สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
ตามที่หลาย คห. บอกมาครับ
ค่าโฆษณาแพง และคู่แข่งน้อย
แต่ก็ยังมีอื่นๆอีกมาก ที่ผมดูแล้ว น่าจะเป็นเหตุผลที่ฟรีทีวีเกาหลี ทำไมไม่ต้องคั่นโฆษณาระหว่างรายการ แต่ก็อยู่ได้สบาย
ในเกาหลีใต้แม้จะมีช่องเคเบิ้ลสามัญประจำบ้านชื่อดังเยอะมาก (และติดเคเบิ้ลกันค่อนข้างมาก) เช่น Mnet, tvN, OnStyle, JTBC, Channel A, MBN และอื่นๆอีกเพียบ (รวมถึงช่องเคเบิ้ลของฟรีทีวีที่ทำย่อยออกมาอีก) ก็ยังไม่สามารถสู้กับเรตติ้งของฟรีทีวีที่เรียกได้ว่าคงกระพันเลยทีเดียว ส่วนแบ่งสูงมา (tvN, JTBC ว่ามีซีรี่ส์ติดกระแส หรือแนวแปลก แต่ถ้าเทียบกับฟรีทีวีถือว่าส่วนแบ่งห่างกันเยอะ)
ฟรีทีวีในเกาหลีใต้ จะมีแค่ KBS1, KBS2, MBC, SBS, EBS1, EBS2 (อันนี้มาใหม่สดๆร้อนๆ), OBS (เฉพาะโซล)
รวม 6ช่องทั่วประเทศ (โซลมี 7ช่อง)
เราคิดว่ามันก็น้อยแล้วนะ เท่าเมืองไทยเลย แต่มันก็ตัดตัวเลือกได้อีก สำหรับช่องที่มีรายการติดตลาด
KBS1 ซีรี่ส์ไม่ได้เป็นหลักในตลาด เพราะเป็นช่องสาธารณะ และไม่มีโฆษณา
OBS เป็นรายการสำหรับคนโซลโดยเฉพาะ ก็ไม่ได้เด่นด้านรายการอะไรมากมาย
EBS1, EBS2 ช่องการศึกษาของรัฐ ไม่มีโฆษณา รายการเกี่ยวกับความรู้ สารคดี ไม่ได้ทำซีรี่ส์
แปลว่าคู่แข่งในด้านตลาดฟรีทีวี ก็มีแค่ KBS2, MBC, SBS
ความที่คู่แข่งน้อย, คนเกาหลียังมีอัตราดูทีวี ที่หน้าจอทีวี ไม่ใช่ดูผ่านเน็ต ในปริมาณที่สูง (เนื่องจากการดูออนไลน์ แม้จะมี แต่ก็เรียกได้ว่ายุ่งยาก และ VOD ย้อนหลังตามสั่ง ที่ต้องเสียเงิน), การเข้าถึงฟรีทีวีของคนเกาหลีที่สูงมาก ประมาณ 95% โดยแบ่งเป็นทีวีดิจิตอลกินตลาดเกือบ 60% (ภาพชัดกว่าจาน ดูฟรี สัญญาณรับค่อนข้างง่าย)
Agency โฆษณา จะลงโฆษณา ก็ต้องดูจากเรตติ้ง ซึ่งเกาหลีจะใช้ 2สำนัก (มี Neilsen กับอีกอันของเกาหลีเอง โดยจะแยกโซนโซล กับปูซาน มาเฉลี่ยอ้างอิงกัน)
ฟรีทีวีหลักทั้ง 3ช่องนี้ เรตติ้งมันโหดแบบแบ่งกันโหด สังเกตได้ว่ารายการที่เรตติ้งสูงๆ กระแสดี จะไม่ค่อยจัดเวลาให้ชนกันเอง เหมือนจะแบ่งกันสูงปริ้ดๆ ในระดับ 15-30% ถ้าแบบนิยมจริงๆเอาไปเลย 40% โฆษณาไม่ต้องไปเทที่ช่องใดช่องนึงมากๆ กระจายหว่านแหได้หมด และค่าโฆษณาที่เรียกได้สูง ก็เพราะเรตติ้งโหดนี่แหละครับ เอามาใส่ในช่วงคั่นรอรายการต่อไป หรือคั่นถ้ารายการยาวเกิน 2ชม.
ถ้าดูค่าเฉลี่ยเวลาโฆษณาต่อ ชม. หรือต่อวัน ก็ไม่ถือว่าน้อยนะครับ คุณดูซีรี่ส์ 1ชม. 5นาที แต่มีโฆษณาประกับหน้าหลังรวมกัน 10-20นาทีเข้าไปแล้ว (เป็นช่วงรอยต่อรายการ ผมเคยนั่งจับเวลาอยู่ โฆษณาเค้าจะยิงทีนานมากๆ) แต่ถ้าเป็นรายการสดยาวๆ เช่น MBC Gayo Daejun อันนี้รู้กันว่ามันยาวถึง 4ชม. เล่นไปซักเกือบๆ 2ชม. ก็จะคั่นรายการค่อนข้างนานหน่อย (ถ้าจำไม่ผิด ประมาณ 8-10นาที) แล้วยิงยาวต่อ
* ผมเบื่อนิดนึงตรงที่โฆษณาไม่ค่อยหลากหลายมาก การโฆษณาแบบยิงยาวเป็นสิบนาที เจอโฆษณาที่เล่นซ้ำตัวเดิมหลายรอบ
แต่ช่องเกาหลีใต้เค้าฉลาดครับ เพื่อให้คนทนดูโฆษณายาว 10-15นาทีได้ติดๆกัน มันจะต้องมี Spot รายการมาคั่นระหว่างกำลังเล่นโฆษณาด้วย เช่น โฆษณาหลังจากจบรายการได้ซักพัก ก็จะมีชื่อเรื่องของซีรี่ส์ที่กำลังจะเล่น ชื่อตัวละคร (Opening Title) ขอบคุณสปอนเซอร์ แล้วโฆษณาต่อ (หรือใช้เป็นโปรโมทรายการของสถานี) แล้วก็โฆษณาต่างๆ จะใช้ดาราดังๆ โดยเฉพาะนักร้องไอดอล หรือดาราชื่อดังในการโฆษณาสินค้าต่างๆ ทำให้กลุ่มคนดู ซึ่งส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่นและวัยทำงาน ค่อนข้างติดใจ หลายคนรอดูดาราที่ตัวเองชอบผ่านหน้าจอทีวี
* ทีวีที่เกาหลีใต้ จะเป๊ะเรื่องเวลามาก ถ้าถึงเวลาแบบตรงเป๊ะปั๊บ ตัดจบโฆษณา เข้ารายการทันที
ส่วนโฆษณาขายประกัน บ้านเค้าก็มีครับ อยู่ตอนบ่ายๆ อันนี้จะเจาะตลาดคนมีอายุหน่อย อยู่บ้าน ดูซีรี่ส์ที่ช่องเค้าฉายย้อนจากเมื่อคืน แล้วก็โฆษณาช่วงบ่าย จะไม่เน้นสินค้าของวัยรุ่นหรือวัยทำงานมากนัก พูดง่ายๆคือ การโฆษณา จะต้องดูด้วยว่า ช่วงเวลาไหน คนวัยไหนดู ถ้าจับตลาดถูก คนดูโฆษณาจะเยอะ ช่องได้รายได้เพียบ (แต่โฆษณาก็ต้องทำให้น่าสนใจด้วย ไม่ใช่น่าเบื่อ เหมือนๆกันหมด อันนั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้ เบื่อพอดี)
โฆษณาแฝง ปัจจุบันก็เยอะขึ้น ไม่เหมือนเมื่อก่อนจะเข้ม เดี๋ยวนี้ยอมให้มีการโฆษณาแฝงได้บางแบรนด์ โดยเฉพาะมือถือ เครื่องใช้ไฟฟ้า รถยนต์ และแฟรนไซส์ร้านอาหาร แต่ถ้าเทียบกับไทย ก็ถือว่าแฝงเนียนและดูสบายตากว่ามาเป็นตัวเป้งๆ หรือมาพูดชื่อ มีแผ่นป้ายในรายการ
การที่ขายซีรี่ส์ออกนอกประเทศได้ ก็เป็นรายการหลัก ไม่เฉพาะซีรี่ส์ แต่ก็มีวาไรตี้ทั้งหลายด้วย รวมถึงสารคดีก็ขายได้ (ภาพสวยนะครับ ไม่แพ้พวก NHK, BBC ทีเดียว) รายได้ตรงนี้เลยเสริมได้เยอะ การพัฒนาการถ่ายทำ ก็ถือเป็นการอัพเกรดตัวเองให้ไปถึงมาตรฐานที่สูง (ภาพที่สวยระดับหนัง แนวเดียวกับซีรี่ส์อเมริกา)
-----------
ส่วนเรื่องค่าทีวีรวมค่าไฟ อันนั้นเป็นค่าบำรุงช่องสาธารณะคือ KBS1 ครับ ส่วน KBS2 เป็นช่องเครือเดียวกัน รัฐเหมือนกัน แต่ดำเนินงานแบบเอกชน คือมีการโฆษณาตามปกติ รายการก็จะวาไรตี้ สารคดีกันทั้งวัน ส่วนช่องอย่าง EBS รัฐเป็นคนอุ้มเองครับ มาจากภาษีประชาชน
ส่วน MBC, SBS เป็น Private Station ก็คือเป็นช่องเอกชนที่รัฐให้ใบอนุญาตดำเนินธุรกิจทีวีโดยมีการแบ่งโซนทำในท้องถิ่นด้วย เป็นเอกชนแท้ๆ รัฐไม่เกี่ยวครับ ไม่ต้องจ่ายค่าสัมปทาน (รัฐให้อนุญาตตลอดชีพเหมือนญี่ปุ่น) ไม่ต้องแบ่งส่วนแบ่งให้รัฐ แต่ต้องทำโครงขายช่องทีวีด้วยตนเอง ตั้งเสาส่งเอง วางโครงข่ายเอง (ขยายตามแผนที่รัฐวางไว้ แต่ถ้าทำเร็วกว่าแผนก็ไม่ว่ากัน) และที่สำคัญคือต้องมีรายการวิจารณ์หรือให้ความเห็นเกี่ยวกับรัฐบาลอย่างน้อย 1รายการต่อสัปดาห์
ปูลู.เดี๋ยวนี้เห็นมีเซนเซอร์มีดตอนจ่อ เมื่อก่อนไม่มีนะ สงสัยลดความเซนซิทีฟลง (เซนเซอร์ในที่นี้คือ เบลอแบบบางๆ ไม่ขัดตา ภาพกับมุมกล้องมันช่วยกลบไปเยอะ ทำให้ดูไม่ขัดตาเท่าไร)
ปูลู2.ซีรี่ส์เกาหลีเค้าทำ HD มานานแล้ว (2003) แต่มีไม่กี่เรื่อง มาปั่นเยอะๆก็ปี 2007 ขึ้นไปเนี่ย
ปูลู3.ตอนนี้หาข้อมูลดู เหมือนว่า MBC จะไปทำตลาดเป็น Pay TV ที่ฟิลิปปินส์
ปูลู4.เรื่องไหนเล่นย้อน จะมีโลโก้ที่มุมจอ
ค่าโฆษณาแพง และคู่แข่งน้อย
แต่ก็ยังมีอื่นๆอีกมาก ที่ผมดูแล้ว น่าจะเป็นเหตุผลที่ฟรีทีวีเกาหลี ทำไมไม่ต้องคั่นโฆษณาระหว่างรายการ แต่ก็อยู่ได้สบาย
ในเกาหลีใต้แม้จะมีช่องเคเบิ้ลสามัญประจำบ้านชื่อดังเยอะมาก (และติดเคเบิ้ลกันค่อนข้างมาก) เช่น Mnet, tvN, OnStyle, JTBC, Channel A, MBN และอื่นๆอีกเพียบ (รวมถึงช่องเคเบิ้ลของฟรีทีวีที่ทำย่อยออกมาอีก) ก็ยังไม่สามารถสู้กับเรตติ้งของฟรีทีวีที่เรียกได้ว่าคงกระพันเลยทีเดียว ส่วนแบ่งสูงมา (tvN, JTBC ว่ามีซีรี่ส์ติดกระแส หรือแนวแปลก แต่ถ้าเทียบกับฟรีทีวีถือว่าส่วนแบ่งห่างกันเยอะ)
ฟรีทีวีในเกาหลีใต้ จะมีแค่ KBS1, KBS2, MBC, SBS, EBS1, EBS2 (อันนี้มาใหม่สดๆร้อนๆ), OBS (เฉพาะโซล)
รวม 6ช่องทั่วประเทศ (โซลมี 7ช่อง)
เราคิดว่ามันก็น้อยแล้วนะ เท่าเมืองไทยเลย แต่มันก็ตัดตัวเลือกได้อีก สำหรับช่องที่มีรายการติดตลาด
KBS1 ซีรี่ส์ไม่ได้เป็นหลักในตลาด เพราะเป็นช่องสาธารณะ และไม่มีโฆษณา
OBS เป็นรายการสำหรับคนโซลโดยเฉพาะ ก็ไม่ได้เด่นด้านรายการอะไรมากมาย
EBS1, EBS2 ช่องการศึกษาของรัฐ ไม่มีโฆษณา รายการเกี่ยวกับความรู้ สารคดี ไม่ได้ทำซีรี่ส์
แปลว่าคู่แข่งในด้านตลาดฟรีทีวี ก็มีแค่ KBS2, MBC, SBS
ความที่คู่แข่งน้อย, คนเกาหลียังมีอัตราดูทีวี ที่หน้าจอทีวี ไม่ใช่ดูผ่านเน็ต ในปริมาณที่สูง (เนื่องจากการดูออนไลน์ แม้จะมี แต่ก็เรียกได้ว่ายุ่งยาก และ VOD ย้อนหลังตามสั่ง ที่ต้องเสียเงิน), การเข้าถึงฟรีทีวีของคนเกาหลีที่สูงมาก ประมาณ 95% โดยแบ่งเป็นทีวีดิจิตอลกินตลาดเกือบ 60% (ภาพชัดกว่าจาน ดูฟรี สัญญาณรับค่อนข้างง่าย)
Agency โฆษณา จะลงโฆษณา ก็ต้องดูจากเรตติ้ง ซึ่งเกาหลีจะใช้ 2สำนัก (มี Neilsen กับอีกอันของเกาหลีเอง โดยจะแยกโซนโซล กับปูซาน มาเฉลี่ยอ้างอิงกัน)
ฟรีทีวีหลักทั้ง 3ช่องนี้ เรตติ้งมันโหดแบบแบ่งกันโหด สังเกตได้ว่ารายการที่เรตติ้งสูงๆ กระแสดี จะไม่ค่อยจัดเวลาให้ชนกันเอง เหมือนจะแบ่งกันสูงปริ้ดๆ ในระดับ 15-30% ถ้าแบบนิยมจริงๆเอาไปเลย 40% โฆษณาไม่ต้องไปเทที่ช่องใดช่องนึงมากๆ กระจายหว่านแหได้หมด และค่าโฆษณาที่เรียกได้สูง ก็เพราะเรตติ้งโหดนี่แหละครับ เอามาใส่ในช่วงคั่นรอรายการต่อไป หรือคั่นถ้ารายการยาวเกิน 2ชม.
ถ้าดูค่าเฉลี่ยเวลาโฆษณาต่อ ชม. หรือต่อวัน ก็ไม่ถือว่าน้อยนะครับ คุณดูซีรี่ส์ 1ชม. 5นาที แต่มีโฆษณาประกับหน้าหลังรวมกัน 10-20นาทีเข้าไปแล้ว (เป็นช่วงรอยต่อรายการ ผมเคยนั่งจับเวลาอยู่ โฆษณาเค้าจะยิงทีนานมากๆ) แต่ถ้าเป็นรายการสดยาวๆ เช่น MBC Gayo Daejun อันนี้รู้กันว่ามันยาวถึง 4ชม. เล่นไปซักเกือบๆ 2ชม. ก็จะคั่นรายการค่อนข้างนานหน่อย (ถ้าจำไม่ผิด ประมาณ 8-10นาที) แล้วยิงยาวต่อ
* ผมเบื่อนิดนึงตรงที่โฆษณาไม่ค่อยหลากหลายมาก การโฆษณาแบบยิงยาวเป็นสิบนาที เจอโฆษณาที่เล่นซ้ำตัวเดิมหลายรอบ
แต่ช่องเกาหลีใต้เค้าฉลาดครับ เพื่อให้คนทนดูโฆษณายาว 10-15นาทีได้ติดๆกัน มันจะต้องมี Spot รายการมาคั่นระหว่างกำลังเล่นโฆษณาด้วย เช่น โฆษณาหลังจากจบรายการได้ซักพัก ก็จะมีชื่อเรื่องของซีรี่ส์ที่กำลังจะเล่น ชื่อตัวละคร (Opening Title) ขอบคุณสปอนเซอร์ แล้วโฆษณาต่อ (หรือใช้เป็นโปรโมทรายการของสถานี) แล้วก็โฆษณาต่างๆ จะใช้ดาราดังๆ โดยเฉพาะนักร้องไอดอล หรือดาราชื่อดังในการโฆษณาสินค้าต่างๆ ทำให้กลุ่มคนดู ซึ่งส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่นและวัยทำงาน ค่อนข้างติดใจ หลายคนรอดูดาราที่ตัวเองชอบผ่านหน้าจอทีวี
* ทีวีที่เกาหลีใต้ จะเป๊ะเรื่องเวลามาก ถ้าถึงเวลาแบบตรงเป๊ะปั๊บ ตัดจบโฆษณา เข้ารายการทันที
ส่วนโฆษณาขายประกัน บ้านเค้าก็มีครับ อยู่ตอนบ่ายๆ อันนี้จะเจาะตลาดคนมีอายุหน่อย อยู่บ้าน ดูซีรี่ส์ที่ช่องเค้าฉายย้อนจากเมื่อคืน แล้วก็โฆษณาช่วงบ่าย จะไม่เน้นสินค้าของวัยรุ่นหรือวัยทำงานมากนัก พูดง่ายๆคือ การโฆษณา จะต้องดูด้วยว่า ช่วงเวลาไหน คนวัยไหนดู ถ้าจับตลาดถูก คนดูโฆษณาจะเยอะ ช่องได้รายได้เพียบ (แต่โฆษณาก็ต้องทำให้น่าสนใจด้วย ไม่ใช่น่าเบื่อ เหมือนๆกันหมด อันนั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้ เบื่อพอดี)
โฆษณาแฝง ปัจจุบันก็เยอะขึ้น ไม่เหมือนเมื่อก่อนจะเข้ม เดี๋ยวนี้ยอมให้มีการโฆษณาแฝงได้บางแบรนด์ โดยเฉพาะมือถือ เครื่องใช้ไฟฟ้า รถยนต์ และแฟรนไซส์ร้านอาหาร แต่ถ้าเทียบกับไทย ก็ถือว่าแฝงเนียนและดูสบายตากว่ามาเป็นตัวเป้งๆ หรือมาพูดชื่อ มีแผ่นป้ายในรายการ
การที่ขายซีรี่ส์ออกนอกประเทศได้ ก็เป็นรายการหลัก ไม่เฉพาะซีรี่ส์ แต่ก็มีวาไรตี้ทั้งหลายด้วย รวมถึงสารคดีก็ขายได้ (ภาพสวยนะครับ ไม่แพ้พวก NHK, BBC ทีเดียว) รายได้ตรงนี้เลยเสริมได้เยอะ การพัฒนาการถ่ายทำ ก็ถือเป็นการอัพเกรดตัวเองให้ไปถึงมาตรฐานที่สูง (ภาพที่สวยระดับหนัง แนวเดียวกับซีรี่ส์อเมริกา)
-----------
ส่วนเรื่องค่าทีวีรวมค่าไฟ อันนั้นเป็นค่าบำรุงช่องสาธารณะคือ KBS1 ครับ ส่วน KBS2 เป็นช่องเครือเดียวกัน รัฐเหมือนกัน แต่ดำเนินงานแบบเอกชน คือมีการโฆษณาตามปกติ รายการก็จะวาไรตี้ สารคดีกันทั้งวัน ส่วนช่องอย่าง EBS รัฐเป็นคนอุ้มเองครับ มาจากภาษีประชาชน
ส่วน MBC, SBS เป็น Private Station ก็คือเป็นช่องเอกชนที่รัฐให้ใบอนุญาตดำเนินธุรกิจทีวีโดยมีการแบ่งโซนทำในท้องถิ่นด้วย เป็นเอกชนแท้ๆ รัฐไม่เกี่ยวครับ ไม่ต้องจ่ายค่าสัมปทาน (รัฐให้อนุญาตตลอดชีพเหมือนญี่ปุ่น) ไม่ต้องแบ่งส่วนแบ่งให้รัฐ แต่ต้องทำโครงขายช่องทีวีด้วยตนเอง ตั้งเสาส่งเอง วางโครงข่ายเอง (ขยายตามแผนที่รัฐวางไว้ แต่ถ้าทำเร็วกว่าแผนก็ไม่ว่ากัน) และที่สำคัญคือต้องมีรายการวิจารณ์หรือให้ความเห็นเกี่ยวกับรัฐบาลอย่างน้อย 1รายการต่อสัปดาห์
ปูลู.เดี๋ยวนี้เห็นมีเซนเซอร์มีดตอนจ่อ เมื่อก่อนไม่มีนะ สงสัยลดความเซนซิทีฟลง (เซนเซอร์ในที่นี้คือ เบลอแบบบางๆ ไม่ขัดตา ภาพกับมุมกล้องมันช่วยกลบไปเยอะ ทำให้ดูไม่ขัดตาเท่าไร)
ปูลู2.ซีรี่ส์เกาหลีเค้าทำ HD มานานแล้ว (2003) แต่มีไม่กี่เรื่อง มาปั่นเยอะๆก็ปี 2007 ขึ้นไปเนี่ย
ปูลู3.ตอนนี้หาข้อมูลดู เหมือนว่า MBC จะไปทำตลาดเป็น Pay TV ที่ฟิลิปปินส์
ปูลู4.เรื่องไหนเล่นย้อน จะมีโลโก้ที่มุมจอ
Por..TU.. ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 995311 ถูกใจ, zakushizu ถูกใจ, Papua ถูกใจ, พี่จากบ้านนาไป 5-6 ปี ถูกใจ, haremschone ถูกใจ, babbbirdbird ถูกใจ, mamao ถูกใจ, nokkidoki ถูกใจ, BeeZ ถูกใจรวมถึงอีก 6 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
สถานีทีวีเกาหลีหากำไรมาจากไหนเมื่อกฏหมายห้ามเบรกโฆษณาระหว่างฉายซีรีย์