา หนีหน้าเมิน
คล้ายกลายเรา เป็นส่วนเกิน ชีวิตเธอ .....
------------------------------------------
ฤดูฝน
กลิ่นไอฝน ระคนฟาง ที่กลางทุ่ง
สายลมพัด ดั่งหมายมุ่ง คิดถึงเจ้า
เคยร่วมเรียง เคียงอยู่ คู่นงเยาว์
ใยลมฝน พัดพาเจ้า ให้จากไป
ให้อาลัย คิดถึง คนึงหา
กลางวัสสา ลมยิ่งพา ให้หวั่นไหว
อยู่คนเดียว เปลี่ยวในทรวง ทั้งดวงใจ
ยิ่งลมฝน โปรยปรายใส่ ให้อาวรณ์.....
-----------------------------------------
ฤดูหนาว
เงียบสงัด สัมผัสซึ้ง ถึงลมหนาว
มองดวงดาว พร่างพราวฟ้า พาหม่นหมอง
เพียงลมพัด แผ่วเพียงนิด ให้คิดตรอง
ถึงนวลน้อง นางเดียว ในดวงใจ
นวลละไม ใบหน้าสวย ในตาเศร้า
ยิ้มเหงาๆ สายลมโชย ร่างพริ้วไหว
ได้กลิ่นหอม คละไออุ่น ละมุนใจ
ฝากลมหนาว ช่วยบอกไป อาลัยเธอ .....
วันที่สายลมพัด
เพลินพิศมอง จ้องใบหน้า ที่สดใส
ยามคิมหันต์ พัดโบกไหว ให้ใจหวิว
นึกถึงครา ครั้งเธอพา มาชมวิว
ลอยละลิ่ว ไร้สิ่งทุกข์ สุขเหลือเกิน
ได้เพลิดเพลิน ฤดูกาล ก็ผ่านผัน
สิ้นคิมหันต์ พลันเศร้านัก รักห่างเหิร
ยามใดพบ ก็หลบตา หนีหน้าเมิน
คล้ายกลายเรา เป็นส่วนเกิน ชีวิตเธอ .....
ฤดูฝน
กลิ่นไอฝน ระคนฟาง ที่กลางทุ่ง
สายลมพัด ดั่งหมายมุ่ง คิดถึงเจ้า
เคยร่วมเรียง เคียงอยู่ คู่นงเยาว์
ใยลมฝน พัดพาเจ้า ให้จากไป
ให้อาลัย คิดถึง คนึงหา
กลางวัสสา ลมยิ่งพา ให้หวั่นไหว
อยู่คนเดียว เปลี่ยวในทรวง ทั้งดวงใจ
ยิ่งลมฝน โปรยปรายใส่ ให้อาวรณ์.....
ฤดูหนาว
เงียบสงัด สัมผัสซึ้ง ถึงลมหนาว
มองดวงดาว พร่างพราวฟ้า พาหม่นหมอง
เพียงลมพัด แผ่วเพียงนิด ให้คิดตรอง
ถึงนวลน้อง นางเดียว ในดวงใจ
นวลละไม ใบหน้าสวย ในตาเศร้า
ยิ้มเหงาๆ สายลมโชย ร่างพริ้วไหว
ได้กลิ่นหอม คละไออุ่น ละมุนใจ
ฝากลมหนาว ช่วยบอกไป อาลัยเธอ .....