ผิดที่ฉันหรือเธอไม่เข้าใจ

เรื่องราวของผม เป็นเพียงเรื่องเล็กๆ ที่ทำไมแฟนผมถึงไม่เข้าใจ เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อผมต้องไปทำต่างจังหวัด 3 วัน 2 คืน นี่เป็นครั้งแรกคับที่ผมต้องไปนอนที่อืนที่ไม่ใช่บ้านสำหรับเธอ ผมไปถึงมันยุ่งมากเลยคับ ไม่ค่อยมีเวลาที่จะคุยกับเธอเลย แต่ตัวผมเองก็พยายามหาเวลาแม้ว่าจะเป็นเพียงเวลาเล็กน้อยของผม เพื่อที่จะมาคุยกับเธอ เพราะอยากที่จะได้ยินเสียงเธอ เธอเป็นกำลังใจเล็กๆของผม เพราะเวลาที่ได้ยินเสียงเธอต่อให้ผมเครียดขนาดไหนมันก็หาย มันเป็นยาที่วิเศษจริง แต่พอผมโทรไปเธอกลับทำน้ำเสียงที่เหมือนไม่ค่อยอยากจะคุยกับผม มันทำให้ผมรู้สึกไม่ไดีเป็นอย่างมาก ที่จะต้องมาค่อยห่วงหน้าพะวงหลังแบบนี้ ผมเข้าใจคับ คนเคยคุยเคยอยู่ด้วยกันตลอด เมื่อหายไปนานๆ มันก็เหมือนขาดหายอะไรไป และผมก็รู้ว่าเธอเหงามาก แต่ผมก็อยากจะมีเวลาให้เธอมากกว่านี่ แต่มันติดอยู่ที่ว่าผมต้องทำงานคับ มันเป็นงานส่วนรวมคับ เลยต้องสละเวลาส่วนตัวเพือที่จะทำงานให้เสร็จ ผมก็เลยไม่ค่อยมีเวลาให้เธอ แต่ผมเองก็คอยแชทบอกเธอตลอด เพราะกลัวว่าเธอจะเป็นห่วง กลัวว่าเธอจะเหงา แต่ผมก็ทำให้เธอเหงาจนได้ ผมค่อยกังวลแบบนี้ตลอด และทุกครั้งที่โทรไปก็ยังคงเป็นน้ำเสียงเหมือนเดิม จากการทำงานที่เหน็ดเหนื่อยมาตลอด 3 วัน งานลุล่วงตามเป้าหมาย ผมโล่งมาก อยากจะได้ยินเสียงของเธอเป็นที่สุด กลับถึงบ้านรีบโทรหาโดยที่ไม่รอช้าเลยคับ การโทรไปครั้งนี้ของผม ผมหวังว่าจะได้คุยกับเธอแบบที่ทำให้ผมหายเหนื่อยจากการทำงาน แต่เสียงของเธอไม่ต่างจากเดิมเลย มันทำให้ผมถึงกับน้ำตาคลอเลยคับ มันไม่ได้เป็นอย่างที่ผมหวังเลย ผมก็ยังคงเหนื่อยเหมือนเดิม ถึงแฟนของจะเป็นแบบนี้ก็ตาม แต่ผมก็ไม่เคยหมดรัก หรือหรักเธอน้อยลงเลย ผมเข้าใจในสิ่งที่เธอเป็นแบบนี้ แต่เธอจะเข้าใจผมบ้างหรือเปล่า
                                                                                                              ... รั ก เ ส ม อ ต ล อ ด ไ ป

ปล. ต้องการระบายเท่านั้น ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยคับ