คนที่ศึกษาธรรมมากๆในห้องนี้ มีใครที่ศึกษาเคร่งๆตั้งแต่ตอนไม่รู้สึกทุกข์มากไหมครับ

เคยได้ยินคำกล่าวว่า "เมื่อคนเห็นทุกข์จะเห็นธรรม"   คนที่เคร่งศาสนามากๆ ศึกษาศาสนาพระไตรปิฏกมากๆในห้องนี้เข้าข่ายนี้ด้วยไหมครับ    ผมเห็นว่าบางทีไม่จำเป็นเสมอไป

มีใครที่มีความสุขกับชีวิตดีมากๆ  แต่ก็ยังหันมาศึกษาศาสนาแบบจริงจังบ้างครับ   แสดงตัวแย้งหน่อยครับ  แบบกรณีท่านพระพุทธเจ้าเห็นความสุขทางโลกจนสุดทางจนเบื่อหน่าย เลยมาหาทางธรรม   ในห้องนี้มีแบบนี้บ้างไหมครับ

ที่อ่านๆเจอในห้องนี้ส่วนใหญ่มักบอกว่า (โชคดี) ที่ตอนนั้นเจอทุกข์สุดๆ  เลยได้หาทางธรรม เลยอยากรู้ตัวอย่างกรณัอื่นมีบ้างไหมครับ