เราเองเป็นคนหนึ่งที่เลือก 'รักคนที่เขารักเรา' ตอนนี้คบกันมา 7 เดือนกว่าๆแล้ว
อธิบายสักหน่อยก็แล้วกันนะคะ เราค่อนข้างเป็นคนอาร์ตๆ ชอบทำอะไรที่คนอื่นเขาไม่ทำกัน เพี้ยน อารมณ์แปรปรวน ส่วนสเปคผู้ชายที่เราชอบ
เราชอบคนอาร์ตๆเหมือนกับเราค่ะ (555 เล่นง่ายดีเนอะ) เลยทำให้ส่วนมากเราต้องจบแบบน้ำตาไหลพราก เพราะผู้ชายอาร์ตๆที่เราเจอเนี่ย เน้นทำอะไรตามอารมณ์มาก อยากจะมาก็มา อยากจะไปก็ไป อยากจะหายตัวไปจู่ๆก็หายตัวไปซะเฉยๆ แม้แต่แช็ทในเฟซบุ๊คก็ยังไม่ตอบฉันเลยค่ะคุณ
ด้วยความที่เจ็บมาพอแล้ว เลยทำให้เราตัดสินใจว่าต่อแต่นี้ไปเราจะอยู่คนเดียว ถึงไม่มี ผช เราก็จะอยู่ได้ด้วยหมา และถึงจะไม่มีหมา เราก็จะอยู่ได้ด้วยต้นไม้และหนังสือ คิดง่ายๆแบบนี้เลย แต่ทันทีที่คิดแบบนั้น แฟนคนปัจจุบันก็เข้ามาในชีวิตแบบงงๆ เขาตอบโจทย์ผู้ชายที่ดีทุกอย่างที่เราไม่เคยเจอ เป็นสุภาพบุรุษ บอกรักทุกวัน ใส่ใจในเรื่องเล็กๆน้อยๆของเราทุกเรื่อง ยอมเราแทบจะทุกอย่าง และเวลาที่เราอินดี้ เหวี่ยง ดาร์ค นอยด์ นางก็ยกโทษให้เรา พร้อมกับมีคำสอนดีๆให้เราเสมอ ซึ่งเราไม่เคยเจอคนแบบนี้ แม้แต่กับครอบครัวเรา เขายังไม่เข้าใจเวลาเราอินดี้เลย
นั่นทำให้เราตัดสินใจตอบตกลงคบกับเขา
แม้ว่าเขาจะไม่ใช่สเปคเราเลย!!! (ขอย้ำว่า ไม่ใช่เลย) และคบกันมาจนถึงวันนี้ แล้วปัญหาก็เกิดขึ้นจริงๆค่ะ คือ เขาเป็นคนที่เอะอะอะไรก็เหตุผลตลอด แต่เราจะใช้อารมณ์เป็นใหญ่ เป็นเหตุให้ทะเลาะกันบ่อยๆ เวลาที่เราเล่นมุข เขาก็ไม่ค่อยเก็ทมุขเรา น้อยครั้งมากที่คู่เราจะมีโมเม้นท์แบบ หัวเราะจนกรามค้างด้วยกัน หรือเวลาที่เราอยากให้เขาทำอะไรสร้างสรรค์ๆ เช่น "ตัวเองลองหลับตา แล้วลองจินตนาการว่าพวกเราไปเดทกันที่ทุ่งข้าวสาลีนะ" เขาก็จะยึดติดอยู่กับความเป็นจริง และตอบว่า "แต่ตอนนี้พวกเราอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมนะ" ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่ค่อยชอบเลย ชีวิตจำเจสุดๆ 55 หรือเวลาที่บอกรัก เขาจะคอยบอกตลอดว่า "รักนะ แต่งงานกับเรานะ" แต่เราจะเป็นคนไม่บอกรัก เรารู้สึกว่าคำพูดไม่มีความหมายเท่าการกระทำ เราเลยชอบตอบกลับไปเหมือนรำคาญว่า "เออรู้แล้วๆ" ประมาณนี้ค่ะ
เวลาที่เกิดเหตุการณ์ต่อไม่ติดตามที่ว่าไปนี้ เราจะพยายามเอาข้อดีของเขา กับสิ่งที่เราเข้ากับเขาไม่ได้มาหักล้างกันตลอด ซึ่งข้อดีของเขาจะมากกว่า ทำให้เราตัดสินใจคบกันต่อ แต่ปัญหาความอึดอัดเดิมๆเรื่องนิสัยที่เข้ากันไม่ได้ก็ยังคงเกิดขึ้นอยู่เนืองๆ เราพยายามปรับเท่าที่จะปรับได้ ส่วนเขาเองก็พยายามหาจุดกึ่งกลางแล้วปรับเพื่อเรา แต่ด้วยความที่ต่างกันเกินไปจริงๆ เลยทำให้ยังมีหลายๆเรื่องที่จูนกันไม่ติดอยู่ หรือว่าบางที เราอาจจะไม่ควรตอบตกลงคบกับเขาตั้งแต่แรกเพราะว่าสำหรับเราแล้วเขา "ไม่ใช่" ???
คนอื่นที่มีประสบการณ์ 'รักคนที่เขารักเรา' เคยเจอเรื่องแบบเราบ้างมั้ยคะ? แล้วจบสวยหรือจบไม่ดีคะ?
อยากให้ทุกคนลองแชร์ประสบการณ์ หรือให้คำแนะนำหน่อยค่ะ T-T
(ถาม) สำหรับคนที่เลือก 'รักคนที่เขารักเรา' มี happy ending หรือ bad end อย่างไรบ้างคะ?
อธิบายสักหน่อยก็แล้วกันนะคะ เราค่อนข้างเป็นคนอาร์ตๆ ชอบทำอะไรที่คนอื่นเขาไม่ทำกัน เพี้ยน อารมณ์แปรปรวน ส่วนสเปคผู้ชายที่เราชอบ เราชอบคนอาร์ตๆเหมือนกับเราค่ะ (555 เล่นง่ายดีเนอะ) เลยทำให้ส่วนมากเราต้องจบแบบน้ำตาไหลพราก เพราะผู้ชายอาร์ตๆที่เราเจอเนี่ย เน้นทำอะไรตามอารมณ์มาก อยากจะมาก็มา อยากจะไปก็ไป อยากจะหายตัวไปจู่ๆก็หายตัวไปซะเฉยๆ แม้แต่แช็ทในเฟซบุ๊คก็ยังไม่ตอบฉันเลยค่ะคุณ
ด้วยความที่เจ็บมาพอแล้ว เลยทำให้เราตัดสินใจว่าต่อแต่นี้ไปเราจะอยู่คนเดียว ถึงไม่มี ผช เราก็จะอยู่ได้ด้วยหมา และถึงจะไม่มีหมา เราก็จะอยู่ได้ด้วยต้นไม้และหนังสือ คิดง่ายๆแบบนี้เลย แต่ทันทีที่คิดแบบนั้น แฟนคนปัจจุบันก็เข้ามาในชีวิตแบบงงๆ เขาตอบโจทย์ผู้ชายที่ดีทุกอย่างที่เราไม่เคยเจอ เป็นสุภาพบุรุษ บอกรักทุกวัน ใส่ใจในเรื่องเล็กๆน้อยๆของเราทุกเรื่อง ยอมเราแทบจะทุกอย่าง และเวลาที่เราอินดี้ เหวี่ยง ดาร์ค นอยด์ นางก็ยกโทษให้เรา พร้อมกับมีคำสอนดีๆให้เราเสมอ ซึ่งเราไม่เคยเจอคนแบบนี้ แม้แต่กับครอบครัวเรา เขายังไม่เข้าใจเวลาเราอินดี้เลย
นั่นทำให้เราตัดสินใจตอบตกลงคบกับเขาแม้ว่าเขาจะไม่ใช่สเปคเราเลย!!! (ขอย้ำว่า ไม่ใช่เลย) และคบกันมาจนถึงวันนี้ แล้วปัญหาก็เกิดขึ้นจริงๆค่ะ คือ เขาเป็นคนที่เอะอะอะไรก็เหตุผลตลอด แต่เราจะใช้อารมณ์เป็นใหญ่ เป็นเหตุให้ทะเลาะกันบ่อยๆ เวลาที่เราเล่นมุข เขาก็ไม่ค่อยเก็ทมุขเรา น้อยครั้งมากที่คู่เราจะมีโมเม้นท์แบบ หัวเราะจนกรามค้างด้วยกัน หรือเวลาที่เราอยากให้เขาทำอะไรสร้างสรรค์ๆ เช่น "ตัวเองลองหลับตา แล้วลองจินตนาการว่าพวกเราไปเดทกันที่ทุ่งข้าวสาลีนะ" เขาก็จะยึดติดอยู่กับความเป็นจริง และตอบว่า "แต่ตอนนี้พวกเราอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมนะ" ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่ค่อยชอบเลย ชีวิตจำเจสุดๆ 55 หรือเวลาที่บอกรัก เขาจะคอยบอกตลอดว่า "รักนะ แต่งงานกับเรานะ" แต่เราจะเป็นคนไม่บอกรัก เรารู้สึกว่าคำพูดไม่มีความหมายเท่าการกระทำ เราเลยชอบตอบกลับไปเหมือนรำคาญว่า "เออรู้แล้วๆ" ประมาณนี้ค่ะ
เวลาที่เกิดเหตุการณ์ต่อไม่ติดตามที่ว่าไปนี้ เราจะพยายามเอาข้อดีของเขา กับสิ่งที่เราเข้ากับเขาไม่ได้มาหักล้างกันตลอด ซึ่งข้อดีของเขาจะมากกว่า ทำให้เราตัดสินใจคบกันต่อ แต่ปัญหาความอึดอัดเดิมๆเรื่องนิสัยที่เข้ากันไม่ได้ก็ยังคงเกิดขึ้นอยู่เนืองๆ เราพยายามปรับเท่าที่จะปรับได้ ส่วนเขาเองก็พยายามหาจุดกึ่งกลางแล้วปรับเพื่อเรา แต่ด้วยความที่ต่างกันเกินไปจริงๆ เลยทำให้ยังมีหลายๆเรื่องที่จูนกันไม่ติดอยู่ หรือว่าบางที เราอาจจะไม่ควรตอบตกลงคบกับเขาตั้งแต่แรกเพราะว่าสำหรับเราแล้วเขา "ไม่ใช่" ???
คนอื่นที่มีประสบการณ์ 'รักคนที่เขารักเรา' เคยเจอเรื่องแบบเราบ้างมั้ยคะ? แล้วจบสวยหรือจบไม่ดีคะ?
อยากให้ทุกคนลองแชร์ประสบการณ์ หรือให้คำแนะนำหน่อยค่ะ T-T