ณ เมืองหลวงอันสวยงามแสงสีศิวิไลแห่งหนึ่ง มีชายหนุ่มสูงวัยรูปร่างหน้าตาพอใช้ได้ การศึกษาดี ทำงานในระดับหัวหน้า เขาจึงมักเป็นที่หมายปองของสาวๆ ในออฟฟิศ แต่ด้วยความที่เป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงและไม่ค่อยกล้าแสดงออกจึงทำให้ชอบเก็บตัวเงียบๆ หลังเวลาเลิกงาน
วันหนึ่งด้วยความเหงาและเปล่าเปลี่ยว เพราะตัวเขานั้นยังเป็นโสด แม้จะเคยผ่านผู้หญิงมามากมายแต่ตัวเขาเองก็ยังไม่เคยเจอกับรักแท้เลยสักครั้งเดียว จนกระทั่งเขาได้นัดเจอหญิงสาวนักศึกษาคนหนึ่งผ่านการแชทออนไลน์ หญิงสาวนักศึกษาคนนี้ตัวเธอเองก็กำลังเหงาและเปล่าเปลี่ยวหัวใจ เธอต้องการมีใครสักคนหนึ่งในชีวิตจึงเลือกวิธีค้นหาคู่ด้วยการแชทออนไลน์ทำให้ได้มาเจอกับหนุ่มสูงวัยคนนี้
หนุ่มสูงวัยชื่ออาร์ตได้พูดคุยกับหญิงสาวนักศึกษาที่ชื่อว่ารินอย่างถูกอกถูกใจ แต่เรื่องที่พวกเขาคุยกันเป็นเรื่องการตกลงซื้อขายทางเพศ แน่นอนว่าเป้าหมายของคนทั้งสองคนคือการได้มีเพศสัมพันธ์กันโดยมีผลประโยชน์ร่วมกัน แต่ในมุมมองความคิดของแต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน หนุ่มอาร์ตยินดีซื้อบริการทางเพศจากนักศึกษาสาว ก็เพราะต้องการระบายออกความต้องการทางเพศของเขา โดยปราศจากความรักและความผูกพันใดๆ เขามองว่าเงินสามารถซื้อความสุขให้กับชีวิตเขาได้ แม้เขาจะไม่เคยประสบความสำเร็จในความรักมาก่อนเลย แต่เขาก็สามารถซื้อความสุขทางเพศได้ด้วยเงิน
ส่วนหญิงนักศึกษาที่ชื่อรินกลับมองว่าเธอยอมขายบริการทางเพศครั้งนี้ แม้จะทำเพื่อต้องการเงินแต่เธอก็ต้องการความรักด้วยเช่นกัน เธอหวังว่าเธอจะได้รับทั้งเงินและความรักจากหนุ่มอาร์ต
หลังทั้งคู่ได้มีความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งกันเรียบร้อยแล้ว สาวรินก็ได้บอกความในใจว่าเธอได้ตกหลุมรักหนุ่มอาร์ต ทันทีที่หนุ่มอาร์ตได้ยินสาวรินบอกรัก หนุ่มอาร์ตก็รีบปฏิเสธเสียงแข็งขึ้นทันทีว่า “พี่ไม่เคยบอกรักรินเลยสักครั้งความสัมพันธ์ของเรามีเพียงแค่เรื่องทางเพศเท่านั้น ไม่ได้มีเรื่องอื่นเกี่ยวข้องเลย พี่คงรักรินไม่ได้หรอก” สาวรินรู้สึกผิดหวังแต่เธอก็พอทำใจได้เพราะรู้ทั้งรู้อยู่แล้วว่าความสัมพันธ์ที่ฉาบฉวยซื้อได้ด้วยเงินแบบนี้คงไม่มีรักแท้อยู่หรอก
จนเวลาผ่านไปหลายปีทั้งคู่ยังคงไปมาหาสู่และมีความสัมพันธ์กันแบบนี้ จนพฤติกรรมของหนุ่มอาร์ตเริ่มเปลี่ยนแปลงไปคือเขาเริ่มหวงสาวรินมากขึ้น ไม่อยากให้สาวรินไปพูดคุยหรือแชทกับหนุ่มอื่น เขาเริ่มไม่พอใจที่มีหนุ่มอื่นเข้ามารุมจีบสาวรินในขณะที่เขาเผลอ หนุ่มอาร์ตเริ่มทำตัวเป็นหมาหวงก้าง ไม่ให้สาวรินคบกับใครแม้แต่จะเป็นเพื่อนก็ตาม สาวรินเริ่มเข้าใจว่าหนุ่มอาร์ตคงจะรักและหวงเธอมากถึงได้ทำแบบนี้ ตัวเธอเองก็อยากพิชิตใจหนุ่มอาร์ตให้ได้อยู่หมัด
หนุ่มอาร์ตมักบอกสาวรินเสมอว่า “ถ้ารินเจอใครที่ดีกว่าขอให้รินบอกพี่ อย่าแอบไปมีใครโดยที่พี่ไม่รู้” หนุ่มอาร์ตยังกล่าวขอบคุณสาวรินด้วยว่า “ขอบคุณนะที่อยู่ด้วยกันกับพี่ ถ้าพี่แก่แล้วรินเลี้ยงพี่ด้วยนะ” สาวรินเข้าใจว่าเธอคงจะเริ่มได้รับความรักจากหนุ่มอาร์ต และหนุ่มอาร์ตคงอยากอยู่กับรินจนแก่เฒ่า แต่ในระหว่างที่เธออยู่กับอาร์ต แม้อาร์ตจะพูดขอบคุณเธอ แต่หากพฤติกรรมเจ้าชู้ของอาร์ตก็มักทำให้เธอเสียใจอยู่บ่อยๆ หนุ่มอาร์ตมักอ้างเสมอว่าเขายังไม่ได้แต่งงานเขาก็มีอิสระที่จะหาความสุข ทุกครั้งที่หนุ่มอาร์ตออกอาการเจ้าชู้กับสาวเล็กสาวน้อยสาวใหญ่ถึงขนาดที่รินจับได้ว่าหนุ่มอาร์ตแอบไปมีเพศสัมพันธ์ลับๆกับสาวอื่น
จนในที่สุดขณะที่รินกลับไปบ้านช่วยครอบครัวสร้างธุรกิจ หนุ่มอาร์ตจึงฉวยโอกาสให้เธอกลับบ้านและเอาสาวอื่นเข้ามาอยู่แทนที่ริน เมื่อรินจับได้ รินถึงกับขว้างปาข้าวของทุกอย่างของอาร์ตออกนอกห้อง จนเธอได้รู้ซึ้งกับคำว่าคนเจ้าชู้ คนทรยศหักหลัง หรือหมาหวงก้าง
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าไม่มีรักแท้จากคนเจ้าชู้ ไม่มีความรักจริงในคนรักสนุก
เรื่องเล่าสอนใจ ตอน ความรักไร้เดียงสา
วันหนึ่งด้วยความเหงาและเปล่าเปลี่ยว เพราะตัวเขานั้นยังเป็นโสด แม้จะเคยผ่านผู้หญิงมามากมายแต่ตัวเขาเองก็ยังไม่เคยเจอกับรักแท้เลยสักครั้งเดียว จนกระทั่งเขาได้นัดเจอหญิงสาวนักศึกษาคนหนึ่งผ่านการแชทออนไลน์ หญิงสาวนักศึกษาคนนี้ตัวเธอเองก็กำลังเหงาและเปล่าเปลี่ยวหัวใจ เธอต้องการมีใครสักคนหนึ่งในชีวิตจึงเลือกวิธีค้นหาคู่ด้วยการแชทออนไลน์ทำให้ได้มาเจอกับหนุ่มสูงวัยคนนี้
หนุ่มสูงวัยชื่ออาร์ตได้พูดคุยกับหญิงสาวนักศึกษาที่ชื่อว่ารินอย่างถูกอกถูกใจ แต่เรื่องที่พวกเขาคุยกันเป็นเรื่องการตกลงซื้อขายทางเพศ แน่นอนว่าเป้าหมายของคนทั้งสองคนคือการได้มีเพศสัมพันธ์กันโดยมีผลประโยชน์ร่วมกัน แต่ในมุมมองความคิดของแต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน หนุ่มอาร์ตยินดีซื้อบริการทางเพศจากนักศึกษาสาว ก็เพราะต้องการระบายออกความต้องการทางเพศของเขา โดยปราศจากความรักและความผูกพันใดๆ เขามองว่าเงินสามารถซื้อความสุขให้กับชีวิตเขาได้ แม้เขาจะไม่เคยประสบความสำเร็จในความรักมาก่อนเลย แต่เขาก็สามารถซื้อความสุขทางเพศได้ด้วยเงิน
ส่วนหญิงนักศึกษาที่ชื่อรินกลับมองว่าเธอยอมขายบริการทางเพศครั้งนี้ แม้จะทำเพื่อต้องการเงินแต่เธอก็ต้องการความรักด้วยเช่นกัน เธอหวังว่าเธอจะได้รับทั้งเงินและความรักจากหนุ่มอาร์ต
หลังทั้งคู่ได้มีความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งกันเรียบร้อยแล้ว สาวรินก็ได้บอกความในใจว่าเธอได้ตกหลุมรักหนุ่มอาร์ต ทันทีที่หนุ่มอาร์ตได้ยินสาวรินบอกรัก หนุ่มอาร์ตก็รีบปฏิเสธเสียงแข็งขึ้นทันทีว่า “พี่ไม่เคยบอกรักรินเลยสักครั้งความสัมพันธ์ของเรามีเพียงแค่เรื่องทางเพศเท่านั้น ไม่ได้มีเรื่องอื่นเกี่ยวข้องเลย พี่คงรักรินไม่ได้หรอก” สาวรินรู้สึกผิดหวังแต่เธอก็พอทำใจได้เพราะรู้ทั้งรู้อยู่แล้วว่าความสัมพันธ์ที่ฉาบฉวยซื้อได้ด้วยเงินแบบนี้คงไม่มีรักแท้อยู่หรอก
จนเวลาผ่านไปหลายปีทั้งคู่ยังคงไปมาหาสู่และมีความสัมพันธ์กันแบบนี้ จนพฤติกรรมของหนุ่มอาร์ตเริ่มเปลี่ยนแปลงไปคือเขาเริ่มหวงสาวรินมากขึ้น ไม่อยากให้สาวรินไปพูดคุยหรือแชทกับหนุ่มอื่น เขาเริ่มไม่พอใจที่มีหนุ่มอื่นเข้ามารุมจีบสาวรินในขณะที่เขาเผลอ หนุ่มอาร์ตเริ่มทำตัวเป็นหมาหวงก้าง ไม่ให้สาวรินคบกับใครแม้แต่จะเป็นเพื่อนก็ตาม สาวรินเริ่มเข้าใจว่าหนุ่มอาร์ตคงจะรักและหวงเธอมากถึงได้ทำแบบนี้ ตัวเธอเองก็อยากพิชิตใจหนุ่มอาร์ตให้ได้อยู่หมัด
หนุ่มอาร์ตมักบอกสาวรินเสมอว่า “ถ้ารินเจอใครที่ดีกว่าขอให้รินบอกพี่ อย่าแอบไปมีใครโดยที่พี่ไม่รู้” หนุ่มอาร์ตยังกล่าวขอบคุณสาวรินด้วยว่า “ขอบคุณนะที่อยู่ด้วยกันกับพี่ ถ้าพี่แก่แล้วรินเลี้ยงพี่ด้วยนะ” สาวรินเข้าใจว่าเธอคงจะเริ่มได้รับความรักจากหนุ่มอาร์ต และหนุ่มอาร์ตคงอยากอยู่กับรินจนแก่เฒ่า แต่ในระหว่างที่เธออยู่กับอาร์ต แม้อาร์ตจะพูดขอบคุณเธอ แต่หากพฤติกรรมเจ้าชู้ของอาร์ตก็มักทำให้เธอเสียใจอยู่บ่อยๆ หนุ่มอาร์ตมักอ้างเสมอว่าเขายังไม่ได้แต่งงานเขาก็มีอิสระที่จะหาความสุข ทุกครั้งที่หนุ่มอาร์ตออกอาการเจ้าชู้กับสาวเล็กสาวน้อยสาวใหญ่ถึงขนาดที่รินจับได้ว่าหนุ่มอาร์ตแอบไปมีเพศสัมพันธ์ลับๆกับสาวอื่น
จนในที่สุดขณะที่รินกลับไปบ้านช่วยครอบครัวสร้างธุรกิจ หนุ่มอาร์ตจึงฉวยโอกาสให้เธอกลับบ้านและเอาสาวอื่นเข้ามาอยู่แทนที่ริน เมื่อรินจับได้ รินถึงกับขว้างปาข้าวของทุกอย่างของอาร์ตออกนอกห้อง จนเธอได้รู้ซึ้งกับคำว่าคนเจ้าชู้ คนทรยศหักหลัง หรือหมาหวงก้าง
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าไม่มีรักแท้จากคนเจ้าชู้ ไม่มีความรักจริงในคนรักสนุก