มีข้อสงสัยเกี่ยวกับภาษาไทยวน ภาษาไทใหญ่ รบกวนเจ้าของภาษาช่วยตอบหน่อยครับ

เนื่องจากมีคนไทยภาคเหนือน้อยคนนักที่สามารถฟังภาษาไทใหญ่ออก ถึงแม้ว่าจะมีพรมแดนติดกับรัฐฉาน ขณะที่ชาวไทลื้อสัญชาติจีนที่เดินทางมาทำบุญในจังหวัดลำพูนสามารถสื่อสารกับตุ๊เจ้าราวกับเป็นคนในพื้นที่ ทั้งที่ไม่มีพรมแดนติดกัน ก็เลยเกิดข้อสงสัย
สมมุติว่ามีเหตุการณ์เกิดขึ้นที่ตลาดธานินทร์ ทั้งแม่ค้าและลูกค้าต่างก็ใช้ภาษาแม่ของตัวเองสนทนากัน

ลูกค้า : โถ่เน่ามีต๊างเหลิวคา?
แม่ค้า : มีตางเพ้
ลูกค้า : น๊างยิ๊งขายก้าหือ?
แม่ค้า : ซาวบาท
ลูกค้า : เฮ๊ามี๊เฮงหวาด
แม่ค้า : โค๊ะ! ท่าซักกำ
ลูกค้า : มี๊ล่องสัง?
แม่ค้า : บะมีหยังเจ้า กะลังนับตางทอน
ลูกค้า : น๊างยิ๊งมี๊เผิ๋วอยู่จ๋อมเหย้าหือ?
แม่ค้า : บะมีเจ้า ขายคัวคนเดียว
แม่ค้า : อ้ายเป๋นคนเมืองใด?
ลูกค้า : เฮ๊าคาอยู่เมิ้งไต๊ ต๊างป๊อดฮองเวงเก๊งเหมิ่ว
แม่ค้า : อ้ายซื้อถั่วเน่าไปหื้อใผ?
ลูกค้า : ไป๊ปั๋นลูกเม๊เฮ๊า
แม่ค้า : เอาไปเกื๋อแมวน่อย
ลูกค้า : สูลาดกว๊ามสัง?
แม่ค้า : อ้ายอู้ว่าจะใด?
ลูกค้า : มั๊นน๊างอ่ำป่องเจิ๋วเสเหย้า

กลับกลายเป็นว่าลูกค้าซื้อถั่วเน่าจากแม่ค้าไปให้ลูกแมว