ความที่เคยไปงานAFAมาสองครั้ง มาเลเซีย1 สิงคโปร์1 สิ่งที่ไม่ค่อยแฮปปี้เท่าไหร่คือเก้าอี้ของโซนVIP
ที่มาเลเซียยังพอว่าเพราะบัตรถูกกว่าบ้านเรา แต่ที่สิงคโปร์ก็อีหรอบเดียวกันทั้งๆที่บัตรเกินสี่พันบาท
ทั้งสองงานได้นั่งเก้าอี้พลาสติกมัดติดกันด้วยเชือกฟางครับ ไม่สบายเท่าไหร่สำหรับการนั่งพักระหว่างรอศิลปินรายถัดไป แถมระยะห่างระหว่างแถวก็น้อย โดดทีก็ต้องระวังไปชนคนข้างๆ
ภาพนี้จากAFA2014ที่สิงคโปร์
เครดิต
https://h2so4noel.wordpress.com/2015/02/16/afasg2014-part-2-i-%E2%99%A5-anisong-%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%9B%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%83%E0%B8%88/
ก่อนจะถึงวันงานAFATH ผมก็เสียวๆว่าผู้จัดจะล๊อคสเป็คเก้าอี้แบบงานต้นฉบับรึเปล่า พอเข้าฮอลล์ไปนี่ดีใจครับ เก้าอี้เบาะของทางไบเทคเอง ระยะห่างแต่ละแถวก็พอสมควร โดดได้สบายขึ้น
แม้คอนเสิร์ตแบบนี้จะแทบไม่มีคนที่ "นั่งดู" ตลอดงาน แต่การมีที่นั่งก็มีประโยชน์ในการควบคุมคนดูให้อยู่เป็นที่เป็นทาง(ถึงจะได้แค่ระดับหนึ่งก็เหอะ) และเป็นการปรามotageiบางคนไม่ให้เล่นอะไรเลยเถิดจนน่าหวาดเสียวจะไปฟาดคนข้างๆเอา
คอนเสิร์ตAFATH อุตส่าห์มีสิ่งหนึ่งที่เหนือกว่าต้นฉบับ นั่นคือ "เก้าอี้"
ที่มาเลเซียยังพอว่าเพราะบัตรถูกกว่าบ้านเรา แต่ที่สิงคโปร์ก็อีหรอบเดียวกันทั้งๆที่บัตรเกินสี่พันบาท
ทั้งสองงานได้นั่งเก้าอี้พลาสติกมัดติดกันด้วยเชือกฟางครับ ไม่สบายเท่าไหร่สำหรับการนั่งพักระหว่างรอศิลปินรายถัดไป แถมระยะห่างระหว่างแถวก็น้อย โดดทีก็ต้องระวังไปชนคนข้างๆ
ภาพนี้จากAFA2014ที่สิงคโปร์
เครดิต https://h2so4noel.wordpress.com/2015/02/16/afasg2014-part-2-i-%E2%99%A5-anisong-%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%9B%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%83%E0%B8%88/
ก่อนจะถึงวันงานAFATH ผมก็เสียวๆว่าผู้จัดจะล๊อคสเป็คเก้าอี้แบบงานต้นฉบับรึเปล่า พอเข้าฮอลล์ไปนี่ดีใจครับ เก้าอี้เบาะของทางไบเทคเอง ระยะห่างแต่ละแถวก็พอสมควร โดดได้สบายขึ้น
แม้คอนเสิร์ตแบบนี้จะแทบไม่มีคนที่ "นั่งดู" ตลอดงาน แต่การมีที่นั่งก็มีประโยชน์ในการควบคุมคนดูให้อยู่เป็นที่เป็นทาง(ถึงจะได้แค่ระดับหนึ่งก็เหอะ) และเป็นการปรามotageiบางคนไม่ให้เล่นอะไรเลยเถิดจนน่าหวาดเสียวจะไปฟาดคนข้างๆเอา