ครั้งก่อนได้มีโอกาสเข้าไปสอบถามพระที่วัด จึงได้สอบถามว่าการเข้าใจผิดทางภาษานั้นสามารถทำให้เราผิดศีลได้หรือไม่ เช่น มีป้ายเขียนไว้ว่า Please buy before eating. (กรุณาจ่ายเงินก่อนรับประทาน) แต่เราเข้าใจเป็น เชิญรับประทานฟรี​ จะจัดเป็นการขโมยหรือไม่? ท่านจึงตอบกลับท่านจึงตอบกลับมาว่า "ไม่ผิดเพราะเราไม่ได้มีเจตนา เป็นเพียงควาเข้าใจผิด" ด้วยเหตุนั้นจึงเข้าใจ

ก่อนจากลาท่านทิ้งท้ายไว้ว่า "แม้จะเป็นการเข้าใจผิด แต่สังคมเขาอาจจะไม่พอใจหรือยอมรับต่อการกระทำของเราก็ได้ ดังนั้นพระพุทธเจ้าท่านจึงว่า 'หากลังเลสงสัยแล้วไม่ควรกระทำลงไป ' " ดูเหมือนว่าจะเป็นข้อวินัยของพระภิกษุที่กล่าวว่า หากลังเลสังแล้วก็ไม่ควรที่จะกระทำลงไป ไม่เช่นนั้นต้องอาบัติทุกกฎ ถ้าจำไม่ผิด

การเข้าใจทางภาษามันก็มาจากการสังเกตพฤติกรรมของคนรอบตัวที่ใช้ภาษาดังเช่นเด็กเล็ก หรือ การเรียนรู้ผ่านวิชาการและประสบการณ์ ซึ่งการเรียนรู้ภาษานั้นมันอาจจะมีส่วนที่เราเข้าใจผิดได้ เช่นในภาษาอังกฤษ If I would, I could. และ If I will, I can. สองประโยคนี้แม้มันจะคล้ายกันแต่มันก็สื่อความหมายที่ต่างกัน เพียงแค่ tense เปลี่ยน ความหมายก็เปลี่ยนไปด้วย ดังนั้นแล้วคนที่เขาไม่เข้าใจ tense มันก็อาจจะทำให้อีกหลายข้อความถูกเข้าใจผิดไปด้วยได้ บางทีก็ยังคงมีความสงวัยในรูปประโยคว่าเขาตั้งใจที่จะสื่ออะไรกันแน่

​ดังนั้นแล้ว หากยังมีความสงสัยอยู่ว่าข้อความนี้สื่อความหมายอะไรแน่ ​ควรที่จะกระทำลงไปตามที่พระท่านกล่าวไหม?​ และภาษาเป็นสิ่งที่โทษในทางธรรมไหม?